Genesis
Book
of BEGINNINGS -- heavens and earth, light and darkness, seas and land,
animals and vegetation with humankind as the climax of God's creative
activity "in His image". Book of RELATIONSHIPS -- between God and His
creation, between God and humankind, and between human beings. Written
by Moses approx. 1440 B.C. ("before Christ") during the Exodus.
ពស់ ជាសត្វមួយ
មានកលល្បិច ជាងគេ ក្នុងចំណោម សត្វព្រៃ ទាំងអស់ ដែលព្រះជាអម្ចាស់ បង្កើតមក។
វា ពោល ទៅកាន់ស្ត្រី ថា៖ «តើ ព្រះជាម្ចាស់ ពិតជាមាន ព្រះបន្ទូល ថា, “អ្នកទាំងពីរ
មិនត្រូវ បរិភោគ ផ្លែឈើ ទាំងប៉ុន្មាន ដែលនៅក្នុង សួនឧទ្យាន” មែនឬ?»
ស្ត្រី ពោល ទៅកាន់ពស់
ថា៖ «យើង
អាចបរិភោគ ផ្លែឈើ ទាំងឡាយ នៅក្នុង សួនឧទ្យាន បាន;
រីឯ ដើមឈើ ដែលស្ថិត នៅកណ្ដាល សួនឧទ្យាន នោះវិញ,
ព្រះជាម្ចាស់ បានហាម ថា, “កុំ បរិភោគ ផ្លែវាឡើយ, ហើយ ក៏មិនត្រូវ ប៉ះពាល់ដែរ; បើ ពុំ នោះទេ,
អ្នក ទាំងពីរ នឹងស្លាប់ ជាមិនខាន។”»
ពេលនោះ ពស់ ប្រាប់ស្ត្រី
ថា៖ «ទេ!
អ្នកទាំងពីរ នឹងមិន ស្លាប់ទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ, ព្រះជាម្ចាស់ ជ្រាបថា, ថ្ងៃណា អ្នក បរិភោគ ផ្លែឈើនោះ,
ភ្នែកអ្នក នឹងបានភ្លឺ, ហើយ អ្នក នឹងបាន
ដូចព្រះ, ដែលស្គាល់ល្អ, ស្គាល់អាក្រក់
ជាមិនខាន។»
ស្ត្រី មើលទៅ ដើមឈើ,
ឃើញថា មានរសជាតិ ឆ្ងាញ់ពិសា, គួរ ឲ្យគយគន់, ហើយ ថែមទាំង អាចធ្វើ ឲ្យមាន ប្រាជ្ញា ទៀតផង។ នាង ក៏បេះផ្លែ មកបរិភោគ, ព្រមទាំង ចែក ឲ្យប្ដី ដែលនៅ ជាមួយ, ហើយ ប្ដី
ក៏បរិភោគដែរ។ ពេលនោះ
ស្រាប់តែ ភ្នែក របស់ អ្នកទាំងពីរ បានភ្លឺឡើង, ហើយ
ដឹងថា គេ នៅខ្លួនទទេ។ អ្នកទាំងពីរ ក៏បេះស្លឹកល្វា
មកខ្ទាស់ ធ្វើជាប៉ឹងបិទ បាំងកាយ។
គាត់ ទូលព្រះអង្គ
វិញថា៖ «ទូលបង្គំ
បានឮ ព្រះសូរសៀង របស់ ព្រះអង្គ នៅក្នុង សួនឧទ្យាន។ ទូលបង្គំ ភ័យណាស់,
ព្រោះ ទូលបង្គំ នៅខ្លួនទទេ; ហេតុនេះហើយ បានជាទូលបង្គំ
ពួន។»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល
ថា៖ «នរណា
ប្រាប់អ្នក ឲ្យដឹងថា
អ្នក នៅខ្លួនទទេ
ដូច្នេះ? តើ អ្នក បរិភោគ ផ្លែឈើ ដែលយើង
ហាមនោះ ឬ?»
បុរស ឆ្លើយថា៖ «ស្ត្រី
ដែលព្រះអង្គ ប្រទាន ឲ្យមក នៅជាមួយ ទូលបង្គំនោះ បានឲ្យ ផ្លែឈើ ទូលបង្គំ, ហើយ ទូលបង្គំ ក៏ទទួលទាន ដែរ។»
ព្រះជាអម្ចាស់ មានព្រះបន្ទូល
ទៅកាន់ស្ត្រី ថា៖ «ម្ដេច ក៏នាង ធ្វើដូច្នេះ?»
ស្ត្រី ឆ្លើយថា៖
«ពស់
បានមក បញ្ឆោតខ្ញុំម្ចាស់, ហើយ ខ្ញុំម្ចាស់ ក៏ទទួលទាន
ផ្លែឈើ នោះទៅ។»
ព្រះជាអម្ចាស់ មានព្រះបន្ទូល
មកសត្វពស់ ថា៖
«ដោយឯង
បានធ្វើ ដូច្នេះ,
ក្នុងបណ្ដា សត្វស្រុក,
សត្វព្រៃ ទាំងប៉ុន្មាន,
ឯង នឹងត្រូវ បណ្ដាសា
ហើយ។
ឯង ត្រូវតែ លូន
នឹងពោះ,
ហើយ ស៊ីតែ ធូលីដី
អស់មួយជីវិត។
យើង នឹងធ្វើ ឲ្យឯង
និងស្ត្រី,
ព្រមទាំង ពូជឯង
និងពូជស្ត្រី,
ក្លាយទៅ ជាសត្រូវ
នឹងគ្នា;
ពូជនាង នឹងជាន់ក្បាល
របស់ឯង,
ហើយ ឯង នឹងចឹក
កែងជើង ពូជនាង។»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល
មកស្ត្រី ថា៖
«នៅពេល
នាង មានផ្ទៃពោះ,
យើង នឹងធ្វើ ឲ្យនាង
រងទុក្ខលំបាក យ៉ាងខ្លាំង;
នាង នឹងសំរាលកូន
ទាំងឈឺ ចុកចាប់។
តណ្ហា ជំរុញនាង ឲ្យត្រូវការប្ដី,
តែ ប្ដី នឹងធ្វើ
ជាម្ចាស់ លើនាង។»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល
មកលោក អដាំ ថា៖ «ដោយអ្នក បានស្ដាប់ តាមពាក្យប្រពន្ធ, ហើយ បរិភោគ ផ្លែឈើ ដែលយើង ហាមប្រាមនោះ,
«ដី
នឹងត្រូវ បណ្ដាសា, ព្រោះតែ អ្នក។
ដូច្នេះ អ្នក នឹងកាប់គាស់ដី
ចិញ្ចឹមជីវិត យ៉ាងវេទនា
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ
អស់មួយជីវិត។
ដី នឹងដុះចេញ ជាបន្លា
និងអញ្ចាញ,
ហើយ អ្នក នឹងបរិភោគ
តិណជាតិ ទាំងឡាយ
ដែលដុះ នៅតាមទីវាល។
អ្នក ត្រូវ រកស៊ី
ចិញ្ចឹមជីវិត ទាំងបង្ហូរញើស
រហូត ដល់ថ្ងៃ ដែលអ្នក
ត្រឡប់ ទៅជាដី វិញ,
ដ្បិត អ្នក មានកំណើត
មកពីដី។
អ្នក កើត ពីធូលីដី, អ្នក
ត្រូវតែ ត្រឡប់ទៅ ជាធូលីដីវិញ។»
បុរស ដាក់ឈ្មោះ
ឲ្យប្រពន្ធ ថា «អេវ៉ា», ដ្បិត នាង ជាមាតា របស់
មនុស្ស ទាំងអស់ ដែលមានជីវិត។
ព្រះជាអម្ចាស់ បានយក
ស្បែកសត្វ មកធ្វើ ជាសម្លៀកបំពាក់ ឲ្យអដាំ និងភរិយា របស់គាត់។ ព្រះជាអម្ចាស់ មានព្រះបន្ទូល ថា, «ឥឡូវនេះ
មនុស្ស ក៏ស្គាល់ល្អ ស្គាល់អាក្រក់ បានទៅ ជាម្នាក់ ដូចយើងដែរ។ ដូច្នេះ គួរតែ យើង រារាំងគេ, កុំ ឲ្យលូកដៃ បេះផ្លែ ពីដើមឈើ ដែលផ្ដល់ជីវិត ថែមទៀត ឡើយ,
ក្រែងគេ បរិភោគទៅ មានជីវិត អស់កល្ប ជានិច្ច។» ព្រះជាអម្ចាស់ ក៏បណ្ដេញ មនុស្ស
ចេញ ពីសួនឧទ្យាន អេដែន, ដើម្បី ឲ្យទៅ ភ្ជួររាស់ដី
ដែលព្រះអង្គ បានសូន បង្កើតគេ មកនោះ។ ក្រោយ ពីបណ្ដេញ មនុស្ស ចេញ
ពីសួនឧទ្យាន អេដែន រួចហើយ, ព្រះអង្គ ដាក់ចេរូប៊ីន នៅខាងកើត
សួន, កាន់ដាវភ្លើង ដែលជារន្ទះ ការពារផ្លូវ, មិនឲ្យមនុស្ស ចូលទៅកាន់ ដើមឈើ ដែលផ្ដល់ជីវិត នោះបានឡើយ។
Genesis 3
New International Version (NIV)
The Fall
3 Now the serpent was more crafty than any of the wild animals the Lord God had made. He said to the woman, “Did God really say, ‘You must not eat from any tree in the garden’?”
2 The woman said to the serpent, “We may eat fruit from the trees in the garden, 3 but God did say, ‘You must not eat fruit from the tree that is in the middle of the garden, and you must not touch it, or you will die.’”
4 “You will not certainly die,” the serpent said to the woman. 5 “For God knows that when you eat from it your eyes will be opened, and you will be like God, knowing good and evil.”
6 When the woman saw that the fruit of the tree was good for food and pleasing to the eye, and also desirable for gaining wisdom, she took some and ate it. She also gave some to her husband, who was with her, and he ate it. 7 Then the eyes of both of them were opened, and they realized they were naked; so they sewed fig leaves together and made coverings for themselves.
8 Then the man and his wife heard the sound of the Lord God as he was walking in the garden in the cool of the day, and they hid from the Lord God among the trees of the garden. 9 But the Lord God called to the man, “Where are you?”
10 He answered, “I heard you in the garden, and I was afraid because I was naked; so I hid.”
11 And he said, “Who told you that you were naked? Have you eaten from the tree that I commanded you not to eat from?”
12 The man said, “The woman you put here with me—she gave me some fruit from the tree, and I ate it.”
13 Then the Lord God said to the woman, “What is this you have done?”
The woman said, “The serpent deceived me, and I ate.”
14 So the Lord God said to the serpent, “Because you have done this,
“Cursed are you above all livestock
and all wild animals!
You will crawl on your belly
and you will eat dust
all the days of your life.
15
And I will put enmity
between you and the woman,
and between your offspring[a] and hers;
he will crush[b] your head,
and you will strike his heel.”
16 To the woman he said,
“I will make your pains in childbearing very severe;
with painful labor you will give birth to children.
Your desire will be for your husband,
and he will rule over you.”
17 To Adam he said, “Because you listened to your wife and ate fruit from the tree about which I commanded you, ‘You must not eat from it,’
“Cursed is the ground because of you;
through painful toil you will eat food from it
all the days of your life.
18
It will produce thorns and thistles for you,
and you will eat the plants of the field.
19
By the sweat of your brow
you will eat your food
until you return to the ground,
since from it you were taken;
for dust you are
and to dust you will return.”
21 The Lord God made garments of skin for Adam and his wife and clothed them. 22 And the Lord God said, “The man has now become like one of us, knowing good and evil. He must not be allowed to reach out his hand and take also from the tree of life and eat, and live forever.” 23 So the Lord God banished him from the Garden of Eden to work the ground from which he had been taken. 24 After he drove the man out, he placed on the east side[e] of the Garden of Eden cherubim and a flaming swordflashing back and forth to guard the way to the tree of life.
Footnotes:
- Genesis 3:15 Or seed
- Genesis 3:15 Or strike
- Genesis 3:20 Or The man
- Genesis 3:20 Eve probably means living.
- Genesis 3:24 Or placed in front
No comments:
Post a Comment