Genesis
Book
of BEGINNINGS -- heavens and earth, light and darkness, seas and land,
animals and vegetation with humankind as the climax of God's creative
activity "in His image". Book of RELATIONSHIPS -- between God and His
creation, between God and humankind, and between human beings. Written
by Moses approx. 1440 B.C. ("before Christ") during the Exodus.
ប្រវត្តិ
របស់ អប្រាហាំ;
ព្រះយ៉ាវេ ត្រាស់ហៅ អាប់រ៉ាម
ព្រះយ៉ាវេ មានព្រះបន្ទូល
មកកាន់ អាប់រ៉ាម ថា៖ «ចូរ ចាកចេញ ពីស្រុក របស់អ្នក,
ចាកចេញ ពីញាតិសន្ដាន, និងចាកចេញ ពីក្រុមគ្រួសារ
ឪពុក របស់អ្នក, តម្រង់ ឆ្ពោះទៅស្រុក ដែលយើង នឹងបង្ហាញអ្នក។
«យើង
នឹងឲ្យ ប្រជាជាតិមួយ ដ៏ធំ កើតចេញ ពីអ្នក,
ហើយ យើង នឹងឲ្យពរអ្នក។
យើង នឹងធ្វើ ឲ្យអ្នក
មានឈ្មោះល្បី។
ដូច្នេះ, ចូរ
ធ្វើជាអ្នក ផ្ដល់ពរ ដល់អ្នក ដទៃចុះ។
យើង នឹងឲ្យពរ ដល់ជន
ទាំងឡាយណា ដែលឲ្យពរអ្នក;
យើង ក៏នឹងដាក់ បណ្ដាសា
ដល់ជន ទាំងឡាយណា
ដែលដាក់ បណ្ដាសាអ្នកដែរ។
ក្រុមគ្រួសារ ទាំងអស់
នៅលើផែនដី
នឹងបាន ទទួលពរ ដោយសារអ្នក។»
អាប់រ៉ាម ក៏ចេញ
ដំណើរទៅ តាមព្រះបន្ទូល របស់ ព្រះយ៉ាវេ, ហើយ ឡុត ក៏ទៅ ជាមួយ លោកដែរ។ នៅពេល អាប់រ៉ាម ចាកចេញ ពីស្រុក
ហារ៉ាន ទៅនោះ, លោក មានអាយុ ៧៥ឆ្នាំ។ លោក បាននាំ សារ៉ាយ ជាភរិយា និងឡុត ជាក្មួយ
ទៅជាមួយ។ លោក ក៏យកទ្រព្យ
សម្បត្តិ ទាំងប៉ុន្មាន ដែលពួកលោក រកបាន, ព្រមទាំង អ្នកបំរើ
ដែលពួកលោក ទិញបាន នៅស្រុក ហារ៉ាន, ទៅជាមួយដែរ។ ពួកលោក នាំគ្នា ចេញដំណើរ ឆ្ពោះទៅស្រុក កាណាន។
អាប់រ៉ាម
នៅស្រុក កាណាន
បន្ទាប់មក លោក ចាកចេញ
ពីទីនោះ, ឆ្ពោះទៅកាន់
តំបន់ភ្នំ ដែលនៅ ខាងកើត បេតអែល; លោក បោះជំរំ នៅចន្លោះ
បេតអែល ដែលនៅ ខាងលិច, និងក្រុង អៃ ដែលនៅ ខាងកើត។ លោក បានសង់ អាសនៈមួយ សម្រាប់ ថ្វាយយញ្ញបូជា
ដល់ព្រះយ៉ាវេ, ហើយ គោរពបំរើ ព្រះនាម ព្រះយ៉ាវេ។
លោក បន្តដំណើរ ពីកន្លែងមួយ
ទៅកន្លែងមួយ, ឆ្ពោះទៅកាន់តំបន់ ណេកិប។
អាប់រ៉ាម
ទៅស្នាក់នៅ ស្រុក អេស៊ីប
ពេលនោះ មានកើ តទុរ្ភិក្ស
នៅក្នុងស្រុក។ អាប់រ៉ាម ចុះទៅស្រុក
អេស៊ីប ដើម្បី ស្នាក់នៅ ទីនោះ, ដ្បិត ទុរ្ភិក្ស កើតរឹតតែ
ខ្លាំងឡើងៗ។ ពេលទៅដល់ ជិតស្រុក អេស៊ីប, លោក មានប្រសាសន៍ ទៅកាន់ សារ៉ាយ ជាភរិយា ថា៖ «មើល៍, បង ដឹងច្បាស់ ថា, អូន មានរូប ស្អាតណាស់។
ហេតុនេះ ពេលជនជាតិ អេស៊ីប ឃើញអូន, គេ មុខជាពោល ថា, “នាងនេះ ជាប្រពន្ធ របស់គាត់។” គេ នឹងសម្លាប់បង ជាមិនខាន,
ហើយ ទុកជីវិតអូន ឲ្យនៅរស់។ ដូច្នេះ សូម អូន និយាយ ថា, អូន ជាប្អូនស្រី របស់បង ដើម្បី ឲ្យគេ រាប់រកបង ដោយមេត្រី, ព្រោះតែ អូន, ហើយ បង នឹងបាន រួចជីវិត
ក៏ដោយសារ តែ អូនដែរ។»
កាលអាប់រ៉ាម ទៅដល់ស្រុក
អេស៊ីបហើយ, ជនជាតិ អេស៊ីប បានឃើញ ថា, ភរិយា របស់លោក មានរូប ស្អាតណាស់។ ពួកមន្ត្រី របស់ ព្រះចៅ ផារ៉ោន
ក៏បាន ឃើញគាត់ដែរ, ហើយ នាំគ្នា សរសើរ ពីគាត់ ទូលព្រះចៅ
ផារ៉ោន។ គេ ក៏នាំ សារ៉ាយ ចូលទៅ ក្នុងវាំង
របស់ ព្រះចៅផារ៉ោន។ រីឯ អាប់រ៉ាម វិញ, គេ រាប់រកលោក ដោយមេត្រី
ព្រោះតែ ភរិយា របស់លោក។ គេ បានយកចៀម,
គោ, លា, អ្នកបំរើ ប្រុសស្រី, លាញី, និងអូដ្ឋ មកជូន អាប់រ៉ាម។
ប៉ុន្តែ ព្រះយ៉ាវេ
បានធ្វើ ឲ្យព្រះចៅ ផារ៉ោន និងព្រះញាតិវង្ស ជួប នឹងគ្រោះកាច ដ៏សែនវេទនា
ព្រោះតែ សារ៉ាយ ជាភរិយា របស់ អាប់រ៉ាម។ ពេលនោះ ព្រះចៅ ផារ៉ោន កោះហៅ អាប់រ៉ាម មក, មានរាជឱង្ការ
ថា៖ «ហេតុអ្វី បានជាអ្នក ធ្វើបែបនេះ ចំពោះយើង?
ម្ដេច ក៏អ្នក មិនប្រាប់យើង
ថា, នាង ជាភរិយា របស់អ្នក? ហេតុអ្វី បានជាអ្នក ថា,
“នាង ជាប្អូន” ទៅវិញ,
បណ្ដាលឲ្យយើង យកនាង មកធ្វើ ជាមហេសី របស់យើង ដូច្នេះ?
នេះនែ៎, ភរិយា របស់អ្នក! ចូរ យកនាង ចេញ ពីទីនេះទៅ!» ព្រះចៅផារ៉ោន បញ្ជារាជបំរើ ឲ្យបើកផ្លូវ
ដល់លោក អាប់រ៉ាម ចាកចេញទៅ ជាមួយភរិយា របស់លោក, ទាំងយក
អ្វីៗ ដែលជាកម្មសិទ្ធិ របស់លោក ទៅជាមួយផង។
Genesis 12
New International Version (NIV)
The Call of Abram
12 The Lord had said to Abram, “Go from your country, your people and your father’s household to the land I will show you.
2
“I will make you into a great nation,
and I will bless you;
I will make your name great,
and you will be a blessing.[a]
3
I will bless those who bless you,
and whoever curses you I will curse;
and all peoples on earth
will be blessed through you.”[b]
4 So Abram went, as the Lord had told him; and Lot went with him. Abram was seventy-five years oldwhen he set out from Harran. 5 He took his wife Sarai, his nephew Lot, all the possessions they had accumulated and the people they had acquired in Harran, and they set out for the land of Canaan, and they arrived there.
6 Abram traveled through the land as far as the site of the great tree of Moreh at Shechem. At that time the Canaanites were in the land. 7 The Lord appeared to Abram and said, “To your offspring[c] I will give this land.” So he built an altar there to the Lord, who had appeared to him.
8 From there he went on toward the hills east of Bethel and pitched his tent, with Bethel on the west and Ai on the east. There he built an altar to the Lord and called on the name of the Lord.
9 Then Abram set out and continued toward the Negev.
Abram in Egypt
10 Now there was a famine in the land, and Abram went down to Egypt to live there for a while because the famine was severe. 11 As he was about to enter Egypt, he said to his wife Sarai, “I know what a beautiful woman you are. 12 When the Egyptians see you, they will say, ‘This is his wife.’ Then they will kill me but will let you live. 13 Say you are my sister, so that I will be treated well for your sake and my life will be spared because of you.”
14 When Abram came to Egypt, the Egyptians saw that Sarai was a very beautiful woman. 15 And when Pharaoh’s officials saw her, they praised her to Pharaoh, and she was taken into his palace.16 He treated Abram well for her sake, and Abram acquired sheep and cattle, male and female donkeys, male and female servants, and camels.
17 But the Lord inflicted serious diseases on Pharaoh and his household because of Abram’s wife Sarai. 18 So Pharaoh summoned Abram. “What have you done to me?” he said. “Why didn’t you tell me she was your wife? 19 Why did you say, ‘She is my sister,’ so that I took her to be my wife? Now then, here is your wife. Take her and go!” 20 Then Pharaoh gave orders about Abram to his men, and they sent him on his way, with his wife and everything he had.
Footnotes:
- Genesis 12:2 Or be seen as blessed
- Genesis 12:3 Or earth / will use your name in blessings (see 48:20)
- Genesis 12:7 Or seed
No comments:
Post a Comment