Paris Peace Accords 23 Oct. 1991

Sunday, July 26, 2015

ជនជាតិ​ដើម​ ភាគតិច​ នៅ​​ស្ទឹងត្រែង ​មិន​ឲ្យ​ អាជ្ញាធរ ​និង​ក្រុមហ៊ុន​ វាស់​កំណត់ ​ទីតាំង ​ដី​សហគមន៍ | Ethnic minority in Stung Treng not permit authority, company to measure community land

ជនជាតិ​ដើម​ ភាគតិច​ នៅ​​ស្ទឹងត្រែង ​មិន​ឲ្យ​ អាជ្ញាធរ ​និង​ក្រុមហ៊ុន​ វាស់​កំណត់ ​ទីតាំង ​ដី​សហគមន៍

RFA / ​វិទ្យុ ​អាស៊ី សេរី | ២៥ កក្កដា ២០១៥

ជម្លោះ​ដីធ្លី ស្ទឹងត្រែង ៦២០
សកម្មភាព​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​ព្នង ភូមិ​ក្បាលរមាស ស្រុក​សេសាន ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង ឃាត់​គ្រឿងចក្រ​ក្រុមហ៊ុន​ចិន ស៊ីវ ហ្គិច (Saiv Hkech) កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​១៥ ខែ​មិថុនា ឆ្នាំ​២០១៥។  រូបភាព​ សហគមន៍

ជនជាតិ​ដើម ​ភាគ​តិច​ ព្នង នៅ​ឃុំ​ ក្បាលរមាស ក្នុង​ខេត្ត ​ស្ទឹងត្រែង មិន​ព្រម​ ឲ្យ​អាជ្ញាធរ និង​តំណាង ​ក្រុមហ៊ុន ​វាស់វែង​ កំណត់​ទីតាំង ​ដី​សហគមន៍។  ការ​បដិសេធ​នេះ​ ធ្វើ​ឡើង ​ស្រប​ពេល ​ដែល​អាជ្ញាធរ​ ជំនាញ និង​តំណាង​ ក្រុមហ៊ុន កាល​ពី​ថ្ងៃ​ ទី​២៤ ខែ​កក្កដា ចុះ​សិក្សា​ ពី​ទីតាំង​ ជាក់ស្ដែង ​រវាង ​ដី​សហគមន៍ និង​ដី​ ក្រុមហ៊ុន ស៊ីវ ហ្គិច (Saiv Hkech) ដើម្បី​ បញ្ចៀស​ជម្លោះ ​រវាង ​ភាគី​ទាំង​ពីរ។


​ពលរដ្ឋ ​ជនជាតិ​ដើម ​ភាគតិច ជាង ២៤០​នាក់ កាល​ពី​​ព្រឹក ​ថ្ងៃ​ទី​២៤ ខែ​កក្កដា បាន​ប្រមូល​ផ្តុំ​ នៅ​តំបន់​ ស្រែវែង ឃុំ​ ក្បាលរមាស, ស្រុក​ សេសាន ដើម្បី ​ពិភាក្សា​ ពី​ការ​វាស់វែង​ ដី​ព្រៃ ​សហគមន៍ និង​ដី​ក្រុមហ៊ុន។  ក្រុម​ពលរដ្ឋ​ ទាំង​នោះ​ ទាមទារ ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ អនុញ្ញាត​ ឲ្យ​ពលរដ្ឋ ​ក្នុង​ភូមិ ​ទាំង​អស់ ​មាន​សិទ្ធិ​ ចូល​រួម ​វាស់វែង កំណត់​ព្រំ​ដី​ សហគមន៍។   អ្នក​ភូមិ​ អះអាង​ថា, អាជ្ញាធរ ​បដិសេធ​ ថា, ការ​វាស់វែង​ កំណត់​ទីតាំង​ ត្រូវ​ អនុញ្ញាត​ ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​ ចូលរួម​ តែ ៥​នាក់​ ប៉ុណ្ណោះ។

តំណាង​ ពលរដ្ឋ​ ជនជាតិ​ដើម​ ភាគតិច​ព្នង អ្នកស្រី ដាំ ប៉ាង រៀប​រ៉ាប់​ ថា, ដី​ព្រៃ ​សហគមន៍ ​ជា​ដី​ សមូហភាព ដែល​អ្នក​ភូមិ ​ធ្លាប់​រស់​នៅ ​ចិញ្ចឹម ​គោ​ក្របី និង​ប្រមូល ​អនុផល​ ព្រៃឈើ​ ជាដើម។  អ្នកស្រី ​អំពាវនាវ ​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល​ ជួយ​អន្តរាគមន៍ ​បញ្ហា​នេះ ​ទៅ​ក្រុមហ៊ុន ស៊ីវ ហ្គិច ដែល​ព្យាយាម​ យក​ដី​ នៅ​តំបន់​នោះ។  បន្ថែម​ពី​លើ​នេះ អ្នក​ភូមិ​ បារម្ភ​ ខ្លាច​អាជ្ញាធរ និង​តំណាង​ ក្រុមហ៊ុន​ កំណត់ ​ទីតាំង​ ព្រំ​ដី ​ក្រុមហ៊ុន ស៊ីវ ហ្គិច ត្រង់​ចំណុច​ ដី​សហគមន៍​ ជនជាតិ​ដើម​ ភាគតិច​ អាស្រ័យ​ផល​ តាំង​ពី​ដូនតា។

អ្នក​ភូមិ​ព្រមាន​ថា ប្រសិន​ក្រុមហ៊ុន ស៊ីវ ហ្គិច យក​គ្រឿងចក្រ​ឈូស​ឆាយ​ដី​ព្រៃ​សហគមន៍ អ្នក​ភូមិ​នឹង​ឃាត់​គ្រឿង​ច្រក​ក្រុមហ៊ុន​ទុក ហើយ​ដុះ​កម្ទេច​ចោល៖ «ពួក​ ខ្ញុំ​អត់​ចង់​ឲ្យ​វាស់វែង​ទេ ចង់​បាន​ដី​សមូហភាព​វិញ សម្រាប់​ឃ្វាលគោ​ក្របី​កូនចៅ​ជំនាន់​ក្រោយ នៅ​ហ្នឹង​ភូមិ​នេះ​រហូត​ហើយ​សុខចិត្ត​ងាប់ ងាប់​ដោយសារ​ប្រទេស​ជាតិ​អភិវឌ្ឍ​ក៏​អស់​ចិត្ត​ដែរ។»

​ឆ្លើយ​តប​បញ្ហា​នេះ តំណាង​ក្រុមហ៊ុន ស៊ីវ ហ្គិច លោក វិន ឲ្យ​ដឹង​ថា ក្រុមហ៊ុន​មាន​ផែនទី​វិនិយោគ​ច្បាស់លាស់​ពី​រដ្ឋាភិបាល ដែល​បាន​កំណត់​ទីតាំង​ព្រំ​ដី​ជាក់​លាស់។ លោក​ថា អ្នក​ភូមិ​បាន​យក​ស្លាក​សម្គាល់​ទៅ​បោះ​នៅ​លើ​ដី​ក្រុមហ៊ុន​វិនិយោគ​ថា ជា​ដី​សហគមន៍​ទៅ​វិញ។ តែ​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ក្រុមហ៊ុន​បាន​ស្នើ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ជំនាញ​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​នេះ៖ «ដី​ហ្នឹង​ បើសិនជា​គាត់​ថា ដី​របស់​គាត់ គាត់​ត្រូវ​មាន​អី​បញ្ជាក់​ច្បាស់លាស់​ថា ដី​ហ្នឹង​ដី​របស់​គាត់ ក្រុមហ៊ុន​មាន​ច្បាប់​វិនិយោគ​ត្រឹមត្រូវ។»

មន្ត្រី​ប៉ូលិស​នៃ​ស្នងការដ្ឋាន​នគរបាល​ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង ដែល​បាន​ចុះ​ដល់​មូលដ្ឋាន​ផ្ទាល់​ថ្លែង​សុំ​មិន​បញ្ចេញ​ឈ្មោះ ឲ្យ​ដឹង​ថា មន្ត្រី​ជំនាញ​គ្រោង​ចុះ​វាស់វែង​ដី​សហគមន៍​ឃុំ​ក្បាលរមាស កំណត់​ទីតាំង​ជាក់ស្ដែង ដើម្បី​ស្នើ​ទៅ​អភិបាល​ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង  បែងចែក​ដី​ជូន​ដល់​ពលរដ្ឋ​នៅ​តំបន់​នោះ៖ «គេ​ចង់​បាន​ក្នុង ៥២​គ្រួសារ​មាន​ប៉ុន្មាន​នាក់? ហើយ​ត្រូវ​បាន​ផ្ទៃ​ដី​ប៉ុន្មាន? ស្រូល​គេ​រាយការណ៍​ទៅ​អភិបាល​ខេត្ត ហើយ​ពួក​ហ្នឹង​មិន​ព្រម​ចង់​បាន​ទៅ​ទាំង​អស់​គ្នា។»

​មន្ត្រី​សម្របសម្រួល​សមាគម​អាដហុក (Adhoc) ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង លោក ហូ សំអុល មាន​ប្រសាសន៍​បញ្ជាក់​ថា បទបញ្ជា ០០១ របស់​ប្រមុខ​រាជរដ្ឋាភិបាល ត្រូវ​កាត់​ផល​ប៉ះពាល់ ប្រសិនបើ​ការ​វិនិយោគ​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ចំ​ទីតាំង​ដី​អាស្រ័យ​ផល​របស់​ពលរដ្ឋ។

លោក​អំពាវនាវ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​កំណត់​ទីតាំង​ព្រំ​ដី​សហគមន៍ និង​ដី​ក្រុមហ៊ុន​មាន​ការ​ចូលរួម​យល់​ស្រប​ពី​សហគមន៍​នៅ​តំបន់​នោះ​ជា​មុន​ សិន៖ «សាទរ​ចំពោះ​ការ​បោះ​ព្រំ ឲ្យ​ដឹង​ពិត​ប្រាកដ ប៉ុន្តែ​ទន្ទឹម​នឹង​ហ្នឹង យើង​ធ្វើ​ឲ្យ​ច្បាស់លាស់​ដែរ មិន​មែន​ចេះ​តែ​បោះ​ជា​ឯកតោភាគី​ត្រូវ​មាន​តែ​ការ​យល់​ព្រម​ពី​ពលរដ្ឋ​ដែរ។»

កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២២ ខែ​កក្កដា មន្ត្រី​សុរិយោដី​ខែត្រ និង​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន បាន​ចូល​រួម​ពិភាក្សា​ជាមួយ​ពលរដ្ឋ​នៅ​តំបន់​នោះ ទាក់ទិន​ការ​បែងចែក​ព្រំ​ដី។ ចំណែក​អ្នក​ភូមិ​នៅ​តែ​បារម្ភ បើ​អាជ្ញាធរ​ជំនាញ និង​ក្រុមហ៊ុន​វាស់វែង​កំណត់​ព្រំ​ដី​អាច​មាន​ភាព​មិន​ប្រក្រតី​ធ្ងន់ធ្ងរ បើ​អ្នក​ភូមិ​មិន​បាន​ចូល​រួម។

អ្នក​ភូមិ​អះអាង​ថា ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច ស៊ីវ ហ្គិច របស់​ចិន វិនិយោគ​ដាំ​ដំណាំ​ឧស្សាហកម្ម​កៅស៊ូ ទទួល​សិទ្ធិ​វិនិយោគ​បន្ត​ពី​ក្រុមហ៊ុន អាន មារ៉ាឌី កាល​ពី​ឆ្នាំ​២០១០ លើ​ផ្ទៃដី​ចំនួន ១​ម៉ឺន​ហិកតារ ក្នុង​រយៈពេល ៩០​ឆ្នាំ។

​ប្រពៃណី​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​អាស្រ័យ​ផល​ធនធាន​ធម្មជាតិ ដូចជា​ការ​បោច​វល្លិ​ផ្ដៅ រក​ឃ្មុំ បរបាញ់​សត្វ និង​ដង​ជ័រ​ជាដើម។ អ្នក​ភូមិ​មាន​ជំនឿ​ថា ការ​អភិរក្ស​ធនធាន​ធម្មជាតិ​ឲ្យ​គង់វង្ស នឹង​ជួយ​ទ្រទ្រង់​ដល់​ការ​ប្រកប​របរ​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​អ្នក​ភូមិ​ដែល​ជា​ផ្នែក​ មួយ​ក្នុង​ការ​ជួយ​អភិរក្ស​បរិស្ថាន​ធនធាន​ធម្មជាតិ។ តែ​យ៉ាង​ទោះ​យ៉ាង​ណា​ ប្រពៃណី​របស់​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​ទាំង​នោះ​កំពុង​ប្រឈម​ការ​បាត់បង់​បន្តិច​ ម្តងៗ ដោយសារ​តែ​ការ​ផ្ដល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​របស់​រដ្ឋាភិបាល៕


No comments:

Post a Comment