ផលនេសាទ ធ្លាក់, អ្នកស្រុក ជំពាក់ធនាគារ កាន់តែច្រើន
VOA | ២០ កញ្ញា ២០១៤
ខេត្ត កោះកុង—ការធ្លាក់ចុះ នៃទិន្នផល នេសាទ នៅប៉ុន្មានឆ្នាំ ចុងក្រោយនេះ
បានធ្វើ ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋ នេសាទ ទឹកសមុទ្រ ពាមក្រសោប ជួបបញ្ហា កាន់តែ
ច្រើនឡើង ក្នុងការរស់នៅ។
ពលរដ្ឋខ្លះ បានជំពាក់ បំណុល ធនាគារ កាន់តែ ច្រើន, ហើយ ពលរដ្ឋខ្លះទៀត ត្រូវ បង្ខំចិត្ត ធ្វើចំណាកស្រុក ទៅស៊ីឈ្នួល ជាកម្មករ នៅក្នុងប្រទេស ថៃ។
ពាម ក្រសោប គឺ ជាឈ្មោះ សហគមន៍ នេសាទ សមុទ្រមួយ ស្ថិតក្នុងឃុំ ពាម ក្រសោប, ស្រុក មណ្ឌលសីមា, ខេត្ត កោះកុង។ សហគមន៍នេះ ស្ថិតនៅចម្ងាយ ប្រហែល ជាង៧ គីឡូម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្ត កោះកុង, ក៏ប៉ុន្តែ គេ ត្រូវ ធ្វើដំណើរ តាមទូក ប្រហែល ជាង៣០ នាទី ចេញពីរមណីយដ្ឋាន បឹងក្រយ៉ាក មុននឹងទៅដល់ សហគមន៍នេះ។
បន្ទាប់ ពីចំណាយពេល ចុះទូកនេសាទ អស់រយៈ ៥ម៉ោង តាំងតែ ពេលព្រលឹមមក, លោក សេង លិញ និងក្រុមគ្រួសារដែលសុទ្ធសឹងជាអ្នកនេសាទ៤នាក់ទៀត បានត្រឹមតែត្រឡប់មកផ្ទះវិញដោយដឹកកូនត្រីល្អិតៗ និងបង្គាមួយ កញ្ច្រែងតូចប្រមាណជា១០០គីឡូក្រាមតែប៉ុណ្ណោះ។ នេះគឺផ្ទុយពីពេលមុនដែលលោកសេង លិញ អះអាងថាក្នុងរយៈពេលដូចគ្នាគាត់នឹងនេសាទត្រីនិងបង្គាបានច្រើន ជាងនេះ។
ស្លៀកខោខ្លី និងអាវពណ៍សប្រឡាក់ដោយក្អែល និងស្រកាត្រីស្ទើរពេញ ខ្លួនអ្នកនេសាទវ័យ ៥៤ឆ្នាំរូបនេះនិយាយថាត្រីដែលលោកនិងសមាជិក គ្រួសារចាប់បានសុទ្ធសឹងជាប្រភេទត្រីល្អិតតម្លៃថោក ហើយដែលគេយក ទៅកែច្នៃជាចំណីសត្វ និងចំណីត្រីបន្តប៉ុណ្ណោះ។
មួយគីឡូក្រាមនៃត្រីល្អិតនេះមានតម្លៃត្រឹមតែ ២០០រៀលហើយត្រូវយកត្រីទាំងនោះទៅលក់នៅទីផ្សារក្នុងទីរួមខេត្ត។
កំពុងរើសបង្គាចេញពីគំនរត្រីល្អិតៗ លោកសេង លិញត្អូញត្អែរថាលោក អាចសល់ប្រាក់ត្រឹមតែជាង ៨០០០រៀលទៅ១០ ០០០រៀលឬស្មើនឹងពីពីរទៅបីដុល្លារតែប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយថ្ងៃ។
«រកបានមកហ្នឹងយើងគ្រាន់តែទប់ទល់ៗតែហូបចិញ្ចឹមកូនចៅហ្នឹង។ ពេលណារកបានអត់យើងចេះតែទ្រាំរកហ្នឹងធ្វើម៉េចយើងអ្នកនេសាទហើយ។ ជួនកាលវាបានជួនកាលវាអត់។ អត់ចឹងវាពិបាកដែរ ប្រពន្ធកូនអត់អីស៊ីចឹងទៅ។ ទៅខ្ចីលុយជំពាក់គេជំពាក់ឯងចឹងទៅខ្លះទៅ ថ្ងៃណារកបានយើងសងគេទៅថ្ងៃណាអត់ៗចឹងអត់ទៅ។ ជំពាក់បន្តកាន់តែច្រើនៗច្រើនទៅ។»
ការលំបាកនេះមិនមែនកើតមានឡើងចំពោះតែក្រុមគ្រួសាររបស់លោកសេង លិញ ឡើយ អ្នកស្រីផាត់ លី មើលទៅកំពុងមមាញឹករើសយកក្ដាម និងបង្គាពីគំនរកូនត្រីល្អិតដែល ប្ដីរបស់គាត់ទើបតែនេសាទបាន។
អ្នកស្រីរអ៊ូថាផលនេសាទនេះមិនទាំងគ្រប់សម្រាប់ការចាយវាយប្រចាំ ថ្ងៃរបស់គ្រួសារអ្នកស្រីឡើយ។ ពេលខ្លះអ្នកស្រីត្រូវឡើងទៅកាន់ ទីរួមខេត្តដើម្បីខ្ចីប្រាក់ពីធនាគារ។
«ជួនកាលខ្លះលុយខ្វះអីចឹងទៅ ធ្វើនៅសមុទ្រមិនបានចឹងទៅរកចងការលុយគេចឹងទៅលុយនេះលុយនោះចឹង ទៅ។ ចាំដល់យើងរកបានសងគេវិញខែណារកបានបានចឹងទៅ ខែណាអត់ខ្វះខាតចឹងទៅ។»
ដោយសារទិន្នផលត្រីធ្លាក់ចុះ ប្រាក់កម្រៃដែលបានមកពីផលនេសាទក៏ចេះតែមានឱនភាពជាលំដាប់ ផងដែរ។ហេតុដូច្នេះហើយដើម្បីបំពេញសេចក្តីត្រូវការផ្សេងៗក្រុម ប្រជានេសាទបានរត់រកខ្ចីបុលពីធនាគារអេស៊ីលីដា ដែលស្ថិតនៅក្បែរសហគមន៍របស់ពួកគេ។
តួយ៉ាងចាប់តាំងពីពីរឆ្នាំមកហើយ អ្នកស្រីផាត់ លី បានក្លាយជាកូនបំណុលធនាគារនេះ។អ្នកស្រីបានខ្ចីធនាគារអេស៊ីលីដា។
អ្នកស្រី ម៉ា ថូ អ្នកនេសាទម្នាក់ទៀតក៏ជាកូនបំណុលរបស់ធនាគារដដែលនេះដែរ។ អ្នកស្រីត្រូវការទុនពីធនាគារនេះដែរកាលពីបីឆ្នាំមុន។
«អ៊ុំមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ រកលុយគេតែរហូតហ្នឹង។ រកលុយគេតែរហូតហ្នឹង ចងការធនាគារ ចងការអ្នកដទៃ។ ខ្ចីពីអ្នកដទៃទៅសងធនាគារ។ រកពីនេះពីនោះ។ ខ្ចីលុយគេចងការគេ។ លើនោះជួលផ្ទះគេនៅទៀត នេសាទនេះវាពិបាកណាស់។»
យោងតាមក្រុមអ្នកភូមិប្រជាពលរដ្ឋភាគច្រើនក្នុងភូមិគឺជាកូន បំណុលរបស់ធនាគារអេស៊ីលីដា។ហើយប្រាក់បំណុលមានចន្លោះពី ៥០០.០០០ ទៅ ១.០០០. ០០០ រៀលឬស្មើនឹងចន្លោះពី១២៥ ទៅ២៥០ដុល្លារអាមេរិក។
ពាមក្រសោបគឺជាសហគមន៍នេសាទមួយដែលមានពលរដ្ឋរស់នៅសរុបប្រហែលជាង ១០០គ្រួសារ។ ភូមិនេះហ៊ុមព័ទ្ធទៅដោយទឹកសមុទ្រហើយពលរដ្ឋទាំងអស់ គឺជាអ្នកនេសាទ។ ទីតាំងភូមិសាស្ត្រនេះមិនអំណោយផលសម្រាប់ ការសិក្សារបស់កុមារឬក្រុមយុវជននោះទេដែលជាហេតុធ្វើឲ្យកុមារ និងយុវជនមួយចំនួនឆាប់បោះបង់ចោលការសិក្សានិងចូលប្រឡូកក្នុង ជីវភាពជាអ្នកនេសាទឬជាកម្មករនៅប្រទេសថៃ។
ភាគច្រើននៃប្រជាពលរដ្ឋក្នុងសហគមន៍នេសាទពាមក្រសោបនេះគឺជាអ្នកមានដើមកំណើតនៅក្នុងខេត្តកោះកុង។
កំពុងអង្គុយដេរមងយ៉ាងញាប់ដៃ លោកសេង លីហៀង អាយុ ៥៥ឆ្នាំគឺជា អ្នកនេសាទដែលបានមករស់នៅក្នុងសហគមន៍ពាមក្រសោបនេះអស់រយៈពេលជាង ១៥ឆ្នាំមកហើយ។
លោកបញ្ជាក់ថា៖
«ប៉ះពាល់គ្រួសារហ្នឹងដឹងស្រាប់ហើយ យើងនេសាទអត់សូវបានយើងជីវភាពហ្នឹងក៏ទៅតាមហ្នឹងដែរ។ថាគ្រាន់ហ្នឹង អាហ្នឹងពីលើពីគ្រាន់បន្តិច។»
លោកផាត់ ហាក់ជំនួយការមេភូមិភូមិនៃសហគមន៍ពាមក្រសោបទទួលស្គាល់ ថាទិន្នផលត្រីដែលអ្នកភូមិនេសាទបានមានការធ្លាក់ដោយសារវត្តមាននៃ អ្នកនេសាទមកពីសហគមន៍ដទៃចូលមកនេសាទកាន់តែច្រើនឡើង។ អ្នកខ្លះ បានប្រើប្រាស់ឧបករណ៍នេសាទទ្រង់ទ្រាយធំដែលបង្កឲ្យមានផលប៉ះពាល់ ដល់ធនធានសមុទ្រ។
លោកបន្តថាប្រសិនបើផលនេសាទនៅតែបន្តធ្លាក់ចុះនៅឆ្នាំខាងមុខ ពលរដ្ឋក្នុងសហគមន៍របស់លោកអាចនឹងជំពាក់បំណុលធនាគារកាន់តែច្រើនឡើង ហើយនឹងចំណាកស្រុកទៅធ្វើការនៅប្រទេសថៃជាមិនខាន។
យោងតាមក្រុមប្រជាជនឲ្យដឹងថាប្រជាពលរដ្ឋដែលបានធ្វើចំណាកស្រុក ទៅធ្វើជាពលករនៅប្រទេសថៃនៅមានចំនួនតិចតួចនៅឡើយនៅក្នុងពេលនេះ៕
No comments:
Post a Comment