Truth2Power Media: Reading ACTS chapter 8

Thursday, January 23, 2014

Reading ACTS chapter 8

ACTS of the Apostles

កិច្ចការ រៀបរៀងដោយ លោកលូកា

Background Notes

https://www.box.com/s/c5c2d925db5ee9c57d18

កិច្ចការ៨

Acts 8

លោកសូល បានយល់ស្រប នឹងការសម្លាប់ លោកស្ទេផានដែរ; លោកសូល បៀតបៀន ពួកសិស្ស

នៅថ្ងៃនោះ ក្រុមជំនុំ នៅក្រុងយេរូសាឡឹម ត្រូវគេ បៀតបៀន ជាខ្លាំង។ អ្នកជឿទាំងប៉ុន្មាន, លើកលែងតែក្រុមសាវ័ក, ចេញបាន បែកខ្ញែកគ្នា ពាសពេញ ស្រុកយូដា និងស្រុកសាម៉ារី។ អស់អ្នក ដែលគោរព ប្រណិប័តន៍ ព្រះជាម្ចាស់ បាននាំគ្នា បញ្ចុះសព លោកស្ទេផាន និងយំសោក យ៉ាងខ្លាំង ទៀតផង។ រីឯ លោកសូលវិញ, លោក ខំប្រឹង រំលាយក្រុមជំនុំ ដោយចូល ពីផ្ទះមួយ ទៅផ្ទះមួយ, ចាប់ពួកអ្នកជឿ ទាំងប្រុស ទាំងស្រី យកទៅឃុំឃាំង។

លោកភីលីព ប្រកាសដំណឹងល្អ នៅស្រុកសាម៉ារី

ពួកសិស្ស ដែលបែកខ្ញែកគ្នានោះ បានធ្វើដំណើរ ពីកន្លែងមួយ ទៅកន្លែងមួយ, ទាំងផ្សព្វផ្សាយ ដំណឹងល្អ អំពីព្រះបន្ទូល។ លោកភីលីព បានធ្វើដំណើរ ទៅក្រុងមួយ នៅស្រុកសាម៉ារី, ហើយ ប្រកាសប្រាប់ អ្នកក្រុង អំពីព្រះគ្រិស្ដ។ មហាជន រួមចិត្តគំនិតគ្នា, ពេញចិត្ត នឹងពាក្យសំដី របស់លោកភីលីព, ព្រោះគេ បានឮលោក មានប្រសាសន៍ និងបានឃើញទីសំគាល់ ដ៏អស្ចារ្យ ដែលលោកបានធ្វើ, គឺមានវិញ្ញាណអាក្រក់ ចេញពីមនុស្ស ជាច្រើន, ទាំងស្រែក ខ្លាំងៗ និងមានមនុស្សខ្វិន, មនុស្សស្លាប់ដៃ ជើង ជាច្រើន បានជា។ ប្រជាជន នៅក្រុងនោះ មានអំណរ សប្បាយ ដ៏លើសលប់។

មានបុរសម្នាក់ ឈ្មោះស៊ីម៉ូន រស់នៅក្នុងក្រុងនោះ តាំងពីមុនលោកភីលីព មកដល់ម៉្លេះ។ គាត់ ជាគ្រូមន្តអាគម, ធ្វើឲ្យប្រជាជន នៅស្រុកសាម៉ារី ស្ងើចសរសើរគាត់ ជាខ្លាំង, ហើយ គាត់ អួតខ្លួនថា, គាត់ ជាអ្នកធំមួយរូប។ ប្រជាជន ទាំងតូច ទាំងធំ ពេញចិត្ត នឹងគាត់ គ្រប់ៗគ្នា។ គេ ពោលថា៖ «លោកនេះហើយ ជាឫទ្ធានុភាព របស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលជាឫទ្ធានុភាព ដ៏ឧត្ដុង្គឧត្ដម។» ប្រជាជន ពេញចិត្ត នឹងគាត់ដូច្នេះ, ព្រោះគាត់ បានសំដែងមន្តអាគម ឲ្យគេស្ងើចសរសើរ អស់រយៈពេល ជាច្រើនឆ្នាំ មកហើយ។ កាលគេជឿដំណឹងល្អ អំពីព្រះរាជ្យ របស់ព្រះជាម្ចាស់ និងអំពីព្រះនាម ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ ដែលលោកភីលីព ប្រកាសប្រាប់, គេ ក៏ទទួលពិធីជ្រមុជទឹក, ទាំងប្រុស ទាំងស្រី។ លោកស៊ីម៉ូនផ្ទាល់ ក៏បានជឿដែរ, ថែមទាំងបានទទួល ពិធីជ្រមុជទឹកទៀតផង, ហើយ គាត់ នៅជាប់ នឹងលោកភីលីព ជានិច្ច។ កាលគាត់ បានឃើញទីសំគាល់ និងការអស្ចារ្យដ៏ធំៗ ដែលកើតមាន នៅពេលនោះ, គាត់ ក៏ស្ងើចសរសើរ យ៉ាងខ្លាំង។

ក្រុមសាវ័ក នៅក្រុងយេរូសាឡឹម បានឮដំណឹង ថា, អ្នកស្រុកសាម៉ារី នាំគ្នាទទួលព្រះបន្ទូល របស់ព្រះជាម្ចាស់ ក៏ចាត់ លោកពេត្រុស និងលោកយ៉ូហាន ឲ្យទៅជួបអ្នកទាំងនោះ។ លុះទៅដល់ ស្រុកសាម៉ារី, សាវ័កទាំងពីរ ក៏ទូលអង្វរ ព្រះជាម្ចាស់, សុំឲ្យពួកអ្នកជឿ បានទទួល ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ, ដ្បិតព្រះវិញ្ញាណ ពុំទាន់យាងចុះមក សណ្ឋិតលើអ្នកណាម្នាក់ ក្នុងចំណោមពួកគេ នៅឡើយទេ, គឺគេ គ្រាន់តែ បានទទួលពិធីជ្រមុជទឹក ក្នុងព្រះនាម ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូ ប៉ុណ្ណោះ។ ពេលនោះ លោកពេត្រុស និងលោកយ៉ូហាន បានដាក់ដៃលើគេ, ហើយ គេ ក៏បានទទួល ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។

កាលលោកស៊ីម៉ូន ឃើញថា, ព្រះជាម្ចាស់ ប្រទានព្រះវិញ្ញាណ មកអ្នកជឿ ដោយសាវ័ក ដាក់ដៃលើដូច្នោះ, គាត់ ក៏យកប្រាក់ មកជូនសាវ័កទាំងពីរ, ហើយ ពោលថា៖ «សូមលោក ប្រគល់ឲ្យខ្ញុំ មានអំណាចនេះផង, ដើម្បីឲ្យខ្ញុំ ដាក់ដៃលើ អ្នកណា, អ្នកនោះ នឹងបានទទួល ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធដែរ។»

លោកពេត្រុស តបទៅគាត់វិញ ថា៖ «ចូរឲ្យប្រាក់ របស់អ្នក វិនាសអន្តរាយ ជាមួយអ្នកទៅ។ អ្នក នឹកស្មាន ថា, អាចយកប្រាក់ មកទិញព្រះអំណោយទាន របស់ព្រះជាម្ចាស់បាន! អ្នក គ្មានចំណែក, គ្មានសិទ្ធិអ្វី ក្នុងកិច្ចការនេះឡើយ, ដ្បិតចិត្ត របស់អ្នក មិនទៀងត្រង់ ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ទាល់តែសោះ។ ចូរលះបង់ ចិត្តគំនិតអាក្រក់ ចោលទៅ, ហើយ ទូលអង្វរ ព្រះអម្ចាស់, ក្រែងលោ ព្រះអង្គ លើកលែងទោស ឲ្យអ្នក ដែលមានចិត្តបែបនេះ, ដ្បិតខ្ញុំ ឃើញថា, អ្នក មានចិត្តខ្មៅ, ហើយ ក៏នៅជាប់ចំណង អំពើទុច្ចរិតដែរ។»

លោកស៊ីម៉ូន តបទៅវិញ ថា៖ «សូមលោក ទូលអង្វរព្រះអម្ចាស់ ឲ្យខ្ញុំផង, ដើម្បីកុំឲ្យ មានហេតុអាក្រក់ណាមួយ កើតឡើង ចំពោះរូបខ្ញុំ ដូចលោក មានប្រសាសន៍ នោះឡើយ។»

ក្រោយពីបានផ្ដល់ សក្ខីភាព និងប្រកាស ព្រះបន្ទូល របស់

ព្រះអម្ចាស់ រួចហើយ, សាវ័កទាំងពីររូប ក៏វិលត្រឡប់ទៅ ក្រុងយេរូសាឡឹមវិញ, ទាំងផ្សព្វផ្សាយ ដំណឹងល្អ ក្នុងភូមិជាច្រើន នៅស្រុកសាម៉ារីផង។

លោកភីលីព នាំដំណឹងល្អ ទៅជំរាបមន្ត្រី ជាតិអេត្យូពី

ទេវតា របស់ព្រះអម្ចាស់ ពោលមកកាន់ លោកភីលីព ថា៖ «សូមក្រោកឡើង, ធ្វើដំណើរ ឆ្ពោះទៅទិសខាងត្បូង, តាមផ្លូវ ចុះពីក្រុងយេរូសាឡឹម ទៅក្រុងកាសាជា, ផ្លូវស្ងាត់នោះទៅ។» លោកភីលីព ក៏ក្រោកឡើង ចេញដំណើរទៅ។ នៅតាមផ្លូវ មានជនជាតិ អេត្យូពី មួយរូប ជាមនុស្ស កម្រៀវ; លោក ជាមន្ត្រី ជាន់ខ្ពស់ របស់មហាក្សត្រិយានី កានដេស ដែលគ្រងរាជ្យ នៅស្រុកអេត្យូពី, ហើយ លោកជាអ្នកកាន់កាប់ ព្រះរាជទ្រព្យ ទាំងប៉ុន្មាន។ លោក បានមកថ្វាយបង្គំ ព្រះជាម្ចាស់ នៅក្រុងយេរូសាឡឹម, ហើយ ធ្វើដំណើរ វិលត្រឡប់ទៅវិញ ដោយជិះ រទេះសេះ, ទាំងអានគម្ពីរព្យាការី អេសាយផង។ ព្រះវិញ្ញាណ មានព្រះបន្ទូលមក លោកភីលីព ថា៖ «ចូរទៅមុខ, រួចចូលទៅជិត រទេះសេះ នោះទៅ។»

លោកភីលីព ក៏រត់ទៅមុខ, ហើយ ឮមន្ត្រីអេត្យូពី អានគម្ពីរព្យាការីអេសាយ។ លោកភីលីព សួរមន្ត្រីនោះ ថា៖ «តើលោក យល់សេចក្ដី ដែលលោក កំពុងតែអាន នេះឬទេ?»

លោកមន្ត្រី តបមកវិញ ថា៖ «ធ្វើម្ដេច ឲ្យខ្ញុំ យល់បាន បើគ្មាន នរណាពន្យល់ ណែនាំសោះនោះ?» លោក ក៏អញ្ជើញលោកភីលីព ឡើងជិះ រទេះសេះ ជាមួយ។

រីឯ អត្ថបទគម្ពីរ ដែលលោក កំពុងអាននោះ គឺ៖

«លោក ត្រូវគេ នាំយកទៅ,

ដូចជាចៀម ដែលគេ នាំទៅសម្លាប់;

លោក ពុំបានហើបមាត់ ទាល់តែសោះ,

គឺប្រៀបដូចជា កូនចៀម ដែលស្ងៀមស្ងាត់

នៅមុខអ្នក កាត់រោម។

លោក ត្រូវគេ បន្ទាប បន្ថោក,

ហើយ គេ មិនរកយុត្តិធម៌ ជូនលោកឡើយ។

គ្មាននរណា អាចតំណាល អំពីពូជពង្ស

របស់លោក បានទេ,

ព្រោះគេ បានដកជីវិត របស់លោក

ចេញពីផែនដីនេះ បាត់ទៅហើយ។»

មន្ត្រីនោះ សួរលោកភីលីព ថា៖ «សូមប្រាប់ខ្ញុំផង, តើព្យាការី មានប្រសាសន៍ដូច្នេះ សំដៅលើអ្នកណា? តើលោក មានប្រសាសន៍ អំពីខ្លួនលោកផ្ទាល់ ឬមានប្រសាសន៍ អំពីអ្នកណាម្នាក់ ផ្សេងទៀត?» លោកភីលីព ក៏ជំរាបជូនដំណឹងល្អ អំពីព្រះយេស៊ូ ប្រាប់លោក ដោយចាប់ផ្ដើម ពីអត្ថបទគម្ពីរ នោះទៅ។

លោកទាំងពីរ ចេះតែបន្តដំណើរ ទៅមុខ។ លុះដល់កន្លែងមួយ មានទឹក, លោកមន្ត្រី មានប្រសាសន៍ ថា៖ «ទីនេះមានទឹក; តើ មានអ្វី ឃាត់ខ្ញុំ មិនឲ្យទទួល ពិធីជ្រមុជទឹក?» លោកភីលីព មានប្រសាសន៍ ទៅលោកមន្ត្រី ថា៖ «បើលោក ជឿយ៉ាងស្មោះ អស់ពីចិត្តនោះ, លោក អាចទទួល ពិធីជ្រមុជទឹកបាន។» លោកមន្ត្រី ឆ្លើយវិញ ថា៖ «ខ្ញុំ ជឿហើយ ថា, ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ ជាព្រះបុត្រា របស់ព្រះជាម្ចាស់។» លោក បញ្ជាឲ្យគេ បញ្ឈប់ រទេះសេះ។ លោកមន្ត្រី និងលោកភីលីព ចុះទៅក្នុងទឹក ទាំងពីរនាក់, ហើយ លោកភីលីព ក៏ជ្រមុជទឹក ជូនមន្ត្រីនោះ។ កាលលោកទាំងពីរ ឡើងពីទឹកមកវិញ, ព្រះវិញ្ញាណ នៃព្រះអម្ចាស់ បានលើក លោកភីលីព យកចេញបាត់ទៅ។ លោកមន្ត្រី លែងឃើញ លោកភីលីព ទៀតហើយ។ លោកមន្ត្រី បន្តដំណើរ ទៅមុខ ដោយចិត្ត ត្រេកអរ សប្បាយ។ រីឯ លោកភីលីព, គេ បែរជាឃើញលោក នៅឯក្រុង អាសូត ឯណោះ។ បន្ទាប់មក លោក ធ្វើដំណើរ ពីក្រុងមួយ ទៅក្រុងមួយ, ទាំងផ្សព្វផ្សាយ ដំណឹងល្អ រហូតទៅដល់ ក្រុងសេសារា។

Acts 8

And Saul approved of their killing him.

The Church Persecuted and Scattered

On that day a great persecution broke out against the church in Jerusalem, and all except the apostles were scattered throughout Judea and Samaria. ²Godly men buried Stephen and mourned deeply for him. ³But Saul began to destroy the church. Going from house to house, he dragged off both men and women and put them in prison.

Philip in Samaria

⁴Those who had been scattered preached the word wherever they went. ⁵Philip went down to a city in Samaria and proclaimed the Messiah there. ⁶When the crowds heard Philip and saw the signs he performed, they all paid close attention to what he said. ⁷For with shrieks, impure spirits came out of many, and many who were paralyzed or lame were healed. ⁸So there was great joy in that city.

Simon the Sorcerer

⁹Now for some time a man named Simon had practiced sorcery in the city and amazed all the people of Samaria. He boasted that he was someone great, ¹⁰and all the people, both high and low, gave him their attention and exclaimed, “This man is rightly called the Great Power of God.” ¹¹They followed him because he had amazed them for a long time with his sorcery. ¹²But when they believed Philip as he proclaimed the good news of the kingdom of God and the name of Jesus Christ, they were baptized, both men and women. ¹³Simon himself believed and was baptized. And he followed Philip everywhere, astonished by the great signs and miracles he saw.

¹⁴When the apostles in Jerusalem heard that Samaria had accepted the word of God, they sent Peter and John to Samaria. ¹⁵When they arrived, they prayed for the new believers there that they might receive the Holy Spirit, ¹⁶because the Holy Spirit had not yet come on any of them; they had simply been baptized in the name of the Lord Jesus. ¹⁷Then Peter and John placed their hands on them, and they received the Holy Spirit.

¹⁸When Simon saw that the Spirit was given at the laying on of the apostles’ hands, he offered them money ¹⁹and said, “Give me also this ability so that everyone on whom I lay my hands may receive the Holy Spirit.”

²⁰Peter answered: “May your money perish with you, because you thought you could buy the gift of God with money! ²¹You have no part or share in this ministry, because your heart is not right before God. ²²Repent of this wickedness and pray to the Lord in the hope that he may forgive you for having such a thought in your heart. ²³For I see that you are full of bitterness and captive to sin.”

²⁴Then Simon answered, “Pray to the Lord for me so that nothing you have said may happen to me.”

²⁵After they had further proclaimed the word of the Lord and testified about Jesus, Peter and John returned to Jerusalem, preaching the gospel in many Samaritan villages.

Philip and the Ethiopian

²⁶Now an angel of the Lord said to Philip, “Go south to the road—the desert road—that goes down from Jerusalem to Gaza.” ²⁷So he started out, and on his way he met an Ethiopian^[a] eunuch, an important official in charge of all the treasury of the Kandake (which means “queen of the Ethiopians”). This man had gone to Jerusalem to worship, ²⁸and on his way home was sitting in his chariot reading the Book of Isaiah the prophet. ²⁹The Spirit told Philip, “Go to that chariot and stay near it.”

³⁰Then Philip ran up to the chariot and heard the man reading Isaiah the prophet. “Do you understand what you are reading?” Philip asked.

³¹“How can I,” he said, “unless someone explains it to me?” So he invited Philip to come up and sit with him.

³²This is the passage of Scripture the eunuch was reading:

“He was led like a sheep to the slaughter,
    and as a lamb before its shearer is silent,
    so he did not open his mouth.
³³In his humiliation he was deprived of justice.
    Who can speak of his descendants?
    For his life was taken from the earth.”^[b]

³⁴The eunuch asked Philip, “Tell me, please, who is the prophet talking about, himself or someone else?” ³⁵Then Philip began with that very passage of Scripture and told him the good news about Jesus.

³⁶As they traveled along the road, they came to some water and the eunuch said, “Look, here is water. What can stand in the way of my being baptized?” ^[37]^[c] ³⁸And he gave orders to stop the chariot. Then both Philip and the eunuch went down into the water and Philip baptized him. ³⁹When they came up out of the water, the Spirit of the Lord suddenly took Philip away, and the eunuch did not see him again, but went on his way rejoicing. ⁴⁰Philip, however, appeared at Azotus and traveled about, preaching the gospel in all the towns until he reached Caesarea.

Footnotes:

Acts 8:27 That is, from the southern Nile region
Acts 8:33 Isaiah 53:7,8 (see Septuagint)
Acts 8:37 Some manuscripts include here Philip said, “If you believe with all your heart, you may.” The eunuch answered, “I believe that Jesus Christ is the Son of God.”

No comments:

ប្រវត្តិសាស្ត្រ ប្រទេស កម្ពុជា | History Series

សម រង្ស៊ី / Sam Rainsy: ខ្ញុំ សូម លាតត្រដាង ប្រវត្តិសាស្ត្រ ប្រទេស កម្ពុជា មួយរយៈកាល (ពីឆ្នាំ ១៩៥១ ដល់ឆ្នាំ ១៩៩១) ដែលគេ បិទបាំង មិនឲ្យ ប្រជារាស្ត្រខ្មែរ បានដឹង។ I would like to expose a period of Cambodia's history (from 1951 to 1991) that has been hidden to the Cambodian people.