Genesis
Book
of BEGINNINGS -- heavens and earth, light and darkness, seas and land,
animals and vegetation with humankind as the climax of God's creative
activity "in His image". Book of RELATIONSHIPS -- between God and His
creation, between God and humankind, and between human beings. Written
by Moses approx. 1440 B.C. ("before Christ") during the Exodus.
យ៉ាកុប
លួចយកពរ របស់ អេសាវ
អ៊ីសាក មានវ័យ
ចាស់ជរា,
ហើយ ភ្នែក របស់លោក ចុះ
អន់ថយ រហូត មើលលែងឃើញ
ទៀត។ ពេលនោះ លោក ហៅអេសាវ ជាកូនច្បងមក
ថា៖ «កូន
អើយ!»
អេសាវ តបមកវិញ
ថា៖ «បាទ, លោកឪពុក។»
លោក មានប្រសាសន៍
ទៀតថា៖ «ឪពុក
ចាស់ហើយ; ពុំ ដឹងជាស្លាប់ ថ្ងៃណាទេ។ ហេតុនេះ, ចូរ កូន យកប្រដាប់ បរបាញ់, គឺ ព្រួញ
និងធ្នូ ចេញទៅ បាញ់សត្វ នៅព្រៃ, យកសាច់ មកឲ្យឪពុក។ បន្ទាប់មក, ចូរ ធ្វើម្ហូប យ៉ាងឆ្ងាញ់ តាមឪពុក ចូលចិត្ត, ហើយ យកមក ឲ្យឪពុក បរិភោគ។ ឪពុក
នឹងឲ្យពរកូន មុនពេល ឪពុកស្លាប់។»
ពេលអ៊ីសាក មានប្រសាសន៍
ទៅកាន់ អេសាវ, រេបិកា ក៏បានលួច ស្ដាប់ដែរ។ អេសាវ ចេញដំណើរ ទៅព្រៃ ដើម្បី បរបាញ់សត្វ
នាំយកមក ផ្ទះវិញ។ ពេលនោះ រេបិកា ពោលទៅកាន់ យ៉ាកុប ជាកូន ថា៖ «ម្ដាយ បានឮ ឪពុកកូន និយាយទៅកាន់ អេសាវ ជាបង របស់កូន ថា,
“ចូរ ទៅបាញ់សត្វ នៅព្រៃ យកមក, ហើយ ធ្វើម្ហូប
យ៉ាងឆ្ងាញ់ ឲ្យឪពុក បរិភោគ។ ឪពុក នឹងឲ្យពរកូន
នៅមុខ ព្រះយ៉ាវេ មុនពេល ឪពុកស្លាប់។” ឥឡូវនេះ កូន អើយ, ចូរ ស្ដាប់ពាក្យ ដែលម្ដាយ ប្រាប់ឲ្យធ្វើ។ ចូរ ទៅយក កូនពពែ ធាត់ល្អៗ
ពីរ មក; ម្ដាយ នឹងធ្វើម្ហូប យ៉ាងឆ្ងាញ់ តាមដែលឪពុកកូន
ចូលចិត្ត។ បន្ទាប់មក
កូន នឹងយកម្ហូបនោះ ជូនឪពុក ពិសា; គាត់ នឹងឲ្យពរកូន
មុនពេល គាត់ស្លាប់។»
យ៉ាកុប តបទៅ រេបិកា
ជាម្ដាយវិញ ថា៖ «បង អេសាវ មានរោម ពេញខ្លួន, តែ កូន អត់មានទេ។ ប្រសិនបើ លោកឪពុក ស្ទាបកូន, ហើយ ឃើញថា,
កូន បញ្ឆោតលោក, នោះ កូន មុខជាទទួល បណ្ដាសា
មិនខាន, គឺ មិនមែន ទទួលពរទេ។»
យ៉ាកុប ក៏ទៅយក កូនពពែ
មកជូនម្ដាយ, ហើយ ម្ដាយ ក៏ធ្វើម្ហូប យ៉ាងឆ្ងាញ់
តាមដែលឪពុក ចូលចិត្ត។ បន្ទាប់មក, រេបិកា យកសម្លៀកបំពាក់ របស់ អេសាវ
ជាកូនច្បង, គឺ សម្លៀកបំពាក់ ស្អាត ជាងគេ នៅក្នុងផ្ទះ, មកពាក់ ឲ្យយ៉ាកុប ជាកូនពៅ។
គាត់ ក៏យក រោមពពែ មករុំដៃ និង ក របស់ យ៉ាកុប
ត្រង់កន្លែង ដែលគ្មានរោម។ បន្ទាប់មកទៀត, គាត់ យកម្ហូប ដ៏ឆ្ងាញ់
និងនំបុ័ង ដែលគាត់ បានធ្វើ មកឲ្យ យ៉ាកុប ជាកូន កាន់។
យ៉ាកុប យកទៅ ជូនឪពុក,
ទាំងពោល ថា៖ «លោកឪពុក!»
អ៊ីសាក ឆ្លើយឡើង
ថា៖ «ឪពុក
នៅឯណេះ។ តើ កូនណា មួយហ្នឹង?»
យ៉ាកុប ឆ្លើយទៅ ឪពុកវិញ
ថា៖ «ខ្ញុំ
ជាអេសាវ, កូនច្បង របស់ លោកឪពុក។ កូន ធ្វើដូច លោកឪពុក បានប្រាប់។ សូម លោកឪពុក ក្រោកឡើង, ហើយ អញ្ជើញ ពិសាសាច់ ដែលកូន បានបាញ់ ពីព្រៃសិន, រួច សឹម ឲ្យពរកូន។»
អ៊ីសាក តបវិញ ថា៖
«កូន
បាញ់សត្វ បានរហ័សណាស់!»
យ៉ាកុប ឆ្លើយថា៖
«មកពីព្រះយ៉ាវេ,
ជាព្រះ របស់ លោកឪពុក, បានជួយកូន។»
អ៊ីសាក មានប្រសាសន៍
ទៅយ៉ាកុប ទៀតថា៖ «ចូរ កូន ខិតមកជិត ឪពុកបន្តិច; ឪពុក នឹងស្ទាបមើល ដើម្បី ឲ្យដឹង ថា, កូន ពិតជាអេសាវ
មែន ឬមិនមែន។»
យ៉ាកុប ចូលទៅជិត
អ៊ីសាក ជាឪពុក, ហើយ លោក ក៏ស្ទាប មើលគាត់, ទាំងពោល ថា៖ «សំឡេង ជាសំឡេង យ៉ាកុប, តែ ដៃ ជាដៃ របស់ អេសាវ។»
លោក ពុំ បានដឹង ថា, ជាយ៉ាកុបទេ, ព្រោះ ដៃគាត់ មានរោម ដូចដៃ របស់ អេសាវដែរ។ ប៉ុន្តែ មុន នឹងឲ្យពរ, លោក សួរបញ្ជាក់ ថា៖ «កូន ពិតជាអេសាវ មែនឬ?»
យ៉ាកុប ឆ្លើយថា៖
«បាទ,
មែន។»
អ៊ីសាក ក៏មានប្រសាសន៍
ថា៖ «លើកម្ហូប
ឲ្យឪពុកមក;
ឪពុក នឹងបរិភោគសាច់
ដែលកូន បាញ់បាន, រួច សឹមឪពុក ឲ្យពរកូន។»
យ៉ាកុប រៀបចំ ជូនឪពុកពិសា; គាត់
បានចាក់ស្រា ទំពាំងបាយជូរ ជូនលោក ពិសាដែរ។ បន្ទាប់មក អ៊ីសាក ជាឪពុក មានប្រសាសន៍
ទៅគាត់ ថា៖ «កូន អើយ, ចូរ ខិតមកជិត
ឪពុក, ហើយ ថើបឪពុក សិន។»
យ៉ាកុប ក៏ខិត ទៅជិត
ឪពុក,
ហើយ ថើបគាត់។ ពេលនោះ, អ៊ីសាក ស្គាល់ក្លិន សម្លៀកបំពាក់ របស់ អេសាវ ក៏ឲ្យពរ យ៉ាកុប ដូចតទៅនេះ៖
«ក្លិន
របស់កូន ប្រៀបបាន នឹងក្លិន ចំការមួយ
ដែលទទួលពរ ពីព្រះយ៉ាវេ។
សូម ព្រះជាម្ចាស់
ប្រទាន ទឹកសន្សើម
ពីលើមេឃ មកឲ្យកូន,
ព្រមទាំងដី ដែលមាន
ជីជាតិ ល្អ ផងដែរ។
ព្រះអង្គ ប្រទាន ឲ្យកូន
មានស្រូវ
និងមានស្រា ទំពាំងបាយជូរ
ថ្មី យ៉ាងបរិបូណ៌។
សូម ឲ្យជាតិសាសន៍
នានា បានទៅ ជាខ្ញុំបំរើ របស់កូន,
ហើយ ឲ្យប្រជាជាតិ
ជាច្រើន ក្រាបថ្វាយបង្គំកូន។
សូម ឲ្យកូន គ្រប់គ្រង
លើបងប្អូន របស់កូន។
សូម ឲ្យបងប្អូន
បង្កើត ទាំងប៉ុន្មាន របស់កូន
ក្រាបថ្វាយបង្គំកូន។
អ្នកណា ដាក់បណ្ដាសាកូន,
អ្នកនោះ មុខជាទទួល
បណ្ដាសា មិនខាន។
រីឯ អ្នកណា ឲ្យពរកូន, អ្នកនោះ
ក៏នឹងទទួលពរ ដែរ។»
ពេលអ៊ីសាក ឲ្យពរ
យ៉ាកុប ចប់សព្វគ្រប់ ហើយ, យ៉ាកុប ក៏ចាកចេញ ពីឪពុកទៅ។ អេសាវ វិលត្រឡប់ មកពីបាញ់សត្វ វិញ។ គាត់ រៀបចំម្ហូប យ៉ាងឆ្ងាញ់
យកមកជូន ឪពុកដែរ។ គាត់ ជំរាបឪពុក ថា៖
«សូម អញ្ជើញ លោកឪពុក ក្រោកឡើង,
ពិសាសាច់ ដែលកូន បាញ់បាននេះទៅ, រួច សឹម ឲ្យពរកូន។»
អ៊ីសាក ជាឪពុកសួរ
ថា៖ «នរណា
ហ្នឹង?»
អេសាវ តបថា៖ «ខ្ញុំ
អេសាវ, ជាកូនច្បង របស់ លោកឪពុក។»
អ៊ីសាក ញ័ររន្ធត់
យ៉ាងខ្លាំង សួរថា៖ «តើ អ្នក ដែលបាន បាញ់សត្វ យកមក ឲ្យឪពុក អំបាញ់មិញនេះ
ជានរណា? មុនកូន មកដល់, ឪពុក បានបរិភោគ អស់ស្រេច ទៅហើយ។ ឪពុក ក៏ឲ្យពរគេ, គេ នឹងទទួលពរ រហូត!»
ពេលអេសាវ ឮពាក្យ
របស់ឪពុក ដូច្នេះ ក៏ស្រែកឡើង យ៉ាងខ្លាំង, ព្រោះ ក្ដៅក្រហាយ ពេក។ គាត់ អង្វរឪពុក ថា៖ «លោកឪពុក!
សូម ឲ្យពរ មកកូន ផងដែរ!»
អ៊ីសាក ឆ្លើយវិញ
ថា៖ «ប្អូន
របស់កូន បានប្រើ កលល្បិច ដណ្ដើម យកពរ របស់កូន បាត់ទៅហើយ។»
អេសាវ ពោលថា៖ «លោកឪពុក
ដាក់ឈ្មោះគេ ថា, “យ៉ាកុប” ដូច្នេះ ត្រូវ ហើយ, ព្រោះ គេ បានបោក បញ្ឆោតខ្ញុំ
ដល់ទៅ ពីរ ដង, គឺ គេ ដណ្ដើម យកសិទ្ធិ ជាកូនច្បង ពីខ្ញុំ
រួចស្រេច ទៅហើយ។ ឥឡូវនេះ គេ បោកយកពរ ពីខ្ញុំទៀត! តើ លោកឪពុក នៅមាន សល់ពរ ណាទៀត សម្រាប់កូន
ឬទេ?»
អ៊ីសាក មានប្រសាសន៍
ទៅកាន់ អេសាវ វិញថា៖ «ឪពុក បានឲ្យគេ
ធ្វើជាម្ចាស់ លើកូនឯង និងឲ្យបងប្អូន របស់គេ ទាំងអស់ ទៅជាអ្នកបំរើ
របស់គេ ហើយ។ ឪពុក
ក៏បាន ឲ្យស្រូវ និងស្រា ទំពាំងបាយជូរ ថ្មី ទៅគេដែរ។ ដូច្នេះ ឪពុក មិនអាច ធ្វើអ្វីទៀត សម្រាប់កូន
ទេ។»
អេសាវ អង្វរឪពុក
ទៀតថា៖ «តើ
លោកឪពុក មានពរ តែ មួយហ្នឹង ទេឬ? លោកឪពុក អើយ, សូម ឲ្យពរ កូនផង ដែរ!»
ពេលនោះ អេសាវ ទ្រហោយំ។
អ៊ីសាក ជាឪពុក មានប្រសាសន៍
តបទៅគាត់ វិញថា៖
«កូន
នឹងរស់នៅ លើដី ដែលគ្មាន ជីជាតិ,
ហើយ ក៏គ្មាន ទឹកសន្សើម
ធ្លាក់ ពីលើមេឃ មកដែរ។
កូន នឹងចិញ្ចឹមជីវិត
ដោយមុខដាវ;
កូន នឹងបានទៅ ជាខ្ញុំបំរើ
របស់ ប្អូនកូន។
ក៏ប៉ុន្តែ
សន្សឹមៗ,
កូន នឹងរើបំរះ ចេញផុត ពីនឹម
របស់ ប្អូនកូន។»
យ៉ាកុប
ទៅនៅ ជាមួយ ឡាបាន់
អេសាវ ចងគំនុំ យ៉ាកុប
យ៉ាងខ្លាំង, ព្រោះ យ៉ាកុប បានទទួលពរ ពីឪពុក។ គាត់ គិត នៅក្នុងចិត្ត ថា៖ «ឪពុកឯង នឹងលា ចាកលោកនេះ ទៅក្នុងពេល ឆាប់ៗ; ចាំ ដល់ពេលនោះ, សឹម ឯង សម្លាប់យ៉ាកុប ចោល។»
មានគេ ជំរាប រេបិកា
អំពី បំណងកូនច្បង របស់គាត់។ គាត់ ក៏ឲ្យគេ
ទៅហៅ យ៉ាកុប ជាកូនពៅ មកប្រាប់ ថា៖ «មើល៍,
អេសាវ បង របស់កូន ចង់សម្លាប់កូន ដើម្បី សងគំនុំ។ ឥឡូវនេះ កូន អើយ, ចូរ ស្ដាប់ម្ដាយ, គឺ កូន ត្រូវ រត់ភៀសខ្លួន
ទៅនៅ ជាមួយ លោក ឡាបាន់ ជាឪពុកធំ របស់កូន នៅឯស្រុក ហារ៉ាន ទៅ។ កូន ត្រូវ ទៅនៅ ជាមួយគាត់
មួយរយៈសិន, ទំរាំ បង របស់កូន ត្រជាក់ចិត្តវិញ។ ពេលណា បង របស់កូន បាត់ខឹង
នឹងកូន, ព្រមទាំង ភ្លេចនូវ អំពើ ដែលកូន បានប្រព្រឹត្ត
ចំពោះ អេសាវ ហើយនោះ, ម្ដាយ នឹងប្រើគេ ឲ្យទៅហៅ កូន
មកវិញ, ដ្បិត ម្ដាយ មិនចង់ ឲ្យកូន ទាំងពីរនាក់ បាត់បង់ជីវិត
ក្នុងថ្ងៃតែ មួយឡើយ។»
រេបិកា ជំរាបអ៊ីសាក
ថា៖ «ខ្ញុំ
ឆ្អែតចិត្ត នឹងស្ត្រី ជនជាតិ ហេត នេះណាស់។ បើ យ៉ាកុប រៀបការ នឹងស្ត្រី ជនជាតិ ហេត នៅស្រុកនេះ
ដែរ, នោះ ជីវិតខ្ញុំ នឹងគ្មានន័យអ្វី ទៀតឡើយ។»
Genesis 27 New International Version (NIV)
27 When Isaac was old and his eyes were so weak that he could no longer see, he called for Esau his older son and said to him, “My son.”
“Here I am,” he answered.
2 Isaac said, “I am now an old man and don’t know the day of my death. 3 Now then, get your equipment—your quiver and bow—and go out to the open country to hunt some wild game for me. 4 Prepare me the kind of tasty food I like and bring it to me to eat, so that I may give you my blessing before I die.”
5 Now Rebekah was listening as Isaac spoke to his son Esau. When Esau left for the open country to hunt game and bring it back, 6 Rebekah said to her son Jacob, “Look, I overheard your father say to your brother Esau, 7 ‘Bring me some game and prepare me some tasty food to eat, so that I may give you my blessing in the presence of the Lord before I die.’ 8 Now, my son, listen carefully and do what I tell you: 9 Go out to the flock and bring me two choice young goats, so I can prepare some tasty food for your father, just the way he likes it. 10 Then take it to your father to eat, so that he may give you his blessing before he dies.”
11 Jacob said to Rebekah his mother, “But my brother Esau is a hairy man while I have smooth skin. 12 What if my father touches me? I would appear to be tricking him and would bring down a curse on myself rather than a blessing.”
13 His mother said to him, “My son, let the curse fall on me. Just do what I say; go and get them for me.”
14 So he went and got them and brought them to his mother, and she prepared some tasty food, just the way his father liked it. 15 Then Rebekah took the best clothes of Esau her older son, which she had in the house, and put them on her younger son Jacob. 16 She also covered his hands and the smooth part of his neck with the goatskins. 17 Then she handed to her son Jacob the tasty food and the bread she had made.
18 He went to his father and said, “My father.”
“Yes, my son,” he answered. “Who is it?”
19 Jacob said to his father, “I am Esau your firstborn. I have done as you told me. Please sit up and eat some of my game, so that you may give me your blessing.”
20 Isaac asked his son, “How did you find it so quickly, my son?”
“The Lord your God gave me success,” he replied.
21 Then Isaac said to Jacob, “Come near so I can touch you, my son, to know whether you really are my son Esau or not.”
22 Jacob went close to his father Isaac, who touched him and said, “The voice is the voice of Jacob, but the hands are the hands of Esau.” 23 He did not recognize him, for his hands were hairy like those of his brother Esau; so he proceeded to bless him. 24 “Are you really my son Esau?” he asked.
“I am,” he replied.
25 Then he said, “My son, bring me some of your game to eat, so that I may give you my blessing.”
Jacob brought it to him and he ate; and he brought some wine and he drank. 26 Then his father Isaac said to him, “Come here, my son, and kiss me.”
27 So he went to him and kissed him. When Isaac caught the smell of his clothes, he blessed him and said,
“Ah, the smell of my son
is like the smell of a field
that the Lord has blessed.
28 May God give you heaven’s dew
and earth’s richness—
an abundance of grain and new wine.
29 May nations serve you
and peoples bow down to you.
Be lord over your brothers,
and may the sons of your mother bow down to you.
May those who curse you be cursed
and those who bless you be blessed.”
30 After Isaac finished blessing him, and Jacob had scarcely left his father’s presence, his brother Esau came in from hunting. 31 He
too prepared some tasty food and brought it to his father. Then he said
to him, “My father, please sit up and eat some of my game, so that you
may give me your blessing.”
32 His father Isaac asked him, “Who are you?”
“I am your son,” he answered, “your firstborn, Esau.”
33 Isaac trembled violently and said, “Who was it, then, that hunted game and brought it to me? I ate it just before you came and I blessed him—and indeed he will be blessed!”
34 When Esau heard his father’s words, he burst out with a loud and bitter cry and said to his father, “Bless me—me too, my father!”
35 But he said, “Your brother came deceitfully and took your blessing.”
36 Esau said, “Isn’t he rightly named Jacob[a]? This is the second time he has taken advantage of me: He took my birthright, and now he’s taken my blessing!” Then he asked, “Haven’t you reserved any blessing for me?”
37 Isaac
answered Esau, “I have made him lord over you and have made all his
relatives his servants, and I have sustained him with grain and new
wine. So what can I possibly do for you, my son?”
38 Esau said to his father, “Do you have only one blessing, my father? Bless me too, my father!” Then Esau wept aloud.
39 His father Isaac answered him,
“Your dwelling will be
away from the earth’s richness,
away from the dew of heaven above.
40 You will live by the sword
and you will serve your brother.
But when you grow restless,
you will throw his yoke
from off your neck.”
41 Esau held a grudge against Jacob because of the blessing his father had given him. He said to himself, “The days of mourning for my father are near; then I will kill my brother Jacob.”
42 When Rebekah was told what her older son Esau had said, she sent for her younger son Jacob and said to him, “Your brother Esau is planning to avenge himself by killing you. 43 Now then, my son, do what I say: Flee at once to my brother Laban in Harran. 44 Stay with him for a while until your brother’s fury subsides. 45 When your brother is no longer angry with you and forgets what you did to him, I’ll send word for you to come back from there. Why should I lose both of you in one day?”
46 Then Rebekah said to Isaac, “I’m disgusted with living because of these Hittite women. If Jacob takes a wife from among the women of this land, from Hittite women like these, my life will not be worth living.”
Footnotes:
- Genesis 27:36 Jacob means he grasps the heel, a Hebrew idiom for he takes advantage of or he deceives.
No comments:
Post a Comment