មន្ត្រីមជ្ឈមណ្ឌលសកម្មភាពកំចាត់មីនកម្ពុជា (ស៊ីម៉ាក= CMAC) បានឱ្យដឹងថា ខេត្តឧត្តរមានជ័យ គឺជាខេត្តមួយដែលមានចំនួនអ្នករងគ្រោះដោយសារគ្រាប់មីន និងយុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះច្រើនជាងគេនៅក្នុងឆ្នាំ២០១៣។
បញ្ហានេះ ធ្វើឱ្យអាជ្ញាធរនៅតាមមូលដ្ឋាននៃខេត្តឧត្តរមានជ័យ កំពុងមានកង្វល់យ៉ាងខ្លាំងទៅលើសុវត្ថិភាពអ្នកភូមិ ដែលតែងត្រូវការពង្រីកផ្ទៃដីធ្វើកសិកម្មនៅតាមកន្លែងថ្មីៗជាអតីតតំបន់សមរភូមិប្រយុទ្ធគ្នារវាងទាហានរដ្ឋាភិបាល និងក្រុមខ្មែរក្រហម។
កាលពីថ្ងៃទី២០ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៣ កន្លងទៅ ប្រជាពលរដ្ឋចំនួន ៧នាក់ នៅឃុំត្រពាំងប្រិយ ស្រុកអន្លង់វែង បានរងរបួសក្នុងពេលដែលនាំគ្នាទៅច្រូតស្រូវ ហើយប៉ះចំគ្រាប់ដែលសេសសល់ពីសម័យសង្គ្រាម។
មេឃុំត្រពាំងប្រិយ គឺលោក ស៊ូ ណាត។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា ទឹកដីនៃឃុំរបស់លោកដែលនៅតាមបណ្ដោយជើងភ្នំដងរែក ជាប់នឹងព្រំដែនខ្មែរ-ថៃ ជាអតីតតំបន់សមរភូមិប្រយុទ្ធគ្នារវាងកងទ័ពវៀតណាម និងក្រុមខ្មែរក្រហម និងរវាងខ្មែរក្រហម ជាមួយទាហានរដ្ឋាភិបាល ចាប់ពីអំឡុងឆ្នាំ១៩៧៩ រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៩៨។ ដូច្នេះ នៅតាមតំបន់ជាច្រើន គឺមាននៅសេសសល់គ្រាប់មីន និងយុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះ បើទោះបីជាមានក្រុមដោះមីនស៊ីម៉ាក និងហាឡូត្រាស (Hallo Trust) ធ្លាប់ចូលទៅធ្វើការបោសសម្អាតខ្លះហើយក៏ដោយ។
លោក ស៊ូ ណាត៖ «យើងនៅមានការបារម្ភដែរ អ៊ីចឹងហើយបានជាយើងណែនាំប្រជាពលរដ្ឋទៅព្រៃជួបប្រទះគ្រាប់កុំប៉ះ ហើយការដុតភ្លើងដុតអី មុននឹងដុតត្រូវពិនិត្យមើល កុំឱ្យវាមានការគ្រោះថ្នាក់ទៀត ព្រោះគ្រាប់មីនហ្នឹងវាកប់ក្នុងដីយើងមើលមិនឃើញ ព្រោះខាងស៊ីម៉ាក ហាឡូ រាវបានតិចណាស់ក្នុងផ្ទៃដីទាំងអស់នៅក្នុងឃុំ វា ៣២.១០០ហិកតារហ្នឹងបានប្រហែលជា ៥% ប៉ុណ្ណឹងទេ។ ការរាវហ្នឹងវាអត់ទាន់ទៅតាមសំណូមពររបស់យើងទេ ព្រោះអានេះធ្វើផែនការប្រចាំឆ្នាំ យើងលើកសំណើដាក់ទៅតាមផែនការអភិវឌ្ឍន៍របស់ឃុំហ្នឹង»។
ចំណែកនៅឯស្រុកត្រពាំងប្រាសាទ ដែលជាស្រុកជាប់ព្រំប្រទល់គ្នាជាមួយស្រុកជាំក្សាន្ដ ខេត្តព្រះវិហារ វិញមានសេចក្តីរាយការណ៍ថា មានប្រជាពលរដ្ឋស្លាប់ និងរងរបួសជាច្រើនលើក ដោយសារផ្ទុះមីនក្រោមដី និងយុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះនៅក្នុងឆ្នាំ២០១៣។
កាលពីថ្ងៃទី២៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៣ យុវជនម្នាក់ឈ្មោះ សយ វី អាយុ ២៤ឆ្នាំ ជាអ្នកភូមិប្រាសាទក្រហមសែនជ័យ នៃឃុំព្រះប្រឡាយ បានរងរបួសធ្ងន់ធ្ងរនៅពេលគាត់បានបើកត្រាក់ទ័រទៅភ្ជួរស្រែលើដីដែលទើបតែគាស់កាយថ្មី។ ហើយកាលពីថ្ងៃទី៣ ខែធ្នូ ដែរ ទាហានម្នាក់ឈ្មោះ ហ៊ុន ណាន នៅឃុំព្រះប្រឡាយ បានស្លាប់ និងកូនប្រុសម្នាក់ទៀតរងរបួសធ្ងន់ ដោយសារតែយកគ្រាប់ផ្លោងសេសសល់ពីសង្គ្រាមទៅច្នៃ ដើម្បីបំផ្ទុះចាប់យកត្រី។
សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាស្រុកត្រពាំងប្រាសាទ លោក វឿង ស៊ីន បានមានប្រសាសន៍ថា ទាហានដែលស្លាប់នោះ គឺនៅក្នុងកងវរលេខ៣៧៥ ចំណុះឱ្យកងពលលេខ៧៖ «ផ្ទុះនៅស្រែជិតកន្លែង គេហៅអន្លង់ត្រាំចាន។ បាក់ដៃបាក់អីអស់ ហើយមុខអស់រលីង កូនអាយុ ១១ឆ្នាំ រងរបួសអស់មួយចំហៀងខ្លួនតាំងពីមុខរហូតដល់ក្រោមក្លៀក»។
កាលពីថ្ងៃទី៣១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៣ កុមារ ២នាក់ និងបុរសម្នាក់ជាអ្នកភូមិទំនប់អភិវឌ្ឍន៍ ឃុំអូរស្វាយ ស្រុកត្រពាំងប្រាសាទ បានស្លាប់ក្នុងហេតុការណ៍ផ្ទុះមីនប្រឆាំងរថក្រោះដែលកប់ត្រួតគ្នាជាច្រើនគ្រាប់នៅក្រោមដី នៅពេលគាត់បរទេះក្របី ចូលទៅដឹកឈើនៅក្នុងព្រៃ។
អាជ្ញាធរមីនកម្ពុជា បានបង្ហាញរបាយការណ៍ថា ចាប់តាំងពីខែមករា រហូតដល់ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៣ នៅខេត្តឧត្តរមានជ័យ មានប្រជាពលរដ្ឋចំនួន ២៨នាក់ ដែលរងគ្រោះដោយសារគ្រាប់មីន និងយុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះ។ អ្នករងគ្រោះទាំងនោះ គឺរស់នៅក្នុងស្រុកចំនួន៤ របស់ខេត្តឧត្តរមានជ័យ គឺស្រុកត្រពាំងប្រាសាទ ស្រុកអន្លង់វែង ក្រុងសំរោង និងស្រុកបន្ទាយអំពិល។
ប្រធានសាខាកាកបាទក្រហមកម្ពុជា ខេត្តឧត្តរមានជ័យ លោក ស សៀកហៀង បានមានប្រសាសន៍ថា នៅក្នុងខេត្តឧត្តរមានជ័យ ដែលមានស្រុកទាំងអស់ចំនួន៥ គឺមានតែស្រុកចុងកាល់ មួយទេដែលមិនមានប្រជាពលរដ្ឋរងគ្រោះដោយសារគ្រាប់មីន និងយុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះ។ ចំណែកឯស្រុកចំនួន ៤ទៀត ដែលនៅជាប់ព្រំដែនខ្មែរ-ថៃ គឺជាតំបន់ដែលសម្បូរគ្រាប់មីនសេសសល់ពីសម័យសង្គ្រាមកប់ក្រោមដីនៅឡើយ។
លោក ស សៀកហៀង ៖ «ព្រោះកន្លែងតំបន់នេះសមរភូមិក្ដៅ ហើយកាលពីលើកមុន នៅទូទាំងប្រទេសមកដាក់មីនតែខេត្តនេះឯង ហើយយើងបានដោះតែតាមតំបន់នៅជុំវិញទឹក តាមបន្ទាយចាស់ ឬក៏តាមកន្លែងណាដែលកំណត់ទេ។ អាដាក់រាយប៉ាយពាសវាលពាសកាលហ្នឹង យើងអត់ទាន់ដោះទេ។ វាសំខាន់ គឺម៉ាជួរភ្នំដងរែក គឺនៅមានមីនរហូត ក្នុងចម្ងាយដីជាង ១២៤គីឡូម៉ែត្រហ្នឹង គឺប្រឈមមុខទាំងអស់កន្លែងហ្នឹង។ អាការដោះស្រាយរបស់រដ្ឋាភិបាល និងអង្គការមួយចំនួន ចេះតែដោះហើយ ក៏ប៉ុន្ដែវាមិនដែលរកឃើញទាំងអស់ទេ ជួនកាលដីគេធ្វើស្រែអស់ហើយ គេសង់ផ្ទះនៅហើយ យើងមិនបានទៅរុករកទេ ប៉ុន្តែជួនកាលវាផ្ទុះក្រោមផ្ទះ ដូចក្នុងសាលារៀន ក្នុងអីនៅមានខ្លះ»។
អគ្គនាយកមជ្ឈមណ្ឌលសកម្មភាពកំចាត់មីនកម្ពុជា លោក ហេង រតនា បានឱ្យដឹងថា ចំនួនអ្នករងគ្រោះដោយសារគ្រាប់មីន និងយុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះក្នុងខេត្តឧត្តរមានជ័យ មានតួលេខខ្ពស់ជាងគេក្នុងឆ្នាំ២០១៣ បើប្រៀបធៀបនឹងខេត្តបាត់ដំបង ប៉ៃលិន បន្ទាយមានជ័យ និងខេត្តព្រះវិហារ ដែលនៅតែមានអ្នករងគ្រោះដោយសារគ្រាប់មីនសេសសល់ក្រោមដីដែរនោះ។
លោក ហេង រតនា បានបញ្ជាក់ទៀតថា ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ចំនួនអ្នករងគ្រោះដោយសារគ្រាប់មីន និងយុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះក្នុងឆ្នាំ២០១៣ មានការថយចុះ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងឆ្នាំ២០១២ កន្លងទៅ។ លោក ហេង រតនា ឱ្យដឹងថា ពេញ១ឆ្នាំ២០១៣ ចំនួនប្រជាពលរដ្ឋរងគ្រោះដោយសារគ្រាប់មីន និងយុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះ មានប្រហែលជាង ១១០ករណី៖ «វិធានការចំពោះមុខយើងបានខិតខំសហការជាមួយប្រជាពលរដ្ឋ ដែលរងការគំរាមកំហែងដោយផ្ទាល់ ដោយតំបន់គ្រាប់មីន និងយុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះ ហើយផែនការបោសសម្អាតរបស់យើងមានប្រមាណពី ៨០ ទៅ ១០០គីឡូម៉ែត្រក្រឡាក្នុង១ឆ្នាំ ដើម្បីធ្វើការរំដោះផ្ទៃដីដែលមានបញ្ហាគ្រាប់មីន និងយុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះនោះ»។
មជ្ឈមណ្ឌលសកម្មភាពកំចាត់មីនកម្ពុជា បានឱ្យដឹងថា នៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា ផ្ទៃដីប្រមាណជាង ២ពាន់គីឡូម៉ែត្រក្រឡា ត្រូវគេសង្ស័យថា ជាតំបន់ដែលមានគ្រាប់មីននៅឡើយ។
មជ្ឈមណ្ឌលសកម្មភាពកំចាត់មីនកម្ពុជា អាចត្រូវការពេលវេលាប្រហែល ២០ឆ្នាំ ក្នុងការបោសសម្អាតផ្ទៃដីដែលសង្ស័យថា មានមីន និងយុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះទាំងនោះ ដោយត្រូវការចំណាយទឹកប្រាក់ប្រហែលពី ៤០០ ទៅ ៥០០លានដុល្លារអាមេរិក៕
No comments:
Post a Comment