គ្រួសារ ជនរងគ្រោះ ដោយគ្រោះថ្នាក់ ចរាចរណ៍ នៅស្វាយរៀង ត្អូញត្អែរ ពីការទទួល សំណង
RFA / វិទ្យុ អាស៊ី សេរី | ៥ វិច្ឆិកា ២០១៥
គ្រួសារជនរងគ្រោះដោយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នៅខេត្តស្វាយរៀង
រៀបរាប់អំពីការលំបាកនៅពេលមិនទាន់ទទួលបានសំណងពីក្រុមហ៊ុន។
រូបថតថ្ងៃទី២៩ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៥ (RFA/Tha Kitya
)
ក្រុមគ្រួសារ ជនរងគ្រោះ បានដាក់ ពាក្យបណ្ដឹង ទៅសាលាឧទ្ធរណ៍ ដើម្បី បន្តទាមទារ សំណង បន្ទាប់ ពីក្រុមហ៊ុន មិនព្រមផ្ដល់ សំណង តាមសាលក្រម របស់ សាលាដំបូង ខេត្តស្វាយរៀង។ ក្រុមគ្រួសារ ជនរងគ្រោះ លើកឡើង ថា, ការស្វែងរក យុត្តិធម៌ ជាង ៦ខែនេះ គឺ ធ្វើឲ្យ ពួកគាត់ ជួបទុក្ខលំបាក គ្រប់បែបយ៉ាង។
ក្រុមគ្រួសាររបស់កម្មករ-កម្មការិនីដែលស្លាប់ និងខ្លះទៀតរងបួសធ្ងន់ស្រាល ដែលរស់នៅភូមិព្រៃខ្លា និងភូមិតាមុំ ស្ថិតក្នុងឃុំពោធិរាជ ស្រុកស្វាយជ្រំ ខេត្តស្វាយរៀង ថ្កោលទោសចំពោះរថយន្តក្រុងរបស់ក្រុមហ៊ុនវៀតណាម ឈ្មោះ ស៊ុន ហួរ ថា មានចរិតមិនទទួលខុសត្រូវ។
គេនៅចាំមិនភ្លេចទេនូវករណីគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ដ៏គួរឲ្យរន្ធត់ ដែលបានផ្ដាច់ជីវិតកម្មករ-កម្មការិនីចំនួន ១៩នាក់ និង ២០នាក់រងរបួសបាក់ដៃ បាក់ជើង និងប៉ះទង្គិចក្បាល កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី១៩ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៥ នៅចំណុចភូមិដើមពោធិ៍ ក្នុងឃុំស្វាយតាយាន ស្រុកកំពង់រោទិ៍ ខេត្តស្វាយរៀង។
អ្នកស្រី ផង់ សាឃឿន ដែលបាត់បង់កូនស្រីពីរនាក់ និងម្នាក់ទៀតរងបួសនោះ រៀបរាប់ថា សព្វថ្ងៃនេះគាត់ទទួលបន្ទុកមើលថែរក្សាចៅ ក្រោយម្ដាយស្លាប់ទៅ។ អ្នកស្រីគ្មានពេលរកចំណូលសម្រាប់គ្រួសារ និងស្វែងរកយុត្តិធម៌នោះទេ៖ «ខ្ញុំកូនស្រីស្លាប់ ២នាក់ អ៊ីចឹងត្រូវមើលថែចៅពីរនាក់ដែរ ដូច្នេះគ្មានពេលធ្វើអ្វីទេ។»
ទន្ទឹមគ្នានេះ ប្រជាពលរដ្ឋក៏រិះគន់ប្រព័ន្ធយុត្តិធម៌នៅកម្ពុជា ថាហាក់ដូចជាអូសបន្លាយពេលវេលាច្រើនដែលទុកសំណុំរឿងនេះអោយនៅ រ៉ាំរ៉ៃមិនចប់មិនហើយ។
និយាយយំរៀបរាប់ដោយយកដៃជូតទឹកភ្នែកបណ្ដើរនៅខាងក្រោមផ្ទះដែល មានគ្រួសារជនរងគ្រោះផ្សេងទៀតនោះ គឺអ្នកស្រី ម៉ៃ សាត ប្រាប់ថា គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍កាលណោះបានឆក់យកជីវិតកូនស្រីរបស់គាត់ម្នាក់ និងពីរនាក់ទៀតរងរបួសធ្ងន់។
អ្នកស្រីបន្តថា ការដែលក្រុមហ៊ុនមិនព្រមផ្ដល់សំណងតាមសេចក្ដីសម្រេចរបស់តុលាការ នេះ គឺជាការជាន់ឈ្លីពួកគាត់អោយរស់នៅទាំងឈឺចាប់មិនអស់ចិត្តឡើយ។ កូនស្រីរបស់គាត់ដែលស្លាប់ទៅសុទ្ធតែជាអ្នករកចំណូលសម្រាប់គ្រួសារ រៀងរាល់ខែ ប៉ុន្តែពេលនេះគាត់គ្មានអ្វីសង្ឃឹមទៀតឡើយ៖ «សូមជួយ ខ្ញុំផង ខ្ញុំអាណិតកូនខ្ញុំណាស់! កូនខ្ញុំរងរបួសធ្ងន់ម្នាក់ ឥឡូវវិកលចរិតមិនដឹងអីទេ។ អាយុជីវិតកូនខ្ញុំថ្លៃណាស់ មិនស្មើលុយទេ ប៉ុន្តែធ្វើម៉េចបើស្លាប់ទៅហើយ សូមអោយតុលាការជួយទារសំណងអោយលឿនទៅ។»
ក្រុមគ្រួសាររបស់
កម្មករ-កម្មការិនីដែលស្លាប់ និងបួស ជួបជុំគ្នានៅភូមិព្រៃខ្លា
ស្ថិតក្នុងឃុំពោធិរាជ ស្រុកស្វាយជ្រំ ខេត្តស្វាយរៀង
ដើម្បីផ្លិតមេដៃប្ដឹងទៅសាលាឧទ្ធរណ៍ទាមទារសំណង់ កាលពីថ្ងៃទី២៩
ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៥។ RFA/Tha Kitya
កាលពីថ្ងៃទី៨ ខែតុលា កន្លងទៅ ចៅក្រមសាលាដំបូងខេត្តស្វាយរៀង បានចេញសាលក្រមសម្រេចឲ្យភាគីក្រុមហ៊ុនវៀតណាម ផ្ដល់សំណងដល់គ្រួសារអ្នកស្លាប់ ១៩នាក់ ក្នុងម្នាក់ត្រូវទទួលបានសំណង ១២លានរៀល និងអ្នករងរបួសត្រូវទទួលបានសំណងចន្លោះពី ៦លាន ដល់ ១០លានរៀលតាមស្ថានភាពរបួសធ្ងន់ស្រាល ដែលសរុបទាំងអស់ចំនួន ៩៧.០០០ដុល្លារ។ ចំណែកអ្នកបើកបររថយន្តដែលជាជនជាតិវៀតណាមនោះ ត្រូវបានតុលាការសម្រេចដាក់ពន្ធនាគាររយៈពេល ៥ឆ្នាំ។
ក្រុមគ្រួសារជនរងគ្រោះ ព្រមទទួលយកសេចក្ដីសម្រេចនេះ បើទោះជាមិនបានដូចការទាមទារកន្លងមក ដែលសម្រាប់អ្នកស្លាប់ចំនួន ២ម៉ឺនដុល្លារ ចំណែកអ្នករបួស ១ម៉ឺនដុល្លារក្ដី។ ផ្ទុយទៅវិញ សំណងដែលតុលាការកាត់សេចក្ដីឲ្យនោះ ភាគីក្រុមហ៊ុនមិនយល់ព្រមនោះទេ ហើយបានប្ដឹងទៅសាលាឧទ្ធរណ៍ជំទាស់នឹងសេចក្ដីសម្រេចនេះទៀតផង។
មេធាវីការពារជនរងគ្រោះ គឺអ្នកស្រី សេរីបុត្ត ចរិយា មកពីមជ្ឈមណ្ឌលអប់រំច្បាប់សម្រាប់សហគមន៍ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីថា កូនក្ដីរបស់គាត់បានផ្ដិតមេដៃប្ដឹងទៅសាលាឧទ្ធរណ៍កាលពីថ្ងៃទី៣០ ខែតុលា រួចហើយ ដើម្បីបន្តទាមទារសំណង៖ «ក្រុមហ៊ុនគេប្ដឹងទៅ ឧទ្ធរណ៍ជំទាស់នឹងសេចក្ដីសម្រាប់របស់តុលាការខេត្តស្វាយរៀង អ៊ីចឹងទៅប្រជាពលរដ្ឋក៏សម្រេចផ្ដិតមេដៃប្ដឹងឧទ្ធរណ៍ទៅនឹងការ សម្រេចនឹងដែរ ព្រោះក្រុមហ៊ុនអត់ព្រម ផ្ដល់សំណង់តាមការសម្រេចរបស់តុលាការទេ។»
ទាក់ទិនករណីនេះដែរ មន្ត្រីសម្របសម្រួលអង្គការលីកាដូ (LICADHO) ខេត្តស្វាយរៀង លោក នុត បូពិណ្ណារ័ត្ន មានប្រសាសន៍ថា បើទោះបីជាសំណុំរឿងនេះធ្លាក់ដល់ដៃតុលាការឧទ្ធរណ៍ក្ដី ប៉ុន្តែលោកស្នើឲ្យតុលាការពន្លឿនរឿងក្តីនេះឲ្យលឿនថែមទៀត ដើម្បីសម្រួលដល់ការរស់នៅសម្រាប់គ្រួសារជនរងគ្រោះកំពុងមានជីវភាព ខ្វះខាត៖ «ខាងឧទ្ធរណ៍ឆាប់កាត់ក្តីទៅ បើកាត់មិនដាច់បញ្ជូនទៅតុលាការកំពូលទៅ ហើយតុលាការកំពូលសម្រេចហើយ គឺគ្មានផ្លូវតវ៉ាទៀត។»
ស្ថានភាពអ្នករងរបួសទាំងអស់នៅមិនទាន់បានធូរស្បើយច្រើននៅឡើយ ទេ ដោយអ្នកខ្លះបាក់ដៃ បាក់ជើង ខ្លះទៀតបាត់បង់ស្មារតីក្លាយទៅជាមនុស្សវិកលចរិត ធ្វើការអ្វីមិនកើតឡើយ។ ជនរងគ្រោះមួយចំនួនក្លាយជាកូនបំណុលរបស់ធនាគារ ហើយព្រួយបារម្ភពីបាត់បង់ដីស្រែចំការ និងផ្ទះសម្បែងទៀតផង ព្រោះពួកគាត់ថា គ្មានលទ្ធភាពរកចំណូលដូចមុនទៀតឡើយ។
អ្នកស្រី សុខា កំពុងឈរផ្អែកសសរផ្ទះ និយាយទាំងមុខស្រពោនថា គាត់ក្លាយជាមនុស្សពិការមិនអាចធ្វើការងាររកប្រាក់ចំណូលដើម្បីសង ទៅធនាគារឡើយ ក្រោយជួបគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ដ៏រន្ធត់នោះមក។ អ្នកស្រីទើបតែលក់ម៉ូតូមួយគ្រឿងដើម្បីយកប្រាក់សងធនាគារ ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃមុខមិនដឹងថា បានប្រាក់ឯណាបង់ធនាគារទៀតនោះទេ៖ «ខ្ញុំ ដាច់ជើង បាក់ដៃ និងដាច់ចង្កា ហើយបែកក្បាលមិនទាន់ជាឡើយត្រូវទៅពេទ្យរាល់ខែ។ ដៃខ្ញុំហូបបាយក៏មិនកើតដែរ។ កាលមិនទាន់របួស គឺខ្ញុំនិងគ្រួសារខ្ញុំអាចរកលុយបានមួយខែចំនួន ៥០០ដុល្លារ ដល់ពេលរបួសទៅ គឺបានតែ ១៧០ដុល្លារ ដែលក្រុមហ៊ុនអោយចំនួន ៦ខែទេ ឥឡូវគេលេងអោយហើយ។ ៦ខែហើយខ្ញុំធ្វើការមិនកើតទេ ព្រោះដេរ ត្រូវការប្រើដៃ ប៉ុន្តែដៃបាក់។»
អ្នកស្រី សុខា រំលឹកពីព្រឹត្តិការណ៍គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍កាលណោះថា រថយន្តក្រុងរបស់វៀតណាម ហាក់មានចេតនាសម្លាប់កម្មករខ្មែរតែម្ដង៖ «តៃកុង ឡានពួកខ្ញុំ បើកមិនលឿនទេ ប៉ុន្តែដល់ចំណុចកើតហេតុឡានក្រុងវៀតណាម បើកយ៉ាងលឿនសំដៅបុកឡានពួកខ្ញុំតែម្ដង។ បុកលើកទីមួយ គឺឡានខ្ញុំទទឹងផ្លូវ ហើយកម្មករមិនទាន់អីទេ ហើយពួកខ្ញុំនាំស្រែកពេញឡាន ក៏ប៉ុន្តែស្រាប់តែឡានក្រុងវៀតណាម បើកបុកម្ដងទៀតអូសឡើងឆ្ងាយ ពេលនោះហើយដែលខ្ញុំសន្លប់លែងដឹងអ្វីទាំងអស់។»
ក្នុងមាត្រា ៨៥ នៃច្បាប់ចរាចរណ៍ថ្មីបានចែងថា អ្នកបើកបរដែលបង្កអោយមានអ្នកស្លាប់ក្នុងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នឹង ត្រូវផ្ដន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារពី ១ឆ្នាំ ទៅ ៣ឆ្នាំ និងពិន័យពី ៤លាន ទៅ ១៥លានរៀល។ ទោសនេះនឹងត្រូវផ្ដន្ទាទោសពី ២ឆ្នាំ ទៅ ៥ឆ្នាំ ពិន័យពី ១០លានរៀល ដល់ ២៥លានរៀល ប្រសិនបើបណ្ដាលអោយមានអ្នកស្លាប់ច្រើននាក់ ឬករណីផ្សេងៗមួយចំនួនទៀត។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលអង្គការលីកាដូ ខេត្តស្វាយរៀង មានប្រសាសន៍ថា ករណីគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នៅខេត្តស្វាយរៀងនេះ គឺជាបទពិសោធន៍ដ៏អាក្រក់ដែលអាជ្ញាធរខ្មែរគួរតែពង្រឹងការអនុវត្ត ច្បាប់ចរាចរណ៍អោយមានប្រសិទ្ធភាព ដើម្បីបញ្ឈប់សោកនាដកម្មនៅតាមដងផ្លូវ៖ «សូមអោយគោរពច្បាប់ទាំងអស់គ្នា។ ដោយឡែកយើងមើលឃើញថា ឡានក្រុងវៀតណាម បើបើកចូលដីខ្មែរលឿនដូចហោះ ប៉ុន្តែដល់ពេលចូលដល់វៀតណាមវិញ គឺយឺតដូចដើរ។ ទង្វើតៃកុងឡានវៀតណាមក្តី តៃកុងខ្មែរក្តី ប្រហែលជាគិតថា បើកលឿននៅស្រុកខ្មែរដោយសារច្បាប់នៅស្រុកខ្មែរមិនសូវទទួលបានការ គោរព។»
គណៈកម្មាធិការជាតិសុវត្ថិភាពចរាចរណ៍ផ្លូវគោកបង្ហាញថា គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍បានធ្វើឱ្យខាតបង់សេដ្ឋកិច្ចជាតិប្រមាណជាង ៣០០លានដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិក និងធ្វើឲ្យមនុស្សស្លាប់ និងរបួសជាង ១ម៉ឺននាក់ជារៀងរាល់ឆ្នាំ៕
No comments:
Post a Comment