អ្នកធ្វើការ ខាងកុមារ ស្វែងរក ដំណោះស្រាយ កាត់បន្ថយ ការប្រើ អំពើហិង្សា លើកុមារ
RFA | ១១ កញ្ញា ២០១៤
កុមារា ដែលត្រូវ យុវជនម្នាក់ ចាប់ជ្រមុជទឹក
និងយុវជន ម្នាក់ទៀត ជាអ្នក ថតរូប នៅស្រុក ពារាំង ខេត្ត ព្រៃវែង
កាលពីថ្ងៃ ទី២៨ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១៤។ Photo Facebook
បើ ទោះបី ជានៅប្រទេស កម្ពុជា មានច្បាប់ និងគោលនយោបាយ រួមទាំង យន្តការ ពាក់ព័ន្ធ នឹងកិច្ចការពារ កុមារ ជាច្រើន ត្រូវ បាន បង្កើតឡើង យ៉ាងណា ក៏ដោយ ក៏បញ្ហា ប្រឈម ពាក់ព័ន្ធ នឹងអំពើហិង្សា ប្រឆាំងកុមារ និងការដាក់ ទណ្ឌកម្ម លើកុមារ នៅតែ កើតមាន។
កុមារ បានរងគ្រោះ ដោយអំពើហិង្សា និងទារុណកម្ម លើរូបរាងកាយ នៅតាមផ្ទះ, សាលារៀន, កន្លែងធ្វើការ, និងនៅក្នុង សហគមន៍។ ចំណែក ឯបញ្ហា កុមារ សុំទាន និងប្រកប របរ ផ្សេងៗ នៅតាមដងផ្លូវ នៅតែ មានបរិមាណ គួរ ឲ្យកត់សម្គាល់។
អង្គការ មិនមែន រដ្ឋាភិបាល ធ្វើការ លើកស្ទួយសិទ្ធិ កុមារ, អាជ្ញាធរ ពាក់ព័ន្ធ, និងបណ្ដាញកុមារ បន្ទាប់ ពីជួបប្រជុំគ្នា នឹងចងក្រង របាយការណ៍ មួយ ដាក់ជូន ស្ថាប័នរដ្ឋ ចំនួន២ ដើម្បី ដាក់បញ្ហា របស់កុមារ ទៅក្នុង ផែនការ សកម្មភាព របស់ ស្ថាប័នទាំងពីរ នោះ ឲ្យដោះស្រាយ ការប្រើប្រាស់ អំពើហិង្សា និងទារុណកម្ម លើកុមារ ដែលនៅតែ កើតមាន។
អគ្គលេខាធិការ នៃសម្ព័ន្ធ អង្គការ មិនមែន រដ្ឋាភិបាលដើម្បីសិទ្ធិ កុមារ លោក មាស សំណាង មានប្រសាសន៍ថា ក្រុមប្រឹក្សាជាតិកម្ពុជាដើម្បីកុមារ និងក្រុមប្រឹក្សាជាតិកម្ពុជាដើម្បីស្ត្រី នឹងទទួលបានរបាយការណ៍មួយដែលបានមកពីការវែកញែកនៅក្នុងកិច្ច ពិភាក្សានៅពេលនេះ។ លោក ថា ពួកគាត់នឹងចងក្រងជារបាយការណ៍ពីបញ្ហាប្រឈម ភាពរងគ្រោះ និងអំពើហិង្សា ទារុណកម្មមកលើកុមារ រួមទាំងអនុសាសន៍ផង ដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងកិច្ចប្រជុំប្រចាំត្រីមាសរបស់ក្រុមប្រឹក្សា ជាតិកម្ពុជាដើម្បីកុមារនៅអំឡុងខែតុលា និងខែវិច្ឆិកា។
អគ្គលេខាធិការ នៃសម្ព័ន្ធ អង្គការ មិនមែន រដ្ឋាភិបាល ដើម្បី សិទ្ធិកុមារ លោក មាស សំណាង
ផ្ដល់បទសម្ភាសន៍ ក្នុងកិច្ចពិភាក្សា ថ្នាក់ជាតិ
ស្ដីពី អំពើហិង្សា លើកុមារ កាលពីថ្ងៃ ទី១០ កញ្ញា ឆ្នាំ២០១៤
នារាជធានី ភ្នំពេញ។ RFA/Khe Sonorng
កុមារត្រូវបានគេមើលឃើញថា បច្ចុប្បន្នកំពុងរងគ្រោះដោយអំពើហិង្សា និងអំពើទារុណកម្មនៅតាមទីកន្លែងនានា ដូចជានៅតាមផ្ទះ សាលារៀន កន្លែងធ្វើការ និងនៅក្នុងសហគមន៍។ ចំណែកឯអ្នកដែលបានប្រើប្រាស់ហិង្សាមកលើកុមារមានពីសំណាក់ក្រុម គ្រួសារ គ្រូបង្រៀន អ្នកថែទាំកុមារនៅក្នុងមណ្ឌល អ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិ និងអ្នកមានបុណ្យស័ក្ដិដែលយកកុមារទៅធ្វើការក្នុងផ្ទះ ការបង្ខិតបង្ខំឲ្យកុមារចេញធ្វើពលកម្មដើម្បីរកលុយជាដើម ។ល។ បញ្ហានេះបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ទៅដល់ការរីកចម្រើនផ្នែកប្រាជ្ញា ស្មារតីរបស់កុមារ។
កុមារីឈ្មោះ មុំ ចាន់ធឿន រស់នៅស្រុកស្វាយអន្ទរ ខេត្តព្រៃវែង បានថ្លែងថា មានឪពុកម្ដាយ និងអាណាព្យាបាលភាគច្រើនក្នុងសហគមន៍គាត់រស់នៅបានបង្ខំឲ្យកុមារ បោះបង់ការរៀនសូត្រ ដើម្បីចេញរកលុយ។
កុមារីរូបនេះ ស្នើឲ្យស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយច្បាប់ការពារកុមារឲ្យបានទូលំទូលាយ។
ចំណែកកុមារីមួយរូបទៀត មកពីបណ្ដាញកុមារអ្នកតស៊ូមតិ ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ កុមារី លីលី អាយុ ១៦ឆ្នាំ បានលើកយកករណីដែលមិត្តរបស់នាងបានរងគ្រោះដោយអំពើហិង្សាក្នុង គ្រួសារដោយសារឪពុកម្ដាយបង្ខំឲ្យទៅធ្វើការនៅប្រទេសថៃ។
នាងបានដំណាលដូច្នេះ។
សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាឃុំ រវៀង ស្រុកសំរោង ខេត្តតាកែវ អ្នកស្រី ជា សារឿន ដែលបានចូលរួមក្នុងកិច្ចពិភាក្សានេះដែរ មានមតិថា ភាពអសកម្មមួយចំនួនក្នុងពេលអន្តរាគមន៍បានកើតឡើងដោយសារតែខ្វះ កិច្ចសហការពីថ្នាក់ដឹកនាំឃុំ ឬមន្ត្រីពាក់ព័ន្ធ។
នៅក្នុងកិច្ចពិភាក្សានោះ មន្ត្រីមកពីក្រុមប្រឹក្សាជាតិកម្ពុជាដើម្បីកុមារ ដែលបានឡើងធ្វើបទបង្ហាញបានបដិសេធមិនអត្ថាធិប្បាយនោះទេ។
យ៉ាងនេះក្ដី លោកមេធាវី សុក សំអឿន មានប្រសាសន៍ថា ថ្វីត្បិតតែនៅកម្ពុជាមានច្បាប់ និងគោលនយោបាយជាច្រើនដើម្បីគាំពារកុមារ ក៏ប៉ុន្តែលោកមើលឃើញថា កម្ពុជានៅត្រូវការមានតុលាការកុមារ និងសភាកុមារដែលជាប្រព័ន្ធយុត្តិធម៌របស់កុមារដាច់ដោយឡែក។ លោកថា មានតែច្បាប់ ក៏ប៉ុន្តែនៅមានកង្វះយន្តការក្នុងការអនុវត្តច្បាប់ទាំងនោះ។ ចំណែកការយល់ដឹងរបស់មន្ត្រីដែលមានតួនាទីក្នុងការអនុវត្តច្បាប់ ពាក់ព័ន្ធកុមារនៅមានកម្រិត ដែលត្រូវការឲ្យមានការយល់ដឹងបន្ថែម និងគិតគូរក្នុងការយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការអនុវត្តសិទ្ធិកុមារ៕
No comments:
Post a Comment