Paris Peace Accords 23 Oct. 1991

Tuesday, March 18, 2014

ជនជាតិ​កួយ៖ រដ្ឋាភិបាល​ លុប​បំបាត់​ វប្បធម៌​ជនជាតិ​កួយ ​ក្រោម​គម្រោង​អភិវឌ្ឍន៍

កាប់​ព្រៃ​ឈើ ឡាន ហ្វេង ព្រះវិហារ ៦១០
១៤-មីនា-២០១៤៖ សកម្មភាព​កាប់​បំផ្លាញ​ព្រៃ​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ចិន ឡាន ហ្វេង នា​ឃុំ​ប្រមេរ ស្រុក​ត្បែងមានជ័យ ខេត្ត​ព្រះវិហារ។

ជនជាតិ​កួយ ដាក់​បណ្ដាសា ឡាន ហ្វេង ព្រះវិហារ ៦១០
១៤-មីនា-២០១៤៖ ជនជាតិ​ភាគ​តិច​កួយ ធ្វើ​ពិធី​បួង​សួង និង​ដាក់​បណ្ដាសា​ក្រុមហ៊ុន​ចិន ឡាន ហ្វេង និង​អាជ្ញាធរ នា​ឃុំ​ប្រមេរ ស្រុក​ត្បែងមានជ័យ ខេត្ត​ព្រះវិហារ។ RFA/Tep Soravy

ជនជាតិ​កួយ៖ រដ្ឋាភិបាល​ លុប​បំបាត់​ វប្បធម៌​ជនជាតិ​កួយ ​ក្រោម​គម្រោង​អភិវឌ្ឍន៍

ដោយ ទេព សុរ៉ាវី / អាស៊ីសេរី | ១៨ មីនា ២០១៤
ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​កួយ ច្រើន​រយ​គ្រួសារ​មក​ពី​ភូមិ​ចំនួន​៣ ក្នុង​ឃុំ​ប្រមេរ ស្រុក​ត្បែងមានជ័យ ខេត្ត​ព្រះវិហារ បាន​រិះគន់​ចំពោះ​ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​របស់​រដ្ឋាភិបាល​ទៅ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ចិន វិនិយោគ ថា​កំពុង​ធ្វើ​ឲ្យ​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​កួយ បាត់​បង់​វប្បធម៌​ប្រពៃណី​ពី​ដូនតា។ ការ​ចោទ​ប្រកាន់​នេះ កើត​មាន​បន្ទាប់​ពី​រដ្ឋាភិបាល​សម្រេច​ប្រគល់​ដី​ព្រៃ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ចិន វិនិយោគ ដោយ​ពុំ​បាន​ពិភាក្សា​ជាមួយ​ពលរដ្ឋ​ម្ចាស់​ស្រុក​ជា​មុន។
«សំឡេង​បន់​ស្រន់​របស់​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​កួយ ឲ្យ​លោក​យក​យក្ស​ភ្លោះ​ជួយ...»
ក្រុម​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​កួយ បាន​ដុត​ធូប​បន់​ស្រន់​នៅ​លើ​គំនរ​អាចម៍​ដី ដែល​ទើប​កាយ​លុប​ថ្មីៗ​ក្នុង​រណ្ដៅ​មួយ ដែល​ក្រុមហ៊ុន​ចិន ឡាន ហ្វេង ប្រើ​គ្រឿងចក្រ​ឈូស​គាស់​យក​ផ្ទាំង​ថ្ម​បុរាណ​មួយ​ឈ្មោះ យក្ស​ភ្លោះ ដែល​អ្នក​ភូមិ​មាន​ជំនឿ​ថា​ជា​អារក្ស​ថែ​រក្សា​ជនជាតិ​ភាគ​តិច​កួយ។
ជនជាតិ​ភាគ​តិច​កួយ មក​ពី​ភូមិ​ចំនួន​៣ ក្នុង​ឃុំ​ប្រមេរ ជិត ៥០​នាក់ បាន​ចាក​ចេញ​ពី​ភូមិ​មក​បោះ​ជម្រក​ស្នាក់​នៅ​កណ្ដាល​ព្រៃ​ជាង ៣​ខែ​មក​ហើយ ចាប់​តាំង​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២ មករា ដើម្បី​ប្រឆាំង​ទៅ​នឹង​ការ​ឈូស​បំផ្លាញ​ព្រៃ​សហគមន៍​ពី​ក្រុមហ៊ុន​ចិន ចំនួន​៥ ដែល​ទទួល​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ពី​រដ្ឋាភិបាល​ដំា​អំពៅ​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ​សហគមន៍។
ឈើ​រាប់​ម៉ឺន​កំណាត់​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​កាត់​កង់​តូចៗ ដាក់​តម្រៀប​លើ​គ្នា​ជា​គំនរ​យ៉ាង​វែង​នៅ​សង​ខាង​ផ្លូវ​ចូល ទៅ​ដល់​ជំរំ​បណ្ដោះ​អាសន្ន​របស់​ជនជាតិ​ភាគ​តិច​កួយ។ ព្រៃ​វាល​ដែល​ជនជាតិ​ភាគ​តិច​ធ្លាប់​ធ្វើ​ចម្ការ​វិល​ជុំ បោច​ស្លឹក​ព្រេច ទី​ឃ្វាល​គោល​ក្របី និង​ប្រមាញ់​សត្វ​ព្រៃ ក្លាយ​ជា​ដី​វាល​ធំ​ល្វឹងល្វើយ​ដាច់​កន្ទុយ​ភ្នែក។
អង្គុយ​លើ​កំណាត់​ឈើ​មុខ​កូន​ខ្ទម​តូច​មួយ ដែល​ធ្វើ​ខ្ពស់​ពី​ដី លោកស្រី យ៉ែម លឿន បាន​វេច​បង្វេច​មក​ស្នាក់​នៅ​ជំរំ ដើម្បី​ការពារ​ព្រៃ​ឈើ​ដែល​នៅ​សេសសល់។ លោកស្រី​ប្រាប់​ថា ក្រុមហ៊ុន​បាន​ឈូស​ដី​ព្រៃ​អារក្ស ចម្ការ​វិល​ជុំ និង​ដើម​ឈើ​ទាល ដែល​អ្នក​ភូមិ​ធ្លាប់​ដង​ជ័រ​ទឹក​អស់​រាប់​ម៉ឺន​ដើម​របស់​អ្នក​ភូមិ ហើយ​ដី​ស្រែ​ចម្ការ ២​ហិកតារ​របស់​គាត់ ត្រូវ​ក្រុមហ៊ុន​ឈូស​យក​ដាំ​អំពៅ។
«សំឡេង»
លោកស្រី យ៉ែម លឿន និង​ជនជាតិ​កួយ ឯ​ទៀត​បាន​ឆ្លាស់​វេន​គ្នា​មក​ដេក​យាម​ជំរំ​នៅ​កណ្ដាល​ព្រៃ ដោយ​អ្នក​ខ្លះ​វេច​ទាំង​ឆ្នាំង​ជើង​ក្រាន អង្ករ អង្រឹង ខ្នើយ​ភួយ​មក​ដេក​ចាំ។ ពួក​គេ​ហាក់​ស្ទាក់ស្ទើរ​មិន​ប្រាកដ​ក្នុង​ចិត្ត ថា​នឹង​ឈប់​ដេក​យាម​ដី​បែប​នេះ​ដល់​ពេល​ណា​ទៀត ប្រសិន​បើ​អាជ្ញាធរ​នៅ​មិន​ទាន់​ដោះស្រាយ​នោះ។
ក្រុមហ៊ុន ឡាន ហ្វេង ឈូស​ឆាយ​ដី​ព្រៃ​វាល​របស់​សហគមន៍​ជនជាតិ​ភាគ​តិច​កួយ ប្រមាណ ៥០% លើ​ផ្ទៃ​ដី​សម្បទាន​ជាង ៩​ពាន់​ហិកតារ (៩.០១៥​ហិកតារ)។ អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​ព្រះវិហារ ធ្លាប់​ប្រជុំ​ជាមួយ​អ្នក​ភូមិ ហើយ​ប្រាប់​ថា ធ្វើ​ជា​កម្មករ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ជា​ការងារ​ល្អ​ជាង​ធ្វើ​ស្រែ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង។ ប៉ុន្តែ អ្នក​ភូមិ​បដិសេធ ដោយ​ចង់​រក្សា​ប្រពៃណី​វប្បធម៌​ជនជាតិ​ភាគ​តិច​កួយ។ ម្យ៉ាង ក្រុមហ៊ុន​មិន​ត្រូវ​ការ​កម្មករ​ទេ ដោយសារ​តែ​បច្ចេកទេស​ថ្មី​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​ដាំ​អំពៅ ប្រើ​សុទ្ធតែ​ម៉ាស៊ីន​ទំនើបៗ។
«សំឡេង»
អ្នកស្រី ជ័យ ភាត ប្រាប់​ថា​ព្រៃ​ឈើ គឺ​ជា​អាយុ​ជីវិត​របស់​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​កួយ។ អ្នកស្រី​ស្ដាយ​ចម្ការ​វិល​ជុំ ដែល​ធ្លាប់​ដាំ​ស្រូវ ជ័រ​ទឹក​ដែល​ធ្លាប់​ដួស ទី​ទួល​ធ្លាប់​ឃ្វាល​គោល​ឲ្យ​ស៊ី​ស្មៅ និង​កន្លែង​ធ្លាប់​ដឹក​ឆ្កែ​ដើរ​រក​សត្វ ស្រាប់​តែ​បាត់​មួយ​ប៉ប្រិច​ភ្នែក ដោយ​ក្រុមហ៊ុន​បំផ្លាញ។


«សំឡេង»
ទីប្រឹក្សា​សហគមន៍​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​កួយ លោកស្រី ទេព ទឹម ប្រាប់​ថា អាជ្ញាធរ​មិន​ខ្វល់​ពី​ការ​បាត់​ប្រពៃណី​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​កួយ ទេ។ លោកស្រី​បញ្ជាក់​ថា ការ​អភិវឌ្ឍ​របស់​រដ្ឋាភិបាល​ដោយ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ចិន នេះ ហាក់​ដូច​ជា​កំពុង​បណ្តោយ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​យក​ត្រាក់ទ័រ​ឈូស​ព្រៃ​លុប​កប់​ប្រពៃណី និង​វប្បធម៌​របស់​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​កួយ ចោល​ដោយ​គ្មាន​ស្រណោះ។
«សំឡេង»
យោង​តាម​សៀវភៅ​រាជកិច្ច​ដែល​បាន​ចេញ​ផ្សាយ​ដោយ​ទីស្ដីការ​គណៈរដ្ឋមន្ត្រី ឲ្យ​ដឹង​ថា ចាប់​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​២០០៩ រហូត​ដល់​ដើម​ឆ្នាំ​២០១៤ រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា បាន​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ចំនួន ២២​ម៉ឺន ៧​ពាន់​ហិកតារ ទៅ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ឯកជន​ចំនួន​៣៤ ដើម្បី​ធ្វើ​ការ​វិនិយោគ​លើ​ដំណាំ​កសិឧស្សាហកម្ម​នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​ព្រះវិហារ។
អភិបាល​ខេត្ត​ព្រះវិហារ លោក អ៊ុំ ម៉ារ៉ា និង​លោក ខួយ ឃុនហ៊រ នាយក​រដ្ឋបាល​សាលា​ខេត្ត មិន​អាច​ទាក់ទង​បាន​ទេ ដោយ​លោក​មិន​លើក​ទូរស័ព្ទ។
ជំទប់​ទី​២ ឃុំ​ប្រមេរ លោក ធួន ញ៉ិប ប្រាប់​ថា ជនជាតិ​ភាគ​តិច​កួយ ស្ទើរ​តែ ៨០% ក្នុង​ឃុំ​ប្រមេរ បាន​ស្ម័គ្រ​ទទួល​យក​ការ​អភិវឌ្ឍ​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ចិន។ ពួក​គេ​ទាំង​នោះ​ស្ដាយ​នូវ​ប្រពៃណី វប្បធម៌​ជនជាតិ​ភាគ​តិច ប៉ុន្តែ​ចង់​អភិវឌ្ឍ​ខ្លួន​ឲ្យ​តាម​សម័យ​កាល។
«សំឡេង»
ជំទប់​ឃុំ​ទី​២​រូប​នេះ​ប្រាប់​ថា មូលហេតុ​ដែល​អ្នក​ភូមិ​ទៅ​បោះ​ជំរំ​ស្នាក់​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ​នោះ ទំនង​ជា​មាន​ការ​ញុះញង់​ពី​អ្នក​នយោបាយ ឬ​ពី​អង្គការ​សង្គម​ស៊ីវិល ដែល​ចេះ​តែ​បញ្ឆេះ​រឿង​នេះ​ឲ្យ​កាន់​តែ​ក្តៅ។ តាម​ពិត​នោះ ក្រុមហ៊ុន​ចូល​មក​អភិវឌ្ឍ​នេះ គឺ​បង្កើត​មុខ​របរ​ដល់​ពលរដ្ឋ​ឲ្យ​មាន​ជីវិត​ធូរធារ។
វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី មិន​អាច​ទាក់ទង​តំណាង​ក្រុមហ៊ុន​ចិន ឡាន ហ្វេង សុំ​ឲ្យ​បំភ្លឺ​រឿង​នេះ​បាន​ទេ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១៧ មីនា។
តាម​ការ​អះអាង​ពី​មន្ត្រី​អង្គការ​អាដហុក (Adhoc) ប្រាប់​ថា តាម​ការ​ស្រាវជ្រាវ ក្រុមហ៊ុន​៥ រួម​មាន​ក្រុមហ៊ុន ឡាន ហ្វេង ក្រុមហ៊ុន រូយ ហ្វេង ក្រុមហ៊ុន ហេង យូ ក្រុមហ៊ុន ហេង ណុង និង​ក្រុមហ៊ុន ហេង រូយ គឺ​ជា​ក្រុមហ៊ុន​តែ​មួយ ដោយសារ​តែ​ក្រុមហ៊ុន​ទាំង​នោះ​មាន​អាសយដ្ឋាន និង​លេខ​ទូរស័ព្ទ​ទាក់ទង​តែ​មួយ។ អង្គការ​នេះ​សន្និដ្ឋាន​ថា មូលហេតុ​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​នេះ​បំបែក​ខ្លួន​ឲ្យ​បាន​ច្រើន​នោះ គឺ​ដើម្បី​ទិសដៅ​ច្បាម​យក​ដី​ព្រៃ​សហគមន៍​មក​ក្ដោបក្ដាប់​ឲ្យ​បាន​ច្រើន។ បច្ចុប្បន្ន ក្រុមហ៊ុន​ចិន ទាំង​៥ ទទួល​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​លើ​ផ្ទៃ​ដី​ជាង ៤​ម៉ឺន ២​ពាន់​ហិកតារ (៤២.០០០​ហិកតារ) នៅ​ក្នុង​ស្រុក​ឆែប ស្រុក​ជ័យសែន និង​ស្រុក​ត្បែងមានជ័យ។
អនុ​ប្រធាន​ស៊ើប​អង្កេត​សមាគម​ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​អាដហុក លោក ចាន់ សុវ៉េត ឲ្យ​ដឹង​ថា ការ​កាប់​ព្រៃ​ទន្ទ្រាន​យក​ដី​ជា​ទង្វើ​មួយ​ដែល​ពិភពលោក​មិន​គាំទ្រ ពិសេស​ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ដោយ​គ្មាន​ការ​ពិគ្រោះ​យោបល់​ជាមួយ​អ្នក​ភូមិ។ ម្យ៉ាង​ទៀត អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​ហាក់​មិន​អើពើ​ជាមួយ​ពួក​គាត់ និង​បណ្តោយ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​កាប់​ឆ្ការ​ដី​ព្រៃ លុប​បំបាត់​វប្បធម៌​ប្រពៃណី និង​ព្រៃ​អារក្ស​របស់​ជនជាតិ​ភាគ​តិច​ចោល។
«សំឡេង»
រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា បាន​ធ្វើ​អនុបយោគ និង​បាន​ផ្តល់​សម្បទាន​ដី​សេដ្ឋកិច្ច​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន ឡាន ហ្វេង វិនិយោគ​ដំណាំ​កៅស៊ូ​អាកាស្យា និង​អំពៅ ជាង ៩​ពាន់​ហិកតារ នៅ​ឃុំ​ប្រមេរ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​៨ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១១។ ប៉ុន្តែ ក្រុមហ៊ុន​នេះ​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​ធ្វើ​សកម្មភាព​ឈូស​ឆាយ​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​៨ មេសា ឆ្នាំ​២០១២ ធ្វើ​ឲ្យ​ប៉ះពាល់​ដល់​ដី​សហគមន៍​ប្រកប​របរ​កសិកម្ម​ប្រពៃណី ព្រៃ​ជំនឿ និង​ធនធាន​ធម្មជាតិ ដែល​ធ្លាប់​អាស្រ័យ​ផល និង​តំបន់​ប្រាសាទ​មួយ​ចំនួន​ទៀត៕



No comments:

Post a Comment