Reading LUKE-ACTS together as one continuous story (as it is!)
Gospel according to Luke
New Testament Scholar and Theologian NT Wright and Harvard Philosopher
Sean Kelly discuss one of history's most influential books at The
Veritas Forum at Harvard 2013. Join us for a conversation on the
interpretation of the New Testament in a post-modern era, moderated by
Jay Harris, Dean of Undergraduate Education and Harry Austryn Wolfson
Professor of Jewish Studies.
ACTS of the Apostles
ប៉ូល
និងស៊ីឡាស ទៅដល់ក្រុង ថេស្សាឡូនិក
លោក ប៉ូល
និងលោក ស៊ីឡាស ធ្វើដំណើរ កាត់ក្រុង អាំភីប៉ូលី និងក្រុង អប៉ុឡូនា, ហើយ
ទៅដល់ក្រុង ថេស្សាឡូនិក។ នៅក្រុងនោះ មានសាលា
ប្រជុំមួយ របស់ សាសន៍ យូដា។ លោក ប៉ូល បានចូលទៅ សាលាប្រជុំ តាមទម្លាប់ របស់លោក, ព្រមទាំង វែកញែកគម្ពីរ ជាមួយ ពួកគេ រាល់ថ្ងៃសប្ប័ទ ក្នុងអំឡុង
បីសប្ដាហ៍។ លោក បរិយាយ
ពន្យល់ប្រាប់គេ ថា, ព្រះគ្រិស្ដ ត្រូវតែ រងទុក្ខ វេទនា
និងមាន ព្រះជន្ម រស់ឡើងវិញ។ លោក មានប្រសាសន៍
ថា៖ «ព្រះគ្រិស្ដ គឺ ព្រះយេស៊ូ ដែលខ្ញុំ បានជំរាប បងប្អូន
នេះហើយ។» ជនជាតិ
យូដាខ្លះ យល់ស្របតាម, ហើយ ចូលមក រួបរួម ជាមួយលោក ប៉ូល
និងលោក ស៊ីឡាស។ មានជនជាតិ ក្រិក ដ៏ច្រើន
លើសលប់ ដែលគោរព កោតខ្លាច ព្រះជាម្ចាស់ និងមាន ស្ត្រីៗ ជាច្រើន
ក្នុងចំណោម អ្នកធំ ក៏ចូលមក រួបរួមដែរ។
រីឯ ជនជាតិ យូដាវិញ,
គេ មានចិត្ត ច្រណែន, ហើយ ប្រមូល ពួកពាល ដែលនៅតាមផ្លូវ
មកបំបះបំបោរ ប្រជាជន ឲ្យកើត ចលាចល ក្នុងក្រុង។ គេ បានទៅផ្ទះលោក យ៉ាសូន ក្នុងគោលបំណង ចាប់លោក
ប៉ូល និងលោក ស៊ីឡាស យកទៅ ឲ្យប្រជាជន កាត់ទោស, តែ ដោយគេ
រកលោក ទាំងពីរ មិនឃើញ, គេ ក៏ចាប់លោក យ៉ាសូន
និងបងប្អូន ខ្លះទៀត, អូសយកទៅ ជូនលោក អភិបាលក្រុង, ទាំងស្រែកឡើង ថា៖ «ពួក ដែលបង្ក ឲ្យជ្រួលច្របល់
ពេញពិភពលោក ទាំងមូល បានមកដល់ ទីនេះហើយ។ យ៉ាសូន បានទទួល ពួកគេ ឲ្យស្នាក់
នៅផ្ទះគាត់។ អ្នកទាំងនោះ បានប្រព្រឹត្តខុស
នឹងព្រះរាជក្រឹត្យ របស់ ព្រះចៅអធិរាជ, ដ្បិត ពួកគេ ប្រកាសថា, មានស្ដេច មួយអង្គទៀត នាម យេស៊ូ។» ពាក្យនេះ បានធ្វើ ឲ្យបណ្ដាជន
និងលោក អភិបាលក្រុង ខ្វល់ចិត្ត។
គេ បានសូម ឲ្យលោក យ៉ាសូន និងអ្នក ឯទៀតៗ បង់ប្រាក់ធានា, ទើប គេ សុខចិត្ត ដោះលែង ឲ្យទៅវិញ។
ប៉ូល
និងស៊ីឡាស នៅក្រុង បេរា
ពួកបងប្អូន បានបណ្ដោះ លោក ប៉ូល និងលោក ស៊ីឡាស ឲ្យចេញដំណើរ ទៅក្រុង បេរា នៅយប់នោះ ភ្លាម។ លុះ ទៅដល់ហើយ, លោកទាំងពីរ ក៏ចូលទៅក្នុង សាលាប្រជុំ របស់សាសន៍ យូដា។ សាសន៍ យូដា នៅក្រុងនេះ មានសន្ដានចិត្តល្អ ជាងសាសន៍ យូដា នៅក្រុង ថេស្សាឡូនិក, គឺ គេ បានទទួល ព្រះបន្ទូល ដោយចិត្ត ស្មោះសរ, ហើយ ពិនិត្យពិច័យ មើលគម្ពីរ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បី ឲ្យដឹង ថា, សេចក្ដី ដែលលោក ប៉ូល និងលោក ស៊ីឡាស មានប្រសាសន៍ ប្រាប់គេ ពិតជាត្រឹមត្រូវ មែន ឬយ៉ាងណា។ ក្នុងចំណោម ពួកគេ មានច្រើននាក់ បានជឿ, ហើយ មានស្ត្រីៗ អ្នកមុខ អ្នកការជាតិ ក្រិក និងមានបុរស ជាច្រើន បានជឿដែរ។
ប៉ុន្តែ កាលសាសន៍
យូដា នៅក្រុង ថេស្សាឡូនិក ដឹងថា, លោក ប៉ូល ផ្សព្វផ្សាយ ព្រះបន្ទូល
របស់ ព្រះជាម្ចាស់ នៅក្រុង បេរាដែរ នោះ, គេ ក៏នាំគ្នា
មកបំបះបំបោរ មហាជន ឲ្យជ្រួលច្របល់ ឡើង។ ឃើញដូច្នោះ ពួកបងប្អូន បាននាំលោក
ប៉ូល ឆ្ពោះទៅមាត់ សមុទ្រ ភ្លាម; រីឯ លោក ស៊ីឡាស
និងលោក ធីម៉ូថេវិញ ស្នាក់នៅ ទីនោះ ដដែល។ ពួកអ្នក ជូនដំណើរ លោក ប៉ូល
បានមក ជាមួយលោក រហូត ដល់ក្រុង អាថែន, ទើប ត្រឡប់ទៅវិញ,
ទាំងនាំពាក្យ ផ្ដែផ្ដាំ ពីលោក ប៉ូល ទៅជំរាបលោក ស៊ីឡាស
និងលោកធីម៉ូថេ ឲ្យមក តាមលោក យ៉ាងប្រញាប់ បំផុត។
សុន្ទរកថា
ប៉ូល នៅក្រុង អាថែន
ពេលលោក ប៉ូល រង់ចាំលោក
ស៊ីឡាស និងលោក ធីម៉ូថេ នៅក្រុង អាថែន, លោក តឹងទ្រូង ជាខ្លាំង ដោយឃើញ
មានរូបសំណាក ពាសពេញ ក្នុងក្រុងនេះ។
លោក បានជជែក សន្ទនា ជាមួយសាសន៍ យូដា និងជាមួយ អ្នក
ដែលគោរព កោតខ្លាច ព្រះជាម្ចាស់ នៅក្នុងសាលាប្រជុំ, ហើយ រៀងរាល់ថ្ងៃ លោក សន្ទនា ជាមួយ អស់អ្នក ដែលលោក ជួប នៅតាមទីលាន
សាធារណៈ ក្នុងក្រុង។ មានទស្សនវិទូខ្លះ ខាងអេពីគួរ និងខាង ស្ដូអ៊ីក ក៏បានសន្ទនា ជាមួយលោក
ដែរ, ខ្លះ ពោលថា៖ «តើ អ្នក ព្រោកប្រាជ្ញ
នេះ ចង់និយាយ ពីរឿងអ្វី?» ខ្លះទៀត ពោលថា៖ «ប្រហែល គាត់ ជាអ្នកឃោសនា អំពី
ព្រះ របស់សាសន៍ បរទេស ទេដឹង។» គេ ពោលដូច្នេះ មកពីឮ លោក ប៉ូល និយាយ ពីដំណឹងល្អ
ស្ដីអំពី ព្រះយេស៊ូ និងអំពី ការរស់ឡើងវិញ។ គេ ក៏នាំលោក យកទៅ មុខសភាក្រុង
នៅទួល អើរីយ៉ូស, ហើយ ពោលមកលោក ថា៖ «តើ លោក អាចប្រាប់ ឲ្យយើងដឹង អំពីលទ្ធិថ្មី ដែលលោក បង្រៀននោះ
បាន ឬទេ? ដ្បិត យើង
បានឮលោក ថ្លែងរឿង ចំឡែកៗ។ យើង ចង់ដឹង
អត្ថន័យណាស់។» អ្នកក្រុង
អាថែន និងជនបរទេស ឯទៀតៗ ដែលរស់នៅ ក្នុងក្រុងនោះ មិនធ្វើអ្វី ផ្សេងទៀត
ក្រៅពីនិយាយ ឬស្ដាប់រឿង ថ្មីៗ នោះឡើយ។
លោក ប៉ូល ក្រោកឈរ
នៅកណ្ដាល អង្គប្រជុំ នៅទួល អើរីយ៉ូស, ហើយ មានប្រសាសន៍ ថា៖
«អស់លោក ជាអ្នកក្រុង អាថែន អើយ! ខ្ញុំ សង្កេតឃើញ ថា អស់លោក និយមសាសនា ខ្លាំងណាស់។ ពេលខ្ញុំ ដើរទៅមក ក្នុងទីក្រុង,
ខ្ញុំ ឃើញមាន បូជនីយដ្ឋាន ទាំងប៉ុន្មាន ដែលអស់លោក គោរពបូជា,
ហើយ ខ្ញុំ ក៏បានឃើញ អាសនៈមួយ ដែលមាន ចារឹកអក្សរ ថា,
“សូម ឧទ្ទិស ដល់ព្រះ ដែលយើង ពុំស្គាល់។” ខ្ញុំ នាំដំណឹងមក ប្រាប់អស់លោក
អំពីព្រះ ដែលអស់លោក ថ្វាយបង្គំ, ទាំងពុំស្គាល់ ហ្នឹងហើយ។
«ព្រះជាម្ចាស់
ដែលបានបង្កើត ពិភពលោក និងបង្កើត អ្វីៗ សព្វសារពើ នៅក្នុងពិភពលោក នេះ,
ព្រះអង្គ ជាព្រះអម្ចាស់ នៃស្ថានបរមសុខ និងព្រះអម្ចាស់ នៃផែនដី។
ព្រះអង្គ មិនគង់ នៅក្នុង ព្រះវិហារ
ដែលមនុស្ស សង់នោះឡើយ, ហើយ ព្រះអង្គ ក៏មិនត្រូវការ
ឲ្យមនុស្ស បីបាច់ ថែរក្សា ព្រះអង្គដែរ, ព្រោះ ព្រះអង្គ
ទេតើ ដែលបានប្រទាន ជីវិត, ប្រទាន ដង្ហើម, និងប្រទាន របស់ សព្វគ្រប់ ទាំងអស់ មកមនុស្ស។ ព្រះអង្គ ប្រទាន ឲ្យប្រជាជាតិនានា
កើតចេញមក ពីមនុស្ស តែម្នាក់, ហើយ ឲ្យគេ រស់នៅ ពាសពេញ
លើផែនដី ទាំងមូល។ ព្រះអង្គ បានកំណត់
រដូវកាល និងកំណត់ ព្រំដែន ឲ្យមនុស្ស រស់នៅ។ ព្រះជាម្ចាស់ ធ្វើ ដូច្នេះ
ដើម្បី ឲ្យគេ ស្វែងរក ព្រះអង្គ, ហើយ បើ គេ ខ្នះខ្នែង
រកព្រះអង្គ មែននោះ, ប្រហែល ជាគេ នឹងរក ព្រះអង្គឃើញ។
តាមពិត ព្រះជាម្ចាស់ មិនគង់នៅឆ្ងាយ ពីយើង
ម្នាក់ៗទេ, “ដ្បិត យើង មានជីវិត, មានចលនា, និងមានភាវៈ ជាមនុស្ស ដោយសារ ព្រះអង្គ។” អ្នក កវីខ្លះ របស់ អស់លោក តែងពោល
ថា៖ “យើង ក៏ជាពូជ របស់ ព្រះអង្គដែរ។”
«ហេតុនេះ
ប្រសិនបើ យើង ពិតជាពូជ របស់ ព្រះជាម្ចាស់ មែន, យើង មិនត្រូវ
គិតថា, ព្រះអង្គ មានសណ្ឋាន ដូចរូបសំណាក ធ្វើពីមាស, ប្រាក់, ឬថ្ម ដែលជាក្បាច់ រចនា កើតឡើង
តាមការនឹកឃើញ របស់ មនុស្ស នោះឡើយ។
ព្រះជាម្ចាស់ មិនប្រកាន់ទោស មនុស្សលោក ក្នុងគ្រា ដែលគេ
មិនទាន់ស្គាល់ ព្រះអង្គ នៅសម័យមុនៗ នោះទេ; តែ ឥឡូវនេះ
ព្រះអង្គ ប្រទានដំណឹង ដល់មនុស្ស ទាំងអស់ ដែលរស់នៅ គ្រប់ទីកន្លែង ឲ្យគេ
កែប្រែ ចិត្តគំនិត។ ដ្បិត ព្រះអង្គ បានកំណត់ ថ្ងៃមួយទុក ដើម្បី វិនិច្ឆ័យ ទោសមនុស្ស តាមសេចក្ដី
សុចរិត ដោយសារ បុរសម្នាក់ ដែលព្រះអង្គ បានតែងតាំង។ ព្រះអង្គ បានប្រោស បុរសនោះ ឲ្យរស់ឡើងវិញ,
ទុកជាភស្ដុតាង សំរាប់មនុស្ស ទាំងអស់។»
កាលពួកគេ បានឮសូរពាក្យ
“រស់ឡើងវិញ”
ដូច្នេះ, អ្នកខ្លះ ក៏ចំអក ឲ្យ; អ្នកខ្លះទៀត ពោលថា៖ «ចាំលើកក្រោយ, យើង នឹងស្ដាប់លោក មានប្រសាសន៍ អំពី រឿងនេះទៀត។» លោក ប៉ូល ក៏ចាកចេញ ពីចំណោម
ពួកគេ។ ប៉ុន្តែ មានអ្នកខ្លះ
បានមកចូលរួម ជាមួយលោក, ហើយ ជឿ។ ក្នុងចំណោម អ្នកទាំងនោះ, មានលោក ឌេវនីស, ជាសមាជិក សភាក្រុង នៅទួល អើរីយ៉ូស, និងមានស្ត្រីម្នាក់ ឈ្មោះ ដាម៉ារីស, ព្រមទាំង
អ្នក ឯទៀតៗផង។
No comments:
Post a Comment