ACTS of the Apostles
កិច្ចការ រៀបរៀងដោយ លោកលូកា
លោកប៉ូល
សុំឲ្យព្រះចៅអធិរាជ កាត់ក្ដី
បន្ទាប់ពីបាន ទៅដល់
ស្រុកនោះ បីថ្ងៃ, លោកភេស្ទុស ធ្វើដំណើរពី ក្រុងសេសារា ឆ្ពោះទៅ
ក្រុងយេរូសាឡឹម។ ពួកនាយកបូជាចារ្យ
និងពួកអ្នកធំ នៃជនជាតិយូដា បាននាំគ្នា ទៅជួបលោក ដើម្បី ប្ដឹងពី លោកប៉ូល។ ពួកគេ បានទទូចសុំឲ្យ លោកភេស្ទុស
មេត្តាអនុគ្រោះ បញ្ជូនលោកប៉ូល មកក្រុងយេរូសាឡឹម, ព្រោះ
ពួកគេ បានឃុបឃិតគ្នា ថា នឹងពួនស្ទាក់, ចាំសម្លាប់លោក
តាមផ្លូវ។ ប៉ុន្តែ
លោកភេស្ទុស តបទៅវិញ ថា, លោកប៉ូល ជាប់ឃុំឃាំងនៅ ក្រុងសេសារា
ឯណោះ; រីឯ ខ្លួនលោកផ្ទាល់, លោក ក៏ត្រូវត្រឡប់ទៅវិញ
ក្នុងពេល បន្តិចទៀតដែរ។ លោក មានប្រសាសន៍ ថា៖ «សុំឲ្យអ្នក ដែលមានសមត្ថភាព
ក្នុងចំណោមអស់លោក អញ្ជើញទៅ ជាមួយខ្ញុំ, ហើយ បើឃើញថា, បុរសនោះ មានកំហុសអ្វី, សុំចោទប្រកាន់ គាត់ទៅ។»
លោកប៉ូល មានប្រសាសន៍
ការពារខ្លួន ថា៖ «ខ្ញុំ ពុំបានប្រព្រឹត្ត អ្វីខុស នឹងវិន័យ របស់សាសន៍យូដា,
ខុស នឹងព្រះវិហារ, ឬក៏ខុស នឹងព្រះចៅអធិរាជឡើយ។»
ដោយលោកភេស្ទុស ចង់យកចិត្តជនជាតិយូដា,
លោក មានប្រសាសន៍ មកកាន់លោកប៉ូល ថា៖ «តើ អ្នក ចង់ឡើងទៅ
ក្រុងយេរូសាឡឹម ឲ្យគេ កាត់ក្ដីអ្នក អំពីរឿងទាំងនេះ នៅចំពោះមុខខ្ញុំ ឬទេ?»
លោកប៉ូល តបថា៖ «ខ្ញុំបាទ
ឈរនៅមុខតុលាការ របស់ព្រះចៅអធិរាជ។ ដូច្នេះ, គឺ ទីនេះហើយ
ដែល ឯកឧត្ដម ត្រូវកាត់ក្ដី ឲ្យខ្ញុំបាទ។ ខ្ញុំបាទ ពុំបានធ្វើអ្វីខុស នឹងសាសន៍យូដាទេ,
ដូចឯកឧត្ដម ជ្រាបច្បាស់ហើយ។ ប្រសិនបើ ខ្ញុំបាទ មានទោសអ្វី
ឬបានប្រព្រឹត្តអ្វីខុស សមនឹងមានទោសដល់ជីវិតនោះ, ខ្ញុំបាទ
មិនរួញរា នឹងស្លាប់ទេ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើ
ពាក្យ ដែលលោកទាំងនេះ ចោទខ្ញុំបាទ មិនពិតទេ, គ្មាននរណាម្នាក់
មានសិទ្ធិប្រគល់ខ្ញុំបាទ ទៅឲ្យគេឡើយ។ ខ្ញុំបាទ សូមឡើងទៅ ព្រះចៅអធិរាជវិញ!»
លោកភេស្ទុស ពិភាក្សា
ជាមួយក្រុមប្រឹក្សា, ហើយ មានប្រសាសន៍ ថា៖ «អ្នក
បានសុំឡើងទៅ ព្រះចៅអធិរាជ។ ដូច្នេះ អ្នក នឹងទៅជួប ព្រះចៅអធិរាជ!»
លោកប៉ូល
នៅមុខ ព្រះបាទ អគ្រីប៉ា
ប៉ុន្មានថ្ងៃ ក្រោយមកទៀត,
ព្រះបាទ អគ្រីប៉ា និងម្ចាស់ក្សត្រីយ៍ បេរេនីស យាងមកដល់ ក្រុងសេសារា, ដើម្បី សួរសុខទុក្ខ លោកភេស្ទុស។ ដោយស្ដេច គង់នៅទីនោះ ជាច្រើនថ្ងៃ, លោកភេស្ទុស ក៏ទូលស្ដេច ពីរឿងលោកប៉ូល ថា៖ «លោកភេលិច បានទុក បុរសម្នាក់ នៅក្នុងទីឃុំឃាំង។ កាលទូលបង្គំ ទៅក្រុង យេរូសាឡឹម, ពួកនាយកបូជាចារ្យ និងពួកព្រឹទ្ធាចារ្យ
នៃសាសន៍យូដា បាននាំគ្នា ប្ដឹងពីគាត់ ដោយសុំឲ្យទូលបង្គំ កាត់ទោសគាត់។
«ទូលបង្គំ
បានប្រាប់លោកទាំងនោះវិញ ថា, ជនជាតិរ៉ូម៉ាំង ពុំធ្លាប់បញ្ជូន
នរណាម្នាក់ ទៅឲ្យគេសម្លាប់ ដោយមិនបាន ឲ្យនិយាយតទល់ ជាមួយអ្នកដើមចោទ,
ព្រមទាំងឆ្លើយការពារខ្លួន ចំពោះពាក្យចោទ ជាមុនសិន នោះឡើយ។ លោកទាំងនោះ នាំគ្នា មកទីនេះ, ហើយ នៅថ្ងៃបន្ទាប់, ទូលបង្គំ បានអង្គុយ នៅទីកាត់ក្ដី
និងឲ្យគេ នាំបុរសនោះមក ឥតបង្អង់ឡើយ។ ពួកដើមចោទ ក៏នៅទីកាត់ក្ដីដែរ, តែគេ ពុំបានចោទគាត់ ពី អំពើ អាក្រក់ណាមួយ ដូចទូលបង្គំ នឹកស្មាននោះទេ,
គឺមានតែ ជជែក វែកញែក អំពី រឿងសាសនា របស់គេ និងអំពី បុរសម្នាក់
ឈ្មោះ យេស៊ូ ដែលបានស្លាប់, ហើយ លោកប៉ូល ថា
នៅមានជីវិតរស់នោះ តែប៉ុណ្ណោះ។
ចំណែក ឯទូលបង្គំវិញ, ទូលបង្គំ មិនដឹងជា
ត្រូវគិតដូចម្ដេច ចំពោះ ការជជែក វែកញែក បែបនេះ។ ទូលបង្គំ បានសួរគាត់ ថា, ចង់ទៅ ក្រុងយេរូសាឡឹម ឲ្យគេ កាត់ក្ដី អំពីរឿងទាំងនេះ ឬទេ,
តែ លោកប៉ូល បានសុំ ឡើងទៅ ព្រះមហាក្សត្រា ធិរាជ ដើម្បី សុំឲ្យព្រះអង្គ
កាត់ក្ដី។ ទូលបង្គំ ចេញបញ្ជា ឲ្យគេ ឃុំគាត់ទុក
រហូតដល់ពេល ទូលបង្គំ នឹងបញ្ជូនគាត់ ទៅព្រះចៅអធិរាជ។»
ព្រះបាទ អគ្រីប៉ា
មានរាជឱង្ការ ទៅលោកភេស្ទុស ថា៖ «ខ្ញុំ ក៏ចង់ស្ដាប់បុរសនោះ និយាយដែរ។»
លោក តបវិញ ថា៖ «ព្រះករុណា
អាចស្ដាប់គាត់ នៅថ្ងៃ
ស្អែក។»
លុះស្អែកឡើង,
ព្រះបាទ អគ្រីប៉ា និងម្ចាស់ក្សត្រីយ៍ បេរេនីស បានយាងចូលក្នុង សាលសវនាការ យ៉ាងអធិកអធម
ដោយមាន ពួកនាយទាហាន ជាន់ខ្ពស់ និងពួកនាម៉ឺន ធំៗ នៅក្រុងនោះ ហែហម មកជាមួយផង។
គេ នាំលោកប៉ូល មកតាមបញ្ជា របស់ លោកភេស្ទុស។ លោក ភេស្ទុស មានប្រសាសន៍ ថា៖
«សូមទូលព្រះរាជា និងជំរាបអស់លោក ដែលនៅទីនេះ។ បុរស ដែលព្រះរាជា និងអស់លោកឃើញនេះ ជាអ្នក
ដែលជនជាតិយូដា ទាំងមូល, ទាំងនៅក្រុងយេរូសាឡឹម ទាំងនៅក្រុងនេះ, បាននាំគ្នា មកជួបខ្ញុំ, ហើយ ស្រែកថា, គាត់ មិនត្រូវរស់
តទៅទៀតទេ។ ចំពោះខ្ញុំវិញ,
ខ្ញុំ យល់ឃើញថា, គាត់ ពុំបានប្រព្រឹត្ត
អ្វីខុស ដែលត្រូវមានទោស ដល់ជីវិតនោះឡើយ, ប៉ុន្តែ
ដោយខ្លួនគាត់ផ្ទាល់ បានសុំឡើងទៅ ព្រះចៅអធិរាជ, ខ្ញុំ
ក៏សំរេចចិត្ត បញ្ជូនគាត់ ទៅព្រះអង្គ។ ខ្ញុំ គ្មានមូលហេតុអ្វី ច្បាស់លាស់
ដើម្បី សរសេរសេចក្ដី រាយការណ៍ ថ្វាយព្រះ
មហាក្សត្រាធិរាជ អំពី សំណុំរឿងគាត់ ទាល់តែសោះ។
ហេតុនេះហើយ បានជាខ្ញុំ ឲ្យគេ នាំគាត់
មកជួបអស់លោក, ជាពិសេស ជួបព្រះករុណាផ្ទាល់។ ដូច្នេះ នៅពេល សួរចម្លើយ គាត់រួច, ខ្ញុំ នឹងមានមូលហេតុ សរសេរ សេចក្ដីរាយការណ៍បាន។ ខ្ញុំ យល់ឃើញ ថា, បើ បញ្ជូនអ្នកទោស ដោយមិនបញ្ជាក់ អំពី ពាក្យចោទ ទៅជាមួយផង ទេនោះ, ដូចជា គ្មានន័យអ្វី សោះឡើយ។»
Paul’s Trial Before Festus
25 Three days after arriving in the province, Festus went up from Caesarea to Jerusalem, 2 where the chief priests and the Jewish leaders appeared before him and presented the charges against Paul. 3 They
requested Festus, as a favor to them, to have Paul transferred to
Jerusalem, for they were preparing an ambush to kill him along the way. 4 Festus answered, “Paul is being held at Caesarea, and I myself am going there soon. 5 Let some of your leaders come with me, and if the man has done anything wrong, they can press charges against him there.”
6 After spending eight or ten days with them, Festus went down to Caesarea. The next day he convened the court and ordered that Paul be brought before him. 7 When Paul came in, the Jews who had come down from Jerusalem stood around him. They brought many serious charges against him, but they could not prove them.
8 Then Paul made his defense: “I have done nothing wrong against the Jewish law or against the temple or against Caesar.”
9 Festus, wishing to do the Jews a favor, said to Paul, “Are you willing to go up to Jerusalem and stand trial before me there on these charges?”
10 Paul answered: “I am now standing before Caesar’s court, where I ought to be tried. I have not done any wrong to the Jews, as you yourself know very well. 11 If,
however, I am guilty of doing anything deserving death, I do not refuse
to die. But if the charges brought against me by these Jews are not
true, no one has the right to hand me over to them. I appeal to Caesar!”
12 After Festus had conferred with his council, he declared: “You have appealed to Caesar. To Caesar you will go!”
Festus Consults King Agrippa
13 A few days later King Agrippa and Bernice arrived at Caesarea to pay their respects to Festus. 14 Since
they were spending many days there, Festus discussed Paul’s case with
the king. He said: “There is a man here whom Felix left as a prisoner. 15 When I went to Jerusalem, the chief priests and the elders of the Jews brought charges against him and asked that he be condemned.
16 “I
told them that it is not the Roman custom to hand over anyone before
they have faced their accusers and have had an opportunity to defend
themselves against the charges. 17 When they came here with me, I did not delay the case, but convened the court the next day and ordered the man to be brought in. 18 When his accusers got up to speak, they did not charge him with any of the crimes I had expected. 19 Instead, they had some points of dispute with him about their own religion and about a dead man named Jesus who Paul claimed was alive. 20 I
was at a loss how to investigate such matters; so I asked if he would
be willing to go to Jerusalem and stand trial there on these charges. 21 But when Paul made his appeal to be held over for the Emperor’s decision, I ordered him held until I could send him to Caesar.”
22 Then Agrippa said to Festus, “I would like to hear this man myself.”
He replied, “Tomorrow you will hear him.”
Paul Before Agrippa
23 The next day Agrippa and Bernice
came with great pomp and entered the audience room with the
high-ranking military officers and the prominent men of the city. At the
command of Festus, Paul was brought in. 24 Festus said: “King Agrippa, and all who are present with us, you see this man! The whole Jewish community has petitioned me about him in Jerusalem and here in Caesarea, shouting that he ought not to live any longer. 25 I found he had done nothing deserving of death, but because he made his appeal to the Emperor I decided to send him to Rome. 26 But
I have nothing definite to write to His Majesty about him. Therefore I
have brought him before all of you, and especially before you, King
Agrippa, so that as a result of this investigation I may have something
to write. 27 For I think it is unreasonable to send a prisoner on to Rome without specifying the charges against him.”
No comments:
Post a Comment