សម្ភាស មន្ត្រីសិទ្ធិមនុស្ស អន្តរជាតិ ស្ដីពី ការកាន់អំណាច ជាង៣០ឆ្នាំ របស់លោក ហ៊ុន សែន
RFA / វិទ្យុ អាស៊ី សេរី | ១២ កុម្ភៈ ២០១៥
នាយកប្រតិបត្តិ ទទួលបន្ទុក កិច្ចការ តំបន់អាស៊ី របស់ អង្គការ
យូមែន រ៉ៃត៍ វ៉ច្ឆ (Human Rights Watch) លោក ប្រ៊ែដ អាដាម (Brad
Adams) ផ្ដល់បទសម្ភាសន៍ដល់វិទ្យុអាស៊ីសេរី នារាជធានីវ៉ាស៊ីនតុន
កាលពីថ្ងៃទី៥ កុម្ភៈ ២០១៥។ RFA/Debbie Snguon
ខាងក្រោយនេះ ជាអត្ថបទសម្ភាសន៍ របស់លោក យន់ សាមៀន ជាមួយលោក ប្រ៊ែដ អាដាម (Brad Adams) នាយកប្រតិបត្តិ ទទួលបន្ទុក កិច្ចការ តំបន់អាស៊ី របស់ អង្គការ យូមែន រ៉ៃត៍ វ៉ច្ឆ៖
យន់ សាមៀន៖ តើ លោក អញ្ជើញមក រដ្ឋធានី វ៉ាស៊ីនតុន ដើម្បី ចូលរួមកម្ម អ្វីខ្លះ ដែរ, បាទ?
ប្រ៊ែដ អាដាម៖ ខ្ញុំ គ្រប់គ្រង កិច្ចតំបន់ អាស៊ី សម្រាប់ អង្គការ សិទ្ធិមនុស្ស យូមែន រ៉ៃត៍ វ៉ច្ឆ។ ដូច្នោះ ខ្ញុំ តែងតែ មករដ្ឋធានី វ៉ាស៊ីនតុន ដើម្បី ជួបនឹងមន្ត្រី សេតវិមាន, ក្រុមប្រឹក្សា សន្តិសុខ, រដ្ឋសភា និងព្រឹទ្ធសភា, ក្រសួង ការបរទេស, ហើយ ខ្ញុំ នឹងទៅក្រសួង ការពារជាតិ។ ខ្ញុំ បានជជែក នឹងមន្ត្រី ទាំងនោះ អំពើ បញ្ហាសិទ្ធិមនុស្ស ក្នុងប្រទេស មួយចំនួន, ជាពិសេស ប្រទេសកម្ពុជា។
យន់ សាមៀន៖ តើ លោក បានពិភាក្សា បញ្ហាអ្វីខ្លះ ពាក់ព័ន្ធ នឹងប្រទេស កម្ពុជា ក្នុងកិច្ចប្រជុំ នៅសេតវិមាន និងព្រឹទ្ធសភា?
ប្រ៊ែដ អាដាម៖ មន្ត្រីទាំងនោះ មានការ ងឿងឆ្ងល់ នឹងប្រទេស កម្ពុជា បន្ទាប់ ពីរយៈពេល ២០ឆ្នាំ ក្រោយការ បោះឆ្នោត រៀបចំ ដោយអង្គការ សហប្រជាជាតិ នៅតែ បន្ត ជួបប្រទះ បញ្ហាអនុវត្ត ចំណុចមូលដ្ឋាន នៃសិទ្ធិមនុស្ស, លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ, សិទ្ធិអ្នកបោះឆ្នោត, និងតួនាទី របស់ កងកម្លាំង ប្រដាប់អាវុធ។ បញ្ហាទាំងនេះ គួរ ត្រូវ បានដោះស្រាយ ជាច្រើនឆ្នាំ កន្លងមកហើយ, ប៉ុន្តែ បញ្ហាទាំងនោះ បន្ត នៅសេសសល់ មិនទាន់ ដោះស្រាយ មកទល់ពេល បច្ចុប្បន្ននេះ ទៀត។ មន្ត្រី សហរដ្ឋ អាមេរិក តក់ស្លុត ជាខ្លាំង ការដែលលោក នាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បន្តកាន់តំណែង អស់រយៈពេល ៣០ឆ្នាំ។ មន្ត្រី ជាច្រើន ក្នុងរដ្ឋបាល រដ្ឋធានី វ៉ាស៊ីនតុន បានដេកលក់ មិនចាប់អារម្មណ៍ នឹងបញ្ហា របស់ ប្រទេសកម្ពុជា។ ប៉ុន្តែ នៅពេលថ្មីៗនេះ ពួកគេ បានភ្ញាក់ឡើង, ហើយ ដឹងថា, លោក ហ៊ុន សែន បានកាន់កាប់តំណែង ក្នុងរយៈ៣០ឆ្នាំ, ហើយ លោក អាចបន្ត កាន់អំណាច ដោយការ បោះឆ្នោត មិនសេរី និងយុត្តិធម៌។
មន្ត្រីអាមេរិកទាំងនោះយល់ឃើញថា បេសកកម្មបោះឆ្នោតរៀបចំដោយអង្គការសហប្រជាជាតិបានបរាជ័យក្នុងវិស័យ មួយចំនួន។ វត្តមានរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិពិតណាស់បាននាំមកនូវសន្តិភាពមែន ប៉ុន្តែចំណុចផ្សេងទៀតដែលអង្គការសហប្រជាជាតិ បានចំណាយប្រាក់រាប់ពាន់លានដុល្លារ ដោយសង្ឃឹមថា នឹងមានការកែលំអនោះ មិនបានក្លាយទៅជាការពិតទាំងស្រុងទេ។
យន់ សាមៀន៖ តើលោកមានផ្ដល់អនុសាសន៍អ្វីខ្លះដល់មន្ត្រីសហរដ្ឋអាមេរិកទាំងនោះ?
ប្រ៊ែដ អាដាម៖ ខ្ញុំចង់ឲ្យពួកគេយកចិត្តទុកដាក់ពី ប្រទេសកម្ពុជា ឲ្យបានដិតដល់។ អ្នកដឹងទេ នៅពេលមានការផ្ទុះឡើងបះបោរនៅក្នុងប្រទេសអារ៉ាប មួយចំនួននោះ។ មានមនុស្សជាច្រើននៅសហរដ្ឋអាមេរិក និងប្រទេសដទៃផ្សេងទៀតភ្ញាក់ផ្អើលដោយទើបតែដឹងថា ពលរដ្ឋក្នុងប្រទេសនោះមិនពេញចិត្ត នឹងជនផ្ដាច់ការប្រទេសអេហ្ស៊ីប (Egypt) យេមែន (Yemen) ដែលកាន់កាប់អំណាចអស់រយៈពេល ៣០ឆ្នាំ និងជនផ្ដាច់ការនៅទុយណេស៊ី (Tunisia) និងលីប៊ី (Libya) កាន់កាប់អំណាចជាច្រើនទសវត្សរ៍។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងជាអ្នកតាមដានករណីក្នុងប្រទេសទាំងនោះ គ្មានការភ្ញាក់ផ្អើលអ្វីទេ ដោយសារតែយើងធ្លាប់បានលើកឡើងជាច្រើនដងមកហើយថា ការដឹកនាំផ្ដាច់ការរយៈពេលយូរនឹងមិនគង់វង្សឡើយ។ គ្មានបុគ្គលណាម្នាក់ចង់ឃើញអ្នកកាន់កាប់អំណាចដោយគ្មានពេលកំណត់ នោះទេ។ នៅសហរដ្ឋអាមេរិក ប្រធានាធិបតីកាន់អំណាចពីរអាណត្តិមានរយៈពេល ៨ឆ្នាំតែប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំអាចនិយាយបានថា ពលរដ្ឋអាមេរិកមានចំនួនបានធុញទ្រាន់ឃើញមុខប្រធានាធិបតី លោក បារ៉ាក់ អូបាម៉ា (Barack Obama) នៅលើកញ្ចក់ទូរទស្សន៍រួចទៅហើយ។ ទោះបីមានមនុស្សខ្លះពេញចិត្ត និងមិនពេញចិត្តលោកក៏ដោយ មនុស្សទាំងឡាយចង់ឲ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរ។ ដោយឡែកនៅប្រទេសកម្ពុជា មិនមានការផ្លាស់ប្ដូរអ្វីទាល់តែសោះ។
អ្នកដឹងទេថា ប្រសិនបើលោក ហ៊ុន សែន ឡើងកាន់កាប់អំណាចដោយការបោះឆ្នោតដោយសេរី និងយុត្តិធម៌នោះ អង្គការសិទ្ធិមនុស្ស យូមែន រ៉ៃត៍ វ៉ច្ឆ នឹងគ្មានអ្វីរិះគន់ឡើយ ប៉ុន្តែការបោះឆ្នោតដោយសេរី និងយុត្តិធម៌នៅមិនទាន់កើតមានឡើងទាល់តែសោះ។ យើងបានជជែកជាច្រើនចំណុចពីអនាគតកម្ពុជា។ មានការចាប់អារម្មណ៍ថា យុវជននឹងងើបឡើងជាថ្មីម្ដងទៀត ក្នុងការបោះឆ្នោតលើកក្រោយ។ យើងជឿជាក់ថា ប្រសិនបើមានក្រុមយុវជនងើបឡើងដូចកាលបោះឆ្នោតឆ្នាំ២០១៣ នោះ គណបក្សប្រឆាំងនឹងអាចឈ្នះឆ្នោត។ ប៉ុន្តែយើងមិនទាន់អាចជឿជាក់បានទាំងស្រុងទេ ដោយសារតែប្រសិនបើគណបក្សប្រឆាំងឈ្នះឆ្នោតឡើងមែននោះ គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ប្រហែលជាមិនឲ្យមានការរាប់សន្លឹងឆ្នោតទេ។ សំណួរចោទសួរថា តើការផ្ដុំឡើងនៃប្រមូលផ្តុំពីសាធារណជននឹងអាចក្លាយលទ្ធផលផ្សេង ទៀតសម្រាប់ការបោះឆ្នោតលើក្រោយទេ ប្រសិនបើការបោះឆ្នោតមានលក្ខណៈសេរី និងយុត្តិធម៌?
យើងក៏បានជជែកអំពីការរំលោភបំពានរបស់មន្ត្រីសន្តិសុខរបស់ កម្ពុជា។ មានការព្រួយបារម្ភជាច្រើនកើតឡើងពីបញ្ហាការអនុវត្តតួនាទីរបស់ កងរាជអាវុធហត្ថ ប៉ូលិស និងយោធា ដោយសារតែមន្ត្រីទាំងនោះជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហានយោបាយ។ កាលពីសប្ដាហ៍មុន មន្ត្រីកងប្រដាប់អាវុធចំនួនជាង ៨០នាក់ត្រូវបានដាក់បញ្ចូលក្នុងសមាជិកគណៈកម្មាធិការកណ្ដាលគណបក្ស ប្រជាជនកម្ពុជា។ នេះជាលាយឡំដាក់បញ្ចូលគ្នារវាងរដ្ឋនិងបក្ស។ កាលពីទសវត្សឆ្នាំ៨០ និង ៩០ រដ្ឋនិងបក្សគឺតែមួយ ប៉ុន្តែនៅពេលអ៊ុនតាក់ មានវត្តមាននៅកម្ពុជា អ៊ុនតាក់បានរៀបចំឲ្យមានរចនាសម្ព័ន្ធរដ្ឋាភិបាល និងបក្សដាច់ដោយឡែកពីគ្នា។ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះយើងសង្កេតឃើញគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា កំពុងដាក់បញ្ចូលបក្សនិងរដ្ឋឡើងវិញ។ នេះ ជាគ្រោះថ្នាក់ មួយ។ កងកម្លាំង ប្រដាប់អាវុធត្រូវធ្វើការងារបម្រើពលរដ្ឋ និងសាធារណជន។ ពួកគេមិនត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យកាន់កាប់តួនាទីជាមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ក្នុង គណបក្សនយោបាយឡើយ ប្រសិនបើមិនដូច្នោះទេ ពួកគេនឹងលំអៀងទៅលើនិន្នាការនយោបាយបក្សរបស់ពួកគេនៅពេលបំពេញ តួនាទីបម្រើសាធារណជន។
យន់ សាមៀន៖ ពាក់ព័ន្ធទៅនឹងការដាក់បញ្ចូលមន្ត្រីកងប្រដាប់ អាវុធទៅក្នុងគណបក្សនេះ ខ្ញុំបានសាកសួរមន្ត្រីសាលារាជធានីភ្នំពេញ មន្ត្រីនោះឆ្លើយថា កងប្រដាប់អាវុធដែលទើបទទួលបានតួនាទីក្នុងបក្សប្រជាជនកម្ពុជា បំពេញការងារដោយអព្យាក្រឹតភាព។ តើលោកយល់យ៉ាងណាដែរ?
ប្រ៊ែដ អាដាម៖ ភស្តុតាងដែលយើងទទួលបានក្នុងរយៈពេលជាច្រើនទសវត្សមកនេះ បង្ហាញថា ប៉ូលិស កងរាជអាវុធហត្ថ និងយោធាពិតជាបម្រើការឲ្យគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា។ កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធទាំងនោះ ចូលរួមធ្វើសមាជបក្សធ្វើសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នយោបាយគាំទ្រគណបក្ស ហើយចាត់ទុកគណបក្សប្រឆាំងជាសត្រូវ។ ក្នុងលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យគណបក្សប្រឆាំងមិនមែនជាសត្រូវ នឹងប៉ូលិសកងរាជអាវុធហត្ថ និងយោធាឡើយ។ អ្នកនយោបាយបក្សប្រឆាំងជាបុគ្គលអាចសំដែងមតិដោយស្របច្បាប់ហើយ មជ្ឈដ្ឋានទូទៅអាចទទួលយកបានដរាបមតិទាំងនោះមិនពាក់ព័ន្ធទៅនឹង ការបង្កអំពើហិង្សា។ យើងឃើញថា កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធនៅពេលនេះ មានការលំអៀងទៅនឹងគណបក្សនយោបាយរួចទៅហើយ ដូច្នោះនៅពេលអ្នកទាំងនោះត្រូវបានផ្ដល់តួនាទីសំខាន់ក្នុងគណបក្ស ទៅទៀតនោះ ពួកគេកាន់តែលំអៀងទៅរកគណបក្សថែមទៀត។
យន់ សាមៀន៖ អង្គការសិទ្ធិមនុស្ស យូមែន រ៉ៃត៍ វ៉ច្ឆ បានចេញរបាយការណ៍ជាច្រើនរិះគន់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា តើហេតុអ្វីបានជា យូមែន រ៉ៃត៍ វ៉ច្ឆ បន្តរិះគន់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា?
ប្រ៊ែដ អាដាម៖ ការក្ដោបក្ដាប់អំណាចរយៈពេល ៣០ឆ្នាំមិនមែនរយៈពេលខ្លីនោះទេ។ លោក ហ៊ុន សែន ជាមនុស្សទី៦ ដែលកាន់កាប់តំណែងយូរជាងគេក្នុងពិភពលោក។ លោកបានគ្រប់គ្រងអំណាចរយៈច្រើនជាង ១ម៉ឺនថ្ងៃ។ អ្វីដែលយើងបានអង្កេតជុំវិញការគ្រប់គ្រងអំណាចរបស់លោក ហ៊ុន សែន នោះ គឺបញ្ហាសិទ្ធិមនុស្ស។ យើងរកឃើញថា បញ្ហាសិទ្ធិមនុស្សគ្មានការរើកចំរើនទាល់តែសោះក្រោមការដឹកនាំរបស់ លោក ហ៊ុន សែន។ មានអ្នកការទូត និងប្រទេសម្ចាស់ជំនួយជាច្រើនសង្ឃឹមថា បន្ទាប់ពីការធ្វើរដ្ឋប្រហារកាលពីឆ្នាំ១៩៩៧ និងការបង្ហូរឈាមកាលពីការបោះឆ្នោតឆ្នាំ១៩៩៨ ដែលធ្វើឲ្យលោក ហ៊ុន សែន ក្លាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រីតែម្នាក់នោះ នឹងបណ្ដាលឲ្យលោកផ្លាស់ប្ដូររបៀបដឹកនាំ និងបន្ទន់ឥរិយាបថខ្លះ ដោយសារតែជោគជ័យគ្រប់គ្រងនយោបាយនៅកម្ពុជា។ ប៉ុន្តែយើងបន្តឃើញ ការវាយប្រហារលើគណបក្សប្រឆាំង តំណាងរាស្ត្រគណបក្សប្រឆាំងត្រូវបានចាប់ខ្លួនដាក់ពន្ធនាគារដោយការ ចោទប្រកាន់គ្មានមូលដ្ឋាន សកម្មជនដីធ្លីកំពុងរងការវាយប្រហារ។ ការគ្រប់គ្រងរបស់លោក ហ៊ុន សែន គ្មានការផ្លាស់ប្ដូរអ្វីឡើយ។ លោកបន្តគ្រប់គ្រងតាមបែបចាប់បង្ខំ ប្រើប្រាស់កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធតាមចិត្តចង់ និងប្រើប្រាស់អំពើហិង្សា។ ការគ្រប់គ្រងរបស់លោកគ្មានការទទួលខុសត្រូវ។ កាលពីឆ្នាំមុនកងរាជអាវុធហត្ថបាញ់សម្លាប់បាតុករ និងការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សាដោយកងកម្លាំងឆត្រយោង ប៉ុន្តែទោះបីមានភស្តុតាងជាច្រើនក៏ដោយ ក៏លោក ហ៊ុន សែន មិនបាននាំជនសង្ស័យទាំងអស់នោះទៅផ្ដន្ទាទោសដែរ។ លោក ហ៊ុន សែន ក៏មិនបានព្យាយាមបង្កើតកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធឲ្យឯករាជ្យដែរ។
យន់ សាមៀន៖ ថ្មីៗនេះ ក្រុមការងារគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ និងគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា បានពិភាក្សាធ្វើច្បាប់គ្រប់គ្រង អង្គការសង្គមស៊ីវិលមិនឲ្យរិះគន់អ្នកនយោបាយក្នុងរយៈពេលនៃការ បោះឆ្នោត។ តើលោកយល់យ៉ាងណាដែរ?
ប្រ៊ែដ អាដាម៖ នេះជាការភ្ញាក់ផ្អើលមួយបន្ទាប់ពីរយៈពេល ២២ឆ្នាំក្រោយការរៀបចំបោះឆ្នោតដោយអ៊ុនកាត់ និងច្បាប់រដ្ឋធម្មនុញ្ញត្រូវបានបង្កើតឡើង ហើយ ២៤ឆ្នាំក្រោយកិច្ចព្រមព្រៀងទីក្រុងប៉ារីស ដែលកម្ពុជានិងភាគីហត្ថលេខីផ្សេងទៀតសន្យាការពារមូលដ្ឋាននៃ សិទ្ធិមនុស្សនោះ។ ក្នុងរយៈពេលដំណើរការបោះឆ្នោត គឺជារយៈពេលមួយដែលត្រូវមានការពិភាក្សានយោបាយដោយសេរីជាទីបំផុត។ នេះជាពេលវេលាមួយដែលមនុស្សរាល់គ្នាត្រូវជជែកពីបញ្ហានយោបាយ។ ក្នុងរយៈពេលនេះ មានតែការនិយាយស្តីពាក់ព័ន្ធនឹងការញុះញង់ឲ្យមានអំពើហិង្សាទេ ដែលត្រូវច្បាប់ហាមឃាត់។
ខ្ញុំអស់សង្ឃឹមយ៉ាងខ្លាំងនៅពេលគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា និងគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ជាពិសេសគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ដែលអះអាងថា ជាគណបក្សលើកស្ទួយលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ចូលរួមក្នុងការពិភាក្សាដែលធ្វើឲ្យអង្គការសង្គមស៊ីវិលមានការ ព្រួយបារម្ភ។ ប្រសិនបើគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ យល់ព្រមនឹងសំណើរបស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា នោះអង្គការសិទ្ធិមនុស្ស យូមែន រ៉ៃត៍ វ៉ច្ឆ និងអង្គការផ្សេងទៀត នឹងធ្វើការរិះគន់ទង្វើនេះកាន់តែខ្លាំង។ គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ត្រូវតែប្រុងប្រយ័ត្ន មិនត្រូវយល់ព្រមផ្លាស់ប្ដូរច្បាប់ណាមួយដែលអនុញ្ញាតឲ្យកងកម្លាំង ប្រដាប់អាវុធមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងឆាកនយោបាយឡើយ។
យន់ សាមៀន៖ ជាពិសេសក្នុងពេលឃោសនាបោះឆ្នោតមែនទេលោក?
ប្រ៊ែដ អាដាម៖ បាទ! ពិសេសក្នុងពេលនៃការបោះឆ្នោត យើងមិនចង់ឃើញកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធធ្វើការឃោសនាបោះឆ្នោតឡើយ។ ទង្វើនេះនឹងធ្វើឲ្យអ្នកបោះឆ្នោតព្រួយបារម្ភ។ យើងមិនចង់ឃើញយោធាពាក់ព័ន្ធនឹងដំណើរការនៃបោះឆ្នោតទាល់តែសោះ។ ការងាររបស់យោធាគឺត្រូវនៅក្នុងបន្ទាយ ហើយប្រសិនបើមានបញ្ហាអសន្តិសុខដែលប៉ូលិសមិនអាចដោះស្រាយបាននោះ យោធាអាចបញ្ជូនទៅដោះស្រាយបាន ប៉ុន្តែបញ្ហាទាំងនោះមិនទាន់កើតមានឡើងនៅឡើយទេ ក្នុងរយៈប្រវត្តិសាស្ត្រចុងក្រោយនេះ។ កន្លងមកមានតែការប្រឌិតព្រឹត្តិការណ៍ដើម្បីយកលេសប្រមូលផ្ដុំ កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធ។ ខ្ញុំគិតថា គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ធ្វើសំណើនេះឡើងនោះដោយសារគណបក្សនេះព្រួយបារម្ភពីការចាញ់ឆ្នោត នៅពេលខាងមុខ ដូច្នោះពួកគេព្យាយាមប្រើប្រាស់គ្រប់មធ្យោបាយទាំងអស់ដើម្បី គំរាមកំហែងអ្នកបោះឆ្នោតគាំទ្រគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ។
យន់ សាមៀន៖ តើកម្ពុជា ដើរដល់ណាហើយឥឡូវនេះ?
ប្រ៊ែដ អាដាម៖ ខ្ញុំគិតថា ផ្លូវដែលកម្ពុជា កំពុងដើរឆ្ពោះទៅមុខនោះ មិនច្បាស់លាស់ទាល់តែសោះ។ ឧទាហរណ៍មួយគឺ ប្រសិនបើកម្លាំងបោះឆ្នោតរបស់យុវជននៅបន្តខ្លាំង ការប្រមូលផ្ដុំជាសាធារណៈនៅតែមានជាបន្តទៅទៀត ហើយពលរដ្ឋមានការធុញទ្រាន់នឹងការគ្រប់គ្រង និងអ្នកដឹកនាំដដែលៗនោះ គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា នឹងពិបាកឈ្នះឆ្នោតណាស់សម្រាប់ការបោះឆ្នោតឆ្នាំ២០១៨។ ខ្ញុំគិតថា ករណីនេះនឹងអាចកើតមានឡើង។ សរុបមកវាអាស្រ័យទៅនឹងគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ថាតើគណបក្សនេះនឹងធ្វើកំណែទម្រង់តាមការសន្យារបស់ខ្លួន ឬទេ? តើគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ បន្តមានទស្សនៈវិស័យសម្រាប់ប្រយោជន៍ប្រទេសជាតិ តើគណបក្សនេះនៅតែបន្តរិះគន់រដ្ឋាភិបាល និងរក្សាគោលជំហររបស់ខ្លួន តើគណបក្សនេះនឹងបង្កើតកិច្ចព្រមព្រៀងអាក្រក់ណាមួយនឹងគណបក្ស ប្រជាជនកម្ពុជា ដែលបណ្ដាលឲ្យខូចសំឡេងឆ្នោតគាំទ្ររបស់គណបក្ស? បញ្ហាសេដ្ឋកិច្ចក៏ដើរតួនាទីសំខាន់ដែរ។ អ្នកបោះឆ្នោតតែងតែបោះឆ្នោតឲ្យអ្នកកាន់កាប់អំណាចប្រសិនបើសេដ្ឋកិច្ច ល្អ ហើយមិនបោះឆ្នោតគាំទ្របើសេដ្ឋកិច្ចអាក្រក់។ អនាគតពិបាកធ្វើការទស្សន៍ទាយណាស់ អ្វីដែលខ្ញុំសង្ឃឹមនោះគឺ មិនមែនជ័យជំនះរបស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា និងគណបក្សសង្គ្រោះជាតិឡើយ ប៉ុន្តែជ័យជំនះ សម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជា គឺការបោះឆ្នោតដោយសេរី និងយុត្តិធម៌។ ការរាប់សន្លឹកឆ្នោតដោយស្មោះត្រង់ ហើយអ្នកណាទទួលបានសន្លឹកឆ្នោតគាំទ្រច្រើន នឹងទទួលបានអំណាច៕
No comments:
Post a Comment