[Vietnamization] Sam Rainsy: ការសម្តែងមតិ អំពី បញ្ហាព្រំដែន | Expressing one’s opinion on the border issue

១២ មេសា ២០១៦ | 12 April 2016 

ការសម្តែងមតិ អំពី បញ្ហាព្រំដែន | Expressing one’s opinion on the border issue 

ការចាប់ខ្លួន និងការឃុំខ្លួន អ្នកតំណាងរាស្ត្រ មកពីគណបក្ស សង្គ្រោះជាតិ គឺ លោក អ៊ុំ សំអាន តាំងពីថ្ងៃ ១១ មេសា ២០១៦ នេះមក បញ្ជាក់ ឲ្យឃើញ ជាថ្មី ម្តងទៀត ថា, បញ្ហា បូរណភាព ទឹកដី ប្រទេសកម្ពុជា នៅតែ ចោទ ដដែល។  បើ បញ្ហានេះ ត្រូវ បានដោះស្រាយ យ៉ាងត្រឹមត្រូវហើយ, គួរ ឲ្យទុកចិត្តហើយ, មិនចាំបាច់ ព្រួយបារម្ភ ឡើយ មែននោះ -- រដ្ឋាភិបាល មិនចាំបាច់ បំពានច្បាប់ រហូត ដល់បំពាន រដ្ឋធម្មនុញ្ញ ទាក់ទង ទៅនឹង អភ័យឯកសិទ្ធិ អ្នកតំណាងរាស្ត្រ, មិនចាំបាច់ បំបិទសិទ្ធិ សម្តែងមតិ របស់ ប្រជាពលរដ្ឋ, ហើយ មិនចាំបាច់ ចាត់វិធានការ ចាប់ចង គេឯង ដាក់គុក ដូចបានធ្វើ ក្នុងពេល ថ្មីៗ នេះទេ។

ផ្ទុយទៅវិញ ដោយសារតែ រដ្ឋាភិបាល មិនបាន ដោះស្រាយ បញ្ហា បូរណភាព ទឹកដី ប្រទេសកម្ពុជា ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ, ហើយ ដោយសារតែ មានអាថ៌កំបាំង ជាច្រើន ពាក់ព័ន្ធ ទៅនឹងបញ្ហានេះ ទើប ពួកអ្នក កាន់អំណាច សព្វថ្ងៃ មិនចង់ឲ្យ ប្រជាពលរដ្ឋ ដឹងឮ ពីរឿងនេះ, ហើយ យករឿងនេះ មកជជែក ពិភាក្សា ជាសាធារណៈទេ។ 

បញ្ហាពិតប្រាកដ ដែលជាអាយុជីវិត ប្រទេសជាតិនោះ មិនមែន បញ្ហាផែនទី លើក្រដាស នោះទេ។  ផែនទី ត្រឹមត្រូវ ដូចតែគ្នា ទាំងអស់ ដែលទាំងអស់គ្នា អាចយកមកមើល ហើយ លាតត្រដាង, ពីព្រោះ ផែនទី ទាំងអស់នោះ វា មានប្រភព ដើម របស់វា តែមួយគត់, គឺ វិទ្យាស្ថាន ជាតិ ភូមិសាស្ត្រ (Institut Géographique National) នៃប្រទេស បារាំង។  វិទ្យាស្ថាននេះ ចែកចាយ ជូនសាធារណជន នូវផែនទី ទាំងអស់នោះ ជាពិសេស ផែនទីព្រំដែន រវាង ប្រទេស កម្ពុជា និងវៀតណាម ដោយគ្មាន រើសអើង, ហើយ ដោយតម្រូវ ឲ្យបង់តម្លៃ ថតចម្លង តែ បន្តិចបន្តួច ប៉ុណ្ណោះ។  ដូច្នេះ វា គ្មាន បញ្ហាអាថ៌កំបាំង ឬខុសត្រូវ លើផែនទី ជាក្រដាស នោះទេ។  បញ្ហាអាថ៌កំបាំង និងខុសត្រូវ គឺ នៅលើផែនដី នៅលើទឹកដី ជាក់ស្តែង នៅតាម ដងព្រំប្រទល់ដែន ពិតប្រាកដ រវាង ប្រទេស កម្ពុជា និងប្រទេស ជិតខាង ឯនោះទេ។  បើ រដ្ឋាភិបាល គ្រាន់បើមែន, បើ គ្មាន អ្វី លាក់បាំង, ហើយ ចង់ឲ្យគេ ទទួលស្គាល់ ថា, ខ្លួន បានធ្វើ អ្វីៗ ត្រឹមត្រូវ ពិតមែន ក្នុងការកំណត់ បន្ទាត់ព្រំដែន នោះ, គួរ តែ មានតម្លាភាព ក្នុងការធ្វើ សេចក្តីសម្រេច និងក្នុងការ ទំនាក់ទំនង ជាមួយ សាធារណជន។  គួរណាស់ អនុញ្ញាតិ ឲ្យអ្នកតំណាងរាស្ត្រ, ប្រជាពលរដ្ឋ ជាទូទៅ, អ្នកសារព័ត៌មាន, អង្គការ ក្រៅរដ្ឋាភិបាល, ក្រុមយុវជន, និងសកម្មជន គ្រប់គណបក្ស នយោបាយ ទៅពិនិត្យ ស្ថានភាព នៅតាម ដងព្រំប្រទល់ ដែនដោយសេរី មិនត្រូវ បិទបាំង និងរារាំង អ្នក ដែលគ្រាន់តែ ចង់ទៅពិនិត្យ ស្ថានការណ៍ នោះទេ។

ក្នុងស្ថានការណ៍ បែបនេះ, តើ យើង ត្រូវ ជឿនរណា?

-  ជឿរដ្ឋាភិបាល ដែលថា, ប្រទេសកម្ពុជា អត់មាន បាត់បង់ ទឹកដី នៅកន្លែង ណាទេ?
ឬក៏ 
-  ជឿប្រជាពលរដ្ឋ កសិករ ខ្មែរ ដែលរស់នៅ តាមដង ព្រំប្រទល់ដែន?

ចំពោះខ្ញុំ, ខ្ញុំ ជឿប្រជាពលរដ្ឋ កសិករខ្មែរ ដែលរស់នៅ តាមដងព្រំប្រទល់ដែន ពីព្រោះ ពួកគាត់ ជាជនរងគ្រោះ មុនគេបង្អស់ ពីការវាទទីបង្ខិត បង្គោលព្រំដែន ចូលមកក្នុង ទឹកដី ប្រទេសកម្ពុជា ពីសំណាក់ ប្រទេស ជិតខាង។ 

ពួកគាត់ ជាជនរងគ្រោះផង ជាសាក្សីរស់ផង ដែលអាច បញ្ជាក់ ពីការបាត់បង់ ទឹកដី ក្នុងពេល ថ្មីៗ នេះ។ ប្រជាកសិករ ខ្មែរ ជាជនរងគ្រោះ ទាំងនោះ បានត្អូញត្អែរ និងយំស្រែក នៅច្រើន ទីកន្លែង រាប់មិនអស់ ថា, ពួកគាត់ បានបាត់បង់ ដីស្រែ-ដីចំការ របស់ ពួកគាត់ ដោយសារតែ ការបង្ខិតបង្គោល ព្រំដែន ដោយខុសច្បាប់ និងអយុត្តិធម៌។  ដីស្រែ-ដីចំការ របស់ ពួកគាត់ ទាំងនោះ ដែលពួកគាត់ បានកាន់កាប់ តាំងពីដូនតា យូរអង្វែង មកហើយ, ហើយ ដែលពួកគាត់ ទើបតែ បាត់បង់នោះ គឺ ជាទឹកដី នៃប្រទេស កម្ពុជា របស់យើង ទាំងអស់គ្នា។

នេះ ជារូបភាព តំបន់ព្រំដែន ថតកាលពីឆ្នាំ ២០០៨ នៅខេត្ត ស្វាយរៀង ពេលដែលខ្ញុំ រៀបចំ ដកបង្គោលឈើ ដែលយួន ឈ្លានពាន បានយកមកបោះ លើដីស្រែក សិករខ្មែរ គឺ ក្នុងទឹកដី ប្រទេសកម្ពុជា។  ដោយសារតែ កាយវិការ របស់ ខ្ញុំនេះ, គេ បានកាត់ទោស ឲ្យខ្ញុំ ជាប់គុក សរុប ១២ ឆ្នាំ។  តែ ដី នៅតំបន់នោះ សព្វថ្ងៃនេះ (ឆ្នាំ២០១៦) នៅតែ ជាដីខ្មែរ ដដែល។  បើ ខ្ញំុ មិនបានជួយ ប្រជារាស្ត្រ តវ៉ាទេ, ដីនោះ យូន ច្បាស់ ជាយកបាត់ ទៅហើយ៕ 

This is beyond the case of CNRP National Assembly Member Um Sam An who was arrested on 11 April 2016 for his campaigning on the border issue. If the government has properly managed the border issue and if it has nothing to hide, it should allow anybody to freely visit the border areas, which is not the case now.  

The real issue is NOT with the maps: all the correct maps related to the former French Indochina (and their legitimate copies) are the same because they all have a unique source: the French National Geographic Institute in Paris, which can provide copies of all maps to anybody in exchange for a small copying cost. The REAL issue is with the proper USE and IMPLEMENTATION on the ground, of information and data contained in the maps, when it comes to delineating the legal border line with neighboring countries, especially Vietnam.

Who should we believe? The government who says that Cambodia has lost no territory to Vietnam? Or Cambodian farmers living along the border who complain about losing their rice fields, plantations and forests following an arbitrary and opaque border delineation process?

Because Cambodian farmers are at the same time witnesses and victims and because their farmlands are part of Cambodia's territory, I tend to believe our farmers.

Photo above: My uprooting of fake border posts in Svay Rieng province in 2009. For that symbolic gesture, I was sentenced to a total of 12 years in prison. But following that incident, the concerned area has since officially remained Cambodia's territory. Had I not helped Cambodian farmers defend their rice fields and had I not pulled out those illegitimate wooden "tentative" border poles, we would have lost that portion of Cambodia's territory.

សម រង្ស៊ី / Sam Rainsy
www.facebook.com/rainsy.sam.5