Gospel according to Luke
ដំណឹងល្អ រៀបរៀងដោយ លោកលូកា
ព្រះយេស៊ូ
នៅមុខ លោកពីឡាត
ក្រុមប្រឹក្សា ជាន់ខ្ពស់
ក្រោកឡើង ទាំងអស់គ្នា, ហើយ បញ្ជូនព្រះយេស៊ូ ទៅលោក ពីឡាត។
គេ នាំគ្នា ចោទប្រកាន់ ព្រះអង្គ ថា៖ «យើងខ្ញុំ
ឃើញអ្នកនេះ កំពុងតែ បំបះបំបោរ ប្រជារាស្ត្រយើង, គឺ ហាមគេ
មិនឲ្យបង់ពន្ធ ថ្វាយព្រះចៅ អធិរាជ, ហើយ គាត់ អះអាងខ្លួន
ថា, ជាព្រះគ្រិស្ដ គឺជាស្ដេច។»
លោកពីឡាត សួរព្រះអង្គ ថា៖ «តើ អ្នក ជាស្ដេចសាសន៍ យូដា មែនឬ?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបថា៖ «លោក ទេតើ ដែលមានប្រសាសន៍ ដូច្នេះ។»
លោកពីឡាត ក៏ពោល ទៅកាន់ ពួកនាយក
បូជាចារ្យ និងបណ្ដាជន ថា៖ «ខ្ញុំ ពុំ ឃើញអ្នកនេះ
មានទោស អ្វីឡើយ។»
ប៉ុន្តែគេ រឹតតែ ចោទប្រកាន់
ខ្លាំងឡើងៗ ថា៖ «អ្នកនេះ
បានបំបះ បំបោរ ប្រជាជន ដោយបង្រៀនគេ
ចាប់តាំង ពីស្រុក កាលីឡេ រហូត មកដល់ ទីនេះ។»
ព្រះយេស៊ូ
នៅមុខ ស្ដេចហេរ៉ូដ
ពេលឃើញ ព្រះយេស៊ូ, ព្រះបាទហេរ៉ូដ សប្បាយព្រះហឫទ័យ ក្រៃលែង, ដ្បិតទ្រង់
ចង់ជួបព្រះយេស៊ូ តាំងពីយូរយារ មកហើយ, ព្រោះ ទ្រង់
តែងឮគេ និយាយ អំពីព្រះអង្គ, ហើយ សង្ឃឹមថា នឹងបានឃើញ ព្រះយេស៊ូ ធ្វើការអស្ចារ្យ អ្វីមួយ។ ទ្រង់ ទូលសួរ សំណួរ ជាច្រើន, តែ ព្រះយេស៊ូ
ពុំមានព្រះបន្ទូល ឆ្លើយតប ទាល់តែសោះ។ ពួកមហាបូជាចារ្យ
និងពួកអាចារ្យ ក៏នៅទីនោះដែរ។ គេ បានចោទប្រកាន់
ព្រះយេស៊ូ យ៉ាងខ្លាំង បំផុត។ ព្រះបាទ ហេរ៉ូដ និងពួកទាហាន
ចំអក ឲ្យព្រះយេស៊ូ, ព្រមទាំង ជេរប្រមាថ មើលងាយ
ព្រះអង្គផង។ គេ
យកអាវ ដ៏ល្អវិសេស មកពាក់ ឲ្យព្រះអង្គ, រួច បញ្ជូនទៅ
លោកពីឡាតវិញ។ កាលពីមុន ព្រះបាទ ហេរ៉ូដ និងលោក
ពីឡាត ជាសត្រូវ នឹងគ្នា។ ប៉ុន្តែ ចាប់ពីថ្ងៃ នោះមក,
លោក ទាំងពីរ ត្រឡប់ទៅជា មិត្តសម្លាញ់ នឹងគ្នាវិញ។
លោកពីឡាត
កាត់ទោស ប្រហារជីវិត ព្រះយេស៊ូ
លោកពីឡាត បានកោះហៅ ពួកនាយក បូជាចារ្យ, ពួកមន្ត្រី, និងប្រជាជន មកជួបជុំគ្នា។
លោក មានប្រសាសន៍ ថា៖ «អស់លោក
បាននាំបុរសនេះ មកឲ្យខ្ញុំ កាត់ទោស ដោយចោទប្រកាន់ ថា, គាត់ បំបះបំបោរ ប្រជារាស្ត្រ។ ខ្ញុំ
បានសួរ ចម្លើយគាត់ នៅមុខ អស់លោក, តែ មិនឃើញមានទោសអ្វី
ដូចអស់លោក ចោទប្រកាន់សោះ។ សូម្បីតែ ស្ដេចហេរ៉ូដ
ក៏មិនឃើញគាត់ មានទោស អ្វីដែរ។ ហេតុនេះហើយ
បានជាទ្រង់ បញ្ជូនគាត់ មកវិញ។ បុរសនេះ
មិនបានប្រព្រឹត្តអ្វី គួរឲ្យប្រហារ ជីវិតឡើយ។ ខ្ញុំ
គ្រាន់តែ ឲ្យគេ វាយ ប្រដៅគាត់, រួច លែងគាត់ ឲ្យទៅវិញ។»
[ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ក្នុងឱកាស បុណ្យចម្លង, លោកពីឡាត ត្រូវ លែង អ្នកទោសម្នាក់។]
គេ ស្រែកឡើង ព្រមគ្នា ថា៖ «សម្លាប់ អ្នកនេះទៅ! លែង បារ៉ាបាស ឲ្យយើងខ្ញុំវិញ!»
ឈ្មោះ បារ៉ាបាសនេះ ជាប់ឃុំឃាំង, ព្រោះ គាត់ បានបង្ក ចលាចល ក្នុងទីក្រុង, ព្រមទាំង
បានសម្លាប់ មនុស្សផង។
លោកពីឡាត ចង់ដោះលែង ព្រះយេស៊ូ, លោក ក៏មានប្រសាសន៍ ទៅគេ ម្ដងទៀត។ ប៉ុន្តែ
គេ ស្រែកឡើង ថា៖ «ឆ្កាង ទៅ! ឆ្កាង ទៅ!»
លោកពីឡាត មានប្រសាសន៍ ទៅគេ ជាលើក
ទីបី ថា៖ «តើ អ្នកនេះ បានប្រព្រឹត្ត អំពើអាក្រក់ អ្វី? ខ្ញុំ មិនឃើញគាត់ មានទោសអ្វី គួរឲ្យប្រហារ ជីវិតឡើយ។
ខ្ញុំ គ្រាន់តែឲ្យគេ វាយប្រដៅគាត់, រួច
លែងគាត់ ឲ្យទៅវិញ។»
ប៉ុន្តែ គេ ចេះតែ ស្រែក
ខ្លាំងឡើងៗ, ទាមទារ ឲ្យឆ្កាង ព្រះយេស៊ូ; សំរែក របស់គេ មានប្រៀបជាង។ លោកពីឡាត
ក៏យល់ព្រម តាមពាក្យ ទាមទារ របស់ ពួកគេ; លោក
ដោះលែង បារ៉ាបាស ជាអ្នក ជាប់ឃុំឃាំង មកពីបានបង្កចលាចល និងបានសម្លាប់ មនុស្ស។
រីឯ ព្រះយេស៊ូវិញ, លោក ប្រគល់ ឲ្យគេ
យកទៅធ្វើ តាមអំពើចិត្ត។
គេ
ឆ្កាង ព្រះយេស៊ូ
នៅពេលបណ្ដើរ ព្រះយេស៊ូទៅ, គេ ជួបបុរសម្នាក់, ឈ្មោះ ស៊ីម៉ូន, ជាអ្នកស្រុក គីរេន ដែលត្រឡប់ មកពីចំការ។ គេ ចាប់បង្ខំគាត់ ឲ្យលីឈើឆ្កាង ដើរតាមក្រោយ ព្រះយេស៊ូ។
ប្រជាជន ច្រើនកុះករ ដើរតាម ព្រះអង្គទៅ, ព្រមទាំង មានពួកស្ត្រី គក់ទ្រូង, យំសោក
អាណិតព្រះអង្គផង។ ព្រះយេស៊ូ ងាកមក, មានព្រះបន្ទូល នឹងស្ត្រី ទាំងនោះ ថា៖ «ស្ត្រី ក្រុងយេរូសាឡឹម អើយ, កុំ យំសោក អាណិតខ្ញុំ ធ្វើអ្វី; ចូរ យំសោក
អាណិតខ្លួននាង និងកូននាងវិញ, ដ្បិត នៅថ្ងៃក្រោយ នឹងមានគេ
ពោលថា, “ស្ត្រីណា ឥតកូន, ស្ត្រីណា
មិនបង្កើតកូន, និងស្ត្រីណា មិនដែលបំបៅកូន, ស្ត្រីនោះ ពិតជាមាន សុភមង្គលមែន។” នៅពេលនោះ,
គេ នឹងនិយាយទៅភ្នំ ថា៖
“ចូរ រលំ សង្កត់ពីលើ យើងខ្ញុំមក!
ចូរ ជួយលាក់ ខ្លួនយើងខ្ញុំផង!”
បើ គេ ធ្វើបាប នៅពេល ឈើស្រស់ យ៉ាងហ្នឹង ទៅហើយ, ចុះ ទំរាំ នៅពេល ឈើងាប់វិញ, តើ គេ
នឹងធ្វើបាប ដល់កំរិត ណាទៅ?»
គេ បាននាំអ្នកទោស ពីរនាក់ទៀត
មកសម្លាប់ ជាមួយព្រះយេស៊ូដែរ។ លុះ មកដល់កន្លែងមួយ ដែលគេហៅ
ថា “ភ្នំលលាដ៍ក្បាល” គេ
ឆ្កាងព្រះយេស៊ូ នៅទីនោះ, ហើយ គេ ក៏ឆ្កាងអ្នកទោស
ទាំងពីរនាក់ នោះដែរ, ម្នាក់ នៅខាងស្ដាំព្រះអង្គ,
ម្នាក់ទៀត នៅខាងឆ្វេង ព្រះអង្គ។ ព្រះយេស៊ូ
មាន ព្រះបន្ទូល ថា៖ «ឱព្រះបិតា
អើយ, សូម ព្រះអង្គ អត់ទោស ឲ្យអ្នក ទាំងនេះផង,
ដ្បិត គេ មិនដឹង ថា, គេ កំពុងធ្វើអ្វី
ឡើយ។» គេ យកសម្លៀកបំពាក់ របស់ ព្រះអង្គ
មកចាប់ឆ្នោត ចែកគ្នា។
ប្រជាជន នាំគ្នា ឈរមើល; រីឯ ពួកនាម៉ឺន និយាយចំអក មើលងាយព្រះអង្គ ថា៖ «គាត់ បានសង្គ្រោះ មនុស្ស ឯទៀតៗ; បើ គាត់
ជាព្រះគ្រិស្ដ របស់ ព្រះជាម្ចាស់, ហើយ ជាអ្នក ដែលព្រះអង្គ
បានជ្រើសរើស មែននោះ, ឲ្យគាត់ សង្គ្រោះ ខ្លួនឯងទៅ។»
ពួកទាហាន ក៏បានចំអក ដាក់ព្រះអង្គដែរ; គេ យកទឹកខ្មេះ មកថ្វាយ ព្រះអង្គសោយ, ទាំងពោល
ថា៖ «បើ អ្នក ជាស្ដេចជនជាតិ យូដាមែន ចូរ សង្គ្រោះខ្លួន
អ្នកទៅ!»
នៅពីលើ ព្រះអង្គ មានសរសេរ អក្សរ
ថា៖ «អ្នកនេះ ជាស្ដេច ជនជាតិយូដា។»
អ្នកទោសម្នាក់ ដែលជាប់ឆ្កាង
ពោលប្រមាថ ព្រះយេស៊ូ ថា៖ «បើ អ្នក ជាព្រះគ្រិស្ដមែន,
ចូរ សង្គ្រោះខ្លួនអ្នកទៅ, ហើយ សង្គ្រោះ
យើងផង!»
ប៉ុន្តែ អ្នកទោស ម្នាក់ទៀត ស្ដីឲ្យអ្នកនោះ
ថា៖ «ឯង មិនកោតខ្លាច ព្រះជាម្ចាស់ ទេឬ? ឯង
ត្រូវគេ កាត់ទោស ដូចលោកដែរ។ គេ ធ្វើទោស យើងនេះ
ត្រូវហើយ; យើង ទទួលទោស តាមអំពើ ដែលយើង បានប្រព្រឹត្ត។
រីឯ លោកវិញ, លោក មិនបានធ្វើ
អំពើអាក្រក់ អ្វីសោះ។»
បន្ទាប់មក គាត់ ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «ឱព្រះយេស៊ូអើយ, ពេលព្រះអង្គ យាងមកគ្រងរាជ្យ,
សូម កុំភ្លេច ទូលបង្គំ។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «ខ្ញុំ សូមប្រាប់ ឲ្យអ្នកដឹង ច្បាស់ ថា, ថ្ងៃនេះ
អ្នកបានទៅនៅ ស្ថានបរមសុខ ជាមួយខ្ញុំ។»
ព្រះយេស៊ូ
ចូលទិវង្គត
ពេលនោះ ប្រហែល ជាថ្ងៃត្រង់, ផែនដី ទាំងមូល ងងឹតសូន្យ រហូតដល់ ម៉ោងបីរសៀល។ ព្រះអាទិត្យ បាត់រស្មី។ វាំងនន
នៅក្នុងព្រះវិហារ រហែកជាពីរ ចំពាក់កណ្ដាល។ ព្រះយេស៊ូ
បន្លឺព្រះសូរសៀង ខ្លាំងៗ ថា៖ «ព្រះបិតា,
ទូលបង្គំ សូម ប្រគល់វិញ្ញាណ របស់ ទូលបង្គំ ទៅក្នុងព្រះហស្ដ
ព្រះអង្គវិញ។»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល
ដូច្នោះរួចហើយ ក៏រលត់ វិញ្ញាណទៅ។
នាយទាហាន រ៉ូម៉ាំង ដែលបានឃើញ
ហេតុការណ៍ កើតឡើង ក៏លើកតម្កើង សិរីរុងរឿង របស់ ព្រះជាម្ចាស់, ហើយ ពោលថា៖ «បុរសនេះ ពិតជាសុចរិតមែន។»
រីឯ បណ្ដាជន ទាំងប៉ុន្មាន ដែលមកមើល កាលបានឃើញ ហេតុការណ៍ ទាំងនេះ,
គេ នាំគ្នា ត្រឡប់ទៅវិញ ទាំងគក់ទ្រូង។ អ្នក ជិតដិត នឹងព្រះយេស៊ូ ទាំងប៉ុន្មាន, ព្រមទាំងពួកស្ត្រី
ដែលដើរតាម ព្រះអង្គ តាំងពី ស្រុកកាលីឡេមក, នាំគ្នា
ឈរមើល ហេតុការណ៍ ទាំងអស់ ពីចម្ងាយ។
ការបញ្ចុះសព
ព្រះយេស៊ូ
មានសមាជិក ក្រុមប្រឹក្សា ជាន់ខ្ពស់
មួយរូប, ឈ្មោះ យ៉ូសែប, ជាអ្នកក្រុង អើរីម៉ាថេ ជាក្រុងមួយ
របស់ ជនជាតិយូដា, លោក ជាមនុស្ស ល្អសុចរិត, ហើយ ទន្ទឹងរង់ចាំ ព្រះរាជ្យ របស់ ព្រះជាម្ចាស់។ លោក ពុំបានយល់ស្រប ជាមួយគេ លើការ សំរេចចិត្ត ធ្វើគុត ព្រះយេស៊ូទេ,
ហើយ ក៏មិនបានចូលរួម ក្នុងអំពើ ដែលគេប្រព្រឹត្ត នោះដែរ។
លោក បានទៅជួប លោកពីឡាត, សូម យកព្រះសព
ព្រះយេស៊ូ។ លោក យកព្រះសព ព្រះយេស៊ូ
ចុះពីឈើឆ្កាង, ហើយ រុំនឹងក្រណាត់ផាឌិប, រួច ដាក់ក្នុង រូងថ្មមួយ ដែលគេ ដាប់ធ្វើ ជាផ្នូរ។ ផ្នូរនេះ ពុំ ទាន់មានដាក់
សពណាមួយ នៅឡើយទេ។ ថ្ងៃនោះ
ជាថ្ងៃរៀបចំ បុណ្យចម្លង, ហើយ ថ្ងៃសប្ប័ទ ជិតមកដល់។
ពួកស្ត្រី ដែលមកតាម ព្រះអង្គ
តាំងពី ស្រុកកាលីឡេ ក៏ទៅជាមួយ លោកយ៉ូសែបដែរ។ នាង បានឃើញផ្នូរ, ហើយ ឃើញរបៀប ដែលគេ ដាក់ព្រះសព
ព្រះយេស៊ូផង។ បន្ទាប់មក ស្ត្រីទាំងនោះ វិលត្រឡប់
ទៅវិញ, រៀបចំ គ្រឿងក្រអូប និងទឹកអប់។ នៅថ្ងៃសប្ប័ទ នាង នាំគ្នា ឈប់សំរាក តាមបទបញ្ជា ចែងទុក។
Then the whole assembly rose and led him off to Pilate. 2 And they began to accuse him, saying, “We have found this man subverting our nation. He opposes payment of taxes to Caesar and claims to be Messiah, a king.”
3 So Pilate asked Jesus, “Are you the king of the Jews?”
“You have said so,” Jesus replied.
4 Then Pilate announced to the chief priests and the crowd, “I find no basis for a charge against this man.”
5 But they insisted, “He stirs up the people all over Judea by his teaching. He started in Galilee and has come all the way here.”
6 On hearing this, Pilate asked if the man was a Galilean. 7 When he learned that Jesus was under Herod’s jurisdiction, he sent him to Herod, who was also in Jerusalem at that time.
8 When Herod saw Jesus, he was greatly pleased, because for a long time he had been wanting to see him. From what he had heard about him, he hoped to see him perform a sign of some sort. 9 He plied him with many questions, but Jesus gave him no answer. 10 The chief priests and the teachers of the law were standing there, vehemently accusing him. 11 Then Herod and his soldiers ridiculed and mocked him. Dressing him in an elegant robe, they sent him back to Pilate. 12 That day Herod and Pilate became friends—before this they had been enemies.
13 Pilate called together the chief priests, the rulers and the people, 14 and
said to them, “You brought me this man as one who was inciting the
people to rebellion. I have examined him in your presence and have found
no basis for your charges against him. 15 Neither has Herod, for he sent him back to us; as you can see, he has done nothing to deserve death. 16 Therefore, I will punish him and then release him.” [17] [a]
18 But the whole crowd shouted, “Away with this man! Release Barabbas to us!” 19 (Barabbas had been thrown into prison for an insurrection in the city, and for murder.)
20 Wanting to release Jesus, Pilate appealed to them again. 21 But they kept shouting, “Crucify him! Crucify him!”
22 For
the third time he spoke to them: “Why? What crime has this man
committed? I have found in him no grounds for the death penalty.
Therefore I will have him punished and then release him.”
23 But with loud shouts they insistently demanded that he be crucified, and their shouts prevailed. 24 So Pilate decided to grant their demand. 25 He
released the man who had been thrown into prison for insurrection and
murder, the one they asked for, and surrendered Jesus to their will.
The Crucifixion of Jesus
26 As the soldiers led him away, they seized Simon from Cyrene, who was on his way in from the country, and put the cross on him and made him carry it behind Jesus. 27 A large number of people followed him, including women who mourned and wailed for him. 28 Jesus turned and said to them, “Daughters of Jerusalem, do not weep for me; weep for yourselves and for your children. 29 For
the time will come when you will say, ‘Blessed are the childless women,
the wombs that never bore and the breasts that never nursed!’ 30 Then
31 For if people do these things when the tree is green, what will happen when it is dry?”
32 Two other men, both criminals, were also led out with him to be executed. 33 When
they came to the place called the Skull, they crucified him there,
along with the criminals—one on his right, the other on his left. 34 Jesus said, “Father, forgive them, for they do not know what they are doing.”[c] And they divided up his clothes by casting lots.
35 The people stood watching, and the rulers even sneered at him. They said, “He saved others; let him save himself if he is God’s Messiah, the Chosen One.”
36 The soldiers also came up and mocked him. They offered him wine vinegar 37 and said, “If you are the king of the Jews, save yourself.”
38 There was a written notice above him, which read: this is the king of the jews.
39 One of the criminals who hung there hurled insults at him: “Aren’t you the Messiah? Save yourself and us!”
40 But the other criminal rebuked him. “Don’t you fear God,” he said, “since you are under the same sentence? 41 We are punished justly, for we are getting what our deeds deserve. But this man has done nothing wrong.”
42 Then he said, “Jesus, remember me when you come into your kingdom.[d]”
43 Jesus answered him, “Truly I tell you, today you will be with me in paradise.”
The Death of Jesus
44 It was now about noon, and darkness came over the whole land until three in the afternoon, 45 for the sun stopped shining. And the curtain of the temple was torn in two. 46 Jesus called out with a loud voice, “Father, into your hands I commit my spirit.”[e] When he had said this, he breathed his last.
47 The centurion, seeing what had happened, praised God and said, “Surely this was a righteous man.” 48 When all the people who had gathered to witness this sight saw what took place, they beat their breasts and went away. 49 But all those who knew him, including the women who had followed him from Galilee, stood at a distance, watching these things.
The Burial of Jesus
50 Now there was a man named Joseph, a member of the Council, a good and upright man, 51 who
had not consented to their decision and action. He came from the Judean
town of Arimathea, and he himself was waiting for the kingdom of God. 52 Going to Pilate, he asked for Jesus’ body. 53 Then he took it down, wrapped it in linen cloth and placed it in a tomb cut in the rock, one in which no one had yet been laid. 54 It was Preparation Day, and the Sabbath was about to begin.
55 The women who had come with Jesus from Galilee followed Joseph and saw the tomb and how his body was laid in it. 56 Then they went home and prepared spices and perfumes. But they rested on the Sabbath in obedience to the commandment.
Footnotes:
- Luke 23:17 Some manuscripts include here words similar to Matt. 27:15 and Mark 15:6.
- Luke 23:30 Hosea 10:8
- Luke 23:34 Some early manuscripts do not have this sentence.
- Luke 23:42 Some manuscripts come with your kingly power
- Luke 23:46 Psalm 31:5
No comments:
Post a Comment