Genesis
Book
of BEGINNINGS -- heavens and earth, light and darkness, seas and land,
animals and vegetation with humankind as the climax of God's creative
activity "in His image". Book of RELATIONSHIPS -- between God and His
creation, between God and humankind, and between human beings. Written
by Moses approx. 1440 B.C. ("before Christ") during the Exodus.
យ៉ាកុប
ឲ្យពរកូន របស់ យ៉ូសែប
ក្រោយមក មានគេ ជំរាបយ៉ូសែប
ថា, «ឪពុក របស់លោក មានជំងឺ។» លោក ក៏ទៅជួបឪពុក, ទាំងនាំ កូនប្រុស របស់លោក ទាំងពីរនាក់,
គឺ ម៉ាណាសេ និងអេប្រាអ៊ីម ទៅជាមួយផង។ គេ ជំរាបយ៉ាកុប ថា៖ «លោក យ៉ូសែប ជាកូន មករក ជួបលោក។» អ៊ីស្រាអែល ក៏ប្រមូលកម្លាំង, ក្រោកអង្គុយ លើគ្រែ។
យ៉ាកុប មានប្រសាសន៍
ទៅយ៉ូសែប ថា៖ «ព្រះជាម្ចាស់ ដ៏មាន ប្ញទ្ធានុភាព ខ្ពង់ខ្ពស់ បំផុត
ដែលយាងមក ឲ្យពុកឃើញ នៅលូស ក្នុងស្រុក កាណាន បានប្រទានពរពុក។ ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល មកពុក
ថា, “យើង នឹងធ្វើ ឲ្យអ្នក មានកូនចៅ
ជាច្រើន និងកើន ចំនួនឡើង បានទៅ ជាប្រជាជាតិ ដ៏ច្រើន។ យើង នឹងប្រគល់ ទឹកដីនេះ ឲ្យពូជពង្ស របស់អ្នក
ទុកជាកម្មសិទ្ធិ រហូត តទៅ។”
«ឥឡូវនេះ
កូនទាំងពីរ របស់កូន ដែលកើត នៅស្រុក អេស៊ីប មុនពេល ពុកមកដល់ ត្រូវ រាប់
ជាកូន របស់ពុក, គឺ អេប្រាអ៊ីម និងម៉ាណាសេ នឹងត្រូវ រាប់
ជាកូន របស់ពុក ដូចរូបេន និងស៊ីម្មានដែរ។ ចំពោះកូន ឯទៀតៗ ដែលកូន បានបង្កើត
មកតាមក្រោយ, ទើប រាប់ថា, ជាកូន
របស់កូន។ កូនៗ ដែលកើតមក
តាមក្រោយនោះ នឹងទទួល
កេរមត៌ក តាមរយៈ អេប្រាអ៊ីម និងម៉ាណាសេ។
ពេលពុក ត្រឡប់មក ពីស្រុក ប៉ាដាន់វិញ, រ៉ាជែល ម្ដាយកូន បានស្លាប់នៅ នឹងដៃឪពុក ជិតភូមិ អេប្រាតា
នៅស្រុក កាណាន។ ពុក បានបញ្ចុះសព ម្ដាយកូន
នៅទីនោះ តាមផ្លូវទៅ អេប្រាតា (គឺ, ភូមិ បេថ្លេហិម)។»
យ៉ូសែប ឆ្លើយថា៖ «នេះ
ជាកូនៗ ដែលព្រះជាម្ចាស់ ប្រទានមកកូន នៅស្រុកនេះ។»
អ៊ីស្រាអែល មានប្រសាសន៍
ថា៖ «ចូរ
កូននាំគេ ចូលមក ជិតពុកមក៍; ពុក នឹងឲ្យពរគេ។»
ពេលនោះ ភ្នែក របស់
អ៊ីស្រាអែល ចុះអន់ថយ, ព្រោះ លោក ចាស់ហើយ, មើលអ្វី
ពុំ ឃើញ ទៀតទេ។ យ៉ូសែប នាំកូន ចូលទៅជិតឪពុក។
អ៊ីស្រាអែល ក៏ឱប ថើបចៅ។
អ៊ីស្រាអែល មានប្រសាសន៍
ថា៖ «កាលពីមុន
ពុក គ្មានសង្ឃឹម ថា, នឹងឃើញ មុខកូន ទៀតទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ ព្រះជាម្ចាស់ បានប្រោស ឲ្យពុក
ឃើញពូជពង្ស របស់កូន ថែមទៀត។»
យ៉ូសែប បានយក កូនៗ
ចេញពីភ្លៅឪពុក, រួច លោក ក្រាបចុះ,
អោនមុខដល់ដី។ បន្ទាប់មក
យ៉ូសែប នាំកូន ទាំងពីរ ចូលមកជិតឪពុក។ លោក កាន់អេប្រាអ៊ីម នៅដៃស្ដាំ, គឺ ឲ្យនៅ ខាងឆ្វេង អ៊ីស្រាអែល, និងកាន់ ម៉ាណាសេ
នៅដៃឆ្វេង, គឺ នៅខាងស្ដាំ អ៊ីស្រាអែល។ អ៊ីស្រាអែល បានខ្វែងដៃ, គឺ លោក ដាក់ដៃស្ដាំ លើក្បាល អេប្រាអ៊ីម ជាប្អូន, និងដាក់ដៃឆ្វេង លើក្បាល ម៉ាណាសេ ជាកូនច្បង, រួច លោក ឲ្យពរ យ៉ូសែប ថា៖
«សូម
ព្រះជាម្ចាស់ ដែលលោក អប្រាហាំ
និងលោក អ៊ីសាក ធ្លាប់គោរព
បំរើ,
សូម ព្រះជាម្ចាស់
ដែលថែរក្សាពុក
តាំងពីពុក កើតមក
រហូត ដល់សព្វថ្ងៃ,
សូម ទេវតា
ដែលបាន រំដោះពុក ឲ្យរួចផុត
ពីគ្រោះថ្នាក់ គ្រប់យ៉ាង
ប្រទានពរ កូនប្រុស ទាំងពីរ។
សូម ឲ្យគេ រំលឹក
ឈ្មោះពុក,
ឈ្មោះ របស់ លោក
អប្រាហាំ ជាជីតា,
និងឈ្មោះ របស់ លោក
អ៊ីសាក ជាឪពុក របស់ពុក
តាមរយៈកូន ទាំងពីរ។
សូម ឲ្យកូន ទាំងពីរ
មានកូនចៅ
ជាច្រើន អនេក នៅក្នុង
ស្រុកនេះ។»
យ៉ូសែប ឃើញឪពុក ដាក់ដៃស្ដាំ
លើក្បាល អេប្រាអ៊ីម ដូច្នេះ, លោក មិនពេញចិត្តទេ។ លោក ទាញដៃ ឪពុកចេញ ពីក្បាល អេប្រាអ៊ីម យកទៅដាក់
លើក្បាល របស់ ម៉ាណាសេ។ យ៉ូសែប ជំរាបឪពុក ថា៖ «មិនមែន ដូច្នេះទេ,
ពុក។ កូនបង នៅខាងនេះ; សូម ដាក់ដៃស្ដាំ លើក្បាលគេ ឯណេះវិញ។»
ប៉ុន្តែ ឪពុកលោក ប្រកែក
ថា៖ «ពុក
ដឹងហើយកូន; ពុក ដឹងហើយ ថា, ម៉ាណាសេ
ជាកូនច្បង; គេ ក៏នឹងបានទៅ ជាប្រជាជាតិមួយ ដ៏ធំដែរ។
ប៉ុន្តែ ប្អូន របស់គេ នឹងបានទៅ ជាប្រជាជាតិមួយ
ធំជាងគេ ទៅទៀត។ ពូជពង្ស របស់ អេប្រាអ៊ីម
នឹងទៅបាន ជាប្រជាជាតិ ដ៏ធំ។»
នៅថ្ងៃនោះ អ៊ីស្រាអែល ឲ្យពរ កូនទាំងពីរនាក់ ថា,
«ជនជាតិ
អ៊ីស្រាអែល នឹងយកឈ្មោះ កូនទាំងពីរ ទៅឲ្យពរគ្នា ថា៖ “សូម ព្រះជាម្ចាស់ ប្រោសប្រទាន ឲ្យអ្នក បានចំរុងចំរើន
ដូចអេប្រាអ៊ីម និងម៉ាណាសេ។”»
អ៊ីស្រាអែល ហៅឈ្មោះ
អេប្រាអ៊ីម មុនម៉ាណាសេ។
អ៊ីស្រាអែល មានប្រសាសន៍
ទៅយ៉ូសែប ថា៖ «មើល៍, ពុក ជិតលា ចាកលោក នេះហើយ។
ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់ គង់នៅ ជាមួយ កូនៗ
ទាំងអស់គ្នា។ ព្រះអង្គ ក៏នឹង នាំកូនៗ
វិលត្រឡប់ ទៅស្រុក របស់ ដូនតា កូនវិញដែរ។ ពុក ឲ្យតំបន់ ស៊ីគែម ដល់កូន, គឺ មួយចំណែក លើសបងប្អូន របស់កូន, ជាដី ដែលពុក
បានរឹបយក ពីជនជាតិ អាម៉ូរី ដោយដាវ និងធ្នូ របស់ ពុកផ្ទាល់។»
Genesis 48
New International Version (NIV)
Manasseh and Ephraim
48 Some time later Joseph was told, “Your father is ill.” So he took his two sons Manasseh and Ephraim along with him. 2 When Jacob was told, “Your son Joseph has come to you,” Israel rallied his strength and sat up on the bed.
3 Jacob said to Joseph, “God Almighty[a] appeared to me at Luz in the land of Canaan, and there he blessed me 4 and said to me, ‘I am going to make you fruitful and increase your numbers. I will make you a community of peoples, and I will give this land as an everlasting possession to your descendants after you.’
5 “Now then, your two sons born to you in Egypt before I came to you here will be reckoned as mine; Ephraim and Manasseh will be mine, just as Reuben and Simeon are mine. 6 Any
children born to you after them will be yours; in the territory they
inherit they will be reckoned under the names of their brothers. 7 As I was returning from Paddan,[b] to my sorrow
Rachel died in the land of Canaan while we were still on the way, a
little distance from Ephrath. So I buried her there beside the road to
Ephrath” (that is, Bethlehem).
8 When Israel saw the sons of Joseph, he asked, “Who are these?”
9 “They are the sons God has given me here,” Joseph said to his father.
Then Israel said, “Bring them to me so I may bless them.”
10 Now Israel’s eyes were failing because of old age, and he could hardly see. So Joseph brought his sons close to him, and his father kissed them and embraced them.
11 Israel said to Joseph, “I never expected to see your face again, and now God has allowed me to see your children too.”
12 Then Joseph removed them from Israel’s knees and bowed down with his face to the ground. 13 And
Joseph took both of them, Ephraim on his right toward Israel’s left
hand and Manasseh on his left toward Israel’s right hand, and brought them close to him. 14 But Israel reached out his right hand and put it on Ephraim’s head, though he was the younger, and crossing his arms, he put his left hand on Manasseh’s head, even though Manasseh was the firstborn.
15 Then he blessed Joseph and said,
“May the God before whom my fathers
Abraham and Isaac walked faithfully,
the God who has been my shepherd
all my life to this day,
16 the Angel who has delivered me from all harm
—may he bless these boys.
May they be called by my name
and the names of my fathers Abraham and Isaac,
and may they increase greatly
on the earth.”
17 When Joseph saw his father placing his right hand on Ephraim’s head he was displeased; so he took hold of his father’s hand to move it from Ephraim’s head to Manasseh’s head. 18 Joseph said to him, “No, my father, this one is the firstborn; put your right hand on his head.”
19 But his father refused and said, “I know, my son, I know. He too will become a people, and he too will become great. Nevertheless, his younger brother will be greater than he, and his descendants will become a group of nations.” 20 He blessed them that day and said,
‘May God make you like Ephraim and Manasseh.’”
So he put Ephraim ahead of Manasseh.
21 Then Israel said to Joseph, “I am about to die, but God will be with you[d] and take you[e] back to the land of your[f] fathers. 22 And to you I give one more ridge of land[g] than to your brothers, the ridge I took from the Amorites with my sword and my bow.”
Footnotes:
- Genesis 48:3 Hebrew El-Shaddai
- Genesis 48:7 That is, Northwest Mesopotamia
- Genesis 48:20 The Hebrew is singular.
- Genesis 48:21 The Hebrew is plural.
- Genesis 48:21 The Hebrew is plural.
- Genesis 48:21 The Hebrew is plural.
- Genesis 48:22 The Hebrew for ridge of land is identical with the place name Shechem.
No comments:
Post a Comment