លោកុប្បត្តិ ២២ | Genesis 22

Genesis

Book of BEGINNINGS -- heavens and earth, light and darkness, seas and land, animals and vegetation with humankind as the climax of God's creative activity "in His image".  Book of RELATIONSHIPS -- between God and His creation, between God and humankind, and between human beings.  Written by Moses approx. 1440 B.C. ("before Christ") during the Exodus. 

Background Notes

https://www.box.com/s/4f982a1b17c4d4c4427e

លោកុប្បត្តិ ២២

Genesis 22

​អប្រាហាំ​ សុខ​ចិត្ត​ បូជា​កូន ​ថ្វាយ​ព្រះយ៉ាវេ

ក្រោយ​ហេតុការណ៍​ ទាំង​នោះ​មក, ព្រះជាម្ចាស់​ ក៏​ល្បងល​ មើល​ចិត្ត​ របស់ ​អប្រាហាំ, គឺ ​ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ហៅ​លោក ​ថា៖ «អប្រាហាំ!»  

លោក​ ឆ្លើយ​ថា៖ «ក្រាប​ទូល​ ព្រះយ៉ាវេ។»

ព្រះជាម្ចាស់​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ថា៖ «ចូរ​ យក ​អ៊ីសាក​ កូន​របស់​អ្នក​ មក, គឺ ​កូន​ប្រុស​ តែ​មួយ ​ដ៏​ជា​ទី​ស្រឡាញ់ ​របស់​អ្នក, ហើយ​ ទៅ​ស្រុក ​ម៉ូរីយ៉ា ​ទៅ។  នៅ​ទី​នោះ, ចូរ ​យក​កូន​ ធ្វើ​យញ្ញបូជា ​នៅ​លើ​ភ្នំ​មួយ ដែល​យើង ​នឹង​បង្ហាញ​ ប្រាប់​អ្នក។»

​អប្រាហាំ ក្រោក​ពី​ព្រលឹម, ចង​កែប​លា, ហើយ ​យក​អ្នក​បំរើ​ ក្មេងៗ ​ពីរ​នាក់, ព្រម​ទាំង ​អ៊ីសាក​ ជា​កូន​ មក​ជា​មួយ។  លោក ​ក៏​បាន​ពុះ​អុស​ សម្រាប់​ យក​ទៅ​ដុត ​តង្វាយ​ដែរ, រួច ហើយ ​លោក ​ចេញ​ដំណើរ ​ឆ្ពោះ​ទៅ​កន្លែង ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​ប្រាប់​លោក។  លុះ​ ដល់​ថ្ងៃ​ ទី​បី, អប្រាហាំ ​ងើប​មុខ​ឡើង, ឃើញ​កន្លែង​នោះ​ ពី​ចម្ងាយ។  លោក​ មាន​ប្រសាសន៍​ ទៅ​ក្មេង​បំរើ​ ទាំង​ពីរ ​របស់​លោក ​ថា៖ «ចាំ​នៅ​ទី​នេះ​ ជា​មួយ ​សត្វ​លា​សិន។  ខ្ញុំ និង​កូន​ខ្ញុំ​ ឡើង​ទៅ​ ថ្វាយបង្គំ​ ព្រះជាម្ចាស់​ នៅ​លើ​ភ្នំ​នោះ, រួច​ហើយ ​យើង ​នឹង​ត្រឡប់​ មក​វិញ។»

អប្រាហាំ​ យក​អុស​ សម្រាប់​ ធ្វើ​យញ្ញបូជា​ មក​ឲ្យ​ អ៊ីសាក​ ជា​កូន​លី; រីឯ ​លោក​វិញ, លោក​ កាន់​ភ្លើង និង​កាំបិត, ហើយ​ ទាំង​ឪពុក​ ទាំង​កូន ​ដើរ​ទៅ​ ជា​មួយ​គ្នា។  ពេល​នោះ, អ៊ីសាក​ ហៅ​​អប្រាហាំ ​ជា​ឪពុក ​ថា៖ «ពុក!»

លោក ​ឆ្លើយ​ថា៖ «មាន​ការ​អី, ​កូន?»

អ៊ីសាក​ ពោល​ថា៖ «យើង​ មាន​ភ្លើង, មាន​អុស ​ហើយ។  ចុះ ​ចៀម​ សម្រាប់​ ធ្វើ​យញ្ញបូជា​ នៅ​ឯ​ណា?»

អប្រាហាំ​ ឆ្លើយ​ថា៖ «កូន ​អើយ, ព្រះជាម្ចាស់​ផ្ទាល់ ​នឹង​ផ្គត់ផ្គង់​ចៀម​ សម្រាប់ ​ធ្វើ​យញ្ញបូជា។»  បន្ទាប់​មក, ទាំង​ឪពុក​ ទាំង​កូន​ ក៏​ដើរ​ ទៅ​មុខ​ ជា​មួយ​គ្នា។

លុះ​ មក​ដល់​កន្លែង ​ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​បង្ហាញ​ប្រាប់, អប្រាហាំ​ សង់​អាសនៈ​មួយ, ហើយ​ យក​អុស​ មក​គរ​ ពី​លើ, រួច​ លោក​ ចង​អ៊ីសាក ជា​កូន យក​ទៅ​ដាក់​ ពី​លើ​គំនរ​អុស ​នៅ​លើ​ អាសនៈ​នោះ។  បន្ទាប់​មក ​អប្រាហាំ​ ទាញ​កាំបិត​ បម្រុង​ នឹង​អារ ក​ កូន ​ធ្វើ​យញ្ញបូជា។  ពេល​នោះ ស្រាប់​តែ​ ទេវតា ​របស់​ ព្រះយ៉ាវេ​ ហៅ​លោក ​ពី​លើ​មេឃ​មក​ ថា៖ «អប្រាហាំ!  អប្រាហាំ​ អើយ!»  

លោក​ តប​ថា៖ «ក្រាប​ទូល។» 

ទេវតា​ ពោល​ថា៖ «កុំ​ ប្រហារ ​ជីវិត​កូន​ ឡើយ។  កុំ ធ្វើ​អ្វីកូន​ ឲ្យ​សោះ។  ដ្បិត ​ឥឡូវ​នេះ, យើង​ ដឹង​ថា​ អ្នក​ពិត​ជា​កោត​ខ្លាច ​ព្រះជាម្ចាស់​មែន, គឺ​ អ្នក​ ពុំ​ បាន​បដិសេធ​ នឹង​ប្រគល់​កូន ដែល​អ្នក​ មាន​តែ​ មួយ​នេះ​ មក​យើង​ឡើយ។»

​អប្រាហាំ ​ងើប​មុខ​ឡើង, ក្រឡេក​ ទៅ​ខាង​ក្រោយ, ឃើញ​ចៀម​ ឈ្មោល​មួយ ​ជាប់​ស្នែង​ នឹង​គុម្ពោត​ឈើ។  អប្រាហាំ​ ក៏​ទៅ​យក​ ចៀម​នោះ​មក, ហើយ ​ធ្វើ​យញ្ញបូជា​ ជំនួស​កូន​ប្រុស ​របស់​លោក។  ​អប្រាហាំ​ ដាក់​ឈ្មោះ ​កន្លែង​នោះ​ ថា, «ព្រះយ៉ាវេ ​ផ្គត់ផ្គង់។»​  ហេតុ​នេះ​ហើយ​ បាន​ជា​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ, ​គេ ​តែង​ ពោល​ថា «នៅ​លើ​ភ្នំ ​របស់ ​ព្រះយ៉ាវេ, ទ្រង់ ​នឹង​ផ្គត់ផ្គង់​ឲ្យ។»​

ទេវតា ​របស់ ​ព្រះយ៉ាវេ ​ហៅ​អប្រាហាំ​ ពី​លើ​មេឃ ​ម្ដង​ទៀត​ ថា៖ «ព្រះយ៉ាវេ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ថា, ដោយ​អ្នក​ បាន​ធ្វើ ​ដូច្នេះ, គឺ​ អ្នក​ ពុំ​ បាន​បដិសេធ​ នឹង​ប្រគល់​កូន ​តែ​ មួយ​គត់​ របស់​អ្នក ​មក​ឲ្យ​យើង, យើង ​សូម​ សន្យា​ជា​ពាក្យ​ពិត​ ថា, យើង​ ពិត​ជា​ព្រះយ៉ាវេ ​យ៉ាង​ណា, យើង ​នឹង​ប្រទាន​ពរ​ ដល់​អ្នក​ ដ៏​ច្រើន ​បរិបូណ៌​ យ៉ាង​នោះ​ដែរ។  យើង​ នឹង​ធ្វើ​ ឲ្យ​ពូជពង្ស ​របស់​អ្នក ​កើន​ចំនួន​ ច្រើន​ឡើង, ដូច​ផ្កាយ ​នៅ​លើ​មេឃ និង​ដូច​ គ្រាប់​ខ្សាច់ នៅ​ឆ្នេរ​ សមុទ្រ។  ពូជពង្ស​អ្នក​ នឹង​គ្រប់គ្រង ​លើ​នគរ ​របស់​ ពួក​ខ្មាំង​សត្រូវ។  ប្រជាជាតិ​ ទាំង​ប៉ុន្មាន ​នៅ​លើ​ផែនដី ​នឹង​ពោល ​ថា, គេ​ បាន​ទទួល​ពរ​ តាម​រយៈ ​ពូជពង្ស ​របស់​អ្នក, ព្រោះ​ អ្នក​ បាន​ស្ដាប់​ បង្គាប់​យើង។»

​អប្រាហាំ ​វិល​ទៅ​រក ​ពួក​ក្មេង ​បំរើ​វិញ, ហើយ ​ក៏​នាំ​គ្នា​ ចេញ​ដំណើរ ​ទៅ​ក្រុង ​បៀរសេបា។  ​អប្រាហាំ​ ស្នាក់​អាស្រ័យ ​នៅក្រុង​ បៀរសេបា​ នោះ​ទៅ។

ក្រោយ​ហេតុការណ៍​ ទាំង​នោះ​មក, មាន​គេ​ នាំ​ដំណឹង​ មក​ជំរាប​ ​អប្រាហាំ​ ថា៖ «នាង​ មីលកា ​ក៏​បាន​បង្កើត​ កូន​ប្រុស ​ជា​ច្រើន ​ជូន​លោក ​ណាឃរ, ជា​ប្អូន ​របស់ ​លោក​ដែរ, គឺ​ មាន៖ អ៊ូស​ ជា​កូន​ច្បង, ប៊ូស ​ជា​ប្អូន, កេមូអែល​ (ដែល​ត្រូវ​ ជា​ឪពុក​ របស់ ​អើរ៉ាម), កេសេដ, ហាសូ, ពីលដាស, យីដឡាប, និង​បេធូអែល។»  បេធូអែល​ ត្រូវ​ ជា​ឪពុក ​របស់​ ​រេបិកា។  អ្នក ​ទាំង​ប្រាំ​បី​នេះ​ ជា​កូន​ ដែល​ មីលកា​ បាន​បង្កើត​ជូន ណាឃរ, ប្អូន ​របស់​ ​អប្រាហាំ។  រីឯ ​ប្រពន្ធ​ ទី​ពីរ ​របស់​ ណាឃរ ឈ្មោះ​ ​រេយូម៉ា ក៏​មាន​កូន​ដែរ, គឺ៖​ ធេបា, កាហាំ, ថាហាស, និង​ម៉ាកា។

Genesis 22 

Abraham Tested

22 Some time later God tested Abraham. He said to him, “Abraham!”

“Here I am,” he replied.

² Then God said, “Take your son, your only son, whom you love—Isaac—and go to the region of Moriah. Sacrifice him there as a burnt offering on a mountain I will show you.”

³ Early the next morning Abraham got up and loaded his donkey. He took with him two of his servants and his son Isaac. When he had cut enough wood for the burnt offering, he set out for the place God had told him about. ⁴ On the third day Abraham looked up and saw the place in the distance. ⁵ He said to his servants, “Stay here with the donkey while I and the boy go over there. We will worship and then we will come back to you.”

⁶ Abraham took the wood for the burnt offering and placed it on his son Isaac, and he himself carried the fire and the knife. As the two of them went on together, ⁷ Isaac spoke up and said to his father Abraham, “Father?”

“Yes, my son?” Abraham replied.

“The fire and wood are here,” Isaac said, “but where is the lamb for the burnt offering?”

⁸ Abraham answered, “God himself will provide the lamb for the burnt offering, my son.” And the two of them went on together.

⁹ When they reached the place God had told him about, Abraham built an altar there and arranged the wood on it. He bound his son Isaac and laid him on the altar, on top of the wood. ¹⁰ Then he reached out his hand and took the knife to slay his son. ¹¹ But the angel of the Lord called out to him from heaven, “Abraham! Abraham!”

“Here I am,” he replied.

¹² “Do not lay a hand on the boy,” he said. “Do not do anything to him. Now I know that you fear God, because you have not withheld from me your son, your only son.”

¹³ Abraham looked up and there in a thicket he saw a ram^[a] caught by its horns. He went over and took the ram and sacrificed it as a burnt offering instead of his son. ¹⁴ So Abraham called that place The Lord Will Provide. And to this day it is said, “On the mountain of the Lord it will be provided.”

¹⁵ The angel of the Lord called to Abraham from heaven a second time ¹⁶ and said, “I swear by myself, declares the Lord, that because you have done this and have not withheld your son, your only son, ¹⁷ I will surely bless you and make your descendants as numerous as the stars in the sky and as the sand on the seashore. Your descendants will take possession of the cities of their enemies, ¹⁸ and through your offspring^[b] all nations on earth will be blessed,^[c] because you have obeyed me.”

¹⁹ Then Abraham returned to his servants, and they set off together for Beersheba. And Abraham stayed in Beersheba.

Nahor’s Sons

²⁰ Some time later Abraham was told, “Milkah is also a mother; she has borne sons to your brother Nahor: ²¹ Uz the firstborn, Buz his brother, Kemuel (the father of Aram), ²² Kesed, Hazo, Pildash, Jidlaph and Bethuel.” ²³ Bethuel became the father of Rebekah. Milkah bore these eight sons to Abraham’s brother Nahor. ²⁴ His concubine, whose name was Reumah, also had sons: Tebah, Gaham, Tahash and Maakah.

Footnotes:

1. Genesis 22:13 Many manuscripts of the Masoretic Text, Samaritan Pentateuch, Septuagint and Syriac; most manuscripts of the Masoretic Text a ram behind him
2. Genesis 22:18 Or seed
3. Genesis 22:18 Or and all nations on earth will use the name of your offspring in blessings (see 48:20)