ការ ឃុំខ្លួន បាតុករ នៅឆ្ងាយ ផ្តល់ការ លំបាកដល់ គ្រួសារ ទាល់ក្រ របស់គេ
ឃួន ធារ៉ា \ វីអូអេ | 10 មករា 2014
ភ្នំពេញ — ក្រោយពី បានបាត់ ដំណឹង អស់រយៈ ពេលជិត មួយសប្តាហ៍ កន្លងមក ជនជាប់ ចោទទាំង ២៣នាក់ ដែលត្រូវ បានចាប់ខ្លួន ក្នុងការ បង្ក្រាប បាតុកម្ម កាលពីសប្តាហ៍មុន ត្រូវបានទម្លាយ ឱ្យដឹងថា ពួកគេកំពុង តែត្រូវ បានឃុំខ្លួន បណ្តោះអាសន្ន នៅមណ្ឌល អប់រំកែប្រែទី៣ ឬពន្ធនាគារ ត្រពាំង ថ្លុងក្នុងខេត្ត កំពង់ចាម ព្រំដែន កម្ពុជាវៀតណាម ចម្ងាយ ប្រមាណជាង ២០០គីឡូម៉ែត្រ ពីក្រុងភ្នំពេញ។
ក្រុមគ្រួសារជនជាប់ចោទបានបា្រប់ VOA ថា ការជម្លៀសជនជាប់ចោទដែលបានចាប់ខ្លួនក្នុងការបង្ក្រាបបាតុកម្មកាលពីសប្តាហ៍មុនទៅឃុំខ្លួននៅកន្លែងឆ្ងាយដាច់ស្រយ៉ាលបានបង្កផលវិបាកដល់គ្រួសារពួកគេក្នុងការទៅសួរសុខទុក្ខ។
អ្នកស្រី ប្រាក់ សុវណ្ណារី អាយុ៣០ឆ្នាំ រស់នៅភ្នំពេញ និងជាប្រពន្ធលោក វន់ ពៅ ប្រធានសមាគមប្រជាធិបតេយ្យឯករាជ្យនៃសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធដែលជាជនជាប់ចោទម្នាក់។ អ្នកស្រីថ្លែងថា ការឃុំខ្លួនប្តីអ្នកស្រីនៅកន្លែងឆ្ងាយបែបនេះបានបង្កការលំបាកជាច្រើនដល់ជីវភាពគ្រួសារអ្នកស្រី។
«ពិបាកមែនទែនសម្រាប់រូបខ្ញុំ ដោយសារជីវភាពរបស់ខ្ញុំមិនធូរធារទេ។ ខ្ញុំរាងពិបាកដែរ។ ខ្ញុំត្រូវការចិញ្ចឹមកូន ចិញ្ចឹមម្តាយឪពុកឈឺ។ សូម្បីតែម៉ូតូខ្ញុំមិនទាន់ទាំងមានជិះផង ហើយមកពីភ្នំពេញមកទីនេះគឺឆ្ងាយមែនទែន គឺត្រូវចំណាយថវិកាច្រើន។ ពិបាកហ្នឹងគ្មានលុយ យើងត្រូវខ្ចីគេឬអំពាវនាវដល់អង្គការផ្សេងៗក្រែងគេអាចជួយឧបត្ថម្ភយើងបាន»។
«ពិបាកមែនទែនសម្រាប់រូបខ្ញុំ ដោយសារជីវភាពរបស់ខ្ញុំមិនធូរធារទេ។ ខ្ញុំរាងពិបាកដែរ។ ខ្ញុំត្រូវការចិញ្ចឹមកូន ចិញ្ចឹមម្តាយឪពុកឈឺ។ សូម្បីតែម៉ូតូខ្ញុំមិនទាន់ទាំងមានជិះផង ហើយមកពីភ្នំពេញមកទីនេះគឺឆ្ងាយមែនទែន គឺត្រូវចំណាយថវិកាច្រើន។ ពិបាកហ្នឹងគ្មានលុយ យើងត្រូវខ្ចីគេឬអំពាវនាវដល់អង្គការផ្សេងៗក្រែងគេអាចជួយឧបត្ថម្ភយើងបាន»។
អ្នកស្រី ប្រាក់ សុវណ្ណារី បន្ថែមថា ប្តីអ្នកស្រីកំពុងជួបប្រទះនឹងបញ្ហាជាច្រើនក្នុងពន្ធនាគារដ៏ដាច់ស្រយ៉ាលមួយនេះ។
«យើងព្រួយបារម្ភដោយសារវានៅឆ្ងាយពេក។ យើងពិបាកនឹងមក ហើយសុខភាពរបស់គាត់សូម្បីតែនៅទីនេះក៏អត់សូវមានពេទ្យដែរ។ ពេទ្យត្រូវតែឡើងមកពីភ្នំពេញហើយពេទ្យគឺមិនអាចនៅមើលយើងជាប់បានទេ។ ហើយមិនមានការហូបចុកគ្រប់គ្រាន់អញ្ចឹងទៅ ពីព្រោះថា នៅខាងក្នុងហ្នឹងយើងមិនដឹងថា គេឱ្យអ្វីគាត់ហូបខ្លះ»។
«យើងព្រួយបារម្ភដោយសារវានៅឆ្ងាយពេក។ យើងពិបាកនឹងមក ហើយសុខភាពរបស់គាត់សូម្បីតែនៅទីនេះក៏អត់សូវមានពេទ្យដែរ។ ពេទ្យត្រូវតែឡើងមកពីភ្នំពេញហើយពេទ្យគឺមិនអាចនៅមើលយើងជាប់បានទេ។ ហើយមិនមានការហូបចុកគ្រប់គ្រាន់អញ្ចឹងទៅ ពីព្រោះថា នៅខាងក្នុងហ្នឹងយើងមិនដឹងថា គេឱ្យអ្វីគាត់ហូបខ្លះ»។
លោក វន់ ពៅ ត្រូវបានជាប់ចោទពីបទបំផ្លិចបំផ្លាញទ្រព្យសម្បតិ្តសាធារណៈ និងបទញុះញុង់ឲ្យមានបាតុកម្ម ដែលនាំឲ្យមានការបង្ក្រាបដោយកម្លាំងយោធាលើបាតុករនៅតំបន់សួនឧស្សាហកម្មពិសេសតាមផ្លូវជាតិលេខ៤កាលពីថ្ងៃទី២ ខែមករា ដែលនាំឱ្យមានការចាប់ខ្លួនមនុស្ស១០នាក់។ មួយថ្ងៃក្រោយមកមនុស្ស១៣នាក់ទៀតត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅក្នុងការបាញ់បង្ក្រាបដោយប្រើគ្រាប់ពិតទៅលើហ្វូងបាតុករនៅតំបន់សួនឧស្សាហកម្មកាត់ដេរកាណាឌីយ៉ា។
ជនជាប់ចោទទាំង២៣នាក់មិនត្រូវបានទម្លាយឱ្យដឹងពីអត្តសញ្ញាណ និងកន្លែងឃុំខ្លួនពួកគេដល់ក្រុមគ្រួសារនិងមេធាវីពួកគេនោះទេ រហូតទាល់តែដល់ថ្ងៃម្សិលមិញ។លោក សន ឌឿន នៅខេត្តកំពង់ស្ពឺ ជាឪពុកជនជាប់ចោទម្នាក់ទៀតឈ្មោះរ៉េត រដ្ឋា។ នៅពេលកំពុងជិះរថយន្តក្រុងត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញបន្ទាប់ពីបានជួបកូនលោកនៅពន្ធនាគារ លោកក៏បានត្អូញត្អែរពីទីតាំងនៃពន្ធនាគារនេះដែរ។ លោកត្រូវជិះរថយន្តឈ្នួលចម្ងាយប្រមាណ២៥០គីឡូម៉ែត្រដើម្បីទៅជួបកូនគាត់។
«អត់មានទេបងអើយ ជីវភាពខ្ញុំទីទាល់ក្រណាស់។ មកម្តងនេះខ្ចីលុយគេ៣០ម៉ឺនមក មិនទាន់បានប៉ុន្មានផង អស់បាត់ទៅហើយ។ ខ្ញុំចាំមើលអាទិត្យក្រោយ ដើររកខ្ចីលុយគេបាន ចាំទៅទៀត»។
«អត់មានទេបងអើយ ជីវភាពខ្ញុំទីទាល់ក្រណាស់។ មកម្តងនេះខ្ចីលុយគេ៣០ម៉ឺនមក មិនទាន់បានប៉ុន្មានផង អស់បាត់ទៅហើយ។ ខ្ញុំចាំមើលអាទិត្យក្រោយ ដើររកខ្ចីលុយគេបាន ចាំទៅទៀត»។
លោក សន ឌឿន អះអាងថា កូនប្រុសរបស់លោកទើបតែត្រឡប់មកពីធ្វើការនៅប្រទេសថៃ គឺពីរថ្ងៃមុនពេលចាប់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ ហើយអះអាងថា កូនប្រុសលោកមិនមែនជាបាតុករទេ។
លោក គុយ ប៊ុនសន អគ្គនាយកនៃអគ្គនាយកដ្ឋានពន្ធនាគារ ថ្លែងថា មូលហេតុដែលអាជ្ញាធរពន្ធនាគារសម្រេចបញ្ជូនជនជាប់ចោទទាំងនោះទៅឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្ននៅពន្ធនាគារត្រពាំងថ្លុងដោយសារពន្ធនាគារព្រៃសនៅភ្នំពេញមានការផ្ទុកលើសចំណុះខ្លាំង។
«កាលពីសម័យបុរាណ អាណានិគមធ្លាប់យកអ្នកទោសទៅដាក់នៅកោះត្រឡាច។ អត់មានអ្នកណាថាឆ្ងាយ។ នៅនោះ [ពន្ធនាគារត្រពាំងថ្លុង] ជាងមួយពាន់នាក់ដែរ។ នៅភ្នំពេញជាងបីពាន់នាក់»។
លោក គុយ ប៊ុនសន អគ្គនាយកនៃអគ្គនាយកដ្ឋានពន្ធនាគារ ថ្លែងថា មូលហេតុដែលអាជ្ញាធរពន្ធនាគារសម្រេចបញ្ជូនជនជាប់ចោទទាំងនោះទៅឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្ននៅពន្ធនាគារត្រពាំងថ្លុងដោយសារពន្ធនាគារព្រៃសនៅភ្នំពេញមានការផ្ទុកលើសចំណុះខ្លាំង។
«កាលពីសម័យបុរាណ អាណានិគមធ្លាប់យកអ្នកទោសទៅដាក់នៅកោះត្រឡាច។ អត់មានអ្នកណាថាឆ្ងាយ។ នៅនោះ [ពន្ធនាគារត្រពាំងថ្លុង] ជាងមួយពាន់នាក់ដែរ។ នៅភ្នំពេញជាងបីពាន់នាក់»។
លោក គុយ ប៊ុនសន បញ្ជាក់បន្ថែមថា នៅប្រទេសមួយចំនួនក៏មានការជម្លៀសជនជាប់ចោទទៅកន្លែងអញ្ចឹងដែរ។
ប៉ុន្តែលោក អំ សំអាត ប្រធានផ្នែកបច្ចេកទេសស៊ើបអង្កេតរបស់អង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូថ្លែងថា ការអះអាងនេះគឺជាការដោះសារប៉ុណ្ណោះ ហើយការបញ្ជូនខ្លួនជនជាប់ចោទទៅឃុំខ្លួននៅពន្ធនាគារនេះជារឿងដែលមិនប្រក្រតីមួយ។«យើងឃើញថា វាចម្លែក ព្រោះថា ពន្ធនាគារត្រពាំងថ្លុងនេះ គេទទួលតែទណ្ឌិតដែលគេកាត់ទោសហើយ ហើយមានកម្រិតធ្ងន់ទៀត ហើយលើកនេះសូម្បីតែជនជាប់ចោទ សូម្បីតែអនីតិជនមួយទៀត»។
លោក អំ សំអាត យល់ថា មូលហេតុពិតប្រាកដដោយសាររដ្ឋាភិបាលបារម្ភខ្លាចអង្គការសង្គមស៊ីវិល និងកម្មករតវ៉ាឱ្យដោះលែងជនជាប់ចោទទាំងនោះវិញ។
លោក អំ សំអាត យល់ថា មូលហេតុពិតប្រាកដដោយសាររដ្ឋាភិបាលបារម្ភខ្លាចអង្គការសង្គមស៊ីវិល និងកម្មករតវ៉ាឱ្យដោះលែងជនជាប់ចោទទាំងនោះវិញ។
«មូលហេតុទី១ដោយសាររដ្ឋាភិបាលខ្លាចជ្រុលពេក។ ខ្លាចការធ្វើបាតុកម្មរបស់កម្មករនិងសង្គមស៊ីវិលនានាដើម្បីទាមទារឱ្យដោះលែងអ្នកទាំងអស់ហ្នឹងដោយសន្តិវិធី។ មូលហេតុទី២ដោយសាររឿងនេះកើតឡើងដោយអំពើហិង្សា ហើយក្រោមការបង្ក្រាបយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរពីកងកម្លាំងរដ្ឋាភិបាល»។
នៅថ្ងៃនេះ មានទាហានចំនួនប្រមាណ១០០នាក់ត្រូវបានដាក់ពង្រាយខាងមុខពន្ធនាគារត្រពាំងថ្លុង ដើម្បីបង្ការខ្លាចមានបាតុកម្មទាមទារឱ្យដោះលែងជនជាប់ចោទទាំងនោះ។ នេះបើតាមលោក អំ សំអាត៕
នៅថ្ងៃនេះ មានទាហានចំនួនប្រមាណ១០០នាក់ត្រូវបានដាក់ពង្រាយខាងមុខពន្ធនាគារត្រពាំងថ្លុង ដើម្បីបង្ការខ្លាចមានបាតុកម្មទាមទារឱ្យដោះលែងជនជាប់ចោទទាំងនោះ។ នេះបើតាមលោក អំ សំអាត៕
No comments:
Post a Comment