Genesis
Book
of BEGINNINGS -- heavens and earth, light and darkness, seas and land,
animals and vegetation with humankind as the climax of God's creative
activity "in His image". Book of RELATIONSHIPS -- between God and His
creation, between God and humankind, and between human beings. Written
by Moses approx. 1440 B.C. ("before Christ") during the Exodus.
យ៉ាកុប
ចាត់កូន ឲ្យទៅស្រុក អេស៊ីប
នៅគ្រានោះ យ៉ាកុប
បានឮដំណឹង ថា, មានស្រូវ នៅស្រុក អេស៊ីប, លោក ក៏មានប្រសាសន៍ ទៅកាន់ កូនៗ ថា៖ «ហេតុអ្វី
បានជាកូន អង្គុយ មើលមុខគ្នា ដូច្នេះ?» លោក មានប្រសាសន៍ ទៀតថា៖
«ពុក បានឮ ដំណឹង ថា, មានស្រូវ នៅស្រុក
អេស៊ីប។ ដូច្នេះ ចូរ កូន នាំគ្នា ចុះទៅស្រុក
អេស៊ីប រកទិញស្បៀង អាហារមក ដើម្បី យើង បានរួចជីវិត,
កុំ ឲ្យយើង អត់បាយ ស្លាប់ឡើយ។»
បងៗ របស់ យ៉ូសែប
ទាំងដប់នាក់ ក៏នាំគ្នា ធ្វើដំណើរ ទៅរក ទិញស្រូវ នៅស្រុក អេស៊ីប។ តែ យ៉ាកុប ពុំ បានចាត់ បេនយ៉ាមីន
ជាប្អូន របស់ យ៉ូសែប ឲ្យទៅ ជាមួយ បងៗឡើយ, ព្រោះ លោក
គិតថា, «ក្រែងលោ មានគ្រោះថ្នាក់អ្វី
កើតមាន ដល់គាត់។» កូនៗ របស់ អ៊ីស្រាអែល បាននាំគ្នា មកទិញស្រូវ ដូចអ្នក ឯទៀតៗ ដែរ,
ដ្បិត មានកើត ទុរ្ភិក្ស នៅស្រុក កាណាន។
នៅគ្រានោះ យ៉ូសែប
មានអំណាច គ្រប់គ្រង លើស្រុក អេស៊ីប, ហើយ លោក ចាត់ចែង លក់ស្រូវ
ឲ្យអ្នកស្រុកនោះ ទាំងមូល។ បងៗ របស់លោក
នាំគ្នា មកក្រាប ថ្វាយបង្គំលោក, អោនមុខចុះ ដល់ដី។ កាលយ៉ូសែប ឃើញបងៗ, លោក ស្គាល់ភ្លាម, តែ លោក មិនបានធ្វើ ឲ្យគេស្គាល់
វិញទេ។ លោក មានប្រសាសន៍ ទៅកាន់ ពួកគេ
យ៉ាងតឹងរ៉ឹង ថា៖ «ពួកឯង មកពីណា?»
គេ តបថា៖ «យើងខ្ញុំ
ប្របាទ មកពីស្រុក កាណាន, រកទិញស្បៀង អាហារ។»
ពួកគេ តបវិញ ថា៖
«ប្របាទទេ, លោកម្ចាស់! យើងខ្ញុំ មកនេះ
ដើម្បី សូម ទិញស្បៀងទេតើ។ យើងខ្ញុំ ទាំងអស់គ្នា ជាបងប្អូនបង្កើត,
មានឪពុក តែមួយ។ យើងខ្ញុំ ប្របាទ សុទ្ធតែ
ជាមនុស្ស ទៀងត្រង់; យើងខ្ញុំ មិនមែន ជាអ្នក ស៊ើបការណ៍ទេ។»
យ៉ូសែប តបថា៖ «មិនពិតទេ!
ពួកឯង មកទីនេះ ក្នុងគោលបំណង រកមើលកន្លែង
ដែលគ្មាន ទីតាំងមាំទាំ។»
ពួកគេ ឆ្លើយវិញ
ថា៖ «យើងខ្ញុំ
ប្របាទ មានបងប្អូន ទាំងអស់ ដប់ពីរ នាក់, ហើយ យើងខ្ញុំ
មានឪពុក តែមួយ នៅស្រុក កាណាន។ ឥឡូវនេះ
ប្អូនពៅ របស់ យើងខ្ញុំ នៅជាមួយ ឪពុក; រីឯ ប្អូន ម្នាក់ទៀត
បានស្លាប់បាត់ ទៅហើយ។»
យ៉ូសែប មានប្រសាសន៍
ថា៖ «ឃើញទេ!
ពិត ដូចពាក្យខ្ញុំ ថាមែន, គឺ ឯងរាល់គ្នា ជាអ្នក ស៊ើបការណ៍! ខ្ញុំ ត្រូវតែ លមើលចិត្ត របស់ ពួកឯង។ ដរាបណា ព្រះចៅ ផារ៉ោន នៅមានព្រះជន្ម,
ឯងរាល់គ្នា នឹងមិនចាកចេញ ពីទីនេះ ជាដាច់ខាត, លើកលែងតែ ប្អូនពៅ របស់ ឯងរាល់គ្នា មកដល់ទីនេះ។ ចូរ ចាត់ អ្នកណាម្នាក់ ក្នុងចំណោម
ឯងរាល់គ្នា ឲ្យទៅហៅ ប្អូនពៅ ពួកឯងមក; រីឯ ឯងរាល់គ្នា
ត្រូវ នៅជាប់គុកសិន។ ធ្វើដូច្នេះ យើង
នឹងដឹងថា ពាក្យដែលឯង រាល់គ្នា និយាយនោះ ពិត ឬមិនពិត។ បើ មិនពិតទេ, យើង មុខជាដឹង
ថា, ឯងរាល់គ្នា ជាអ្នក ស៊ើបការណ៍មែន! សូម ព្រះចៅ ផារ៉ោន ធ្វើជាសាក្សី!» បន្ទាប់មក យ៉ូសែប បញ្ជាឲ្យគេ
ឃុំឃាំង បងៗ អស់រយៈពេល បីថ្ងៃ។
នៅថ្ងៃ ទីបី យ៉ូសែប
មានប្រសាសន៍ ទៅបងៗ ថា៖ «ខ្ញុំ ជាអ្នក គោរព កោតខ្លាច ព្រះជាម្ចាស់។ បើ ពួកឯង ចង់បាន រួចជីវិត, ត្រូវ ធ្វើដូចតទៅ៖ ប្រសិនបើ ឯងរាល់គ្នា ពិតជាមនុស្ស ទៀងត្រង់មែន,
ត្រូវ ទុកនរណាម្នាក់ ក្នុងចំណោម បងប្អូន របស់ ពួកឯង ឲ្យជាប់
ឃុំឃាំង នៅទីនេះសិន; រីឯ អ្នក ឯទៀតៗ ត្រូវ វិលត្រឡប់
ទៅស្រុកវិញ ដោយយក ស្បៀងអាហារ ទៅឲ្យ ក្រុមគ្រួសារ ដែលកំពុង តែ អត់ឃ្លាន
នោះចុះ។ បន្ទាប់មក
ត្រូវ នាំប្អូន របស់ ឯងរាល់គ្នា មកជួបខ្ញុំ ដើម្បី បញ្ជាក់មើលពាក្យ ដែលឯងរាល់គ្នា
និយាយ។ ដូច្នេះ ឯងរាល់គ្នា មិនត្រូវ បាត់បង់
ជីវិតឡើយ។»
គេ ក៏យល់ស្រប ធ្វើតាម,
ទាំងនិយាយគ្នា ទៅវិញទៅមក ថា៖ «ឃើញទេ, យើង បានប្រព្រឹត្តខុស ចំពោះប្អូន របស់យើង ហើយ។ យើង បានឃើញ ទុក្ខលំបាក របស់គាត់ នៅពេល ដែលគាត់
ទទូចអង្វរយើង, តែ យើង ពុំ បានស្ដាប់គាត់ទេ។ ហេតុនេះហើយ បានជាយើង កើតទុក្ខ
លំបាក ដូច្នោះដែរ។» រូបេន ពោលថា៖ «បង បានប្រាប់ ឯងរាល់គ្នា ហើយ
ថា, កុំ សម្លាប់ប្អូនយើង ឲ្យសោះ, តែ ឯងរាល់គ្នា ពុំ ព្រមស្ដាប់ទេ។ ឥឡូវនេះ យើង ត្រូវ រងទុក្ខទោស, ព្រោះតែ យើង បានបង្ហូរ ឈាមប្អូន របស់យើង។» ពួកគេ ពុំ ដឹងថា យ៉ូសែប ស្ដាប់បាន
ទាំងអស់ទេ, ដ្បិត ពេលលោក និយាយ ជាមួយពួកគេ
មានអ្នក បកប្រែជូន។
យ៉ូសែប ចេញពីពួកគេ
បន្តិច ដើម្បី ទៅពួនយំ, រួច លោក វិលមកនិយាយ ជាមួយ ពួកគេវិញ។ យ៉ូសែប បានយក ស៊ីម្មាន ចេញពីចំណោម បងៗ ទៅដាក់គុក
នៅមុខ ពួកគេ ទាំងអស់គ្នា។
យ៉ូសែប បញ្ជាអ្នកបំរើ
ឲ្យច្រកស្រូវ បំពេញបាវ របស់ បងៗ, ហើយ ដាក់ប្រាក់ ទៅក្នុងថង់
របស់គេ រៀងៗខ្លួនវិញ, ព្រមទាំង ឲ្យស្បៀង សម្រាប់ បរិភោគ
តាមផ្លូវ ទៀតផង។ លោក ប្រព្រឹត្តដូច្នេះ
ចំពោះ បងៗ។ ពួកបងៗ
ក៏នាំគ្នា លើកស្រូវ ដាក់លើខ្នងលា, រួច ចេញដំណើរ ពីទីនោះទៅ។
លុះ ទៅដល់កន្លែង
ឈប់សំរាក នៅតាមផ្លូវ មានពួកគេម្នាក់ ស្រាយបាវ,
យកស្មៅ ឲ្យលាស៊ី, ហើយ ឃើញប្រាក់ របស់ខ្លួន នៅមាត់បាវ។ គាត់ ក៏ប្រាប់បងប្អូន ថា៖ «គេ សងប្រាក់ខ្ញុំ វិញហើយ។ មើលនែ៎, ប្រាក់ខ្ញុំ នៅក្នុងបាវ។»
ពេលនោះ គេ ភាំងស្មារតី
តក់ស្លុត ជាខ្លាំង, ហើយ និយាយគ្នា ទៅវិញទៅមក ថា៖ «មិនដឹងជា ព្រះជាម្ចាស់ ចង់ធ្វើ យ៉ាងណា ចំពោះយើង ទេ!»
ពេលពួកគេ បានទៅ
ជួបជុំ នឹងយ៉ាកុប ជាឪពុក នៅស្រុក កាណានវិញ, គេ ក៏រៀបរាប់ ប្រាប់លោក នូវហេតុការណ៍
ទាំងអស់ ដែលកើតមាន ដល់ពួកគេ។
ពួកគេ ជំរាបឪពុក ថា៖ «លោក ដែលគ្រប់គ្រង
លើស្រុក អេស៊ីប បាននិយាយ មកពួកកូន យ៉ាងតឹងរ៉ឹង, ព្រមទាំង
ចោទពួកកូន ថា, ជាអ្នក ស៊ើបការណ៍ ទៀតផង។ ពួកកូន បានឆ្លើយវិញ ថា, “យើងខ្ញុំ ជាមនុស្ស ទៀងត្រង់; យើងខ្ញុំ មិនមែន ជាអ្នក ស៊ើបការណ៍ទេ។ យើងខ្ញុំ មានបងប្អូន ដប់ពីរនាក់, ឪពុក តែមួយ។ ប្អូន យើងខ្ញុំម្នាក់
បានស្លាប់បាត់ ទៅហើយ; រីឯ ប្អូនពៅ នៅជាមួយឪពុក
នៅស្រុក កាណាន។”
«លោក
ដែលគ្រប់គ្រង លើស្រុក អេស៊ីបនោះ មានប្រសាសន៍ មកពួកកូនវិញ ថា, “តោងធ្វើ ដូច្នេះ ដើម្បី ឲ្យខ្ញុំដឹង ថា, ឯងរាល់គ្នា ពិតជានិយាយ ត្រង់មែន ឬយ៉ាងណា, គឺ ទុកម្នាក់ ឲ្យនៅទីនេះ ជាមួយខ្ញុំសិន, ហើយ អ្នកឯទៀតៗ យកស្រូវតាម សេចក្ដីត្រូវការ របស់ គ្រួសារ ដែលកំពុង
អត់ឃ្លាន; រួច នាំគ្នា ទៅចុះ។ បន្ទាប់មក ចូរ នាំប្អូនពៅ មកជួបខ្ញុំ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំ នឹងដឹង ថា, ឯងរាល់គ្នា មិនមែន ជាអ្នក ស៊ើបការណ៍ ទេ,
តែ ជាមនុស្ស ទៀងត្រង់។ បន្ទាប់មក
ខ្ញុំ នឹងដោះលែងអ្នក ដែលជាប់ ឃុំឃាំង នៅទីនេះ, ហើយ
អ្នករាល់គ្នា អាចរកស៊ី លក់ដូរ នៅស្រុកនេះបាន។”»
ពេលចាក់ស្រូវ ចេញពីបាវ,
ម្នាក់ៗ បានឃើញ ថង់ប្រាក់ របស់គេ រៀងៗខ្លួន។ ពេលឃើញ ថង់ប្រាក់ ទាំងនោះ, ពួកគេ និងឪពុក មានចិត្ត ភ័យខ្លាច ជាខ្លាំង។ យ៉ាកុប ជាឪពុក មានប្រសាសន៍ ថា៖
«ឯងរាល់គ្នា ធ្វើឲ្យពុក បាត់កូន ទាំងអស់ ហើយ, គឺ យ៉ូសែប ក៏បាត់, ស៊ីម្មាន ក៏បាត់; ឥឡូវនេះ, ឯងរាល់គ្នា ចង់យក បេនយ៉ាមីន ទៅទៀត! ការទាំងនេះ ធ្វើឲ្យពុក ខ្លោចផ្សា
ខ្លាំងណាស់!»
រូបេន ជំរាបឪពុក
ថា៖ «ប្រសិនបើ
កូន មិននាំ បេនយ៉ាមីន មកជូន លោកឪពុក វិញទេនោះ, សូម
សម្លាប់កូនប្រុស ទាំងពីរ របស់កូនទៅ។ កូន សូម ធានា ខុសត្រូវ ទាំងស្រុង, គឺ កូន មុខជានាំគាត់ មកជូន លោកឪពុកវិញ មិនខាន។»
យ៉ាកុប មានប្រសាសន៍
ថា៖ «ពុក
មិនឲ្យកូនពៅ របស់ពុក ទៅជាមួយកូន ទាំងអស់គ្នា ជាដាច់ខាត; បងគេ ស្លាប់បាត់ ទៅហើយ, គឺ នៅសល់ តែ គេម្នាក់ ប៉ុណ្ណោះ។ ប្រសិនបើ គ្រោះថ្នាក់អ្វី កើតមាន ដល់គេ
នៅតាមផ្លូវ ដែលកូនៗ បម្រុង នឹងធ្វើដំណើរ ទៅនោះ, កូនៗ
ទាំងអស់គ្នា នឹងធ្វើ ឲ្យឪពុក ដែលកាន់ តែ ចាស់ជរា ណាស់ហើយនេះ ត្រូវ លាចាកលោកទៅ
ទាំងកើតទុក្ខ ជាមិនខាន។»
Genesis 42 New International Version (NIV)
Joseph’s Brothers Go to Egypt
42 When Jacob learned that there was grain in Egypt, he said to his sons, “Why do you just keep looking at each other?” 2 He continued, “I have heard that there is grain in Egypt. Go down there and buy some for us, so that we may live and not die.”
3 Then ten of Joseph’s brothers went down to buy grain from Egypt. 4 But Jacob did not send Benjamin, Joseph’s brother, with the others, because he was afraid that harm might come to him. 5 So Israel’s sons were among those who went to buy grain, for there was famine in the land of Canaan also.
6 Now Joseph was the governor of the land, the person who sold grain to all its people.So when Joseph’s brothers arrived, they bowed down to him with their faces to the ground. 7 As soon as Joseph saw his brothers, he recognized them, but he pretended to be a stranger and spoke harshly to them. “Where do you come from?” he asked.
“From the land of Canaan,” they replied, “to buy food.”
8 Although Joseph recognized his brothers, they did not recognize him. 9 Then he remembered his dreams about them and said to them, “You are spies! You have come to see where our land is unprotected.”
10 “No, my lord,” they answered. “Your servants have come to buy food. 11 We are all the sons of one man. Your servants are honest men, not spies.”
12 “No!” he said to them. “You have come to see where our land is unprotected.”
13 But they replied, “Your servants were twelve brothers, the sons of one man, who lives in the land of Canaan. The youngest is now with our father, and one is no more.”
14 Joseph said to them, “It is just as I told you: You are spies! 15 And this is how you will be tested: As surely as Pharaoh lives, you will not leave this place unless your youngest brother comes here. 16 Send one of your number to get your brother; the rest of you will be kept in prison, so that your words may be tested to see if you are telling the truth. If you are not, then as surely as Pharaoh lives, you are spies!” 17 And he put them all in custody for three days.
18 On the third day, Joseph said to them, “Do this and you will live, for I fear God: 19 If you are honest men, let one of your brothers stay here in prison, while the rest of you go and take grain back for your starving households. 20 But you must bring your youngest brother to me, so that your words may be verified and that you may not die.” This they proceeded to do.
21 They said to one another, “Surely we are being punished because of our brother. We saw how distressed he was when he pleaded with us for his life, but we would not listen; that’s why this distress has come on us.”
22 Reuben replied, “Didn’t I tell you not to sin against the boy? But you wouldn’t listen! Now we must give an accounting for his blood.” 23 They did not realize that Joseph could understand them, since he was using an interpreter.
24 He turned away from them and began to weep, but then came back and spoke to them again. He had Simeon taken from them and bound before their eyes.
25 Joseph gave orders to fill their bags with grain, to put each man’s silver back in his sack, and to give them provisions for their journey. After this was done for them,26 they loaded their grain on their donkeys and left.
27 At the place where they stopped for the night one of them opened his sack to get feed for his donkey, and he saw his silver in the mouth of his sack. 28 “My silver has been returned,” he said to his brothers. “Here it is in my sack.”
Their hearts sank and they turned to each other trembling and said, “What is this that God has done to us?”
29 When they came to their father Jacob in the land of Canaan, they told him all that had happened to them. They said, 30 “The man who is lord over the land spoke harshly to us and treated us as though we were spying on the land. 31 But we said to him, ‘We are honest men; we are not spies. 32 We were twelve brothers, sons of one father. One is no more, and the youngest is now with our father in Canaan.’
33 “Then the man who is lord over the land said to us, ‘This is how I will know whether you are honest men: Leave one of your brothers here with me, and take food for your starving households and go. 34 But bring your youngest brother to me so I will know that you are not spies but honest men. Then I will give your brother back to you, and you can trade[a] in the land.’”
35 As they were emptying their sacks, there in each man’s sack was his pouch of silver!When they and their father saw the money pouches, they were frightened. 36 Their father Jacob said to them, “You have deprived me of my children. Joseph is no more and Simeon is no more, and now you want to take Benjamin. Everything is against me!”
37 Then Reuben said to his father, “You may put both of my sons to death if I do not bring him back to you. Entrust him to my care, and I will bring him back.”
38 But Jacob said, “My son will not go down there with you; his brother is dead and he is the only one left. If harm comes to him on the journey you are taking, you will bring my gray head down to the grave in sorrow.”
Footnotes:
- Genesis 42:34 Or move about freely
No comments:
Post a Comment