 |
| កម្មករ ព្រះសង្ឃ និងពលរដ្ឋមាន ជម្លោះដីធ្លី
ប្រឈមមុខ ជាមួយ សមត្ថកិច្ច នៅខាងមុខ សាលាដំបូងរាជធានី ភ្នំពេញ
សុំឲ្យដោះលែង លោក វន់ ពៅ និងមនុស្សមួយចំនួនទៀត កាលពីថ្ងៃទី៣
ខែមករា ឆ្នាំ២០១៤។
RFA/Ouk Savborey
|
បទវិភាគ៖ តើ មន្ត្រីរាជការ អនុវត្តតួនាទី បម្រើរាស្ត្រ ឬផ្គាប់ចិត្តលោក ហ៊ុន សែន?
RFA | 30 Jan. 2014
ពួកគេ មិនហ៊ាន រិះគន់ ឬមិនហ៊ាន និយាយប្រឆាំង នោះឡើយ។ ពេលខ្លះ ពួកគាត់ បានអនុវត្ត ផែនការ មួយចំនួន លើសពីច្បាប់ ដើម្បី ផ្គាប់ចិត្តចៅហ្វាយនាយ របស់ខ្លួន។
តើ កត្តាអ្វីខ្លះ ដែលធ្វើ ឲ្យមន្ត្រីរាជការ ទាំងនោះ មិនបានអនុវត្ត តួនាទីបម្រើរាស្ត្រ របស់ខ្លួន, តែ បែរជាទៅបម្រើ បុគ្គល និងលើកតម្កើង លោក
មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលបានអនុវត្តការងារលើសពីបញ្ជាថ្នាក់លើ ទោះបីការអនុវត្តការងារនោះខុសច្បាប់ ឬត្រូវច្បាប់ក៏ដោយ សំខាន់ឲ្យតែថ្នាក់លើរបស់ពួកគាត់ពេញចិត្ត។ ក៏ប៉ុន្តែ ការអនុវត្តបែបនេះធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សង្គម និងសិទ្ធិមនុស្សជាដើម។
នៅខណៈដែលស្ថានភាពនយោបាយកំពុងជាប់គាំងក្រោយការបោះឆ្នោតថ្ងៃ ទី២៨ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៣ មកនោះ សន្ទុះបាតុកម្មទាក់ទងនឹងរឿងនយោបាយ ក្រុមកម្មករ និងសហគមន៍រងគ្រោះដីធ្លី ក៏បានផ្ទុះឡើងព្រមៗគ្នាដែរ។
ការធ្វើបាតុកម្មជាញឹកញាប់ ត្រូវបានបង្ក្រាបពីអាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាលរហូតដល់ផ្ទុះហិង្សា និងបាញ់សម្លាប់ជាដើម។ ក៏ប៉ុន្តែ ខាងក្រសួងមហាផ្ទៃ តែងតែបដិសេធជាបន្តបន្ទាប់ថា គោលការណ៍ថ្នាក់លើមិនបានបង្គាប់ឲ្យអាជ្ញាធរប្រើអំពើហិង្សាទេ ហើយការបាញ់បង្ក្រាបនោះ ថាជាការបាញ់ការពារខ្លួន ឬក៏ជនទីបីជាអ្នកបាញ់បាតុករជាដើម។
ជាងនេះទៅទៀត មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់រដ្ឋាភិបាលឯកបក្ស ឬលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានបង្ហាញពីការមិនគាំទ្រសកម្មភាពរបស់គណបក្សប្រឆាំងធ្វើបាតុកម្ម នេះទេ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលមួយចំនួន ដើម្បីរក្សាតួនាទី និងអ្នកបកស្រាយតាមទូរទស្សន៍ដែលគាំទ្ររដ្ឋាភិបាលនោះ បានថ្កោលទោសចំពោះក្រុមបាតុករ ទោះបីជាឃើញសកម្មភាពបាញ់សម្លាប់ក្ដី ក៏ពួកគាត់មិនចាត់ទុកថា ជាទង្វើខុសច្បាប់ និងរំលោភសិទ្ធិមនុស្សនោះទេ។ បញ្ហាសំខាន់នៅត្រង់ថា ការប្រកាសថ្កោលទោសក្រុមបាតុករនោះ គឺដើម្បីធ្វើបំពេញចិត្ត និងផ្គាប់ចិត្តមេដឹកនាំរបស់ខ្លួន នៅខណៈដែលសហគមន៍ជាតិ និងអន្តរជាតិ កំពុងចោទប្រកាន់ថា ការបោះឆ្នោតជាតិកន្លងទៅមិនប្រព្រឹត្តទៅដោយត្រឹមត្រូវ ហើយគណបក្សប្រឆាំងបានប្រកាសបដិសេធមិនទទួលស្គាល់លទ្ធផលបោះឆ្នោត នោះ។
ជាងនេះទៅទៀត ចំពោះអ្នកធ្វើការអធិប្បាយនៅតាមកញ្ចក់ទូរទស្សន៍មួយចំនួន ទោះជាមិនមានតួនាទីនៅក្នុងជួររដ្ឋាភិបាលក្ដី ក៏ប៉ុន្តែពួកគាត់មួយចំនួននោះអាចមានផលប្រយោជន៍ពីគណបក្សកាន់ អំណាច ពួកគាត់មួយចំនួននេះ បានដើរតួមិនខុសពីអ្នកនយោបាយនោះដែរ គឺបានធ្វើការអធិប្បាយអំពីរឿងនយោបាយ ឬស្ដីបន្ទោសមេដឹកនាំគណបក្សប្រឆាំងអំពីការដឹកនាំគណបក្សប្រឆាំង និងខ្លះទៀត ខំប្រឹងបកស្រាយរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងព្យាយាមពន្យល់ប្រជាពលរដ្ឋថា រដ្ឋាភិបាលអាណត្តិទី៥នេះ គោរពរដ្ឋធម្មនុញ្ញ រីឯគណបក្សប្រឆាំងមិនគោរពរដ្ឋធម្មនុញ្ញ។ល។
មនោគមន៍វិជ្ជាដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានចូលជ្រួតជ្រាបដល់មន្ត្រីថ្នាក់ក្រោមរបស់ខ្លួន រាល់សកម្មភាពរបស់លោកទាំងអស់ តាមមើលទៅហាក់គ្មានកំហុស ដោយសារមន្ត្រីថ្នាក់ក្រោម តែងតែលើកសរសើរអំពីស្នាដៃរបស់លោកឥតឈប់ឈរ រហូតដល់ហ៊ានរាយការណ៍កុហកទៀតក៏មាន ដើម្បីបំពេញចិត្តលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ដូចជាកាលពីមុនបោះឆ្នោត មន្ត្រីក្រោមបង្គាប់របស់លោកបានរាយការណ៍ប្រាប់ថា ប្រជាពលរដ្ឋគាំទ្រគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ឬគាំទ្រ លោក ហ៊ុន សែន មានសន្ទុះច្រើនដដែល។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅក្រោយលទ្ធផលបោះឆ្នោត ទើប លោក ហ៊ុន សែន នឹកស្មានមិនដល់ដែលគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា មានអ្នកបោះឆ្នោតជូនថយចុះជាង ២០អាសនៈនោះ។
ក្រៅពីនេះ នរណាក៏ដឹងដែរថា លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន មានឥទ្ធិពលគ្របដណ្ដប់លើស្ថាប័នរដ្ឋទាំងអស់ មិនថាស្ថាប័ននីតិប្បញ្ញត្តិ នីតិប្រតិបត្តិ និងតុលាការ។ កាលពីឆ្នាំ២០១២ លោក ហ៊ុន សែន មានប្រសាសន៍ថា អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ផា ជាអ្នកប្រើអំពើហិង្សាទៅលើគេ ទោះបីជាអ្នកស្រីមានភស្តុតាងបញ្ជាក់ថាមិនមែន និងក្រុមមន្ត្រីសិទ្ធិមនុស្សទាមទារឲ្យតុលាការដោះលែងអ្នកស្រី ក៏ដោយ។ នៅទីបំផុត តុលាការកាត់ទោសឲ្យអ្នកស្រីជាប់គុកជាង ២ឆ្នាំ។ តែក្រោយមក តុលាការកំពូលដោះលែងអ្នកស្រីវិញ។
ករណី លោក សម រង្ស៊ី រឿងបង្គោលតម្រុយព្រំដែនវិញ ក៏មិនខុសគ្នាដែរ មានប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើនអះអាងថា វៀតណាម បានបង្គោលចូលមកលើដីស្រែរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនៅខេត្តស្វាយរៀង។ តែនៅពេលរដ្ឋាភិបាលប្ដឹង លោក សម រង្ស៊ី តុលាការក៏កាត់ទោសឲ្យ លោក សម រង្ស៊ី ជាប់គុកជាង ១០ឆ្នាំ។ នៅមុនបោះឆ្នោតជាតិ លោក ហ៊ុន សែន បានសម្ដែងជាតួចិត្តល្អ សុំទៅព្រះមហាក្សត្រលើកលែងទោសឲ្យ លោក សម រង្ស៊ី ជាដើម។
ទាក់ទងនឹងបញ្ហានេះ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានរំលឹកអំពីបញ្ហាដែលលោកបានសុំព្រះរាជប្រទានទោសដល់ ព្រះមហាក្សត្រជូន លោក សម រង្ស៊ី ជាប្រធានគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ នៅខណៈលោកកំពុងកាន់ទុក្ខនៅពេលឪពុករបស់លោកទទួលមរណភាព។
«សំឡេង»
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការចាត់ការរបស់តុលាការនេះ មានសំណួរជាច្រើនបានចោទសួរថា តើតុលាការចាត់ការលើសំណុំរឿងទាំងនេះ ដើម្បីបំពេញចិត្តមេដឹកនាំ ឬមន្ត្រីតុលាការខ្លាចការដកតួនាទីពីចៅហ្វាយរបស់ខ្លួន?
នៅដំណាក់កាលចុងក្រោយនេះ នៅពេលស្ថានភាពនយោបាយកំពុងជាប់គាំង មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលហាក់ដូចអនុវត្តកិច្ចការមួយចំនួនរបស់ថ្នាក់លើ របស់ខ្លួនជាងអនុវត្តច្បាប់ទៅទៀត ដូចជា ពេលគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ បានដឹកនាំធ្វើបាតុកម្មជាបន្តបន្ទាប់នោះ លោក ហ៊ុន សែន ប្រកាសព្រមានថា ការធ្វើបាតុកម្មប្រយ័ត្នបាតដៃទីបី។ ប៉ុន្មានថ្ងៃបន្ទាប់ ក៏មានការបង្ក្រាបកម្មករ និងបាតុកររបស់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ រហូតដល់មានការបាញ់សម្លាប់កម្មករ និងប្រជាពលរដ្ឋ។ល។
ការផ្ទុះអំពើហិង្សានេះ ធ្វើឲ្យមានមនុស្សស្លាប់នេះ មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលមិនបានរកឃាតកឃើញទេ ហើយថាមានជនទីបីជាអ្នកបាញ់សម្លាប់ និងផ្សេងៗទៀត។
មួយវិញទៀត លោក ហ៊ុន សែន បានប្រកាសថា គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ក៏មានអ្នកគាំទ្រ ដើម្បីធ្វើបាតុកម្មប្រឆាំងគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ វិញដែរ។ នៅថ្ងៃទី២៦ ខែមករា ស្រាប់តែមានបាតុកម្មដែលរៀបចំដោយគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា នៅខេត្តកំពង់ចាម ធ្វើបាតុកម្មប្រាំង និងការជួបជុំគ្នារបស់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ នៅទីស្នាក់ការគណបក្សនេះនៅទីរួមខេត្តកំពង់ចាម។
នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម ខ្មែរក្រហមបានពង្វក់អ្នកនៅថ្នាក់ក្រោមរបស់ខ្លួនឲ្យសម្លាប់អ្នក ដែលហ៊ានតវ៉ា និងអ្នកដែលចេះដឹងដែលគេលាបពណ៌ថាជាខ្មាំង។ ការលាបពណ៌នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម ត្រូវបានសម្លាប់ជនស្លូតត្រង់អស់រាប់លាននាក់។ កម្មាភិបាលថ្នាក់ក្រោម បានអនុវត្តបញ្ជាថ្នាក់លើហួសពីការកំណត់ទៅទៀត។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅសម័យនោះ កម្មាភិបាល ឬមេកងមានមោទនភាពណាស់នៅពេលសម្លាប់ជនស្លូតត្រង់ដែលគេចាត់ទុក ថាខ្មាំង ដោយពួកគាត់មិនបានពិចារណាថា ការសម្លាប់នោះត្រូវជាបងប្អូនសាច់ញាតិ ឬជាតិសាសន៍ដូចគ្នានោះឡើយ។
ដោយឡែកនៅក្នុងសម័យកាលនេះវិញ ការបង្ក្រាបរបស់សមត្ថកិច្ចទៅលើកម្មករ ពួកគាត់ហាក់បីដូចជាមិនបានគិតថា តើកម្មករ ឬក្រុមបាតុកររបស់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ប្រើប្រាស់សិទ្ធិរបស់ខ្លួនទាមទារយុត្តិធម៌ ឬទាមទារប្រាក់ឈ្នួលរស់នៅសមរម្យនោះទេ សំខាន់ គឺអនុវត្តទៅតាមបញ្ជារបស់មេបញ្ជាជារឿងសំខាន់បំផុត ទោះបីត្រូវប្រើអំពើហិង្សា ឬបាញ់សម្លាប់។
ម្យ៉ាងទៀត ចំពោះមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់រដ្ឋាភិបាលក៏ដូច្នោះដែរ ពួកគាត់ហាក់ចាត់ទុកអ្នកប្រើប្រាស់សិទ្ធិរបស់ខ្លួនតាមច្បាប់ ក្នុងសង្គមប្រជាធិបតេយ្យនោះ ថាជាអ្នកបង្កអសន្តិសុខ ធ្វើឲ្យខូចសណ្ដាប់ធ្នាប់សង្គម និងចោទប្រកាន់មេដឹកនាំគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ថាជាអ្នកញុះញង់ឲ្យជាដើម។ ការពិត គឺការមិនផ្តល់យុត្តិធម៌សង្គមដល់ប្រជាពលរដ្ឋទូទៅពីសំណាក់មន្ត្រី ដែលចេះតែលើកជើងមេរបស់ខ្លួននេះហើយ ដែលអាចបង្កអោយមានការខកចិត្តពីសំណាក់ប្រជាពលរដ្ឋ ហើយដែលនាំអោយមានការតវ៉ា និងបាតុកម្មមិនឈប់ឈរនោះ៕
No comments:
Post a Comment