Truth2Power Media: Reading JOHN chapter 18

Tuesday, January 7, 2014

Reading JOHN chapter 18

Gospel according to John
ដំណឹងល្អ រៀបរៀងដោយ លោក យ៉ូហាន

https://www.box.com/s/9qipulycrikooobxmjd5

គេ ចាប់ព្រះយេស៊ូ

កាលព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ដូច្នោះ រួចហើយ, ព្រះអង្គ យាងទៅខាង នាយជ្រោះ កេដ្រូន ជាមួយពួកសិស្ស។ នៅទីនោះ មានសួនឧទ្យានមួយ។ ព្រះអង្គ យាងចូល ទៅក្នុង សួនឧទ្យាននោះ ជាមួយពួកសិស្ស។

រីឯ យូដាស ជាអ្នកក្បត់ព្រះអង្គ ក៏ស្គាល់កន្លែង នោះដែរ, ព្រោះ ជាកន្លែង ដែលព្រះយេស៊ូ និងពួកសិស្ស ធ្លាប់ជួបជុំគ្នា ជាញឹកញាប់។ ដូច្នេះ យូដាស នាំកងទាហាន និងកងរក្សាព្រះវិហារ ចូលមក, ទាំងកាន់ចន្លុះ, កាន់គោម, កាន់អាវុធផង។ ពួកនាយក បូជាចារ្យ និងពួកខាង គណៈផារីស៊ី បានចាត់ អ្នកទាំងនោះ ឲ្យមក។

ព្រះយេស៊ូ ឈ្វេងយល់ ហេតុការណ៍ ទាំងប៉ុន្មាន ដែលត្រូវកើត ដល់ព្រះអង្គ, ព្រះអង្គ ក៏យាងទៅមុខ, មានព្រះបន្ទូល សួរគេ ថា៖ «អ្នករាល់គ្នា មករក នរណា?»

គេ ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «រកឈ្មោះ យេស៊ូ, ជាអ្នកភូមិ ណាសារ៉ែត។»

ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «គឺ ខ្ញុំ ហ្នឹងហើយ។» (រីឯ យូដាស ជាអ្នកក្បត់ព្រះអង្គ ក៏នៅជាមួយ ពួកគេដែរ។) កាលព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា, «គឺ ខ្ញុំ ហ្នឹងហើយ» ដូច្នេះ, គេ ថយក្រោយ, ហើយ ដួលដាច់ផ្ងារ ទាំងអស់គ្នា។

ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល សួរគេម្ដងទៀត ថា៖ «អ្នករាល់គ្នា មករក នរណា?»

គេ ទូលថា៖ «រកឈ្មោះ យេស៊ូ, ជាអ្នកភូមិ ណាសារ៉ែត។»

ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ខ្ញុំ បានប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា ថា, ខ្ញុំ ហ្នឹងហើយ។ បើ អ្នករាល់គ្នា មករកខ្ញុំ, ទុកឲ្យអ្នក ទាំងនេះ ចេញទៅចុះ។» ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ដូច្នេះ ស្របតាម សេចក្ដី ដែលព្រះអង្គ បានថ្លែងទុកមក ថា៖ «អស់អ្នក ដែលព្រះអង្គ ប្រទានមក ទូលបង្គំ, ឥតមាន នរណាម្នាក់ ត្រូវ វិនាសឡើយ។»

លោក ស៊ីម៉ូន-ពេត្រុស មានដាវមួយ។ គាត់ ហូត, កាប់អ្នក បំរើម្នាក់ របស់ លោក មហាបូជាចារ្យ ដាច់ស្លឹក ត្រចៀកស្ដាំ។ (អ្នក បំរើនោះ ឈ្មោះ ម៉ាលកុស។)

ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅលោក ពេត្រុស ថា៖ «ស៊កដាវ ទៅក្នុងស្រោម វិញទៅ! តើ អ្នក មិនចង់ ឲ្យខ្ញុំ ផឹកពីពែង នៃទុក្ខលំបាក ដែលព្រះបិតា ប្រទានមកខ្ញុំ ទេឬ?»

ព្រះយេស៊ូ នៅមុខ លោកមហាបូជាចារ្យ; លោកពេត្រុស បដិសេធ មិនទទួលស្គាល់ ព្រះយេស៊ូ

ពួកទាហាន និងមេបញ្ជាការ របស់គេ, ព្រមទាំង កងរក្សាព្រះវិហារ របស់ ជនជាតិ យូដា, នាំគ្នា ចាប់ព្រះយេស៊ូ, ហើយ ចងព្រះអង្គ។ គេ នាំព្រះអង្គ ទៅជួប លោកអាណ មុនគេ, ព្រោះ លោក ត្រូវជាឪពុកក្មេក របស់ លោកកៃផាស ដែលកាន់ តំណែង ជាមហាបូជាចារ្យ នៅឆ្នាំនោះ។ គឺ លោកកៃផាស នេះហើយ ដែលបាន ឲ្យយោបល់ ទៅជនជាតិ យូដា ថា, គួរ ឲ្យមនុស្សតែ ម្នាក់ស្លាប់, ជាប្រយោជន៍ ដល់ប្រជារាស្ត្រ។

លោក ស៊ីម៉ូន-ពេត្រុស ដើរតាម ព្រះយេស៊ូ ជាមួយសិស្ស ម្នាក់ទៀត។ លោកមហាបូជាចារ្យ ស្គាល់សិស្ស ម្នាក់នោះ, ហេតុនេះហើយ បានជាគាត់ អាចចូល ជាមួយព្រះយេស៊ូ ទៅទីធ្លា ខាងក្នុងដំណាក់ របស់ លោកមហាបូជាចារ្យ។ រីឯ លោកពេត្រុសវិញ, គាត់ ឈរនៅ ខាងក្រៅ ក្បែរមាត់ទ្វារ។ សិស្ស ដែលលោក មហាបូជាចារ្យ ស្គាល់នោះ ក៏ចេញមក និយាយជាមួយ ស្ត្រីម្នាក់ ជាអ្នក យាមទ្វារ, ហើយ នាំលោក ពេត្រុស ចូលទៅ ខាងក្នុងដែរ។

ស្ត្រី បំរើ ជាអ្នកយាមទ្វារ និយាយទៅកាន់ លោកពេត្រុស ថា៖ «អ្នកឯង ជាសិស្ស របស់ អ្នកនោះដែរ មែនឬ?»

លោកពេត្រុស តបថា៖ «ទេ, មិនមែនទេ។»

ពួកអ្នកបំរើ របស់ លោកមហា បូជាចារ្យ និងកងរក្សា ព្រះវិហារ នាំគ្នា បង្កាត់ ភ្លើងអាំង, ព្រោះ ពេលនោះ រងាណាស់។ លោកពេត្រុស ក៏នៅ អាំងភ្លើង ជាមួយ ពួកគេដែរ។

មហាបូជាចារ្យ សួរចម្លើយ ព្រះយេស៊ូ

លោកមហា បូជាចារ្យ សួរព្រះយេស៊ូ អំពី ពួកសិស្ស របស់ ព្រះអង្គ និងអំពី សេចក្ដី ដែលព្រះអង្គ បង្រៀន។

ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបទៅ លោកវិញ ថា៖ «ខ្ញុំ បាននិយាយ ដោយចេញមុខ ប្រាប់មនុស្សលោក។ ខ្ញុំ តែងបង្រៀន នៅក្នុង សាលាប្រជុំ និងនៅក្នុង ព្រះវិហារ, ជាកន្លែង ដែលជនជាតិ យូដា ទាំងអស់ ជួបជុំគ្នា, គឺ ឥតនិយាយ ក្នុងទីលាក់ កំបាំងទេ។ ហេតុដូចម្ដេច បានជាលោក សួរខ្ញុំ? សូម លោក សួរអស់អ្នក ដែលបានឮ សេចក្ដី ខ្ញុំនិយាយ នោះទៅ, ដ្បិត គេ សុទ្ធតែដឹង អំពី អ្វីៗ ដែលខ្ញុំ បាននិយាយ។»

ពេលឮ ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ដូច្នោះ, ទាហានម្នាក់ ក្នុងកងរក្សា ព្រះវិហារ ដែលឈរ នៅក្បែរនោះ ទះកំផ្លៀង ព្រះអង្គ, ទាំងពោល ថា៖ «ម្ដេច ក៏អ្នកឯង ហ៊ានឆ្លើយ របៀបនេះ ទៅលោក មហាបូជាចារ្យ?»

ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបទៅទាហាន នោះវិញ ថា៖ «បើ ខ្ញុំ និយាយខុសឆ្គង, សូម ប្រាប់មើល៍។ តើ មានឆ្គង ត្រង់ណា? តែ បើ ខ្ញុំ និយាយត្រឹមត្រូវ, ម្ដេច ក៏អ្នក វាយខ្ញុំ?»

ពេលនោះ លោកអាណ បញ្ជូនព្រះអង្គ, ទាំងជាប់ចំណង, ទៅលោក កៃផាស ជាមហាបូជាចារ្យ។

លោកពេត្រុស បដិសេធ សាជាថ្មី ថា មិនស្គាល់ព្រះយេស៊ូ

លោក ស៊ីម៉ូន-ពេត្រុស អាំងភ្លើង នៅទីនោះ, មានគេ សួរលោក ថា៖ «អ្នកឯង ជាសិស្ស របស់ អ្នកនោះដែរ មែនឬ?»

លោកពេត្រុស ប្រកែក ថា៖ «ទេ, មិនមែនទេ។»

មានអ្នកបំរើ របស់ មហាបូជាចារ្យម្នាក់, ត្រូវ ជាបងប្អូន នឹងអ្នក ដែលលោក ពេត្រុស កាប់ដាច់ស្លឹក ត្រចៀក, ពោលថា៖ «ខ្ញុំ ក៏បានឃើញ អ្នកឯង នៅក្នុងសួន ជាមួយគាត់ដែរ។» លោកពេត្រុស ប្រកែក សាជាថ្មី ម្ដងទៀត។ រំពេចនោះ ស្រាប់តែ មាន់ រងាវឡើង។

ព្រះយេស៊ូ នៅមុខ លោកពីឡាត

បន្ទាប់មក គេ បណ្ដើរព្រះយេស៊ូ ចេញពីដំណាក់ លោកកៃផាស ទៅបន្ទាយ របស់លោក ទេសាភិបាល។ ពេលនោះ ភ្លឺស្រាងៗហើយ។ ជនជាតិ យូដា ពុំបានចូលក្នុង បន្ទាយទេ ព្រោះ គេ ខ្លាចមានបាប, នាំឲ្យធ្វើ ពិធីជប់លៀង ក្នុងឱកាស បុណ្យចម្លង មិនបាន។ ដូច្នេះ លោកពីឡាត ចេញមក ជួបពួកគេ, សួរថា៖ «តើ អ្នករាល់គ្នា ចោទប្រកាន់អ្នកនេះ អំពី រឿងអ្វី?»

គេ ជំរាបលោក ថា៖ «ប្រសិនបើ គាត់ មិនបានប្រព្រឹត្ត អំពើទុច្ចរិតទេ, យើងខ្ញុំ នាំគាត់មក ជូនលោក ធ្វើអ្វី?»

លោកពីឡាត មានប្រសាសន៍ ទៅគេ ថា៖ «ចូរ អ្នករាល់គ្នា យកគាត់ ទៅវិនិច្ឆ័យទោស តាមវិន័យ របស់ អ្នករាល់គ្នាទៅ។»

ជនជាតិ យូដា ជំរាបទៅ លោកវិញ ថា៖ «យើងខ្ញុំ គ្មានសិទ្ធិ ប្រហារជីវិត អ្នកណា សោះឡើយ។» គេ និយាយដូច្នេះ ស្របតាម សេចក្ដី ដែលព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល អំពី របៀបព្រះអង្គ ត្រូវសោយ ទិវង្គត។

លោកពីឡាត ចូលទៅ ក្នុងបន្ទាយវិញ, រួច ហៅព្រះយេស៊ូ មកសួរ ថា៖ «តើ អ្នក ជាស្ដេច របស់ ជនជាតិ យូដា មែនឬ?»

ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបថា៖ «លោក មានប្រសាសន៍ដូច្នេះ, តើ មកពីគំនិត របស់ លោកផ្ទាល់ ឬមាន អ្នកផ្សេងទៀត ជំរាបលោក?»

លោកពីឡាត តបវិញ ថា៖ «ខ្ញុំ មិនមែនជា ជនជាតិ យូដា ទេ។ គឺ ជនជាតិ របស់អ្នក និងពួកនាយក បូជាចារ្យ ទេតើ ដែលបាន បញ្ជូនអ្នក មកខ្ញុំ។ តើ អ្នក បានធ្វើអ្វី?»

ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបថា៖ «រាជ្យ របស់ខ្ញុំ មិនមែន នៅក្នុង លោកនេះទេ។ ប្រសិនបើ រាជ្យ របស់ខ្ញុំ នៅក្នុង លោកនេះមែន, ពួកបំរើ របស់ខ្ញុំ មុខជានាំគ្នា តយុទ្ធ មិនឲ្យគេ បញ្ជូនខ្ញុំទៅ ក្នុងកណ្ដាប់ដៃ របស់ សាសន៍យូដា បានឡើយ។ ប៉ុន្តែ រាជ្យ របស់ខ្ញុំ មិនមែន នៅលោក នេះទេ។»

លោកពីឡាត ទូលសួរ ព្រះអង្គ ថា៖ «បើ ដូច្នេះ តើ អ្នក ជាស្ដេច មែនឬ?»

ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបថា៖ «លោក ទេតើ ដែលមានប្រសាសន៍ ថា, ខ្ញុំ ជាស្ដេច។ ខ្ញុំ កើតមក, ហើយ ខ្ញុំ មកក្នុង លោកនេះ ដើម្បី ផ្ដល់សក្ខីភាព អំពី សេចក្ដីពិត។ អ្នកណា កើតពី សេចក្ដីពិត, អ្នកនោះ នឹងស្ដាប់ សំឡេងខ្ញុំ។»

លោកពីឡាត ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «អ្វីទៅ សេចក្ដីពិតនោះ?»

គេ កាត់ទោស ប្រហារជីវិត ព្រះយេស៊ូ

លោកពីឡាត មានប្រសាសន៍ ដូច្នោះហើយ ក៏ចេញទៅ ជួប ជនជាតិ យូដា ជាថ្មី ម្ដងទៀត, ប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំ ពុំឃើញអ្នកនេះ មានទោស អ្វីសោះឡើយ។ តាមទំនៀមទម្លាប់ របស់អ្នករាល់គ្នា, ខ្ញុំ ត្រូវ ដោះលែង អ្នកទោសម្នាក់ ក្នុងឱកាសបុណ្យចម្លង។ តើ អ្នករាល់គ្នា ចង់ឲ្យខ្ញុំ ដោះលែង ស្ដេចយូដា ឬទេ?»

ពេលនោះ គេនាំគ្នា ស្រែកឡើង សាជាថ្មី ថា៖ «កុំ ដោះលែង អ្នកនេះឡើយ! សូម ដោះលែង បារ៉ាបាសវិញ!» រីឯ ឈ្មោះ បារ៉ាបាសនេះ ជាចោរព្រៃ។

John 18

Jesus Arrested

When he had finished praying, Jesus left with his disciples and crossed the Kidron Valley. On the other side there was a garden, and he and his disciples went into it.

²Now Judas, who betrayed him, knew the place, because Jesus had often met there with his disciples. ³So Judas came to the garden, guiding a detachment of soldiers and some officials from the chief priests and the Pharisees. They were carrying torches, lanterns and weapons.

⁴Jesus, knowing all that was going to happen to him, went out and asked them, “Who is it you want?”

⁵“Jesus of Nazareth,” they replied.

“I am he,” Jesus said. (And Judas the traitor was standing there with them.) ⁶When Jesus said, “I am he,” they drew back and fell to the ground.

⁷Again he asked them, “Who is it you want?”

“Jesus of Nazareth,” they said.

⁸Jesus answered, “I told you that I am he. If you are looking for me, then let these men go.” ⁹This happened so that the words he had spoken would be fulfilled: “I have not lost one of those you gave me.”^[a]

¹⁰Then Simon Peter, who had a sword, drew it and struck the high priest’s servant, cutting off his right ear. (The servant’s name was Malchus.)

¹¹Jesus commanded Peter, “Put your sword away! Shall I not drink the cup the Father has given me?”

¹²Then the detachment of soldiers with its commander and the Jewish officials arrested Jesus. They bound him ¹³and brought him first to Annas, who was the father-in-law of Caiaphas, the high priest that year. ¹⁴Caiaphas was the one who had advised the Jewish leaders that it would be good if one man died for the people.

Peter’s First Denial

¹⁵Simon Peter and another disciple were following Jesus. Because this disciple was known to the high priest, he went with Jesus into the high priest’s courtyard, ¹⁶but Peter had to wait outside at the door. The other disciple, who was known to the high priest, came back, spoke to the servant girl on duty there and brought Peter in.

¹⁷“You aren’t one of this man’s disciples too, are you?” she asked Peter.

He replied, “I am not.”

¹⁸It was cold, and the servants and officials stood around a fire they had made to keep warm. Peter also was standing with them, warming himself.

The High Priest Questions Jesus

¹⁹Meanwhile, the high priest questioned Jesus about his disciples and his teaching.

²⁰“I have spoken openly to the world,” Jesus replied. “I always taught in synagogues or at the temple, where all the Jews come together. I said nothing in secret. ²¹Why question me? Ask those who heard me. Surely they know what I said.”

²²When Jesus said this, one of the officials nearby slapped him in the face. “Is this the way you answer the high priest?” he demanded.

²³“If I said something wrong,” Jesus replied, “testify as to what is wrong. But if I spoke the truth, why did you strike me?” ²⁴Then Annas sent him bound to Caiaphas the high priest.

Peter’s Second and Third Denials

²⁵Meanwhile, Simon Peter was still standing there warming himself. So they asked him, “You aren’t one of his disciples too, are you?”

He denied it, saying, “I am not.”

²⁶One of the high priest’s servants, a relative of the man whose ear Peter had cut off, challenged him, “Didn’t I see you with him in the garden?” ²⁷Again Peter denied it, and at that moment a rooster began to crow.

Jesus Before Pilate

²⁸Then the Jewish leaders took Jesus from Caiaphas to the palace of the Roman governor. By now it was early morning, and to avoid ceremonial uncleanness they did not enter the palace, because they wanted to be able to eat the Passover. ²⁹So Pilate came out to them and asked, “What charges are you bringing against this man?”

³⁰“If he were not a criminal,” they replied, “we would not have handed him over to you.”

³¹Pilate said, “Take him yourselves and judge him by your own law.”

“But we have no right to execute anyone,” they objected. ³²This took place to fulfill what Jesus had said about the kind of death he was going to die.

³³Pilate then went back inside the palace, summoned Jesus and asked him, “Are you the king of the Jews?”

³⁴“Is that your own idea,” Jesus asked, “or did others talk to you about me?”

³⁵“Am I a Jew?” Pilate replied. “Your own people and chief priests handed you over to me. What is it you have done?”

³⁶Jesus said, “My kingdom is not of this world. If it were, my servants would fight to prevent my arrest by the Jewish leaders. But now my kingdom is from another place.”

³⁷“You are a king, then!” said Pilate.

Jesus answered, “You say that I am a king. In fact, the reason I was born and came into the world is to testify to the truth. Everyone on the side of truth listens to me.”

³⁸“What is truth?” retorted Pilate. With this he went out again to the Jews gathered there and said, “I find no basis for a charge against him. ³⁹But it is your custom for me to release to you one prisoner at the time of the Passover. Do you want me to release ‘the king of the Jews’?”

⁴⁰They shouted back, “No, not him! Give us Barabbas!” Now Barabbas had taken part in an uprising.

Footnotes:

John 18:9 John 6:39

1 comment:

Anonymous11:33 AM
Why are you posting such garbage? Keep your religious beliefs to yourself. You obviously do not believe in free speech as you hypocritically pretend to champion on this site. Obviously, you are one nut-case religious fanatic with whom it would be a waste of time to have a dialogue with. Meaning - you are are a sadly mentally disturbed person.
ReplyDelete
Replies

ប្រវត្តិសាស្ត្រ ប្រទេស កម្ពុជា | History Series

សម រង្ស៊ី / Sam Rainsy: ខ្ញុំ សូម លាតត្រដាង ប្រវត្តិសាស្ត្រ ប្រទេស កម្ពុជា មួយរយៈកាល (ពីឆ្នាំ ១៩៥១ ដល់ឆ្នាំ ១៩៩១) ដែលគេ បិទបាំង មិនឲ្យ ប្រជារាស្ត្រខ្មែរ បានដឹង។ I would like to expose a period of Cambodia's history (from 1951 to 1991) that has been hidden to the Cambodian people.