Paris Peace Accords 23 Oct. 1991

Monday, April 6, 2015

ឈើ​ ជា​ច្រើន ​ត្រូវ​ បាន​គេ​ ជញ្ជូន​មក​ទុក ​នៅ​តំបន់​ បាត​អាង​ វារីអគ្គិសនី​ សេសាន ​ក្រោម​២ | Lots of luxury wood stored at Sesan Hydro-electric dam for Vietnam




ឈើ​ ជា​ច្រើន ​ត្រូវ​ បាន​គេ​ ជញ្ជូន​មក​ទុក ​នៅ​តំបន់​ បាត​អាង​ វារីអគ្គិសនី​ សេសាន ​ក្រោម​២

RFA / ​វិទ្យុ ​អាស៊ី សេរី | ៥ មេសា ២០១៥

ឈើ​ប្រណិត ​ប្រភេទ ​លេខ​១, ​២, ​៣ ត្រូវ​ បាន​គេ ​ដឹក​ជញ្ជូន​ ពី​តំបន់​នានា យក​មក​ ដាក់​នៅ​ តំបន់​ បាត​អាង​ នៃ​ក្រុមហ៊ុន​ សាងសង់​ ទំនប់​ សេសាន ​ក្រោម​២ ជា​រៀងរាល់​ថ្ងៃ។  សកម្មភាព​ នេះ គឺ​ ផ្ទុយ​គ្នា ​ស្រលះ ​ពី​ការ​អះអាង ​របស់ ​អភិបាល​ខេត្ត​ ស្ទឹងត្រែង ថា​, គ្មាន​ ការ​ដឹក​ជញ្ជូន​ ពី​តំបន់​ ផ្សេង ​យក​មក​ផ្ទុក តំបន់​ បាត​អាង និង​ថា, ឈើ​ តំបន់​ បាត​អាង​ គឺ​ ក្រុមហ៊ុន​ ដុត​កម្ទេច​ចោល​ ទាំង​អស់។

គំនរ​ឈើ ​ដែល​មុខ​កាត់ ​ធំៗ មាន​កម្ពស់ ​ស្មើ​ក្បាល​មនុស្ស មាន​ទាំង​ឈើ​ កំពុង​ច្នៃ និង​ឈើ​ មិន​ទាន់​ច្នៃ ត្រូវ​ បាន​គេ​ ដឹក​យក​ទុក​ ជា​ច្រើន​កន្លែង ​ក្នុង​ភូមិសាស្ត្រ ឃុំ​ស្រែគរ ស្រុក​សេសាន ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង ក្នុង​តំបន់​ បាត​អាង​ របស់ ​ក្រុមហ៊ុន ​ទំនប់​វារីអគ្គិសនី​ សេសាន ​ក្រោម​២។

មូលហេតុ​ ដែល​នាំ​យក​ឈើ ​ពី​តំបន់​ផ្សេង​ មក​ផ្ទុក ​ក្នុង​កន្លែង​ ត្រូវ​ បាន​គេ​ ដឹង​ថា ដើម្បី​ យក​ឈើ​ខុស​ច្បាប់​ ធ្វើ​ ឲ្យ​ក្លាយ​ ជា​ឈើ​ ស្រប​ច្បាប់ ដើម្បី​ នាំ​ចេញ​ ដោយ​មិន​បាច់​ បង់​ពន្ធ ឬ​បង់​ពន្ធ ​ជូន​រដ្ឋ ក្នុង​តម្លៃ​ទាប សំឡេង​ រណា​យន្ត​ ច្រៀកឈើ​ ក៏​កំពុង​ លាន់​ទ្រហឹង​ ពេញ​ព្រៃ​ដែរ។  ឈើ​ខ្លះ ​ត្រូវ​ បាន​គេ​ ទម្លាក់​ចោល​ តាម​ផ្លូវ​ ក្នុង​ព្រៃ និង​ឈើ​ផ្សេង​ទៀត ក្រុម​កម្មករ ​អារ​ច្រៀក កែច្នៃ​ មុន ​នឹង​ដឹក​ជញ្ជូន​ចេញ​ ទៅ​តំបន់​ផ្សេង។

ជួត​ក្បាល​ នឹង​ក្រមា​ ដើរ​កាត់​ព្រៃ ​ប្រាប់​ពី ​កន្លែង ​ផ្ទុក​ឈើ ពលរដ្ឋ​រស់​នៅ​ ឃុំ​ស្រែគរ ស្រុក​សេសាន លោក ភូម៉ា វ៉ាន់ ឲ្យ​ដឹង​ថា, ឈើ​ ដែល​គេ​ ដឹក​ជញ្ជូន ​មក​តំបន់ បាត​អាង ភាគ​ច្រើន ​ដឹក​ពី​កន្លែង​ ផ្សេង​គ្នាៗ ដូចជា​ឧទ្យាន ​វីរជ័យ និង​ស្រុក​ សៀមប៉ាង ជាដើម ដែល​មាន​ចម្ងាយ​ ជាង២០​ គីឡូម៉ែត្រ ព្រោះ ​តំបន់​ទាំង​នោះ ​សំបូរ​ឈើ​ប្រណិត។  ពលរដ្ឋ​រូប​នេះ ​ឲ្យ​ដឹង​ទៀត​ ថា, សកម្មភាព​នេះ​ កើត​ឡើង ​ចាប់​តាំង​ ពី​មាន​ សកម្មភាព​ សំអាត​ បាត​អាង ​របស់​  ក្រុមហ៊ុន​ សាងសង់​ ទំនប់​វារីអគ្គិសនី​ សេសាន ​ក្រោម​២ ម៉េ្លះ៖ «ឥឡូវ​អស់​ ឈើ​នៅ​ទី​នេះ អា​មុខ​២​ម៉ែត្រ​អី​អត់​មាន​ទេ។ កម្មករ​គេ​ច្រើន​ណាស់។ កន្លែង​ដឹក​ឈើ​ហ្នឹង​ថា​មិន​ឲ្យ​គេ​ចូល​ម៉េច? គេ​ចូល​រាល់​ថ្ងៃ។»

​តំបន់​បាត​អាង​ ជា​កន្លែង​ សម្រាប់ ​ផ្ទុក​ទឹក ​របស់​ ទំនប់​វារីអគ្គិសនី​ សេសាន​ ក្រោម​២ មាន​ទំហំ ៣៦.០០០​ ហិកតារ។  តំបន់​បាត​អាង​ត្រូវ​គេ​សំអាត​ឲ្យ​រាប​ស្មើ ដូច្នេះ​ក្រុមហ៊ុន​សាងសង់​ទំនប់​នេះ មាន​សិទ្ធិ​កាប់​ព្រៃ​ឈើ​ទាំង​នោះ​ដោយ​ស្រប​ច្បាប់។

ប្រជាពលរដ្ឋ​រស់​នៅ​តំបន់​នេះ ឲ្យ​ដឹង​ថា តំបន់​បាត​អាង​ពុំ​សូវ​មាន​ឈើ​ប្រណិត​ទេ។ ដោយឡែក​ឈើ​ដែល​ត្រូវ​គេ​ដឹក​ជញ្ជូន​យក​ទុក​ក្នុង​នៅ​ទី​នេះ  រួមមាន ឈើ​ធ្នង់ ឈើទាល ឈើ​ត្រាច ជាដើម និង​ឈើ​ខ្លះ​ទៀត​ជា​ប្រភេទ​ដើម​ឈើ​យក​ជ័រ​របស់​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​អាស្រ័យ​ ផល។

​បុរស​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​ឡាវ លោក សា ទុយ និយាយ​ទាំង​សោកស្ដាយ​ថា នៅ​ពេល​នេះ ដើម​ឈើ​ជ័រទឹក​ដែល​លោក និង​អ្នកភូមិ​ធ្លាប់​ប្រមូល​ផល ត្រូវ​បាន​គេ​កាប់​រំលំ​អស់​ហើយ។ លោក​ស្នើ​ឲ្យ​ថ្នាក់​ដឹកនាំ​គិតគូរ​ពី​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​ដែល​ពឹង​អាស្រ័យ​ លើ​អនុផល​ព្រៃឈើ៖ «ក្មេង​ជំនាន់​ក្រោយ​បាត់បង់​ទាំង​លំនៅឋាន និង​បាត់​បង់​ឈើ​ធ្វើ​ផ្ទះ។ ខ្ញុំ​អ្នក​តូចតាច​បាន​ត្រឹមតែ​ស្រែក​មិន​ដឹង​រក​អ្នក​ណា​ឲ្យ​ជួយ​ទេ។»

ថ្លែង​ប្រាប់​គណៈកម្មការ​ទី​៣​នៃ​រដ្ឋសភា ទទួល​បន្ទុក​កសិកម្ម បរិស្ថាន ផែនការ វិនិយោគ កាល​ពី​ចុង​ខែ​មីនា អភិបាល​ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង លោក កុល សំអុល និយាយ​ថា គ្មាន​ការ​ដឹក​ជញ្ជូន​ឈើ​ពី​តំបន់​ណា​យក​មក​ផ្ទុក​ក្នុង​តំបន់​បាត​អាង​ឡើយ។ លោក​អភិបាល​ពន្យល់​ថា ក្រុមហ៊ុន​សាងសង់​ទំនប់​បាន​ដុត​បំផ្លាញ​ឈើ​ទាំង​នោះ ព្រោះ​ដឹក​ចេញ​ក៏​មិន​ចំណេញ។ ផ្ទុយ​ពី​ការ​លើក​ឡើង​នេះ ឈើ​មុខ​កាត់​ពី​កន្លះ​ម៉ែត្រ ទៅ ២​ម៉ែត្រ  ប្រវែង​ពី ៨​ម៉ែត្រ ទៅ ១៥​ម៉ែត្រ ត្រូវ​គេ​ដឹក​យក​ទុក​ពេញ​ព្រៃ​តំបន់​បាត​អាង ក្នុង​ពេល​ព្រៃ​បាត​អាង​នៅ​ទី​នោះ​មិន​ទាន់​កាប់​រំលំ។

ប្រធាន​គណៈកម្មការ​ទី​៣​នៃ​រដ្ឋ​សភា ទទួល​បន្ទុក​កសិកម្ម បរិស្ថាន ផែនការ​វិនិយោគ លោក ប៉ុល ហំម យល់​ថា អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង គ្មាន​សមត្ថភាព​ត្រួត​ពិនិត្យ​ការងារ​ឲ្យ​បាន​ដិតដល់។ មួយ​វិញ​ទៀត លោក​បន្ត​ថា អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​នេះ​មាន​ចេតនា​ថ្លែង​រឿង​មិន​ពិត​ប្រាប់​មក​គណៈកម្មការ​ទី​៣ ​រដ្ឋ​សភា​ក្នុង​ពេល​សាកសួរ​កន្លង​មក៖ «រដ្ឋាភិបាល​និង​ស្ថាប័ន​ពាក់​ទង​ត្រូវ​ធ្វើ​រឿង​នេះ​បន្ថែម​ទៀត។»

រដ្ឋលេខាធិការ​ក្រសួង​បរិស្ថាន លោក ប៉ុន សារឿន ដែល​ធ្លាប់​ចុះ​អង្កេត​រឿង​ព្រៃ​បាត​អាង​ប្រាប់​ថា តំបន់​ដែល​ដឹក​ជញ្ជូន​ឈើ​នេះ ហួស​ដែន​សមត្ថកិច្ច​របស់​ក្រសួង​បរិស្ថាន គឺ​ស្ថិត​ក្នុង​ការ​គ្រប់គ្រង​របស់​ក្រសួង​កសិកម្ម ឬ​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង។ ដូច្នេះ​លោក​មិន​អាច​ឆ្លើយ​បំភ្លឺ​រឿង​នេះ​ឡើយ៖ «ដែនដី​នោះ​មិន​ស្ថិត​ក្នុង​ការ​គ្រប់គ្រង​របស់​ក្រសួង​បរិស្ថាន​ទេ។ ប៉ុន្តែ​ទោះ​យ៉ាង​ណា​ក៏​ខ្ញុំ​អរគុណ​ដែរ​ដែល​បាន​ប្រាប់​រឿង​នេះ។»

​តំណាង​ក្រុមហ៊ុន​សាងសង់​ទំនប់​វារីអគ្គិសនី​សេសាន​ក្រោម​២ លោក កៅ វ៉ាងអ៊ី នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៤ ខែ​មេសា  បដិសេធ​មិន​ផ្ដល់​បទសម្ភាសន៍ ដោយ​លោក​និយាយ​ថា លោក​មិន​ស្គាល់​វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី៖ «ខ្ញុំ​មិន​ស្គាល់​វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី ឬ​អាស៊ី​ផ្ដាច់ការ​អី​ទេ កុំ​ទូរស័ព្ទ​រំខាន​ខ្ញុំ​ទៀត។»

​ទាក់ទង​រឿង​នេះ​ដែរ អភិបាល​រង​ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង និង​ជា​អ្នក​នាំ​ពាក្យ​សាលា​ខេត្ត លោក ដួង ពៅ ឲ្យ​ដឹង​ថា លោក​មិន​ទាន់​ដឹង​រឿង​នេះ​នៅ​ឡើយ​ទេ។ លោក​អភិបាល​រង​ខេត្ត​បន្ត​ទៀត​ថា អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​នឹង​សាកសួរ​ទៅ​អ្នក​ពាក់ព័ន្ធ​ដើម្បី​អន្តរាគមន៍​រឿង​នេះ៖ «ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​រឿង​នេះ​ទេ ព្រោះ​ព្រៃ​បាត​អាង​មាន​ក្រុមហ៊ុន​ម៉ៅការ​មួយ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​អរគុណ​ហើយ​ដែល​ផ្ដល់​ព័ត៌មាន​នេះ។»

​អង្គការ​បណ្ដាញ​ទន្លេ​បី រក​ឃើញ​ថា ករណី​ដឹក​ជញ្ជូន​ឈើ​ពី​កន្លែង​ផ្សេង​មក​ដាក់​ក្នុង​តំបន់​បាត​អាង និង​ដឹក​ឈើ​ចេញ​ពី​តំបន់​បាត​អាង​ទៅ​កន្លែង​ផ្សេង គឺ​ធ្វើ​ឡើង​យ៉ាង​អនាធិបតេយ្យ​អស់​ច្រើន​ឆ្នាំ​មក​ហើយ គឺ​គ្មាន​ការ​បង្ក្រាប​ពី​អាជ្ញា​ធរមាន​សមត្ថកិច្ច​ឡើយ។ ផ្លូវ​ស្ពាន​មួយ​ចំនួន​ត្រូវ​ខូច​ខ្ទេច​ដោយ​រថយន្ត​ដឹក​ឈើ​នេះ។ ប្រភព​ខ្លះ​ថា អ្នក​ដែល​ទទួល​បន្ទុក​សំអាត​បាត​អាង ចំណេញ​លុយ​ពី​ការ​ដឹក​ជញ្ជូន​ឈើ​រហូត​បាន​ងារ​ជា​ឧកញ៉ា​ថែម​ទៀត​ផង។

​ថ្លែង​ប្រាប់​គណៈកម្មការ​ទី​៣​រដ្ឋសភា​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២៩ ខែ​មីនា អ្នក​សម្របសម្រួល​បណ្ដាញ​ទន្លេ​បី លោក មៀច មាន ឲ្យ​ដឹង​ថា ឈើ​ដឹក​ចេញ​ពី​បាត​អាង​ភាគ​ច្រើន​ចេញ​ទៅ​ខេត្ត​ក្រចេះ និង​ទៅ​ប្រ​ទស​វៀតណាម ហើយ​ភាគ​ច្រើន​គឺ​គេ​ដឹក​នៅ​ពេល​យប់។

ប្រធាន​គណៈកម្មការ​ទី​៣​នៃ​រដ្ឋសភា ថា​ក្រោយ​ពី​ទទួល​ព័ត៌មាន​នេះ លោក​នឹង​កោះ​អញ្ជើញ​រដ្ឋមន្ត្រី​មួយ​ចំនួន និង​អ្នក​ពាក់ព័ន្ធ​មក​ឆ្លើយ​បំភ្លឺ​នៅ​រដ្ឋ​សភា ប៉ុន្តែ​លោក​មិន​ទាន់​បញ្ជាក់​ពី​ពេល​វេលា​ជាក់លាក់​នៅ​ឡើយ​ទេ៕

No comments:

Post a Comment