Gospel according to Mark
ដំណឹងល្អ រៀបរៀង ដោយលោក ម៉ាកុស
ពួកខាង
គណៈផារីស៊ី និងទំនៀម ទម្លាប់
មានពួកខាង គណៈផារីស៊ី
និងអាចារ្យខ្លះ នាំគ្នា មកពីក្រុង យេរូសាឡឹម ទៅជួប ព្រះយេស៊ូ។ គេ ឃើញសិស្ស របស់ព្រះអង្គខ្លះ
បរិភោគអាហារ ដោយដៃ មិនបរិសុទ្ធ, គឺ គេ ពុំ បានលាងដៃ
ជាមុន។ (ធម្មតា ពួកផារីស៊ី
និងជនជាតិ យូដា ទាំងអស់ តែងតែ ធ្វើពិធីលាងដៃ យ៉ាងស្អាត ហ្មត់ចត់ មុននឹងបរិភោគ,
តាមទំនៀម ទម្លាប់ របស់ ចាស់បុរាណ។ នៅពេល ត្រឡប់ មកពីផ្សារវិញ, ដរាបណា គេ មិនបានធ្វើ ពិធីលាង សំអាតខ្លួន ជាមុនទេ, គេ មិនបរិភោគឡើយ។ គេ កាន់ទំនៀម
ទម្លាប់ ផ្សេងៗទៀត ជាច្រើន, ដូចជា ពិធីលាងពែង, លាងថូទឹក, លាងឆ្នាំង,
លាងតុ ជាដើម។)
ពួកខាង គណៈផារីស៊ី
និងពួកអាចារ្យ ទូលសួរ ព្រះយេស៊ូ ថា៖ «ហេតុអ្វី បានជាសិស្ស របស់លោក
មិនកាន់តាម ទំនៀមទម្លាប់ ចាស់បុរាណ, គឺ នាំគ្នា បរិភោគ
ដោយដៃ មិនបរិសុទ្ធ ដូច្នេះ?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល
ទៅគេ ថា, «ព្យាការី អេសាយ បានថ្លែង ត្រូវណាស់ អំពី អ្នករាល់គ្នា,
ជាមនុស្ស មានពុតអើយ, ដូចមានចែងទុក ថា៖
ឯ ចិត្តគេ
នៅឆ្ងាយ ពីយើង។
គេ ថ្វាយបង្គំយើង, តែ ឥតបានការ អ្វីសោះ,
ព្រោះ គេ
បង្រៀនតែ ក្បួនច្បាប់ របស់ មនុស្សប៉ុណ្ណោះ។”
អ្នករាល់គ្នា
បោះបង់ចោល បទបញ្ជា របស់ ព្រះជាម្ចាស់, បែរទៅ កាន់តាម ទំនៀមទម្លាប់
របស់ មនុស្សវិញ។»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល
ទៀតថា៖ «អ្នករាល់គ្នា លុបបំបាត់ បទបញ្ជា របស់ ព្រះជាម្ចាស់ចោល, បែរ ទៅកាន់តាម ទំនៀមទម្លាប់ របស់ អ្នករាល់គ្នា ផ្ទាល់វិញ! លោកម៉ូសេ បានថ្លែង ថា, “ចូរ គោរព មាតា និងបិតា របស់អ្នក,” ហើយ “អ្នកណា ជេរប្រទេច ផ្ដាសា មាតា និងបិតា របស់ខ្លួន, ត្រូវ មានទោស ដល់ជីវិត។”
រីឯ អ្នករាល់គ្នាវិញ, អ្នករាល់គ្នា
បែរ ជាពោល ថា, ប្រសិនបើ មនុស្សម្នាក់ និយាយទៅ ឪពុក
និងម្ដាយគេ ថា, អ្វីៗ ដែលគេ ត្រូវ ជូនឪពុក និងម្ដាយ
បានរាប់ ថា “គ័របាន់” ស្រេចទៅហើយ”
(ពាក្យនេះ ប្រែថា, ទុកជា តង្វាយ ថ្វាយព្រះជាម្ចាស់)—ដូច្នេះ, អ្នករាល់គ្នា
ពុំទុក ឲ្យគាត់ ជួយឪពុក និងម្ដាយឡើយ។ អ្នករាល់គ្នា បាន បំបាត់តម្លៃ
ព្រះបន្ទូល របស់ ព្រះជាម្ចាស់ ដោយសារ ទំនៀមទម្លាប់ ដែលអ្នករាល់គ្នា បានបង្រៀន
តៗគ្នា។ អ្នករាល់គ្នា បានធ្វើការ ផ្សេងៗ
ជាច្រើន ស្រដៀង នឹងការ ទាំងនេះដែរ។»
មូលហេតុ
ដែលបណ្ដាល ឲ្យមនុស្ស មិនបរិសុទ្ធ
បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូ
ត្រាស់ហៅ បណ្ដាជន មកម្ដងទៀត, រួច មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖
«ចូរ ស្ដាប់ខ្ញុំ ទាំងអស់គ្នា, ហើយ យល់ឲ្យច្បាស់ ថា, អ្វីៗ ពីខាងក្រៅ
ចូលទៅក្នុង មនុស្ស ពុំអាចធ្វើ ឲ្យមនុស្ស ក្លាយទៅជា មិនបរិសុទ្ធ បានឡើយ។
ផ្ទុយទៅវិញ មានតែ អ្វីៗ ចេញពីមនុស្ស
ប៉ុណ្ណោះ ដែលធ្វើ ឲ្យមិនបរិសុទ្ធ។
អ្នកណា ឮពាក្យនេះហើយ, ចូរ យកទៅ
ពិចារណាចុះ។»
កាលព្រះយេស៊ូ យាងចេញ
ពីបណ្ដាជន ចូលទៅក្នុងផ្ទះ, ពួកសិស្ស នាំគ្នា ទូលសួរ ព្រះអង្គ អំពី ប្រស្នានេះ។ ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ
ថា៖ «អ្នករាល់គ្នា ក៏គ្មានប្រាជ្ញា
ដូចពួកគេ ដែរឬ? អ្នករាល់គ្នា ត្រូវ យល់ថា, អ្វីៗ ពីខាងក្រៅ
ចូលទៅ ក្នុងមនុស្ស ពុំ អាចធ្វើ ឲ្យគេ ក្លាយទៅជា មិនបរិសុទ្ធ បានឡើយ។ ដ្បិត អ្វីៗ ទាំងនោះ មិនចូលទៅ
ក្នុងចិត្តទេ, គឺ ចូលទៅ ក្នុងពោះ, រួច ចេញមក ធ្លាក់ទៅ ទីបន្ទោរបង់។» (ព្រះអង្គ បញ្ជាក់ ថា,
គ្រប់អាហារ សុទ្ធតែ បរិសុទ្ធ ទាំងអស់។)
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល
ទៀតថា៖ «មានតែ អ្វីៗ ចេញពី មនុស្សប៉ុណ្ណោះ ដែលធ្វើ ឲ្យគេ មិនបរិសុទ្ធ។ ដ្បិត គំនិតអាក្រក់ ទាំងប៉ុន្មាន
សុទ្ធតែ ចេញមក ពីខាងក្នុងចិត្ត របស់មនុស្ស, គឺ គំនិត
ដែលនាំ ឲ្យប្រព្រឹត្ត—កាមគុណ ថោកទាប, លួចប្លន់, កាប់សម្លាប់, ផិតក្បត់, លោភលន់ ចង់បានទ្រព្យគេ, កាចសាហាវ, បោកប្រាស់គេ, ប្រព្រឹត្ត អបាយមុខ, ច្រណែន ឈ្នានីស, និយាយបង្ខូច, អំនួត, និងគំនិត លេលា។ ការអាក្រក់ ទាំងនេះហើយ
ដែលចេញ ពីខាងក្នុង មនុស្សមក, ធ្វើ ឲ្យគេ ក្លាយទៅជា
មិនបរិសុទ្ធ។»
ស្ត្រី
សាសន៍ ដទៃម្នាក់ ជឿព្រះយេស៊ូ
ព្រះយេស៊ូ យាងចាកចេញ
ពីទីនោះ,
ឆ្ពោះទៅកាន់ តំបន់ជិតក្រុង ទីរ៉ូស។ ព្រះអង្គ
យាងចូល ក្នុងផ្ទះមួយ; ទ្រង់ ពុំចង់ ឲ្យនរណា ដឹងថា,
ទ្រង់ គង់នៅ ទីនោះឡើយ, តែ លាក់មិនជិត។ ភ្លាមនោះ ស្ត្រីម្នាក់ ដែលកូនស្រី
មានវិញ្ញាណ អាក្រក់ចូល បានឮគេ និយាយ អំពី ព្រះយេស៊ូ, នាង មកក្រាបទៀប ព្រះបាទា របស់ព្រះអង្គ។ ស្ត្រីនោះ ជាសាសន៍ក្រិក មានកំណើត
នៅភេនីស ក្នុងស្រុកស៊ីរី។ នាង ទូលសូម ព្រះយេស៊ូ ដេញអារក្ស ចេញពីកូននាង។
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល
ទៅនាង ថា៖ «ត្រូវ ទុក ឲ្យកូនចៅ បរិភោគ ឆ្អែតជាមុនសិន;
មិនគួរ យកអាហារ របស់កូនចៅ បោះទៅ ឲ្យកូនឆ្កែ ស៊ីឡើយ។»
នាង ទូលព្រះអង្គ
ថា៖ «ពិតមែនហើយ,
លោកម្ចាស់។
ប៉ុន្តែ កូនឆ្កែ
នៅក្រោមតុ, វា ស៊ីកំទេច អាហារ ដែលកូនក្មេង ធ្វើឲ្យជ្រុះ
នោះបាន។»
ពេលនោះ
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅនាង ថា៖ «ដោយនាង និយាយដូច្នេះ, ចូរ នាង វិលត្រឡប់ ទៅវិញចុះ។ អារក្ស បានចេញ ពីកូននាងហើយ។»
ពេលស្ត្រីនោះ មកដល់ផ្ទះ,
នាង ឃើញកូនស្រី ដេកនៅលើគ្រែ, ដ្បិត អារក្ស បានចេញ
ពីក្មេង នោះហើយ។
ព្រះយេស៊ូ
ប្រោសមនុស្ស គ ថ្លង់ម្នាក់ ឲ្យជា
ព្រះយេស៊ូ យាងចេញ
ពីតំបន់ក្រុងទីរ៉ូស កាត់តាមតំបន់ ក្រុងស៊ីដូន និងតំបន់ ស្រុកដេកាប៉ូល,
ឆ្ពោះទៅ សមុទ្រកាលីឡេវិញ។ គេ នាំបុរស ថ្លង់ម្នាក់ មកគាល់ ព្រះអង្គ។ ម្យ៉ាងទៀត បុរសនោះ ពុំ អាចនិយាយ
បានស្រួល ដូចធម្មតាផង។ គេ ទូលអង្វរ
សូម ឲ្យព្រះអង្គ ដាក់ព្រះហស្ដ លើគាត់។
ព្រះអង្គ នាំគាត់ចេញ
ទៅដោយឡែក ដាច់ពីបណ្ដាជន។ ទ្រង់ ដាក់ព្រះអង្គុលី
ក្នុងត្រចៀកគាត់, ហើយ ស្ដោះទឹកព្រះឱស្ឋ យកទៅផ្ដិត លើអណ្ដាតគាត់។ រួច ព្រះអង្គ ងើបព្រះភក្ត្រឡើង, ទតទៅលើមេឃ, ដកដង្ហើមធំ, ហើយ មានព្រះបន្ទូល ថា, «អិបផាថា!» (ប្រែថា, «ចូរ បើកឡើង!»)។ រំពេចនោះ
ស្រាប់តែ ត្រចៀក របស់ បុរសនោះ អាចស្ដាប់ឮ, អណ្ដាត របស់គាត់
ក៏គ្រលាស់បាន, ហើយ គាត់ ក៏និយាយស្ដី បានច្បាស់លាស់។
ព្រះយេស៊ូ បានហាមប្រាម
ពួកគេ មិនឲ្យ និយាយ ហេតុការណ៍នេះ ប្រាប់នរណា សោះឡើយ។ ប៉ុន្តែ ទោះបី ព្រះអង្គ ហាមប្រាម យ៉ាងណា ក៏ដោយ,
គេ រឹតតែ ប្រកាស ខ្លាំងឡើងៗ។ មនុស្សម្នា ងឿងឆ្ងល់ ពន់ពេកណាស់, ហើយ ពោលថា៖ «គ្រប់កិច្ចការ ដែលលោកធ្វើ សុទ្ធតែ ល្អទាំងអស់, សូម្បីតែ មនុស្សថ្លង់ ក៏លោក ធ្វើឲ្យ ឮបាន, មនុស្ស
គ ក៏លោកធ្វើឲ្យ និយាយបានដែរ។»
Mark 7
That Which Defiles
7 The Pharisees and some of the teachers of the law who had come from Jerusalem gathered around Jesus 2 and saw some of his disciples eating food with hands that were defiled, that is, unwashed.3 (The Pharisees and all the Jews do not eat unless they give their hands a ceremonial washing, holding to the tradition of the elders. 4 When they come from the marketplace they do not eat unless they wash. And they observe many other traditions, such as the washing of cups, pitchers and kettles.[a])
5 So the Pharisees and teachers of the law asked Jesus, “Why don’t your disciples live according to the tradition of the elders instead of eating their food with defiled hands?”
6 He replied, “Isaiah was right when he prophesied about you hypocrites; as it is written:
“‘These people honor me with their lips,
but their hearts are far from me.
7
They worship me in vain;
their teachings are merely human rules.’[b]
8 You have let go of the commands of God and are holding on to human traditions.”
9 And he continued, “You have a fine way of setting aside the commands of God in order to observe[c] your own traditions! 10 For Moses said, ‘Honor your father and mother,’[d] and, ‘Anyone who curses their father or mother is to be put to death.’[e] 11 But you say that if anyone declares that what might have been used to help their father or mother is Corban (that is, devoted to God)—12 then you no longer let them do anything for their father or mother. 13 Thus you nullify the word of God by your tradition that you have handed down. And you do many things like that.”
14 Again Jesus called the crowd to him and said, “Listen to me, everyone, and understand this.15 Nothing outside a person can defile them by going into them. Rather, it is what comes out of a person that defiles them.” [16] [f]
17 After he had left the crowd and entered the house, his disciples asked him about this parable.18 “Are you so dull?” he asked. “Don’t you see that nothing that enters a person from the outside can defile them? 19 For it doesn’t go into their heart but into their stomach, and then out of the body.”(In saying this, Jesus declared all foods clean.)
20 He went on: “What comes out of a person is what defiles them. 21 For it is from within, out of a person’s heart, that evil thoughts come—sexual immorality, theft, murder, 22 adultery, greed, malice, deceit, lewdness, envy, slander, arrogance and folly. 23 All these evils come from inside and defile a person.”
Jesus Honors a Syrophoenician Woman’s Faith
24 Jesus left that place and went to the vicinity of Tyre.[g] He entered a house and did not want anyone to know it; yet he could not keep his presence secret. 25 In fact, as soon as she heard about him, a woman whose little daughter was possessed by an impure spirit came and fell at his feet.26 The woman was a Greek, born in Syrian Phoenicia. She begged Jesus to drive the demon out of her daughter.
27 “First let the children eat all they want,” he told her, “for it is not right to take the children’s bread and toss it to the dogs.”
28 “Lord,” she replied, “even the dogs under the table eat the children’s crumbs.”
29 Then he told her, “For such a reply, you may go; the demon has left your daughter.”
30 She went home and found her child lying on the bed, and the demon gone.
Jesus Heals a Deaf and Mute Man
31 Then Jesus left the vicinity of Tyre and went through Sidon, down to the Sea of Galilee and into the region of the Decapolis.[h] 32 There some people brought to him a man who was deaf and could hardly talk, and they begged Jesus to place his hand on him.
33 After he took him aside, away from the crowd, Jesus put his fingers into the man’s ears. Then he spit and touched the man’s tongue. 34 He looked up to heaven and with a deep sigh said to him,“Ephphatha!” (which means “Be opened!”). 35 At this, the man’s ears were opened, his tongue was loosened and he began to speak plainly.
36 Jesus commanded them not to tell anyone. But the more he did so, the more they kept talking about it. 37 People were overwhelmed with amazement. “He has done everything well,” they said. “He even makes the deaf hear and the mute speak.”
Footnotes:
- Mark 7:4 Some early manuscripts pitchers, kettles and dining couches
- Mark 7:7 Isaiah 29:13
- Mark 7:9 Some manuscripts set up
- Mark 7:10 Exodus 20:12; Deut. 5:16
- Mark 7:10 Exodus 21:17; Lev. 20:9
- Mark 7:16 Some manuscripts include here the words of 4:23.
- Mark 7:24 Many early manuscripts Tyre and Sidon
- Mark 7:31 That is, the Ten Cities
No comments:
Post a Comment