Paris Peace Accords 23 Oct. 1991

Friday, June 5, 2015

ជនភៀសខ្លួន​ ៤​នាក់ ​ត្រូវ​ បាន​បញ្ជូន​ មក​ដល់​ កម្ពុជា | 4 refugees arrived in Cambodia

ជនភៀសខ្លួន​ ៤​នាក់ ​ត្រូវ​ បាន​បញ្ជូន​ មក​ដល់​ កម្ពុជា

RFA / ​វិទ្យុ ​អាស៊ី សេរី |  ៤ មិថុនា ២០១៥

ជន​ភៀស​ខ្លួន អូស្ត្រាលី ៦២០
រថយន្ត​ដឹក​ជន​ភៀស​ខ្លួន ៤​នាក់​រួម​មាន​ជនជាតិ​អ៊ីរ៉ង់ (Iran) ៣​នាក់ និង​ម្នាក់​ទៀត​ជា​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច រ៉ូហ៊ីងយ៉ា (Rohingya) ដែល​រត់​គេច​ពី​ប្រទេស​មីយ៉ាន់ម៉ា ឬ​ភូមា ស្វែងរក​សិទ្ធិ​ជ្រក​កោន​នៅ​ប្រទេស​អូស្ត្រាលី មក​ដល់​អាកាសយានដ្ឋាន​អន្តរជាតិ​ភ្នំពេញ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៤ ខែ​មិថុនា ឆ្នាំ​២០១៥។  RFA/Rann Samnang

ជន​ភៀស​ខ្លួន ​ចំនួន ៤​នាក់ ​ដែល​ត្រូវ​ បាន​រដ្ឋាភិបាល ​អូស្រ្តាលី បញ្ជូន​ ពី​កោះ​ ណាវរូ (Nauru) នោះ បាន​មក​ដល់ ប្រទេស​កម្ពុជា ហើយ។  ការ​ផ្ដល់​ជម្រក​ ឲ្យ​ស្នាក់​នៅ​ សម្រាប់ ​ជន​ភៀស​ខ្លួន​ ដែល​ស្វែង​រក​ ការ​ជ្រកកោន​ នៅ​ប្រទេស​ អូស្ត្រាលី ទាំង​នេះ, រដ្ឋាភិបាល​ កម្ពុជា ត្រូវ​ រង​ការ​ ស្ដី​បន្ទោស និង​ប្រតិកម្ម​ ពី​ប្រជាពលរដ្ឋ និង​អង្គការ​ សង្គម​ស៊ីវិល​ ថា, រដ្ឋាភិបាល​ កម្ពុជា នៅ​ពុំ​ ទាន់​មាន លទ្ធភាព ​គ្រប់គ្រាន់​ ក្នុង​ការ​ ទទួល​យក​ ជន​ភៀស​ខ្លួន​នៅ​ ឡើយ​ទេ។  បើ ​ទោះ​ជា​បែប​ណា, មន្ត្រី ​រដ្ឋាភិបាល បាន​អះអាង​ ម្ដង​ហើយ ​ម្ដង​ទៀត​ ថា, ប្រទេស​កម្ពុជា គឺ​ ពិត​ជា​មាន​ សមត្ថភាព ​ក្នុង​ការ ​ផ្ដល់​ជម្រក ​នៃ​ការ​ ស្នាក់នៅ ឲ្យ​ជន​ភៀស​ខ្លួន​ បាន។

មន្ត្រី​ ទទួល​បន្ទុក​ផ្នែក​ព័ត៌មាន​នៃ​ក្រសួង​មហាផ្ទៃ បាន​ប្រាប់​ថា ជន​ភៀសខ្លួន​ទាំង ៤​នាក់​នោះ ត្រូវ​បាន​គេ​ផ្ដល់​កន្លែង​ស្នាក់​នៅ​បណ្ដោះអាសន្ន​រួច​ហើយ គឺ​ស្ថិត​ក្នុង​សង្កាត់​និរោធ ខណ្ឌ​ច្បារអំពៅ បន្ទាប់​ពី​បញ្ជូន​ដល់​ប្រទេស​កម្ពុជា ភ្លាមៗ។
ជន​ភៀស​ខ្លួន​ទាំង ៤​នាក់​នេះ ត្រូវ​បាន​គេ​បញ្ជូន​តាម​ជើង​ហោះហើរ ​ចេញ​ពី​ប្រទេស​ម៉ាឡស៊ី និង​មក​ដល់​កម្ពុជា កាល​ពី​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី​៤ ខែ​មិថុនា។ ជុំវិញ​រឿងរ៉ាវ​នៃ​ការ​បញ្ជូន​ជន​ភៀស​ខ្លួន​នេះ ព័ត៌មាន​ពុំ​ត្រូវ​បាន​រដ្ឋាភិបាល​បើក​ចំហ​ឲ្យ​ដឹង​ជា​សាធារណៈ​ទេ។ ចំណែក​សន្តិសុខ​នៅ​ឯ​អាកាសយានដ្ឋាន​អន្តរជាតិ​ភ្នំពេញ វិញ ត្រូវ​បាន​គេ​រឹត​បន្តឹង​ការ​ចេញចូល ដែល​ពុំ​ធ្លាប់​មាន។

ការ​ពង្រឹង​សន្តិសុខ​នេះ គេ​តែង​សង្កេត​ឃើញ​សម្រាប់​តែ​ក្នុង​ពិធី​ការពារ​សុវត្ថិភាព​របស់​គណៈ​ ប្រតិភូ​នៃ​មន្ត្រី​ជាន់ខ្ពស់​ប៉ុណ្ណោះ។ ក៏ប៉ុន្តែ​សម្រាប់​ការ​បញ្ជូន​ជន​ភៀស​ខ្លួន​នេះ​វិញ គឺ​សន្តិសុខ​ត្រូវ​បាន​គេ​រឹតត្បិត មិន​ខុស​ពី​ការពារ​អ្នក​ធំ​ឡើយ។ រឹតតែ​តឹងតែង​ថែម​ទៀត​នោះ គឺ​ក្រុម​អ្នក​សារព័ត៌មាន​មិន​ត្រូវ​បាន​គេ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ចូល​ទៅ​ផ្នែក​ខាង​ ក្នុង​នៃ​អាកាសយានដ្ឋាន ដើម្បី​បាន​ថត​សំឡេង និង​យក​រូបភាព​នោះ​ឡើយ។

ការ​រង់ចាំ​អស់​ពេល​ជា​ច្រើន​ម៉ោង​នៅ​អាកាសយានដ្ឋាន​នោះ ទី​បំផុត​គេ​មិន​ដឹង​ថា ជន​ភៀស​​ខ្លួន​ទាំង​នោះ ត្រូវ​ដឹក​ចេញ​ពី​ប្រលាន​ដោយ​របៀប​ណា​ទេ ដោយ​ហេតុ​ថា មាន​រថយន្ត​ខ្លះ​ដែល​សង្ស័យ​ថា អាច​ដឹក​ជន​ភៀស​ខ្លួន ត្រូវ​បិទ​បាំង​ដោយ​ក្រណាត់​យ៉ាង​ជិត។

ជន​ភៀស​ខ្លួន​ដែល​ស្វែង​រក​សិទ្ធិ​ជ្រកកោន​នៅ​អូស្ត្រាលី ទាំង ៤​នោះ គឺ​មាន​ជនជាតិ​អ៊ីរ៉ង់ (Iran) ៣​នាក់ និង​ម្នាក់​ទៀត​ជា​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច រ៉ូហ៊ីងយ៉ា (Rohingya) ដែល​រត់​គេច​ខ្លួន​ពី​ប្រទេស​មីយ៉ាន់ម៉ា ឬ​ភូមា។

ពាក់ព័ន្ធ​រឿងរ៉ាវ​នេះ មន្ត្រី​នាំ​ក្រសួង​មហាផ្ទៃ លោក ខៀវ សុភ័គ បដិសេធ​ថា លោក​ពុំ​បាន​ទទួល​ព័ត៌មាន​ល្អិតល្អន់​ចំពោះ​ការ​ពង្រឹង​សន្តិសុខ​នេះ​ទេ។ បន្ថែម​ពីលើ​នេះ​ទៀត លោក​អះអាង​ថា សម្រាប់​ជន​ភៀស​ខ្លួន​ទាំង ៤​នាក់​នេះ គឺ​មាន​ជម្រក​ស្នាក់​នៅ​សមរម្យ។ ថ្លៃ​ទឹក ភ្លើង គឺ​ជា​បន្ទុក​នៃ​ការ​ចំណាយ​របស់​រដ្ឋាភិបាល​នៃ​ប្រទេស​អូស្ត្រាលី បូក​រួម​ទាំង​ថ្លៃ​ម្ហូប​អាហារ​ថែម​ទៀត​ផង។ លោក​បន្ត​ថា «យើង​មាន​តែ​មួយ ​ទេ គឺ​ទទួល​ដឹក​ជញ្ជូន​ពី​ពោធិ៍ចិនតុង មក​ទីកន្លែង​ស្នាក់នៅ​បណ្ដោះអាសន្ន ហើយ​ចំពោះ​ការ​យាម​កាម​ក៏​ជា​បន្ទុក​របស់​គេ​ដែរ។»

ដោយ​ឡែក​នាយក​រង​ប្រចាំ​តំបន់​អាស៊ី​នៃ​អង្គការ​ឃ្លាំមើល​សិទ្ធិ​មនុស្ស​ អន្តរជាតិ យូមែន រ៉ៃត៍ វ៉ច្ឆ (Human Rights Watch) លោក ហ្វីល រ៉ូបឺតសុន (Phil Robertson) មាន​ប្រសាសន៍​ថា រដ្ឋាភិបាល​អូស្ត្រាលី បាន​បោះ​លុយ​ច្រើន​លាន​ដុល្លារ​ទៅ​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា ដើម្បី​ទទួល​យក​ជនភៀស​ខ្លួន​នៅ​ពេល​នេះ។

បើ​ទោះ​ជា​ដឹង​ថា រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា កាល​ពី​ពេល​ថ្មីៗ​នេះ​បាន​បណ្ដេញ​ជនជាតិភាគតិច​ម៉ុងតាញ៉ា វៀតណាម ឲ្យ​ត្រឡប់​ទៅ​ប្រទេស​វៀតណាម វិញ​ក្តី និង​បើ​ទោះ​ជា​ដឹង​ថា រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា បាន​គំរាម​បញ្ជូន​ខ្លួន​ពួកគេ​ទៅ​វៀតណាម វិញ ប្រសិន​បើ​មិន​មាន​ប្រទេស​ណា​មួយ​ព្រម​ទទួល​យក​ពួក​គេ​ទាំង​នេះ​ក៏​ដោយ។

ទាក់ទិន​រឿង​នេះ រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា និង​អូស្ត្រាលី បាន​ចុះ​ហត្ថលេខា​រួម​គ្នា​មួយ​កាល​ពី​ខែ​មីនា ឆ្នាំ​២០១៣ កន្លង​ទៅ ដោយ​ព្រម​ទទួល​យក​ជន​ភៀស​ខ្លួន​ដើម្បី​មក​រស់​នៅ​កម្ពុជា។ ជុំវិញ​រឿង​នេះ កម្ពុជា​ទទួល​បាន​លុយ​ប្រមាណ ៤០​លាន​ដុល្លារ ជា​ថ្នូរ​ក្នុង​ការ​ទទួល​យក​ជន​ភៀស​ខ្លួន​នេះ។ ភ្លាមៗ ក្រោយ​ពី​ដឹង​ថា មាន​កិច្ច​ព្រមព្រៀង​ទទួល​យក​ជន​ភៀស​ខ្លួន មាន​បាតុកម្ម​បាន​ផ្ទុះ​ឡើង ប្រឆាំង​គោលការណ៍​របស់​រដ្ឋាភិបាល​នេះ​ដែរ។

លោក អំ សំអាត មន្ត្រី​ជាន់​ខ្ពស់​នៃ​អង្គការ​លីកាដូ (Licadho) ចាត់​ទុក​ថា នេះ​ជា​ពេលវេលា​មួយ​​ពុំ​ទាន់​សាកសម សម្រាប់​កម្ពុជា ទទួល​យក​ជន​ភៀស​ខ្លួន​នៅ​ឡើយ​ទេ ព្រោះ​រដ្ឋាភិបាល​មាន​បញ្ហា​ស្មុគស្មាញ​ច្រើន​ណាស់ ដែល​ត្រូវ​ដោះស្រាយ។ ជាង​នេះ​ទៀត​នោះ ការ​ទទួល​យក​ជន​ភៀស​ខ្លួន​នេះ គឺ​រដ្ឋាភិបាល​ហាក់​ធ្វើ​ឡើង​ដោយ​មិន​ស្មើភាព​ទេ។ មាន​ជន​ភៀស​ខ្លួន​កន្លង​ទៅ សុំ​សិទ្ធិ​ជ្រកកោន តែ​ត្រូវ​បាន​រដ្ឋាភិបាល​បដិសេធ។ លោក​បន្ត​ថា «ខ្ញុំ​នៅ​តែ​គិត​ថា កាល​ពី​មុន​ជនជាតិ​អ៊ុយហ្គរ៍ ឬ​ជនជាតិ​ម៉ុងតាញ៉ា​ផ្សេងៗ​ដែល​ស្វែងរក​សិទ្ធិ​ជ្រក​កោន​នៅ​កម្ពុជា ប៉ុន្តែ​ត្រូវ​បាន​កម្ពុជា បញ្ជូន​ទៅ​វិញ។ យើង​ឃើញ​ការ​បញ្ជូន​នោះ ក៏​វា​ទាក់ទង​នឹង​ការ​ទទួល​ជំនួយ និង​ការ​ជួយ​អ្វី​ផ្សេងៗ​ដែរ។ អ៊ីចឹង​បើ​យើង​មើល​ទៅ វា​ហាក់​បី​ដូចជា​កម្ពុជា យើង មើល​ឃើញ​នូវ​ជំនួយ​ជា​ធំ ដែល​ជា​ជាង​គិត​អំពី​សិទ្ធិ​សេរីភាព។»

បើ​ទោះ​ជា​បែប​ណា កាល​ពី​ឆ្នាំ​២០១៤ អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​សិទ្ធិ​មនុស្ស​អន្តរជាតិ យូមែន រ៉ៃត៍ វ៉ច្ឆ ផ្សាយ​របាយការណ៍​ដោយ​សម្ភាស​ជន​ភៀស​ខ្លួន​ដែល​មក​រស់នៅ​កម្ពុជា តាំង​ពី​ឆ្នាំ​២០០៩ ថា ពួក​គេ​ត្រូវ​រើសអើង និង​ពុំ​បាន​ទទួល​សេវាកម្ម​ពី​រដ្ឋាភិបាល​ខ្មែរ​ស្មើ​ភាព​គ្នា​នឹង​ពលរដ្ឋ​​ ខ្មែរ​ទូទៅ​ឡើយ។ ជាង​នេះ​ទៀត ខ្វះ​ការ​ធានា​សិទ្ធិ​សេរីភាព​បញ្ចេញ​មតិ ខ្វះ​សេវា​សុខាភិបាល និង​ការ​អប់រំ​ជាដើម។
ក្រុម​អ្នក​តវ៉ា និង​អង្គការ​មិន​មែន​រដ្ឋាភិបាល​ផង ចាត់​ទុក​ថា ប្រទេស​កម្ពុជា គឺ​នៅ​ពុំ​ទាន់​មាន​លទ្ធភាព​គ្រប់គ្រាន់​ក្នុង​ការ​ទទួល​យក​ជន​ភៀស​ខ្លួន​នៅ ​ឡើយ​ទេ។ ប្រជាពលរដ្ឋ​រាប់​ម៉ឺន​នាក់​ត្រូវ​សម្រេច​ចិត្ត​ទៅ​រក​ការងារ​ធ្វើ​នៅ​ខាង​ ក្រៅ​ទាំង​បង្ខំ ដោយ​សារ​ទីផ្សារ​ការងារ​ក្នុង​ស្រុក​ពុំ​គ្រប់គ្រាន់ និង​ប្រាក់​បៀវត្ស​ទាប។ បញ្ហា​ប្រឈម​ទាំង​នេះ គឺ​នៅ​ពុំ​គិត​ដល់​មនុស្ស​រាប់​ម៉ឺន​នាក់​ផ្សេង​ទៀត ត្រូវ​បណ្ដេញ​ចេញ​ពី​ដី​ធ្លាប់​រស់​នៅ​តាមរយៈ​គោលនយោបាយ​សម្បទាន​ដី​ សេដ្ឋកិច្ច និង​ខ្វះ​ដី​ផលិត​កសិកម្ម​ជាដើម​នៅ​ឡើយ​ផង៕



No comments:

Post a Comment