Paris Peace Accords 23 Oct. 1991

Tuesday, January 7, 2014

កម្មករ​ មួយ​ចំនួន​ធំ​ នៅ​​ខេត្ត​ព្រៃវែង​ ពុំ​ទាន់ វិល​មក​ធ្វើ​ការ​​ ​ដោយនៅ ភ័យខ្លាច

កម្មករ​ មួយ​ចំនួន​ធំ​ នៅ​​ខេត្ត​ព្រៃវែង​ ពុំ​ទាន់ វិល​មក​ធ្វើ​ការ​​ ​ដោយនៅ ភ័យខ្លាច

ក្រុម​កម្មករ​-កម្មការិនី​ មួយ​ចំនួន​ធំ​ នៅ​តាម​ស្រុក​នានា​ ក្នុង​ខេត្ត​ព្រៃវែង​ ពុំ​ទាន់​ត្រឡប់​មក​ធ្វើ​ការ​ នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ​ នៅ​ឡើយ​​ទេ​ បន្ទាប់​ពី​​ កម្លាំង​ កង​ប្រដាប់​អាវុធ​ និង​យោធា​ ធ្វើ​ការ​ បង្ក្រាប​ក្រុម​កម្មករ​ ដែល​ធ្វើ​ បាតុកម្ម​​ ទាមទារ​ដំឡើង​ប្រាក់​ខែ​គោល​ ១៦០​ដុល្លារ​ នៅ​ចំណុច​​ សួន​ឧស្សាហកម្ម​ កាណាឌីយ៉ា​ តាម​ដង​ផ្លូវ​វ៉េង​ស្រេង​ ក្រុង​ភ្នំពេញ​ កាលពី​​ថ្ងៃ​ទី​៣​ មករា​ កន្លង​ទៅ​​។

ដោយ ហ៊ុំ ចំរើន / វិទ្យុអាស៊ីសេរី | ០៦ មករា ២០១៤
សមត្ថកិច្ច​បង្ក្រាប​កម្មករ វ៉េងស្រេង ៦១០
ក្រុម​កម្មករ​រត់​គេច​ខ្លួន​ពេល​សមត្ថកិច្ច​ប្រើ​ហិង្សា​បង្ក្រាប​តាម​បណ្ដោយ​ផ្លូវ​វ៉េងស្រេង នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៣ ខែ​មករា ឆ្នាំ​២០១៤។
RFA/Mom Sophon














ក្រុម​កម្មករ​ថ្លែង​ស្រដៀង​​គ្នា​ថា​ ពួកគេ​ពុំ​ទាន់​វិល​ត្រឡប់​ទៅ​ធ្វើ​ការ​នៅ​រាជធានី​ភ្នំ​ពេញ​ នេះ គឺ​ដើម្បី​បញ្ចៀស​បញ្ហា​​​​ និង​រក្សា​សុវត្ថិភាព​របស់​ខ្លួន​​​ឲ្យ​ផុត​ពី​ការ​គំរាមកំហែង​ និង​ខ្លាច​កើត​មាន​ការ​ប្រើ​អំពើ​ហិង្សា​ណា​មួយ​​របស់​ក្រុម​អាជ្ញាធរ​នោះ​មក​លើ​កម្មករ។
ក្រុម​កម្មករ​-កម្មការិនី​មក​ពី​ស្រុក​ស៊ីធរ​កណ្ដាល​​ និង​ស្រុក​ស្វាយ​អន្ទរ​ ថ្លែង​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៦ ​មករា ​ថា​ មូលហេតុ​ដែល​ពួក​គេ​សម្រេច​ចិត្ត​វិល​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​មួយ​រយៈ​ ដោយ​សារ​ឃើញ​សកម្មភាព​បង្ក្រាប​បាតុករ​របស់​ក្រុម​អាជ្ញាធរ​កន្លង​មក​ មាន​លក្ខណៈ​ព្រៃផ្សៃ​ ដែល​បង្ក​ឲ្យ​មាន​កម្មករ​ស្លាប់​និង​រង​របួស​ជា​ច្រើន​នាក់​ ដោយ​គ្រាន់​តែ​ក្រុម​កម្មករ​កាន់​ដំបង​ឈរ​ស្រែក​តវ៉ា​ទាមទារ​ដំឡើង​ប្រាក់​ខែ​របស់​ខ្លួន​ដើម្បី​​ឲ្យ​បាន​រស់​សមរម្យ​នោះ​។
ក្រុម​កម្មករ​បញ្ជាក់​បន្ថែម​ថា​ ប្រសិន​បើ​ក្រុម​អាជ្ញាធរ​មិន​ប្រើ​អំពើ​ហិង្សា​បាញ់​រះ​ និង​វាយ​​សំពង​ដោយ​ដំបង​មក​លើ​ក្រុម​កម្មករ​នោះ​​ទេ ការ​ស្លាប់​និង​រង​របួស​របស់​​កម្មករ​ជាច្រើន​នាក់​នឹង​មិន​កើត​មាន​នោះ​ឡើយ​៖ «ខ្ញុំ​ឃើញ​ស្លុត​ពេក​ កាច​សាហាវ​មែន​ទែន​​តែម្ដង​ ខ្ញុំ​មិន​ដែល​ជួប​ប្រទះ​ ដល់​ពេល​ខ្ញុំ​ឃើញ​អ៊ីចឹង​ ខ្ញុំ​បាក់...​ បើ​​ក្នុង​រឿង​អ៊ីចឹង​ សម្លាប់​មនុស្ស​ដូច​គ្មាន​ញញើត​ដៃ។ អារក​​ឡើង​ឈាម​ទាំង​ថ្លុក​ ហើយ​បាញ់​វាយ​កម្មករ​ហ្នឹង​គ្មាន​ប្រណី​ទេ​ ដេញ​វាយ​ដល់​ក្នុង​បន្ទប់ ​សូម្បី​តែ​ខ្ញុំ​អើត​មើល​ គេ​ថា​អ្ងែង​ហ៊ាន​​មើល​ស្អី​ ប្រយ័ត្ន​អញ​បាញ់​បែក​ក្បាល​។ ស្រាប់​តែ​មក​ដល់​ គេ​អត់​មាន​ដូច​ថា ​​មក​សួរ​ខុស​ត្រូវ​អំពី​​ការ​ធ្វើ​បាតុកម្ម​ហ្នឹង​មក​ពី​អី​ៗ​ទេ​ គឺ​ទាហាន​មក​ដល់​គេ​បាន​បង្ក្រាប​កម្មករ​តែ​ម្ដង​។ ណាមួយ​ គឺ​អ្នក​ផ្ទះ​ហ្នឹង​ ព្រួយ​បារម្ភ​ខ្លាំង​ គាត់​ខល​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ហ្នឹង​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​វិញ​។ ​គាត់​ខ្លាច​មាន​បញ្ហា​អី​កើត​ឡើង​ទៅ​ កុំ​ឲ្យ​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់​អី​​អ៊ីចឹង​»
សមត្ថកិច្ច​បង្ក្រាប​កម្មករ វ៉េងស្រេង ៦១០
ក្រុម​កម្មករ​ដែល​ត្រូវ​សមត្ថកិច្ច​វាយ​ដុំ និង​ចាប់​ខ្លួន​ចង ពេល​ប៉ះ​ទង្គិច​គ្នា​នៅ​តាម​បណ្ដោយ​ផ្លូវ​វ៉េងស្រេង នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៣ ខែ​មករា ឆ្នាំ​២០១៤។ RFA/Sek Bandith














​​​​​​​​​​​​​​​​​រីឯ​កម្មការិនី​​ម្នាក់​ទៀត​ឈ្មោះ​ ហន ចាន់​ធីម​ រស់​នៅ​ឃុំ​កញ្ចំ ​ស្រុក​​ពារាំង ខេត្ត​ព្រៃវែង​ ថ្លែង​បញ្ជាក់​ថា​ អ្នក​ស្រី​និង​ក្រុម​កម្មករ​ធ្វើ​ការ​រោងចក្រ​នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ​ ជា​ច្រើន​នាក់​ទៀត​ បាន​វិល​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​ ដើម្បី​រក្សា​សុវត្ថិភាព​រៀង​ៗ​ខ្លួន​។ អ្នក​ស្រី​បញ្ជាក់​បន្ថែម​ថា​ អ្នក​ស្រី​ក៏​ដូច​ជា​ក្រុម​កម្មករ​​ដែល​វិល​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​ដទៃ​ទៀត​ដែរ​ គឺ​ម្នាក់​ៗ​មិន​សោក​ស្ដាយ​ខ្លាច​បាត់​បង់​ការងារ​របស់​ខ្លួន​នោះ​ទេ​។
អ្នក​ស្រី​ថា​ ប្រាក់​ខែ​របស់​កម្មករ​រោងចក្រ​នៅ​ស្រុក​ខ្មែរ​សព្វ​ថ្ងៃ​ មិន​អាច​យក​មក​ដោះ​ស្រាយ​ជីវភាព​របស់​ខ្លួន​ឲ្យ​សមស្រប​ទៅ​តាម​តម្លៃ​ទំនិញ​ទី​ផ្សារ​ ដែល​ខ្ពស់​កប់​ពពក​នោះ​ឡើយ​៖ «ព្រោះ​​អី​ប្រាក់​ខែ​ថោក​ពេក​ អ៊ីចឹង​ទៅ​ បើ​មិន​ធ្វើ​ការ​ក៏​បាន​ដែរ​ ព្រោះ​អី​ធ្វើ​ការ​ឲ្យ​តែ​គេ​ហ្នឹង​ ថ្លៃ​ផ្ទះ​ទៅ​ ហូប​ចុក​ទៅ​ គ្មាន​សល់​ប៉ុន្មាន​ផង​ហ្នឹង​​។ ហើយ​អីវ៉ាន់​ឡើង​ថ្លៃ​ទាំង​អស់​ ត្អូញត្អែរ​អ៊ីចឹង​ បើ​បាន​ឡើង​ប្រាក់​ខែ​បន្តិច​ទៅ​ ដូច​ថា​យើង​អាច​ផ្គត់ផ្គង់​ជីវភាព​អី​បាន​​។​ មក​ទាំង​អស់​គ្នា​បង!​ ហើយ​អ្នក​ស្រុក​អ្នក​ភូមិ​ហ្នឹង​ច្រើន​ដែរ​ មើល​ទៅ​តែ​នៅ​ផ្ទះ​ឆ្ងាយ​ៗ​ពី​គ្នា​»
តែ​យ៉ាង​ណា​ ក្រុម​កម្មករ​ឲ្យ​ដឹង​ថា​ បើ​ទោះ​ណា​ជា​​មាន​ការ​បង្ក្រាប​យ៉ាង​ឃោរឃៅ​​ពី​សំណាក់​អាជ្ញាធរ​កង​ប្រដាប់​អាវុធ​ និង​យោធា​មក​លើ​កម្មករ​នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ​ ដែល​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​មនុស្ស​ស្លាប់​និង​រង​របួស​ជា​ច្រើន​នាក់​ក៏​ដោយ​ បើ​សិន​ជា​ពួក​គេ​មក​ធ្វើការ​វិញ​ ពួក​គេ​មិន​បោះ​បង់​គោល​ជំហរ​ការ​ទាមទារ​ដំឡើង​ប្រាក់​ខែ​គោល​ ១៦០​ដុល្លារ​​របស់​ខ្លួន​នោះ​ឡើយ​៕


No comments:

Post a Comment