វិភាគ៖ សញ្ញាណ នៃការបែកបាក់ សាមគ្គី ជាតិ
ដោយ៖ ណុល ដារ៉ា / វីអូឌី | ថ្ងៃចន្ទ ទី3 ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ2014
ចាប់ពីក្រោយពីការបោះឆ្នោតជាតិថ្ងៃទី២៨ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៣ មកដល់ពេលនេះ ការជាប់គាំងនយោបាយខ្មែរ បានអូសបន្លាយរយៈពេលជាង៦ខែមកហើយ។ មូលហេតុចម្បងដែលនាំឲ្យមានវិបត្តិនយោបាយនេះ គឺលទ្ធផលបោះឆ្នោតជាតិ ដែលគណបក្សសង្គ្រោះជាតិចោទប្រកាន់ថាមានការលួចបន្លំ។
ភ្លាមៗក្រោយការប្រកាសលទ្ធផលបណ្ដោះអាសន្ន គណបក្សសង្គ្រោះជាតិបានទាមទារឲ្យមានការផ្ទៀងផ្ទាត់សន្លឹកឆ្នោតឡើងវិញ ដោយមានការចូលរួមពីអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលជាតិ និងអន្តរជាតិ ប៉ុន្តែគណៈកម្មាធិការជាតិរៀបចំការបោះឆ្នោត គជប បានបដិសេធទៅនឹងការទាមទារនេះ។
ទោះយ៉ាងណា ក្រុមប្រឹក្សាធម្មនុញ្ញបានសម្រេចឲ្យ គណៈកម្មាធិការជាតិរៀបចំការបោះឆ្នោត គជប បើកកញ្ចប់សុវត្ថិភាពមួយចំនួនតូច ហើយកញ្ចប់សុវត្ថិភាពបើកដំបូងគេ មកពីខេត្តក្រចេះ សុទ្ធតែបង្ហាញនូវភាពមិនប្រក្រតីធ្ងន់ធ្ងរ។
គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ បានធ្វើបាតុកម្មជាបន្តបន្ទាប់ ដើម្បីទាមទារឲ្យមានការបោះឆ្នោតឡើងវិញ ហើយបាតុកម្មដ៏ធំបំផុតមិនធ្លាប់មានពីមុនមក មានបាតុករចូលរួមហែក្បួនប្រមាណមួយលាននាក់ កាលពីចុងខែធ្នូកន្លងទៅ។
មួយថ្ងៃក្រោយមក គឺនៅថ្ងៃទី៤ ខែមករា កងកម្លាំងសន្តិសុខរបស់រដ្ឋាភិបាល បានបំបែកការជួបជុំរបស់បាតុករគាំទ្រគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ នៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យ ដោយវាយទាំងព្រះសង្ឃ កម្ទេចទាំងវេទិកា ហើយបំបិទលែងឲ្យមានសិទ្ធិជួបជុំគ្នាទៀត ដោយពង្រាយកងសន្តិសុខនៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យ ធ្វើឲ្យទីលាននេះ លែងបំពេញតួនាទី ដូចឈ្មោះដែលគេដាក់ឲ្យ។
ក្រោយពីបាត់មុខជាយូរ បន្ទាប់ពីការប្រកាសលទ្ធផលឆ្នោតដ៏ចម្រូងចម្រាស នៅក្នុងពិធីសម្ពោធជាផ្លូវការភូមិកុមារ អេស អូ អេស នៅខេត្តក្រចេះ កាលពីថ្ងៃទី១៨ ខែមករា លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន បានអំពាវឲ្យអ្នកគាំទ្រគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ត្រៀមខ្លួនប្រឆាំងតបនឹងបាតុកម្មដែលមានចរិតផ្ដួលរំលំរដ្ឋាភិបាល «ការទាមទារណាក៏ដោយ ខុសពីរដ្ឋធម្មនុញ្ញ មិនអាចទទួលយកបានទេ បងប្អូនអ្នកដែលបោះឆ្នោតឲ្យគណបក្សប្រជាជនទាំងឡាយ ត្រូវត្រៀមខ្លួនដើម្បីប្រឆាំងតបជាមួយទង្វើទាំងឡាយ ដែលខ្វះការទទួលខុសត្រូវ និងមានចរិតជារដ្ឋប្រហារ»។
មួយថ្ងៃក្រោយមក គឺនៅថ្ងៃ១៩ ខែមករា កូនប្រុសរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន លោកហ៊ុន ម៉ានិត បានសរសេរនៅលើហ្វេសប៊ុករបស់ខ្លួនថា «ខ្ញុំប្រហែលជាមិនអាចឃាត់ក្រុមយុវជន និងក្រុមគាំទ្រគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាបានទៀតទេ ... បេះដូងពួកគេកំពុងឆេះ និងពោរពេញដោយការស្អប់មេដឹកនាំគណបក្សប្រឆាំង និងមិនចង់ស្ដាប់ការព្រុស ការដាក់បណ្ដាសារ និងការជេរប្រមាថមេដឹកនាំខ្លួន ជាពិសេសលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី» នេះបើតាមការចុះផ្សាយរបស់កាសែតភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍កាលពីថ្ងៃទី២៨ ខែមករា កន្លងទៅ។
ក្រុមអ្នកវិភាគយល់ថា សារនយោបាយរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី និងកូនប្រុសរបស់លោកជាបន្តបន្ទាប់គ្នាបែបនេះ គឺជាសញ្ញាមួយបញ្ជាក់ឲ្យឃើញពីការបែកបាក់សាមគ្គីជាតិយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ និងដ៏គួរឲ្យព្រួយបារម្ភ។
សាស្ត្រាចារ្យប្រវត្តិសាស្ត្រ លោកសំបូរ ម៉ាណ្ណារ៉ា មានប្រសាសន៍ថា អ្នកចេះដឹងខាងប្រវត្តិសាស្ត្រ និងដំណើរការវិវត្តន៍នៃពិភពលោកជាក់ស្ដែង គេគិតទុកជាមុនហើយថា នឹងមានបញ្ហាប្រឈមបែបនេះ។ លោកសាស្ត្រាចារ្យបានលើកឡើង ពីការបែកបាក់សាមគ្គីគ្នានៅសម័យបុរាណ ដូចជាសម័យអាណាចក្រភ្នំ អាណាចក្រចេនឡា និងសម័យកណ្ដាលជាដើម ហើយថាសកម្មភាពដែលកើតឡើងនៅពេលថ្មីៗនេះ ជាសញ្ញាណបញ្ជាក់ឲ្យឃើញនូវការបែកបាក់។
បើសិនជាមានទំនាស់គ្នា តាមរយៈនៃវិបត្តិរវាងក្រុមបក្សពួកម្ខាងៗតទល់គ្នា នោះឯងគឺជាសញ្ញាណនៃការបែកបាក់ជាតិហើយបាទ។
អ្នកវិភាគនយោបាយ លោកបណ្ឌិតសុខ ទូច ឲ្យយោបល់ថា សញ្ញាណនៃការបែកបាក់ជាតិ គឺនៅពេលដែលអ្នកនយោបាយទ័លច្រក អស់ផ្លូវដោះស្រាយ។
នៅពេលដែលអ្នកនយោបាយប្រើប្រាស់បន្លាជោះបន្លា យើងឃើញថា ជាតិយើងឈានទៅដល់បែកបាក់ជាទម្ងន់ហើយ ដែលអ្នកនយោបាយគ្មានដំណោះស្រាយ។
លោកបណ្ឌិតសុខ ទូច បន្ថែមទៀតថា មូលហេតុដែលនាំឲ្យឈានដល់ការបែកបាក់គ្នានេះ មកពីអ្នកនយោបាយមិនគោរពរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងមិនដោះស្រាយបញ្ហាទាន់ពេលវេលា បណ្ដែតបណ្ដោយឲ្យសភាពការណ៍កាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ។
អ្នកស្រាវជ្រាវបញ្ហាសង្គម និងជាអ្នកវិភាគនយោបាយខ្មែរ លោក កែម ឡី មានប្រសាសន៍ថា ការប្រឆាំងគ្នាទៅវិញទៅមកពីគ្នាបក្សមួយទៅគណបក្សមួយ វាមិនជាការអាក្រក់ទេ បើសិនការប្រឆាំងនោះជាការសម្ដែងមតិ សម្ដែងគំនិត។
ប្រជាជនមិនបែកបាក់ទេ ខ្ញុំគិតថា អ្នកនយោបាយរាល់ថ្ងៃនេះបានបែកបាក់។ ខ្ញុំគិតថាជាតិទាំងមូលមិនបែកបាក់ទេ គាត់មានការយល់ដឹងច្រើន ប៉ុន្តែអ្នកនយោបាយវាមានការបែកបាក់ទៅវិញ។
លោកបន្ថែមថា កត្តាដែលធ្វើឲ្យមានភាពតានតឹងដូចសព្វថ្ងៃគឺមានបី មួយអ្នកនយោបាយធ្វើនយោបាយសម្រាប់តែខ្លួនឯង មិនគិតដល់ភាពយូរអង្វែងដល់កូនចៅជំនាន់ក្រោយ ទីពីរមកពីខ្មែរយើងខ្វះទិន្នន័យសិក្សាតាមបែបវិទ្យាសាស្ត្ររួម យើងឃើញព្រឹត្តិការណ៍មួយបកស្រាយពីរ វែកញែកចេញជាពីរ និងទីបីមកពីយើងមានច្បាប់មិនច្បាស់លាស់ ជាកត្តាធ្វើឲ្យអ្នកដឹកនាំញៀនអំណាច មិនចង់ចុះចេញពីអំណាច។
ទោះបីជាយ៉ាងណា ក្រុមអ្នកវិភាគយល់ឃើញដូចគ្នាថា ភាពមិនប្រក្រតីនៃការបោះឆ្នោត គឺជាបុព្វហេតុចម្បងនៃការបែកបាក់នេះ ហើយថា ចំណងនៅត្រង់ណា គេត្រូវតែស្រាយនៅកន្លែងនោះ។
No comments:
Post a Comment