Paris Peace Accords 23 Oct. 1991

Thursday, August 13, 2015

[Vietnamization] គណៈកម្មការ​ ទី​១ ​សន្យា​ នឹង​ជំរុញ ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ ខេត្ត​ ស្វាយរៀង ​ពន្លឿន​ដោះស្រាយ ​ទំនាស់​ ដី | Commission No. 1 promises to push Svay Rieng authority to expedite search for resolution re land

គណៈកម្មការ​ ទី​១ ​សន្យា​ នឹង​ជំរុញ ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ ខេត្ត​ ស្វាយរៀង ​ពន្លឿន​ដោះស្រាយ ​ទំនាស់​ ដី

RFA / ​វិទ្យុ ​អាស៊ី សេរី | ១៣ សីហា ២០១៥

ជម្លោះ​ដីធ្លី ស្វាយរៀង ៦២០
ពលរដ្ឋ​មាន​ទំនាស់​ដីធ្លី​នឹង​ក្រុមហ៊ុន​ចម្ការ​កៅស៊ូ​ពាម​ជាំង នា​ឃុំ​ត្រស់ ស្រុក​រមាសហែក ខេត្ត​ស្វាយរៀង តវ៉ា​ដាក់​ញត្តិ​នៅ​រដ្ឋសភា នៅ​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី​១៣ ខែ​សីហា ឆ្នាំ​២០១៥។  RFA/Rann Samnang

គណៈកម្មការ ​ទី​១ នៃ​រដ្ឋសភា សន្យា​ថា ​នឹង​ជំរុញ​ ឲ្យ​អាជ្ញាធរ ​ខេត្ត​ ស្វាយរៀង ជួយ​ពន្លឿន​ ការ​ដោះស្រាយ ​ទំនាស់​ដីធ្លី​ រវាង​ ប្រជាពលរដ្ឋ និង​ក្រុមហ៊ុន ​ចម្ការ ​កៅស៊ូ​ ពាម​ជាំង នៅ​ឃុំ​ ត្រស់, ស្រុក ​រមាសហែក។   ការ​សន្យា​នេះ គឺ ​នៅ​បន្ទាប់​ ពី​ពលរដ្ឋ​ ចំនួន ២០​ គ្រួសារ​នោះ ឡើង​មក​តវ៉ា​ ដាក់​ញត្តិ​ អន្តរាគមន៍​ នៅ​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ ទី​១៣ ខែ​សីហា។

ប្រជាពលរដ្ឋ​ ចំនួន ២០​គ្រួសារ ដែល​ចោទ​ ក្រុមហ៊ុន​ ចម្ការ ​កៅស៊ូ​ពាម​ជាំង ថា​, ចូល​ឈូស​ឆាយ​ យក​ដី ​ពួក​គាត់​ ទំហំ​ ជាង៩១​ ហិកតារ នៅ​ភូមិ​ បឹង, ឃុំ​ ត្រស់, ស្រុក ​រមាសហែក, ខេត្ត​ ស្វាយរៀង បាន​ឡើង​ មក​ឈរ ​តវ៉ា​ លើក​បដា និង​ដាក់​ញត្តិ​ជូន​គណៈកម្មការ​សិទ្ធិ​មនុស្ស ទទួល​ពាក្យ​បណ្ដឹង អង្កេត និង​ទំនាក់ទំនង​រដ្ឋសភា និង​ព្រឹទ្ធសភា ឬ​ហៅ​ថា​គណៈកម្មការ​ទី​១ នៃ​រដ្ឋសភា ជា​ថ្មី​ម្តង​ទៀត​នៅ​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី​១៣ ខែ​សីហា ក្រោយ​ពី​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​មិន​ចេញ​មុខ​ដោះស្រាយ​ទំនាស់​ដីធ្លី​ដ៏​រ៉ាំរ៉ៃ​ នេះ។

ក្រោយ​ទទួល​បាន​ញត្តិ​ពី​ដៃ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ហើយ​នោះ ប្រធាន​គណៈកម្មការ​ទី​១ នៃ​រដ្ឋសភា លោក អេង ឆៃអ៊ាង មាន​ប្រសាសន៍​ថា លោក​នឹង​តាមដាន​សំណុំ​រឿង​នេះ ហើយ​នឹង​រំឭក​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​ស្វាយរៀង ពន្លឿន​ការ​ដោះស្រាយ​ទំនាស់​ដីធ្លី​នេះ​ឲ្យ​ឆាប់​ចប់៖ «អ្វី​ដែល​សំខាន់ គឺ​ខាង​រដ្ឋសភា នឹង​ជំរុញ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ធ្វើ​ម៉េច​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​ហ្នឹង ត្រូវ​តែ​ដោះស្រាយ​ជម្លោះ​ដីធ្លី​ជូន​ប្រជាពលរដ្ឋ​ឲ្យ​បាន​ឆាប់ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ប៉ះពាល់​ដល់​ផល​ប្រយោជន៍ និង​ជីវភាព​រស់នៅ​របស់​ពួក​គាត់។»

ពលរដ្ឋ​បាន​លើក​បដា​ដែល​មាន​ន័យ ទាមទារ​កាន់​កាប់​ដី​ដែល​ពួក​គាត់​ធ្លាប់​អាស្រ័យ​ផល​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​១៩៩៥ និង​សង់​ផ្ទះ​ស្នាក់នៅ​បង្កើត​ទៅ​ជា​ភូមិ​ចាប់​ពី​ឆ្នាំ​២០០០ មក និង​សុំ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ទទួល​ស្គាល់​ជា​ដី​ស្រប​ច្បាប់។ ក្រៅ​ពី​នេះ ពួក​គាត់​ក៏​ទាមទារ​សំណង​ខូចខាត​ផ្ទះ​សម្បែង និង​ផល​ដំណាំ​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​ចម្ការ​កៅស៊ូ​ពាម​ជាំង យក​គ្រឿងចក្រ​ឈូស​ឆាយ​ខ្ទេចខ្ទី​កាល​ពី​ខែ​ឧសភា ឆ្នាំ​២០០៧ ដោយ​សំអាង​លើ​សេចក្តី​ជូន​ដំណឹង​របស់​ទីស្ដីការ​គណៈរដ្ឋមន្ត្រី​លេខ​១១៧ ស.ជ.ណ. ចុះ​ថ្ងៃ​ទី​៣ ខែ​មករា ឆ្នាំ​២០០៧ ស្ដីពី​ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​វិនិយោគ​ដាំ​ដើម​កៅស៊ូ។

តំណាង​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​មាន​ទំនាស់​ដីធ្លី គឺ​លោក តាត សេដ្ឋា មាន​ប្រសាសន៍​ថា បច្ចុប្បន្ន​នេះ ក្រុមហ៊ុន​បាន​ដាំ​ដើម​កៅស៊ូ​តិចតួច, ហើយ ​បែរ ​ជា​ឃើញ​ ជនជាតិ​ វៀតណាម ដាំ​អំពៅ​ ជំនួស​ទៅ​វិញ។  ទន្ទឹម​គ្នា​នេះ លោក​រៀបរាប់​ទាំង​អាក់អន់​ចិត្ត​ថា អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​ហាក់​ពុំ​បាន​បំពេញ​តួនាទី​មើល​ថែរក្សា និង​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​ជូន​ប្រជាពលរដ្ឋ​ឡើយ៖ «រហូត​មក​ពេល​នេះ គឺ​អាជ្ញាធរ​អត់​មាន​មក​សួរ​ប្រជាពលរដ្ឋ​មួយ​ម៉ាត់ ថា​អូ! រឿង​នេះ​គេ​កំពុង​ដោះស្រាយ កំពុង​រៀបចំ ហើយ​ហៅ​ប្រជុំ​លិច​កើត​អី ដើម្បី​ឲ្យ​ប្រជាជន​បាន​កក់ក្តៅ នឹង​រង់ចាំ ប៉ុន្តែ​គឺ​គេ​អត់​រវល់​ហ្មង ដូចជា​លិខិត​របស់​សភា​ចេញ​ទៅ​ដូច​ខ្យល់​អ៊ីចឹង។ ឆ្ងល់​ថា តើ​ពួក​គេ​កំពុង​ធ្វើ​ការ ឬ​កំពុង​ធ្វើ​អី។»

ឆ្លើយ​តប​ចំពោះ​បញ្ហា​នេះ អភិបាល​រង​ខេត្ត​ស្វាយរៀង អ្នកស្រី ពៅ សុភាព ពុំ​ធ្វើ​អត្ថាធិប្បាយ​ច្រើន​ឡើយ ដោយ​ថា​ទូរស័ព្ទ​ខ្សោយ​សេវា និង​ពុំ​មាន​ភារកិច្ច​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​លើ​ការងារ​នេះ​ឡើយ ហើយ​គ្រាន់​តែ​បញ្ជាក់​ថា មាន​គណៈកម្មការ​ដោះស្រាយ​ចុះ​ទៅ​ពិនិត្យ​មើល​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​១២ សីហា ហើយ៖ «គេ​ចុះ​ទៅ​ម្សិលមិញ​ហើយ​មាន​រដ្ឋសភា​អី​ហ្នឹង​គេ​ចុះ​ទៅ​តើ។»

ទោះ​យ៉ាង​ណា ប្រជាពលរដ្ឋ​អះអាង​ថា ពុំ​ឃើញ​មាន​អាជ្ញាធរ​ចុះ​ទៅ​ពិនិត្យ​ដោះស្រាយ​ឡើយ។ ប្រជាពលរដ្ឋ​បញ្ជាក់​ថា នៅ​មុន​ការ​ដណ្ដើម​យក​ដី​នោះ គឺ​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​ស្វាយរៀង បាន​សម្រុះសម្រួល​ដោះ​ដូរ​ដី​កន្លែង​ផ្សេង​ឲ្យ​ពួក​គាត់​ដែរ ប៉ុន្តែ​ពួក​គាត់​មិន​អាច​ទទួល​យក​បាន​ទេ ដោយសារ​ដី​ទីនោះ​ជា​ដី​ព្រៃ​លិច​ទឹក គ្មាន​សាលា​រៀន និង​មន្ទីរពេទ្យ ព្រម​ទាំង​គ្មាន​ផ្លូវ​ចេញ​ចូល​ទៀត​ផង។

មន្ត្រី​ស៊ើប​អង្កេត​នៃ​អង្គការ​លីកាដូ (Licadho) ប្រចាំ​ខេត្ត​ស្វាយរៀង លោក មុំ លីដា ដែល​ឃ្លាំ​មើល​ករណី​ជម្លោះ​ដីធ្លី​នេះ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា អាជ្ញាធរ​គួរ​ពន្លឿន​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​នេះ​ដោយ​តម្លាភាព និង​យុត្តិធម៌​ត្រឹមត្រូវ ខណៈ​ដែល​សព្វថ្ងៃ​នេះ ពលរដ្ឋ​ទាំង​នោះ​ជួប​ភាព​លំបាក​ខ្លាំង​ដោយសារ​គ្មាន​ទី​ជម្រក និង​គ្មាន​ដី​បង្កបង្កើនផល ដើម្បី​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​ឡើយ៕




No comments:

Post a Comment