Paris Peace Accords 23 Oct. 1991

Tuesday, October 14, 2014

កិច្ចការ ១៨ | Acts 18

Reading LUKE-ACTS together as one continuous story (as it is!)

Gospel according to Luke 
ដំណឹងល្អ​ រៀប​រៀង​ ដោយលោក​ លូកា
Background Notes


New Testament Scholar and Theologian NT Wright and Harvard Philosopher Sean Kelly discuss one of history's most influential books at The Veritas Forum at Harvard 2013. Join us for a conversation on the interpretation of the New Testament in a post-modern era, moderated by Jay Harris, Dean of Undergraduate Education and Harry Austryn Wolfson Professor of Jewish Studies.

ACTS of the Apostles
កិច្ចការ រៀប​រៀង​ ដោយលោក​ លូកា
Background Notes






ប៉ូល ​នៅ​ក្រុង ​កូរិនថូស

ក្រោយ​មក លោក​ ប៉ូល​ បាន​ចាក​ចេញ ​ពី​ក្រុង​ អាថែន ធ្វើ​ដំណើរ​ ឆ្ពោះ​ទៅក្រុង​ កូរិនថូស។  នៅ​ក្រុង​នោះ, លោក​ បាន​ជួប​ ជន​ជាតិ​ យូដា​ម្នាក់ ឈ្មោះ​ អគីឡា, ជា​អ្នក​ស្រុក​ ប៉ុនតុស។  លោក​ អគីឡា និង​នាង ​ព្រីស៊ីល​ ជា​ភរិយា ទើប ​នឹង​មក ​ពី​ស្រុក ​អ៊ីតាលី, ព្រោះ ​ព្រះចៅ​អធិរាជ ​ក្លូឌាស បាន​ចេញ​បញ្ជា​ ឲ្យ​ជន​ជាតិ ​យូដា​ ទាំង​អស់ ​ចាក​ចេញ ​ពី​ក្រុង ​រ៉ូម។  លោក​ ប៉ូល​ ទៅ​ទាក់ទង ​នឹង​អ្នក​ទាំង​ពីរ, ហើយ​ ស្នាក់​នៅ និង​ធ្វើ​ការ​ ជា​មួយ​គេ, ព្រោះ​ លោក ​មាន​មុខ​របរ​ ដូច​គ្នា, គឺ​ ត្បាញ​ក្រណាត់​ សំរាប់​ បោះ​ជំរំ។  រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ, លោក​ តែងតែ​ មាន​ប្រសាសន៍ ​ក្នុង​សាលា​ប្រជុំ និង​ខិតខំ​ ណែនាំ, ទាំង​សាសន៍​ យូដា ទាំង​សាសន៍​ ក្រិក,​ ឲ្យ​ជឿ។

កាល​លោក​ ស៊ីឡាស និង​លោក​ ធីម៉ូថេ ធ្វើ​ដំណើរ ​ពី​ស្រុក​ ម៉ាសេដូន ​មក​ដល់​ហើយ, លោក ​ប៉ូល​ ក៏​ចំណាយ​ពេល ​ទាំង​អស់​ របស់​លោក ដើម្បី ​ប្រកាស​ព្រះបន្ទូល។  លោក​ បាន​បញ្ជាក់​ ប្រាប់​សាសន៍​ យូដា​ ថា, ព្រះយេស៊ូ​ ពិត​ជា​ព្រះគ្រិស្ដ។  ប៉ុន្តែ ដោយ​សាសន៍ ​យូដា ​ចេះ​តែ​ ប្រឆាំង ​នឹង​លោក, ហើយ ​ជេរ​ប្រមាថ​លោក ​ទៀត​ផង​នោះ, លោក ​ក៏​រលាស់​ ធូលី​ដី ពី​អាវ ​របស់​លោក, ទាំង​មាន​ ប្រសាសន៍ ថា៖ «បើ​ អ្នក​រាល់​គ្នា ​វិនាស ​បាត់​បង់​នោះ, គឺ​ មក​តែ ​ពី​កំហុស ​របស់ ​អ្នក​រាល់​គ្នា ផ្ទាល់​ប៉ុណ្ណោះ​!  គ្មាន​ ជាប់​ជំពាក់​អ្វី​ ជា​មួយ​ខ្ញុំ​ទេ​ ចាប់​ពី​ពេល​នេះ។  ខ្ញុំ​ នឹង​ទៅ​រក​ សាសន៍​ ដទៃ​វិញ។»

លោក​ ក៏​ចាក​ចេញ​ ពី​ទី​នោះ, ឆ្ពោះ​ទៅ​ផ្ទះ ​បុរស​ម្នាក់ ឈ្មោះ​ យូស្ទូស, ជា​អ្នក ​គោរព​ កោត​ខ្លាច​ ព្រះជាម្ចាស់, ហើយ ​ផ្ទះ​គាត់ ​នៅ​ជាប់​ នឹង​សាលា​ប្រជុំ។  រីឯ ​លោក​ គ្រីសប៉ុស, ដែល​ជា​អ្នក​ ទទួល​ខុស​ត្រូវ ​លើ​សាលា​ប្រជុំ, និង​ក្រុម​គ្រួសារ របស់​លោក ​វិញ ក៏​ជឿ​លើ​ ព្រះអម្ចាស់​ដែរ។   មាន​អ្នក​ក្រុង​ កូរិនថូស​ ជា​ច្រើន​ទៀត បាន​ស្ដាប់​លោក​ ប៉ូល​, ហើយ ​ជឿ, ព្រម​ទាំង​ ទទួល​ពិធី​ ជ្រមុជ​ទឹក ​ផង។

យប់​មួយ លោក ​ប៉ូល​ និមិត្ត​ឃើញ​ ព្រះអម្ចាស់​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ មក​លោក​ ថា៖ «កុំ​ ខ្លាច​អី។  ត្រូវ​ និយាយ ​ត​ទៅ​ទៀត។  កុំ​ នៅ​ស្ងៀម ​ឡើយ, ដ្បិត ​យើង​ ស្ថិត​នៅ​ ជា​មួយ​អ្នក,​ ហើយ ពុំ​ មាន​នរណា​ អាច​ធ្វើ​បាប​អ្នក​ បាន​ទេ, ព្រោះ​ នៅ​ក្រុង​នេះ មាន​មនុស្ស​ ជា​ច្រើន ​ជា​ប្រជារាស្ត្រ ​របស់​យើង។»  លោក​ ប៉ូល​ ស្នាក់​នៅ​ក្រុង ​កូរិនថូស អស់​រយៈ​ពេល ​មួយ​ឆ្នាំ​ ប្រាំ​មួយ​ខែ។  លោក ​បង្រៀន​ព្រះបន្ទូល ​របស់ ​ព្រះជាម្ចាស់​ ដល់​អ្នក​ក្រុង​នោះ។

នៅ​គ្រាដែល​លោក​ កាលីយ៉ូ កាន់​តំណែង ​ជា​រាជ​ប្រតិភូ​ របស់​ ព្រះចៅ​អធិរាជ ​រ៉ូម៉ាំង​ នៅ​ស្រុក ​អាខៃ, សាសន៍​ យូដា​ បាន​សម​គំនិត​គ្នា ​ប្រឆាំង ​នឹង​លោក ​ប៉ូល, ហើយ នាំ​លោក​ យក​ទៅ​ សាលា​កាត់​ក្ដី, ទាំង​ចោទ ​ថា៖ «ជន​នេះ​ បញ្ចុះបញ្ចូល​ មនុស្សម្នា​ ឲ្យ​គោរព ​ថ្វាយបង្គំ​ ព្រះជាម្ចាស់ តាម​របៀប​មួយ​ ខុស​ច្បាប់។» 

ពេល​លោក ​ប៉ូល​ បម្រុង​ នឹង​ហា​មាត់​ និយាយ, លោក​ កាលីយ៉ូ​ មាន​ប្រសាសន៍ ​ទៅ​កាន់​ជន​ជាតិ​ យូដា​ ថា៖ «ជន​ជាតិ​ យូដា​ អើយ, ប្រសិន​បើ ​រឿង​នេះ​ ទាក់ទង ​នឹង​បទឧក្រិដ្ឋ ឬ​បទ​ល្មើស​ ណា​មួយ​នោះ, ខ្ញុំ​ មុខ​ជា​សុខ​ចិត្ត​ស្ដាប់​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ មិន​ខាន។  ប៉ុន្តែ បើ​ជា​រឿង​ ជជែក​វែកញែក ​ស្ដី​អំពី​ ពាក្យពេចន៍, អំពី​ ឈ្មោះ ឬ​អំពី​ ធម៌​វិន័យ ​របស់ ​អ្នក​រាល់​គ្នា ​ទេ​នោះ, ចូរ​ ដោះ​ស្រាយ​ ខ្លួន​ឯង​ទៅ។  ខ្ញុំ​ មិន​ព្រម​កាត់​ក្ដី​ ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ អំពី​ រឿង​នេះ​ឡើយ។»  លោក​ ក៏​ដេញ ​ពួក​គេ ​ចេញ​ ពី​សាលា​កាត់​ក្ដី។  ពេល​នោះ ពួក​គេ​ នាំ​គ្នា ចាប់​លោក​ សូស្តែន ដែល​ជា​អ្នក​ ទទួល​ខុស​ត្រូវ ​លើ​សាលា​ប្រជុំ មក​វាយ ​នៅ​មុខ​ សាលា​កាត់​ក្ដី, តែ​ លោក​ កាលីយ៉ូ​ មិន​អើពើ​ទេ។

ប៉ូល ​វិល​ត្រឡប់ ​ទៅ​ក្រុង អន់ទីយ៉ូក​ វិញ

លោក​ ប៉ូល​ បាន​ស្នាក់ ​នៅក្រុង​ កូរិនថូស​ ជា​យូរ​ថ្ងៃ។  ក្រោយ​មក លោក ​ក៏​ជំរាប​លា ​ពួក​បង​ប្អូន, ចុះ​សំពៅ ​ឆ្ពោះ​ទៅ​ស្រុក​ ស៊ីរី ដោយ​មាន​នាង​ ព្រីស៊ីល និង​លោក ​អគីឡា​ ជូន​ដំណើរ​ ទៅ​ជា​មួយ​ដែរ។  លោក​ បាន​កោរ​សក់​ លា​បំណន់​ នៅ​កំពង់ផែ ​កេងគ្រា។  លុះ ​មក​ដល់​ក្រុង ​អេភេសូ, លោក ​ប៉ូល​ ក៏​ជំរាប​លា​នាង ​ព្រីស៊ីល និង​លោក​ អគីឡា។  លោក​ បាន​ចូល​ទៅ​ សាលា​ប្រជុំ, ហើយ​ សន្ទនា​ជា​មួយ​សាសន៍​ យូដា។  ពួក​គេ ​បាន​អង្វរ​ សូម ឲ្យ​លោក​ ស្នាក់​នៅ ​ទី​នោះ​ មួយ​រយៈ, តែ ​លោក​ ពុំ​ព្រម​ នៅ​ទេ។  លោក ​ជំរាប​លា​គេ​, ទាំង​ពោល​ ថា៖ «ប្រសិន​បើ​ ព្រះជាម្ចាស់​ សព្វ​ព្រះហឫទ័យ, ​ខ្ញុំ​ នឹង​វិល​ មក​រក ​បង​ប្អូន​វិញ។»  រួច​ លោក​ ចុះ​សំពៅ ​ចេញ​ពី​ក្រុង អេភេសូ​ទៅ។  លុះ​ ធ្វើ​ដំណើរ​ មក​ដល់​ក្រុង ​សេសារា, លោក​ បាន​ឡើង​ទៅ​ សួរ​សុខ​ទុក្ខ​ ក្រុមជំនុំ។  ​បន្ទាប់​មក លោក ​បន្ត​ដំណើរ​ ទៅ​ដល់​ក្រុង ​អន់ទីយ៉ូក។
  
លោក​ អប៉ូឡូស​ នៅ​ក្រុង ​អេភេសូ និង​ក្រុង​ កូរិនថូស

ក្រោយ​ពី​បាន​ ស្នាក់​នៅ​ក្រុង​ អន់ទីយ៉ូក យូរ​បន្តិច​មក, លោក​ ក៏​ចេញ​ដំណើរ​ទៅ​ សា​ជា​ថ្មី ដោយ​ឆ្លង​កាត់​ស្រុក ​កាឡាទី និង​ស្រុក ​ព្រីគា, ទាំង​ពង្រឹង​ ជំនឿ​ ពួក​សិស្ស ទាំង​អស់​ផង។ 

មាន​ជន​ជាតិ​ យូដា​ម្នាក់ ឈ្មោះ​ អប៉ូឡូស ជា​អ្នក​ស្រុក​ អលេក្សានទ្រា បាន​មក​នៅ​ក្រុង ​អេភេសូ។  គាត់​ ជា​មនុស្ស​ មាន​វោហារ, ហើយ​ ស្គាល់​គម្ពីរ​ យ៉ាង​ល្អិតល្អន់។  គាត់​ បាន​ទទួល​ ការ​អប់រំ​ អំពី​មាគ៌ា​ របស់ ​ព្រះអម្ចាស់ និង​មាន​ចិត្ត​ឧស្សាហ៍​ មោះមុត។  គាត់​ ប្រកាស​ព្រះបន្ទូល, ហើយ​ ប៉ិនប្រសប់​ បង្រៀន​គេ​ យ៉ាង​ច្បាស់​លាស់ ​អំពី​ ព្រះយេស៊ូ​ផង។  ក៏​ប៉ុន្តែ គាត់​ បាន​ដឹង​ត្រឹម​តែ​ ពិធី​ជ្រមុជ​ទឹក ​របស់​លោក​ យ៉ូហាន​ ប៉ុណ្ណោះ។  គាត់​ បាន​បង្រៀន​គេ​ ក្នុង​សាលា​ប្រជុំ  ដោយ​ចិត្ត ​អង់អាច។  កាល​នាង​ ព្រីស៊ីល និង​លោក ​អគីឡា​ បាន​ឮ​គាត់ ​បង្រៀន​ដូច្នេះ ក៏​អញ្ជើញ​គាត់​ ទៅ​ជា​មួយ, ព្រម​ទាំង​ ពន្យល់​គាត់ ឲ្យ​រឹត​តែ ​ស្គាល់​មាគ៌ា​ របស់ ​ព្រះជាម្ចាស់​ ថែម​ទៀត។

បន្ទាប់​មក ដោយ​លោក​ អប៉ូឡូស​ មាន​បំណង ធ្វើ​ដំណើរ​ ទៅ​កាន់ស្រុក​ អាខៃ, ពួក​បង​ប្អូន ​ក៏​នាំ​គ្នា​ លើក​ទឹក​ចិត្ត​គាត់​ ឲ្យ​ទៅ, ថែម​ទាំង​ សរសេរ​សំបុត្រ ​ទៅ​ជំរាប ​ពួក​សិស្ស នៅ​ស្រុក​នោះ ឲ្យ​ទទួល​គាត់​ ដោយ​រាក់ទាក់​ផង។  លុះ​ ទៅ​ដល់ គាត់ បាន​ខ្នះខ្នែង ​ជួយ​អស់​អ្នក​ នៅ​ទី​នោះ ​ដែល​បាន​ទទួល​ជឿ ដោយសារ ​ព្រះគុណ ​របស់​ ព្រះជាម្ចាស់។  ដ្បិត​ គាត់​ ចេះ​ផ្ចាញ់​សាសន៍​ យូដា​ នៅ​មុខ​ប្រជុំ​ជន ​ទាំង​អស់ និង​វែកញែក​គម្ពីរ, បញ្ជាក់​ប្រាប់​គេ​ ថា, ព្រះយេស៊ូ ពិត​ជា​ព្រះគ្រិស្ដ មែន។


No comments:

Post a Comment