Paris Peace Accords 23 Oct. 1991

Saturday, September 27, 2014

កិច្ចការ ៣ | Acts 3

Reading LUKE-ACTS together as one continuous story (as it is!)

Gospel according to Luke 
ដំណឹងល្អ​ រៀប​រៀង​ ដោយលោក​ លូកា
Background Notes


New Testament Scholar and Theologian NT Wright and Harvard Philosopher Sean Kelly discuss one of history's most influential books at The Veritas Forum at Harvard 2013. Join us for a conversation on the interpretation of the New Testament in a post-modern era, moderated by Jay Harris, Dean of Undergraduate Education and Harry Austryn Wolfson Professor of Jewish Studies.

ACTS of the Apostles
កិច្ចការ រៀប​រៀង​ ដោយលោក​ លូកា
Background Notes






ពេត្រុស និង​យ៉ូហាន ​ប្រោស​ជន​ពិការ ម្នាក់ ​ឲ្យ​ជា

នៅ​ពេល ​អធិស្ឋាន ​ម៉ោង​បី​ រសៀល, លោក ​ពេត្រុស និង​លោក ​យ៉ូហាន​ បាន​ឡើង​ ទៅ​ព្រះវិហារ ​ជា​មួយ​គ្នា។  រៀង​រាល់​ថ្ងៃ មាន​គេ​ សែង​អ្នក ​ពិការ​ជើង​ ពី​កំណើត ​ម្នាក់ មក​ដាក់​ នៅ​ខ្លោង​ទ្វារ​ ព្រះវិហារ​ ឈ្មោះ «ទ្វារ​លំអ» ដើម្បី​ សុំ​ទាន ​អស់​អ្នក ​ដែល​ចូល​ទៅ ​ក្នុង​ព្រះវិហារ។  កាល​គាត់ ​ឃើញ​លោក​ ពេត្រុស និង​លោក ​យ៉ូហាន ​កំពុង​ដើរ​ ចូល​ព្រះវិហារ, គាត់​ ក៏​សុំ​ទាន។  លោក ​ពេត្រុស និង​លោក​ យ៉ូហាន​ សម្លឹង​មើល​ មុខ​គាត់, រួច ​ពោល​ថា៖ «សូម​ មើល​ មក​យើង!»  គាត់​ ក៏​ក្រឡេក​មើល ​ទៅ​លោក​ ទាំង​ពីរ ដោយ​សង្ឃឹម​ នឹង​ទទួល​ប្រាក់។

ប៉ុន្តែ លោក​ ពេត្រុស មាន​ប្រសាសន៍​ ទៅ​គាត់ ​ថា៖ «ខ្ញុំ​ គ្មាន​ប្រាក់, គ្មាន​មាស​ទេ។  តែ ​អ្វីៗ​ ដែល​ខ្ញុំ​មាន, ខ្ញុំ​ សូម​ ជូន​អ្នក។  ដូច្នេះ ក្នុង​ព្រះនាម ​ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ, ជា​អ្នក​ភូមិ​ ណាសារ៉ែត, ចូរ ​ក្រោក​ឡើង ដើរ​ទៅ​ចុះ!»  លោក​ ចាប់​ដៃ​ស្ដាំ​គាត់ ​ឲ្យ​ក្រោក​ឈរ ​ឡើង។  រំពេច​នោះ​ ជើង ​របស់​គាត់ និង​សន្លាក់​ឆ្អឹង ក៏​ប្រែ ​ជា​មាំមួន។  គាត់​ ក៏​ស្ទុះ​ ឈរ​ឡើង, ហើយ ​ដើរ​បាន។  គាត់ ​ចូល​ក្នុង​ ព្រះវិហារ​ ជា​មួយ​សាវ័ក​ ទាំង​ពីរ ​រូប, ទាំង​ដើរ​ ផង, លោត ​ផង, និង​សរសើរ​ តម្កើង ​ព្រះជាម្ចាស់​ ផង។  ប្រជាជន​ ទាំង​អស់​ បាន​ឃើញ​គាត់ ​ដើរ និង​ឮ​គាត់ សរសើរ​តម្កើង​ ព្រះជាម្ចាស់។  គេ​ ស្គាល់​ជាក់​ ថា, ​អ្នក​នោះ ​ហើយ​ ដែល​តែង ​អង្គុយ​ សុំ​ទាន​ នៅ​ខ្លោង​ទ្វារ​ ព្រះវិហារ ឈ្មោះ «ទ្វារ​លំអ»  គេ ​ក៏​ភ័យ​ ស្ញប់ស្ញែង, ហើយ​ ងឿងឆ្ងល់​ ជា​ខ្លាំង ​អំពី ​ហេតុការណ៍​ ដែល​កើត​មាន ​ដល់​គាត់។

សុន្ទរកថា ​របស់ ពេត្រុស ​នៅ​ក្នុង​ ព្រះវិហារ

បុរស​នោះ ​នៅ​ជាប់​ ជា​មួយ ​លោក ​ពេត្រុស និង​លោក​ យ៉ូហាន​ ជានិច្ច។  ប្រជាជន​ ទាំង​មូល ភ័យ​ស្ញប់ស្ញែង​ ណាស់។  គេ ​រត់​ទៅ​ ចោមរោម ​លោក​ទាំង​ពីរ ​នៅ​ថែវ​ សាឡូម៉ូន។  លោក ​ពេត្រុស​ ឃើញ​ដូច្នោះ ក៏​មាន​ប្រសាសន៍​ ទៅ​កាន់​ប្រជាជន ​ថា៖ «បង​ប្អូន​ អ៊ីស្រាអែល​ អើយ, ហេតុ​ដូច​ម្ដេច​ បាន​ជា​បង​ប្អូន ​ងឿងឆ្ងល់ ​អំពី​ ហេតុការណ៍ ​នេះ?  ហេតុ​ដូច​ម្ដេច​ បាន​ជា​បង​ប្អូន​ សម្លឹង​មើល​ មក​យើង​ខ្ញុំ​ ដូច្នេះ?  តើ​ បង​ប្អូន​ ស្មាន​ថា, យើង​ខ្ញុំ​ បាន​ប្រោស​ បុរស​នេះ ​ឲ្យ​ដើរ​រួច មក​ពី​ឫទ្ធានុភាព ​របស់​ យើង​ខ្ញុំ​ផ្ទាល់ ឬ​មក​ពី​យើង​ខ្ញុំ ​ចេះ​គោរព​ ប្រណិប័តន៍​ ព្រះជាម្ចាស់ព្រះ​ របស់ លោក ​អប្រាហាំ, របស់ ​លោក​ អ៊ីសាក, និង​របស់​ លោក ​យ៉ាកុប ជា​ព្រះ ​នៃ​បុព្វបុរស​ របស់​យើង​ ទាំង​អស់​គ្នា។  ទ្រង់​ បាន​ប្រទាន​ សិរីរុងរឿង​ មក​ព្រះយេស៊ូ ជា​អ្នក​បំរើ​ ព្រះអង្គ។  បង​ប្អូន​ បាន​ចាប់​បញ្ជូន ​ព្រះយេស៊ូ​ ទៅ​ ឲ្យ​គេ​ កាត់​ទោស, ថែម​ទាំង​ បដិសេធ ​មិន​ទទួល​ស្គាល់​ ព្រះអង្គ នៅ​ចំពោះ​មុខ ​លោក​ ពីឡាត នៅ​ពេល​ ដែល​លោក​ ចង់​ដោះ​លែង​ ព្រះអង្គ​ ទៀត​ផង។  បង​ប្អូន​ បាន​បដិសេធ ​មិន​ទទួល​ស្គាល់​ ព្រះ​ ដ៏វិសុទ្ធ, ព្រះ​ ដ៏​សុចរិត, ហើយ ​បែរ​ ជា​ទាមទារ​ សូម ​ឲ្យ​គេ ​ដោះ​លែង​ ឃាតក​ ទៅ​វិញ។  បង​ប្អូន ​បាន​ឲ្យ​គេ​ ធ្វើ​គុត​ម្ចាស់​ នៃ​ជីវិត, ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់ ​បាន​ប្រោស ​ឲ្យ​ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះជន្ម ​រស់​ឡើង​វិញ។  យើង​ខ្ញុំ​ ជា​សាក្សី ​អំពី​ ហេតុការណ៍​នេះ។  ដោយសារ​ យើង​ខ្ញុំ​ ជឿ​លើព្រះនាម ​ព្រះយេស៊ូ, គឺ​ ព្រះនាម ​ព្រះអង្គ ​ហ្នឹង​ហើយ បាន​ធ្វើ ​ឲ្យ​បុរស ​ដែល​បង​ប្អូន​ ឃើញ, ហើយ​ ស្គាល់​នេះ​ មាន​កម្លាំង​ ឡើង​វិញ។  គាត់​ បាន​ជា​ ទាំង​ស្រុង ដោយសារ ​ជំនឿ​ លើ​ព្រះយេស៊ូ ដូច​បង​ប្អូន ​ឃើញ​ស្រាប់។

«បង​ប្អូន ​អើយ, ខ្ញុំ​ ដឹង​ថា​ បង​ប្អូន​ ទាំង​អស់​គ្នា និង​ពួក​នាម៉ឺន​ របស់​ បង​ប្អូន​ បាន​ប្រព្រឹត្ត ​ដូច្នោះ ទាំង​មិន​ដឹង​ខ្លួន។  ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​ធ្វើ​ ឲ្យ​ហេតុការណ៍​នេះ ​កើត​ឡើង, ស្រប​តាម​ សេចក្ដី ​ដែល​ព្រះអង្គ​ ប្រកាស​ទុក ​ជា​មុន, តាម​រយៈ ​ព្យាការី​ ទាំង​អស់, គឺ​ ថា ព្រះគ្រិស្ដ​ របស់​ ព្រះអង្គ​ ត្រូវ​តែ ​រង​ទុក្ខ​លំបាក។  ហេតុ​នេះ សូម កែ​ប្រែ ​ចិត្ត​គំនិត, ហើយ ​វិល​មក​រក​ ព្រះជាម្ចាស់​វិញ ដើម្បី​ ឲ្យ​ព្រះអង្គ ​លុប​បំបាត់​បាប​ របស់ ​បង​ប្អូន។  ព្រះអម្ចាស់​ នឹង​ប្រទាន ​ឲ្យ​បង​ប្អូន​ បាន​ស្គាល់ ​ពេល​សំរាក, ព្រម​ទាំង​ ប្រទាន ​ព្រះគ្រិស្ដ យេស៊ូ​ មក​បង​ប្អូន, ដូច​ព្រះអង្គ​ គ្រោង​ទុក ​ជា​មុន។  ឥឡូវ​នេះ ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ ​គង់​នៅ​ ឯ​ស្ថាន​ បរមសុខ រហូត​ ដល់​ព្រះជាម្ចាស់ ​រៀបចំ ​អ្វីៗ ​ទាំង​អស់​ ឡើង​វិញ, ដូច​ទ្រង់​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ទុក តាម​រយៈ​ ពួក​ព្យាការី​ ដ៏វិសុទ្ធ របស់​ ព្រះអង្គ នៅ​ជំនាន់​ដើម​ ស្រាប់។  លោក​ ម៉ូសេ​ មាន​ប្រសាសន៍​ ថា៖ ព្រះអម្ចាស់ ​ជា​ព្រះ​ របស់ ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ នឹង​ធ្វើ ​ឲ្យ​មាន​ ព្យាការី​ម្នាក់​ ដូច​ខ្ញុំ ងើប​ឡើង ​ពី​ចំណោម ​បង​ប្អូន អ្នក​រាល់​គ្នា។  អ្នក​រាល់​គ្នា​ ត្រូវ​ ស្ដាប់​តាម ​សេចក្ដី​ ទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​លោក​ មាន​ប្រសាសន៍ ​ប្រាប់។  រីឯ​ អស់​អ្នក​ ដែល​មិន​ព្រម​ស្ដាប់​ ព្យាការី​នេះ នឹង​ត្រូវ​ ដក​ចេញ ​ពី​ចំណោម​ ប្រជារាស្ត្រ។”  

«ព្យាការី ​ទាំង​ប៉ុន្មាន ​ដែល​បាន​ថ្លែង ​ព្រះបន្ទូល, គឺ​ ចាប់​តាំង​ ពី​លោក​ សាំយូអែល ​រៀង​មក សុទ្ធ​តែ​ បាន​ថ្លែង​ទុក ​អំពី ​ពេល​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ។  បង​ប្អូន ​ហ្នឹង​ហើយ ​ជា​កូន​ចៅ​ របស់ ​ព្យាការី, ហើយ​ បង​ប្អូន​ ក៏​ចូល​រួម​ ក្នុង​សម្ពន្ធមេត្រី ​ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​ចង ​ជា​មួយ​ បុព្វបុរស​ ដែរ, ដូច​ព្រះអង្គ ​មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​កាន់​លោក ​អប្រាហាំ​ ថា, “ក្រុម​គ្រួសារ ​ទាំង​អស់ ​នៅ​ផែនដី​ នឹង​ទទួល​ពរ តាម​រយៈ​ ពូជពង្ស ​របស់​អ្នក។”  ព្រះជាម្ចាស់ ​បាន​ឲ្យ​ អ្នក​បំរើ​ របស់​ ព្រះអង្គ ​ងើប​ឡើង, ហើយ​ ចាត់​លោក ​ឲ្យ​មក ​រក​បង​ប្អូន ​ទាំង​អស់​គ្នា ​មុន​គេ​បង្អស់, ដើម្បី​ ប្រទាន​ពរ​ ដល់​បង​ប្អូន ដោយ​ណែនាំ​ ម្នាក់ៗ​ ឲ្យ​ងាក​ចេញ​ ពី​អំពើ​ទុច្ចរិត។»
  






No comments:

Post a Comment