Paris Peace Accords 23 Oct. 1991

Wednesday, May 28, 2014

កម្មករ ​រោងចក្រ​ អំពូល​ភ្លើង​ នៅ​បាវិត ​ធ្វើ​បាតុកម្ម ​ទាមទារ​ លក្ខខណ្ឌ​ការងារ​ ៥​ចំណុច

កម្មករ ​រោងចក្រ​ អំពូល​ភ្លើង​ នៅ​បាវិត ​ធ្វើ​បាតុកម្ម ​ទាមទារ​ លក្ខខណ្ឌ​ការងារ​ ៥​ចំណុច

ដោយ ហ៊ុំ ចំរើន / RFA | ២៨ ឧសភា ២០១៤
តំបន់​សេដ្ឋកិច្ច មេនហាតធេន ៦១០
ច្រក​ចូល ​តំបន់ ​សេដ្ឋកិច្ច​ ពិសេស មេនហាតធេន (Manhattan) នៅ​ក្រុង ​បាវិត ខេត្ត​ ស្វាយរៀង។  RFA

កម្មករ​ កម្មការិនី ​រោងចក្រ ​ផលិត ​អំពូល​ភ្លើង ឡុង ប្រាយ (Long Bright) ប្រមាណ ៥០០​នាក់ នៅ​តំបន់ ​សេដ្ឋកិច្ច​ពិសេស មេនហាតធេន (Manhattan) នៅ​ក្រុង ​បាវិត ខេត្ត ​ស្វាយរៀង ប្រមូល​ផ្ដុំ​គ្នា​ ធ្វើ​បាតុកម្ម​ តវ៉ា នៅ​ខាង​មុខ ​សាលា​ក្រុង ​បាវិត ទាមទារ ​ឲ្យ​ថៅកែ​ រោងចក្រ​ ដោះស្រាយ ​លក្ខខណ្ឌ​ការងារ ៥​ចំណុច។

លក្ខខណ្ឌ​ការងារ​ ដែល​ក្រុម​កម្មករ ​ទាមទារ​នោះ រួម​មាន
សូម ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន ​ទទួល​យក​ តំណាង​កម្មករ ៥​នាក់ ដែល​បញ្ឈប់​ ពី​ការងារ​ កន្លង​ទៅ ​ឲ្យ​ចូល​ ធ្វើ​ការ​វិញ​ ជា​ធម្មតា។  កម្មករ ​ស្នើ​ ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន ​ទូទាត់​លុយ ​ឲ្យ​កម្មករ​ ដែល​បញ្ឈប់​ ពី​ការងារ​ តាមផ្លូវ​ច្បាប់; សូម ឲ្យ​ថៅកែ ​រោងចក្រ​ ទទួល​យក ​កម្មករ​ជាង ១០០​នាក់ ដែល​បញ្ឈប់ ​ពី​ការងារ ​ចូល​ធ្វើ​ការ​វិញ។  កម្មករ​ស្នើ ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ សាងសង់​បន្ទប់​ ទារកដ្ឋាន សម្រាប់ ​បំបៅ​ដោះ​កូន ​ក្នុង​រោងចក្រ និង​សូម ​កុំ​ ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន ​ប្រើ​កិច្ច​សន្យា​ ការងារ​ រយៈពេល​ខ្លី ជាដើម។

កម្មការិនី​ម្នាក់ កញ្ញា ស៊ឹម ស្រីនិច្ច ថ្លែង​នៅ​ថ្ងៃ​ ទី​២៨ ឧសភា ថា ថៅកែ​រោងចក្រ​ បាន​បញ្ឈប់​កម្មករ ​ពី​ការងារ​ រាប់​រយ​នាក់​ ជា​បន្តបន្ទាប់, ហើយ ​ពេល​បញ្ឈប់​ ពី​ការងារ​នោះ ថៅកែ​រោងចក្រ ​ពុំ​ បាន​ផ្ដល់​ប្រាក់ ​អតីតភាព​ ការងារ ​ដល់​កម្មករ​ទេ ដោយ​យក​លេស​ ថា, បញ្ចប់​កិច្ច​សន្យា​ ការងារ ដោយសារ ​តម្រូវ​ការ​ ផលិត​តិចតួច។  កញ្ញា ស៊ឹម ស្រីនិច្ច បន្ត​ថា កន្លង​មក​ថៅកែ​រោងចក្រ​នៅ​ពេល​ដែល​កម្មករ​តវ៉ា​ជាមួយ​ក្រុមហ៊ុន​ម្ដងៗ តែង​តែ​បញ្ឈប់​កម្មករ​ពី​ការងារ​ជា​បន្តបន្ទាប់ ដោយ​ពុំ​មាន​កំហុស​ក្នុង​ការងារ​ឡើយ។

កញ្ញា​បញ្ជាក់​ថា ក្រុម​កម្មករ​មិន​អាច​ទទួល​យក​តាម​ការ​បញ្ឈប់​របស់​ថៅកែ​រោងចក្រ​នេះ​បាន​ឡើយ៖ «គេ ​រាប់​ពាន់​នាក់ ក៏​គេ​គិត​លុយ​ឲ្យ​ដែរ តែ​រោងចក្រ​ហ្នឹង​មួយ​គេ​មិន​គិត​លុយ​ឲ្យ​កម្មករ​ទេ គេ​បញ្ឈប់​ម្ដង ៥​នាក់ ម្ដង ១០​នាក់ គេ​ពន្យារ​ពេល។ ហើយ​រោងចក្រ​ហ្នឹង​ប្រហែល​ជា​ទំនង​បិទ​បាន​ជា​បញ្ឈប់​អ៊ីចឹង​ណាស់! វា​មិន​ចង់​គុណ​លុយ និង​លុយ​បំណាច់​ឆ្នាំ ៥​ភាគរយ​ឲ្យ។ ធ្វើ​ការ​ធម្មតា​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​មិន​ដែល​មាន​កំហុស​ទេ វា​មក​ហៅ​ទៅ​បញ្ឈប់​តែ​ហ្មង​ហ្នឹង ឡើង​ទៅ​អុបហ្វីស​ឲ្យ​យើង​ផ្ដិត​មេដៃ​ស៊ីញេ​តែ​ម្ដង វា​មិន​ឲ្យ​យើង វា​មិន​ប្រាប់​យើង​ថា​ម៉េច​ទេ វា​ថា​ទៅ​ឡើង​ផ្ដិត​មេដៃ​បញ្ឈប់​តែ​ហ្មង!»

កាល​ពី​ចុង​ខែ​មេសា កន្លង​ទៅ ក្រុម​កម្មករ​នៅ​តំបន់​សេដ្ឋកិច្ច​ពិសេស​នៅ​ក្រុង​បាវិត រាប់​ម៉ឺន​នាក់ បាន​ធ្វើ​កូដកម្ម​តវ៉ា​ប្រាក់​អត្ថប្រយោជន៍​ការងារ​របស់​កម្មករ​ម្នាក់ ៥០​ដុល្លារ​អាមេរិក។ ដោយ​កម្មករ​អះអាង​ថា ប្រាក់​ម្នាក់ ៥០​ដុល្លារ​នេះ ថៅកែ​រោងចក្រ​សន្យា​ឲ្យ​កម្មករ​ណា​ដែល​មិន​ចូលរួម​ធ្វើ​កូដកម្ម​តវ៉ា​ជាមួយ​ ក្រុមហ៊ុន កាល​ពី​មុន​បុណ្យ​ចូល​ឆ្នាំ​ខ្មែរ​កន្លង​ទៅ។ ប៉ុន្តែ កម្មករ​ដែល​មិន​បាន​ធ្វើ​កូដកម្ម​នោះ ថៅកែ​មិន​ឲ្យ​ប្រាក់ ៥០​ដុល្លារ​នោះ​ដល់​កម្មករ​ដូច​ការ​សន្យា​ឡើយ។
ទាក់ទង​នឹង​បញ្ហា​នេះ អនុប្រធាន​មន្ទីរ​ការងារ​ខេត្ត​ស្វាយរៀង លោក អ៊ូ សុខឿន ធ្លាប់​មាន​ប្រសាសន៍​បញ្ជាក់​ថា ថៅកែ​រោងចក្រ​និយាយ​ថា ក្រុមហ៊ុន​មិន​បាន​សន្យា​ផ្ដល់​ប្រាក់​ឲ្យ​កម្មករ​ម្នាក់ ៥០​ដុល្លារ ដូច​ការ​លើក​ឡើង​របស់​កម្មករ​ទេ។

បន្ទាប់​ពី​ការ​តវ៉ា​របស់​កម្មករ​នៅ​សាលា​ក្រុង​បាវិត នា​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី​២៨ ឧសភា អាជ្ញាធរ​ក្រុង​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​មាន​កិច្ច​ប្រជុំ​រក​ដំណោះស្រាយ​នៅ​ខាង​ក្នុង​ សាលា​ក្រុង​ដែល​មាន​តំណាង​កម្មករ មន្ត្រី​សម្ព័ន្ធ​សហជីព ចលនា​កម្មករ តំណាង​ក្រុមហ៊ុន មន្ត្រី​មន្ទីរ​ការងារ​ខេត្ត​ស្វាយរៀង និង​អាជ្ញាធរ​ក្រុង​បាវិត ចូលរួម​ប្រជុំ​ប្រមាណ​ជាង​១​ម៉ោង ប៉ុន្តែ​ការ​ប្រជុំ​នោះ​គ្មាន​ដំណោះស្រាយ​ទេ។

អភិបាល​រង​ក្រុង​បាវិត លោក យិន ចន្ធី មាន​ប្រសាសន៍​ថា ការ​ប្រជុំ​រក​ដំណោះស្រាយ​ពុំ​មាន​ច្រក​ចេញ ដោយសារ​តំណាង​កម្មករ និង​មន្ត្រី​សហជីព មិន​ព្រម​ដោះស្រាយ​នៅ​ចំណុច​ទី​១ ដែល​ស្នើ​ឲ្យ​តំណាង​កម្មករ ៥​នាក់​ចូល​ធ្វើ​វិញ។ លោក​បញ្ជាក់​ថា ​ចំណុច​នេះ​ភាគី​ក្រុមហ៊ុន​ស្នើ​ដោះស្រាយ​នៅ​ពេល​ក្រោយ ដោយ​រង់ចាំ​ការ​សម្រេច​របស់​ថៅកែ​ក្រុមហ៊ុន​ត្រឡប់​ពី​ក្រៅ​ប្រទេស៖ «បី​ ចំណុច​ដោះស្រាយ​ហើយ ឯកភាព​អី​ហើយ ប៉ុន្តែ​នៅ​ចំណុច​ទី​១​គេ​មិន​ដោះ។ មក​ពី​កម្មករ​ទេ កម្មករ​មិន​ចង់​និយាយ ពួក​សហជីព​គេ​ថា​គេ​មិន​ដោះស្រាយ​អា​ទី​១។»

តែ​យ៉ាង​ណា មន្ត្រី​សហជីព​ពន្យល់​ថា មូលហេតុ​ដែល​ពួក​គេ​មិន​ដោះស្រាយ​បន្ត ដោយសារ​អង្គ​ប្រជុំ​មិន​សម្រប​សម្រួល​ឲ្យ​កម្មករ​ដែល​បញ្ឈប់​ពី​ការងារ​នោះ​ ចូល​ធ្វើ​ការ​វិញ។

ច្បាប់​ការងារ​មាត្រា​៨៩ ចែង​ថា ប្រសិន​កិច្ច​សន្យា​ការងារ​ត្រូវ​បញ្ឈប់​ដោយ​ឆន្ទៈ​របស់​និយោជក​តែ​ម្ខាង វៀរ​លែង​តែ​និយោជិត​មាន​កំហុស​ធ្ងន់ និយោជក​ត្រូវ​តែ​ឲ្យ​ប្រាក់​បំណាច់​បណ្ដេញ​ចេញ​ទៅ​កម្មករ​និយោជិត​ដែល​ខ្លួន ​បញ្ឈប់។  ត្រូវ​ មាន​បំណាច់​ បណ្ដេញ​ចេញ ​ប្រាក់​ឈ្នួល និង​ប្រាក់​ បន្ទាប់​បន្សំ ​ចំនួន ៧​ថ្ងៃ ចំពោះ ​កម្មករ ​ដែល​បាន​ធ្វើ​ការ ​ជាប់​ជា​ប្រចាំ ​ពី៦​ខែ​ ទៅ​ដល់ ១២​ខែ។   បើ​ ធ្វើ​ការ​ លើស​ ពី១២​ខែ​ ឡើង​ទៅ ប្រាក់​បំណាច់ ​បណ្ដេញ​ចេញ​ ត្រូវ​ គណនា​ស្មើ​ នឹង​ប្រាក់​ឈ្នួល, ព្រម​ទាំង ​ប្រាក់​បន្ទាប់​បន្សំ ​ចំនួន ១៧​ថ្ងៃ​ ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំ​ ការងារ៕


No comments:

Post a Comment