Genesis
Book
of BEGINNINGS -- heavens and earth, light and darkness, seas and land,
animals and vegetation with humankind as the climax of God's creative
activity "in His image". Book of RELATIONSHIPS -- between God and His
creation, between God and humankind, and between human beings. Written
by Moses approx. 1440 B.C. ("before Christ") during the Exodus.
យ៉ាកុប
ជួបនឹង រ៉ាជែល
យ៉ាកុប ចេញដំណើរ
តទៅមុខទៀត, ឆ្ពោះទៅកាន់ ស្រុកខាងកើត។ លោក ឃើញ អណ្ដូងទឹក មួយ នៅទីវាល,
ហើយ ឃើញចៀម បីហ្វូង សំរាក នៅក្បែរ នោះដែរ, ដ្បិត គេ នាំហ្វូងសត្វ មកឲ្យផឹកទឹក ពីអណ្ដូងនោះ; រីឯ ផ្ទាំងថ្ម ដែលគ្រប ពីលើ មាត់អណ្ដូង មានទំហំ ធំណាស់។ កាលគេ ប្រមូល ហ្វូងសត្វ ទាំងប៉ុន្មាន
មកផ្ដុំគ្នា នៅទីនោះ ហើយ, ទើប គេ ប្រមៀលថ្ម ចេញ
ពីមាត់អណ្ដូង ឲ្យហ្វូងចៀម ផឹកទឹក, រួចហើយ គេ ប្រមៀលថ្ម
គ្របមាត់អណ្ដូង វិញ។
យ៉ាកុប សួរពួកគង្វាល
ថា៖ «បងប្អូន
អើយ, តើ បងប្អូន មកពីស្រុកណា?»
លោក សួរគេទៀត ថា៖
«តើ
បងប្អូន ស្គាល់លោក ឡាបាន់ ដែលត្រូវ ជាកូន របស់លោក ណាឃរ ឬទេ?»
គេ តបថា៖ «បាទ, យើង ស្គាល់គាត់។»
យ៉ាកុប មានប្រសាសន៍
ទៅគេ ថា៖ «គាត់ សុខសប្បាយ ជាទេ?»
គេ ឆ្លើយថា៖ «គាត់
សុខសប្បាយ ជាទេ។ នុ៎ះហ្ន៎, នាង រ៉ាជែល កូនស្រី របស់គាត់ កំពុងតែ មកជាមួយ ហ្វូងចៀម។»
លោក មានប្រសាសន៍
ថា៖ «មើល៍, ថ្ងៃ នៅខ្ពស់ នៅឡើយ, មិនទាន់ ដល់ពេល ប្រមូលហ្វូងសត្វ
ឲ្យមកនៅ ជុំគ្នាទេ។ សូម ឲ្យទឹកវាផឹក, រួច ឲ្យស៊ីស្មៅ បន្តទៀតទៅ។»
គេ តបមកវិញ ថា៖ «យើង
មិនអាច ឲ្យវា ផឹកឥឡូវនេះ បានទេ, គឺ ត្រូវ ចាំ ទាល់តែ
ហ្វូងសត្វ ទាំងអស់ មកជុំគ្នាសិន សឹមបើក គំរបអណ្ដូង ឲ្យវា ផឹកទឹក។»
យ៉ាកុប កំពុងនិយាយ
ជាមួយ ពួកគង្វាល ទាំងនោះ នៅឡើយ, ស្រាប់តែ រ៉ាជែល នាំហ្វូងចៀម
របស់ ឪពុកនាង មកដល់, ដ្បិត នាង ជាអ្នកឃ្វាល។ ពេលយ៉ាកុប ឃើញរ៉ាជែល, ជាកូន របស់ ឡាបាន់ ដែលជាបងប្រុស របស់ ម្ដាយលោក និងហ្វូងចៀម របស់
ឡាបាន់ មកដល់, លោក ក៏ចូល ទៅជិត ប្រមៀលថ្ម ចេញ ពីមាត់អណ្ដូង,
រួច ដងទឹក ឲ្យសត្វ របស់ ឡាបាន់ ផឹក។ បន្ទាប់មក លោក ថើបរ៉ាជែល, ហើយ ទ្រហោយំ។ យ៉ាកុប ប្រាប់រ៉ាជែល ថា, លោក ត្រូវ ជាសាច់ញាតិ
នឹងឪពុកនាង, គឺ លោក ជាកូន របស់ ស្រីរេបិកា។ រ៉ាជែល ក៏រត់នាំ ដំណឹងនេះ ទៅប្រាប់ឪពុក។
កាលឡាបាន់ ឮដំណឹង
ថា,
យ៉ាកុប ជាកូន របស់ ប្អូនស្រីគាត់ មកដល់, គាត់ ក៏រត់ទៅទទួល,
ទាំងឱបថើប ទៀតផង, ហើយ នាំយ៉ាកុប ចូលទៅក្នុងផ្ទះ។
យ៉ាកុប រៀបរាប់ប្រាប់ ឡាបាន់
តាមដំណើររឿង ទាំងអស់។ ឡាបាន់ ក៏ពោលឡើង ថា៖ «ក្មួយ ពិតជា សាច់ឈាម
របស់ អ៊ំ មែន!» យ៉ាកុប
ស្នាក់នៅ ជាមួយ ឡាបាន់ អស់រយៈពេល មួយខែ។
យ៉ាកុប
រៀបការ ជាមួយ លេអា និងរ៉ាជែល
ថ្ងៃមួយ ឡាបាន់ ពោលទៅកាន់
យ៉ាកុប ថា៖ «ក្មួយ ជាសាច់ញាតិ របស់ អ៊ំ មែន, តែ ក្មួយ មិនត្រូវ ធ្វើការ ឲ្យអ៊ំ ដោយមិនយក កំរៃ នោះឡើយ។ សូម ក្មួយ ប្រាប់អ៊ំ មក, ក្មួយ ចង់បាន ថ្លៃឈ្នួល ប៉ុន្មាន?»
ឡាបាន់ មានកូនស្រី
ពីរនាក់៖ កូនបង ឈ្មោះ លេអា, ហើយ កូនប្អូន ឈ្មោះ រ៉ាជែល។ លេអា មានភ្នែក អន់ខ្សោយ; រីឯ រ៉ាជែល វិញ, នាង មានរូប ឆោមស្អាត ល្អណាស់។ ដោយយ៉ាកុប ស្រឡាញ់ រ៉ាជែល, លោក ឆ្លើយថា៖ «ក្មួយ សុខចិត្តនៅ បំរើលោកអ៊ំ
ប្រាំពីរឆ្នាំ ដើម្បី ឲ្យ រ៉ាជែល ជាកូនពៅ របស់ លោកអ៊ំ មកធ្វើ ជាប្រពន្ធ។»
ឡាបាន់ តបថា៖ «អ៊ំ
ពេញចិត្ត នឹងលើកកូន ឲ្យក្មួយ, ជាជាង លើក ឲ្យប្រុស
ដទៃទៀត។ ដូច្នេះ ចូរ ក្មួយ នៅជាមួយ
នឹងអ៊ំទៅ។» យ៉ាកុប
នៅបំរើ ឡាបាន់ អស់រយៈពេល ប្រាំពីរឆ្នាំ ដើម្បី បានរ៉ាជែល; ប៉ុន្តែ ដោយលោក ស្រឡាញ់ រ៉ាជែល ជាខ្លាំង, រយៈពេល
ប្រាំពីរ ឆ្នាំនោះ ហាក់ដូចជា ប៉ុន្មានថ្ងៃ ប៉ុណ្ណោះ។
បន្ទាប់មក យ៉ាកុប
ជំរាបឡាបាន់ ថា៖ «សូម លោកអ៊ំ ឲ្យក្មួយ រៀបការ ជាមួយ នឹងរ៉ាជែលទៅ,
ព្រោះ ក្មួយ នៅបំរើ លោកអ៊ំ ចប់សព្វគ្រប់ តាម ដែលយើង បានកំណត់
នោះហើយ។»
ឡាបាន់ ក៏អញ្ជើញ
អ្នកស្រុក ទាំងអស់មក, ហើយ រៀបចំ ជប់លៀង។ នៅពេលល្ងាច គាត់ នាំលេអា ទៅផ្សំដំណេក
ជាមួយ យ៉ាកុប។ ឡាបាន់
ប្រគល់ស៊ីលផា, ជាអ្នកបំរើ របស់លោក, ឲ្យបំរើ លេអា។
លុះ ព្រលឹមឡើង, យ៉ាកុប
ឃើញថា, ជាលេអា!
លោក ពោលទៅកាន់ ឡាបាន់ ថា៖ «ម្ដេច
ក៏លោកឪពុក ធ្វើដូច្នេះ? ខ្ញុំ នៅបំរើ លោកឪពុក ដើម្បី រ៉ាជែល ទេតើ។ ហេតុអ្វី បានជា លោកឪពុក បោកប្រាស់ខ្ញុំ
បែបនេះ?»
ឡាបាន់ តបវិញ ថា៖
«នៅស្រុកយើងនេះ
មិនដែលមាន នរណា លើកកូនពៅ ឲ្យគេមុន កូនច្បង ឡើយ។ ចូរ បង្គ្រប់ពិធី មង្គលការ ជាមួយនាង
ឲ្យបាន មួយអាទិត្យសិន, រួច ហើយ សឹមពុក លើកនាង មួយទៀតឲ្យ។
តែ កូន ត្រូវ ធ្វើការ ឲ្យពុក ប្រាំពីរ
ឆ្នាំទៀត។»
យ៉ាកុប ក៏ធ្វើតាម
ពាក្យគាត់, គឺ បង្គ្រប់ពិធី មង្គលការ ជាមួយ លេអា អស់មួយ
អាទិត្យ។ បន្ទាប់មក ឡាបាន់ បានឲ្យរ៉ាជែល
ទៅយ៉ាកុប ទៀត។ ឡាបាន់
ប្រគល់ ប៊ីលហា, ជាអ្នកបំរើ របស់លោក, ឲ្យបំរើ រ៉ាជែល។ យ៉ាកុប ក៏បានរួមដំណេក ជាមួយ រ៉ាជែល ដែរ។ លោក ស្រឡាញ់ រ៉ាជែល ខ្លាំងជាង លេអា។ បន្ទាប់មក លោក នៅបំរើ ឡាបាន់ ប្រាំពីរ ឆ្នាំទៀត។
កូនចៅ
របស់ យ៉ាកុប
កាលព្រះយ៉ាវេ ទតឃើញ
ថា, យ៉ាកុប មិនសូវ
ស្រឡាញ់ លេអា ដូច្នេះ, ព្រះអង្គ
ក៏ប្រោស ឲ្យគាត់ មានកូន; រីឯ រ៉ាជែល វិញ នៅជាស្ត្រីអារ។ លេអា មានផ្ទៃពោះ, ហើយ សំរាលបាន កូនប្រុសមួយ ដែលគាត់ ដាក់ឈ្មោះ ថា, «រូបេន», ដ្បិត គាត់ ពោលថា៖
«ព្រះយ៉ាវេ បានទតឃើញ ថា, ខ្ញុំ ជាស្ត្រី
អភ័ព្វ, ហើយ ឥឡូវនេះ ប្ដីខ្ញុំ មុខជាស្រឡាញ់ខ្ញុំ មិនខាន។»
គាត់ មានផ្ទៃពោះ
ម្ដងទៀត,
ហើយ សំរាលបាន កូនប្រុសមួយ។ គាត់ ពោលថា៖
«ព្រះយ៉ាវេ ជ្រាបថា, ប្ដីខ្ញុំ មិនស្រឡាញ់ ខ្ញុំទេ, បានជាព្រះអង្គ
ប្រទាន កូនប្រុស មួយទៀតនេះ មកឲ្យខ្ញុំ។» គាត់ ដាក់ឈ្មោះកូន ថា, «ស៊ីម្មាន»។
បន្ទាប់មក គាត់ មានផ្ទៃពោះ
សាជាថ្មី,
ហើយ សំរាលបាន កូនប្រុស មួយទៀត។ គាត់
ពោលថា៖ «លើកនេះ ប្ដីខ្ញុំ ពិតជាជំពាក់ចិត្ត នឹងខ្ញុំ
មិនខាន, ព្រោះ ខ្ញុំ បង្កើតកូនប្រុស ជូនគាត់
ដល់ទៅបី ហើយ។» ហេតុនេះ បានជាគេ ហៅឈ្មោះកូននោះ
ថា, «លេវី»។
គាត់ មានផ្ទៃពោះ
ម្ដងទៀត,
ហើយ សំរាលបាន កូនប្រុសមួយ។ គាត់ ពោលថា៖
«ពេលនេះ ខ្ញុំ សូម លើកតម្កើង ព្រះយ៉ាវេ។» ហេតុនេះ
ហើយ, បានជាគាត់ ដាក់ឈ្មោះ កូននោះ ថា, «យូដា»។ បន្ទាប់មក គាត់ ក៏លែង មានកូនទៀត។
Genesis 29 New International Version (NIV)
Jacob Arrives in Paddan Aram
29 Then Jacob continued on his journey and came to the land of the eastern peoples.2 There he saw a well in the open country, with three flocks of sheep lying near it because the flocks were watered from that well. The stone over the mouth of the well was large. 3 When all the flocks were gathered there, the shepherds would roll the stone away from the well’s mouth and water the sheep. Then they would return the stone to its place over the mouth of the well.
4 Jacob asked the shepherds, “My brothers, where are you from?”
“We’re from Harran,” they replied.
5 He said to them, “Do you know Laban, Nahor’s grandson?”
“Yes, we know him,” they answered.
6 Then Jacob asked them, “Is he well?”
“Yes, he is,” they said, “and here comes his daughter Rachel with the sheep.”
7 “Look,” he said, “the sun is still high; it is not time for the flocks to be gathered. Water the sheep and take them back to pasture.”
8 “We can’t,” they replied, “until all the flocks are gathered and the stone has been rolled away from the mouth of the well. Then we will water the sheep.”
9 While he was still talking with them, Rachel came with her father’s sheep, for she was a shepherd. 10 When Jacob saw Rachel daughter of his uncle Laban, and Laban’s sheep, he went over and rolled the stone away from the mouth of the well and watered his uncle’s sheep. 11 Then Jacob kissed Rachel and began to weep aloud. 12 He had told Rachel that he was a relative of her father and a son of Rebekah. So she ran and told her father.
13 As soon as Laban heard the news about Jacob, his sister’s son, he hurried to meet him. He embraced him and kissed him and brought him to his home, and there Jacob told him all these things. 14 Then Laban said to him, “You are my own flesh and blood.”
Jacob Marries Leah and Rachel
After Jacob had stayed with him for a whole month, 15 Laban said to him, “Just because you are a relative of mine, should you work for me for nothing? Tell me what your wages should be.”
16 Now Laban had two daughters; the name of the older was Leah, and the name of the younger was Rachel. 17 Leah had weak[a] eyes, but Rachel had a lovely figure and was beautiful. 18 Jacob was in love with Rachel and said, “I’ll work for you seven years in return for your younger daughter Rachel.”
19 Laban said, “It’s better that I give her to you than to some other man. Stay here with me.” 20 So Jacob served seven years to get Rachel, but they seemed like only a few days to him because of his love for her.
21 Then Jacob said to Laban, “Give me my wife. My time is completed, and I want to make love to her.”
22 So Laban brought together all the people of the place and gave a feast. 23 But when evening came, he took his daughter Leah and brought her to Jacob, and Jacob made love to her. 24 And Laban gave his servant Zilpah to his daughter as her attendant.
25 When morning came, there was Leah! So Jacob said to Laban, “What is this you have done to me? I served you for Rachel, didn’t I? Why have you deceived me?”
26 Laban replied, “It is not our custom here to give the younger daughter in marriage before the older one. 27 Finish this daughter’s bridal week; then we will give you the younger one also, in return for another seven years of work.”
28 And Jacob did so. He finished the week with Leah, and then Laban gave him his daughter Rachel to be his wife. 29 Laban gave his servant Bilhah to his daughter Rachel as her attendant. 30 Jacob made love to Rachel also, and his love for Rachel was greater than his love for Leah. And he worked for Laban another seven years.
Jacob’s Children
31 When the Lord saw that Leah was not loved, he enabled her to conceive, but Rachel remained childless. 32 Leah became pregnant and gave birth to a son. She named him Reuben,[b] for she said, “It is because the Lord has seen my misery. Surely my husband will love me now.”
33 She conceived again, and when she gave birth to a son she said, “Because the Lordheard that I am not loved, he gave me this one too.” So she named him Simeon.[c]
34 Again she conceived, and when she gave birth to a son she said, “Now at last my husband will become attached to me, because I have borne him three sons.” So he was named Levi.[d]
35 She conceived again, and when she gave birth to a son she said, “This time I will praise the Lord.” So she named him Judah.[e] Then she stopped having children.
Footnotes:
- Genesis 29:17 Or delicate
- Genesis 29:32 Reuben sounds like the Hebrew for he has seen my misery; the name means see, a son.
- Genesis 29:33 Simeon probably means one who hears.
- Genesis 29:34 Levi sounds like and may be derived from the Hebrew for attached.
- Genesis 29:35 Judah sounds like and may be derived from the Hebrew for praise.
No comments:
Post a Comment