សកម្មជន ដីធ្លី នៅបឹងកក់ ដ៏ល្បីល្បាញ ចំនួន ប្រាំពីរនាក់ ត្រូវ បានចាប់ខ្លួន នៅថ្ងៃនេះ
វីអូអេ / VOA | ១០ វិច្ឆិកា ២០១៤
ស្ត្រីសកម្មជន ការពារ សិទ្ធិលំនៅដ្ឋាន នៅបឹងកក់ ពេលអាជ្ញាធរ ចាប់ខ្លួន កាលពីថ្ងៃ ២១ ខែមករាឆ្នាំ២០១៤
ភ្នំពេញ— អាជ្ញាធរ សាលារាជធានី
ភ្នំពេញ បានចាប់ ឃាត់ខ្លួន ស្ត្រីសកម្មជន បឹងកក់ ចំនួន ប្រាំពីរនាក់
នៅថ្ងៃច័ន្ទនេះ ក្រោមការ ចោទប្រកាន់ ថា
បានបង្ក ឲ្យខូច សណ្តាប់ធ្នាប់ សាធារណៈ។
នៅក្នុង ចំណោមស្ត្រី ដែលត្រូវ ចាប់ខ្លួននោះ មានអ្នកស្រី ទេព វន្នី ម្ចាស់ពានរង្វាន់ Vital Voices Global Partnership នៅសហរដ្ឋ អាមេរិក, អ្នកស្រី ង៉ែត ខុន (ហៅ, ម៉ាំមី), អ្នកស្រី គង់ ចន្ថា, អ្នកស្រីបូ ឆវី, អ្នកស្រី សុង ស្រីលាភ, អ្នកស្រី ណង ស្រេង, និងអ្នកស្រី ផាន ឈុនរ៉េត។
បួននាក់ ក្នុងចំណោមស្ត្រី ទាំងនេះ សុទ្ធតែ ធ្លាប់ត្រូវ បានចាប់ខ្លួន នឹងចោទប្រកាន់ ដោយតុលាការ, ប៉ុន្តែ ត្រូវ ដោះលែង ឲ្យមាន សេរីភាព ជាបណ្តោះអាសន្ន តែប៉ុណ្ណោះ។
ការចាប់ខ្លួនបានកើតឡើងនៅពេលដែលស្ត្រីនៃសហគមន៍បឹងកក់ដែលមាន ទំនាស់ដីធ្លីយ៉ាងរ៉ាំរ៉ៃជាមួយសមាជិកព្រឹទ្ធសភាខាងគណបក្សកាន់ អំណាច បានធ្វើការតវ៉ានៅមុខសាលារាជធានីភ្នំពេញទាមទារឲ្យអាជ្ញាធររាជធានី ភ្នំពេញដោះស្រាយប្រព័ន្ធបង្ហូរទឹកដល់ពួកគេដើម្បីបញ្ចៀសការលិច លង់នៅរាល់ពេលមានភ្លៀងធ្លាក់ម្តងៗ។ ប៉ុន្តែតំណាងសាលារាជធានីភ្នំពេញមិនបានចេញមកជួបពួកគេទេ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យពួកគេប៉ុនប៉ងបិទផ្លូវ។ ខណៈនោះក៏មានការប៉ះទង្គិចគ្នាជាមួយកងសន្តិសុខ ខណ្ឌដូនពេញ និងមានការចាប់ខ្លួននៅពេលនោះតែម្តង។
សកម្មជនទាំងប្រាំពីរត្រូវបញ្ជូនទៅកាន់ស្នងការដ្ឋាននគរបាលរាជ ធានីភ្នំពេញនិងត្រូវឃុំក្នុងបន្ទប់មួយរួមគ្នានៅការិយាល័យនគរ បាលចរាចរជើងគោក។
អ្នកស្រី ទេព វន្នី និយាយតាម ទូរស័ព្ទ ពីបន្ទប់ឃុំខ្លួន នោះថា៖
«មានចេតនា ពីខាងអាជ្ញាធរ ក្រុងភ្នំពេញ សហការ ជាមួយ ក្រុមហ៊ុន បិទខ្ទប់លូ មិនឲ្យចេញ, ហើយ ភ្លៀង តែមួយ មេទឹក ស្មើចង្កេះ។ ហើយ ទឹក មិនហូរចេញ ទៅណា។ ហើយ ពួកខ្ញុំ ទៅតវ៉ា ដើម្បី ឲ្យសាលា រាជធានីភ្នំពេញ ដោះស្រាយ ជូនប្រជាពលរដ្ឋ ដែលមានបញ្ហា, ប៉ុន្តែ បែរ ជាពួកគាត់ អត់ចេញ ជួបពួកខ្ញុំ។»
ដោយឡែក អ្នកស្រី ង៉ែត ខុន ហៅម៉ាំមី មានប្រសាសន៍ ពីកន្លែងឃាត់ខ្លួនដែរ ប៉ុន្មានម៉ោង មុនការផ្សាយ តែប៉ុណ្ណោះ។
«ពួកគាត់ បានចាប់ពួកខ្ញុំ ដាក់ស្នងការក្រុង។ ពីថ្ងៃ ឲ្យពួកខ្ញុំ អង្គុយនៅក្រៅ, ហើយ ឥឡូវ ហៅពួកខ្ញុំ ចូលបន្ទប់, ហើយ ចាក់សោ។»
ប្រជាពលរដ្ឋ ច្រើន ជាង៤,០០០ គ្រួសារ មានទំនាស់ ជាមួយ ក្រុមហ៊ុន Sukaku Inc. របស់ លោកឧកញ៉ា ឡៅ ម៉េងឃិន ដែលជាសមាជិក ព្រឹទ្ធសភា របស់ គណបក្ស ប្រជាជនកម្ពុជា។ ប្រជាពលរដ្ឋ ភាគច្រើន ត្រូវ បណ្តេញចេញ ពីលំនៅដ្ឋាន ជាថ្នូរ ទៅ នឹង សំណង ដែលពួកគេ អះអាង ថា មិនសមរម្យ តាមតម្លៃ ដីធ្លី លើទីផ្សារ។ ប្រជាពលរដ្ឋ ជាង៧០០ គ្រួសារ ផ្សេងទៀត បានតវ៉ា ដើម្បី ទទួលបាន ចំណែកដី សម្រាប់ ការអភិវឌ្ឍ នៅ នឹងកន្លែង។ ហើយ រហូត មកទល់ពេលនេះ, អ្នកភូមិ សហគមន៍ ក្រីក្រនេះ ចំនួន ៤០គ្រួសារ ទៀត មិនទាន់ ទទួលបាន ចំណែកដីទេ។
លោកឡុង ឌីម៉ង់ អ្នកនាំពាក្យសាលារាជធានីភ្នំពេញ បានហៅការតវ៉ារបស់ក្រុមសកម្មជនបឹងកក់ថា ជាទង្វើខុសច្បាប់។
«យើង បានបញ្ជូន ទៅខាងស្នងការដ្ឋាន រាជធានី ដើម្បី កសាងសំណុំរឿង ដោះស្រាយ តាមច្បាប់។ គាត់ បានមកប្រមូលគ្នា បិទផ្លូវ សាធារណៈ ដែលយោង តាមច្បាប់ចរាចរណ៍ ផ្លូវគោក គឺ គ្មានជនណាម្នាក់ មានសិទ្ធិ បិទផ្លូវ បានទេ។ ការបិទផ្លូវហ្នឹង មានន័យថា ម៉េច? វា ស្មើ នឹងចាប់ ប្រជាពលរដ្ឋ ធ្វើដំណើរ តាមផ្លូវហ្នឹង ជាចំណាប់ខ្មាំង។ បញ្ហាទីពីរ, គាត់ បិទផ្លូវ ចេញចូល សាលារាជធានី ភ្នំពេញ។ គាត់ ផ្លោះរបង ចូលសាលា រាជធានី ភ្នំពេញ ដែលជាគ្រិះស្ថាន សាធារណៈ របស់រដ្ឋ។»
ទោះជាយ៉ាងណា លោកអំ សំអាត អ្នកគ្រប់គ្រងបច្ចេកទេសស៊ើបអង្កេតរបស់អង្គការការពារសិទ្ធិ មនុស្សលីកាដូ លើកឡើងថា មិនគួរមានការចាប់ខ្លួនបែបនេះទេ។ ហើយអាជ្ញាធរគួរតែដោះស្រាយដោយផ្ទាល់ជាមួយក្រុមអ្នកតវ៉ាប្រសើរជាង ការចាប់ខ្លួន។
«វាមិនគួរមានការចាប់ប្រជាពលរដ្ឋទៅឃុំដូច្នេះទេ។ អានេះជាវប្បធម៌ចាស់ដែលវិលត្រឡប់មកវិញ ដែលយើងខានឃើញតាំងពីថ្ងៃទី១៥ ខែកក្កដាមកនោះ។ នេះជាស្ថានភាពមួយកាន់តែអាក្រក់ទៅទៀតសម្រាប់ស្ថានភាពសិទ្ធិមនុស្ស នៅកម្ពុជានេះណា៎»។
រហូតមកទល់នឹងម៉ោងផ្សាយនេះ ស្ត្រីសកម្មជនដីធ្លីនៃសហគមន៍បឹងកក់ទាំងប្រាំពីរនាក់មិនទាន់ត្រូវបានដោះលែងនៅឡើយ៕
នៅក្នុង ចំណោមស្ត្រី ដែលត្រូវ ចាប់ខ្លួននោះ មានអ្នកស្រី ទេព វន្នី ម្ចាស់ពានរង្វាន់ Vital Voices Global Partnership នៅសហរដ្ឋ អាមេរិក, អ្នកស្រី ង៉ែត ខុន (ហៅ, ម៉ាំមី), អ្នកស្រី គង់ ចន្ថា, អ្នកស្រីបូ ឆវី, អ្នកស្រី សុង ស្រីលាភ, អ្នកស្រី ណង ស្រេង, និងអ្នកស្រី ផាន ឈុនរ៉េត។
បួននាក់ ក្នុងចំណោមស្ត្រី ទាំងនេះ សុទ្ធតែ ធ្លាប់ត្រូវ បានចាប់ខ្លួន នឹងចោទប្រកាន់ ដោយតុលាការ, ប៉ុន្តែ ត្រូវ ដោះលែង ឲ្យមាន សេរីភាព ជាបណ្តោះអាសន្ន តែប៉ុណ្ណោះ។
ការចាប់ខ្លួនបានកើតឡើងនៅពេលដែលស្ត្រីនៃសហគមន៍បឹងកក់ដែលមាន ទំនាស់ដីធ្លីយ៉ាងរ៉ាំរ៉ៃជាមួយសមាជិកព្រឹទ្ធសភាខាងគណបក្សកាន់ អំណាច បានធ្វើការតវ៉ានៅមុខសាលារាជធានីភ្នំពេញទាមទារឲ្យអាជ្ញាធររាជធានី ភ្នំពេញដោះស្រាយប្រព័ន្ធបង្ហូរទឹកដល់ពួកគេដើម្បីបញ្ចៀសការលិច លង់នៅរាល់ពេលមានភ្លៀងធ្លាក់ម្តងៗ។ ប៉ុន្តែតំណាងសាលារាជធានីភ្នំពេញមិនបានចេញមកជួបពួកគេទេ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យពួកគេប៉ុនប៉ងបិទផ្លូវ។ ខណៈនោះក៏មានការប៉ះទង្គិចគ្នាជាមួយកងសន្តិសុខ ខណ្ឌដូនពេញ និងមានការចាប់ខ្លួននៅពេលនោះតែម្តង។
សកម្មជនទាំងប្រាំពីរត្រូវបញ្ជូនទៅកាន់ស្នងការដ្ឋាននគរបាលរាជ ធានីភ្នំពេញនិងត្រូវឃុំក្នុងបន្ទប់មួយរួមគ្នានៅការិយាល័យនគរ បាលចរាចរជើងគោក។
អ្នកស្រី ទេព វន្នី និយាយតាម ទូរស័ព្ទ ពីបន្ទប់ឃុំខ្លួន នោះថា៖
«មានចេតនា ពីខាងអាជ្ញាធរ ក្រុងភ្នំពេញ សហការ ជាមួយ ក្រុមហ៊ុន បិទខ្ទប់លូ មិនឲ្យចេញ, ហើយ ភ្លៀង តែមួយ មេទឹក ស្មើចង្កេះ។ ហើយ ទឹក មិនហូរចេញ ទៅណា។ ហើយ ពួកខ្ញុំ ទៅតវ៉ា ដើម្បី ឲ្យសាលា រាជធានីភ្នំពេញ ដោះស្រាយ ជូនប្រជាពលរដ្ឋ ដែលមានបញ្ហា, ប៉ុន្តែ បែរ ជាពួកគាត់ អត់ចេញ ជួបពួកខ្ញុំ។»
ដោយឡែក អ្នកស្រី ង៉ែត ខុន ហៅម៉ាំមី មានប្រសាសន៍ ពីកន្លែងឃាត់ខ្លួនដែរ ប៉ុន្មានម៉ោង មុនការផ្សាយ តែប៉ុណ្ណោះ។
«ពួកគាត់ បានចាប់ពួកខ្ញុំ ដាក់ស្នងការក្រុង។ ពីថ្ងៃ ឲ្យពួកខ្ញុំ អង្គុយនៅក្រៅ, ហើយ ឥឡូវ ហៅពួកខ្ញុំ ចូលបន្ទប់, ហើយ ចាក់សោ។»
ប្រជាពលរដ្ឋ ច្រើន ជាង៤,០០០ គ្រួសារ មានទំនាស់ ជាមួយ ក្រុមហ៊ុន Sukaku Inc. របស់ លោកឧកញ៉ា ឡៅ ម៉េងឃិន ដែលជាសមាជិក ព្រឹទ្ធសភា របស់ គណបក្ស ប្រជាជនកម្ពុជា។ ប្រជាពលរដ្ឋ ភាគច្រើន ត្រូវ បណ្តេញចេញ ពីលំនៅដ្ឋាន ជាថ្នូរ ទៅ នឹង សំណង ដែលពួកគេ អះអាង ថា មិនសមរម្យ តាមតម្លៃ ដីធ្លី លើទីផ្សារ។ ប្រជាពលរដ្ឋ ជាង៧០០ គ្រួសារ ផ្សេងទៀត បានតវ៉ា ដើម្បី ទទួលបាន ចំណែកដី សម្រាប់ ការអភិវឌ្ឍ នៅ នឹងកន្លែង។ ហើយ រហូត មកទល់ពេលនេះ, អ្នកភូមិ សហគមន៍ ក្រីក្រនេះ ចំនួន ៤០គ្រួសារ ទៀត មិនទាន់ ទទួលបាន ចំណែកដីទេ។
លោកឡុង ឌីម៉ង់ អ្នកនាំពាក្យសាលារាជធានីភ្នំពេញ បានហៅការតវ៉ារបស់ក្រុមសកម្មជនបឹងកក់ថា ជាទង្វើខុសច្បាប់។
«យើង បានបញ្ជូន ទៅខាងស្នងការដ្ឋាន រាជធានី ដើម្បី កសាងសំណុំរឿង ដោះស្រាយ តាមច្បាប់។ គាត់ បានមកប្រមូលគ្នា បិទផ្លូវ សាធារណៈ ដែលយោង តាមច្បាប់ចរាចរណ៍ ផ្លូវគោក គឺ គ្មានជនណាម្នាក់ មានសិទ្ធិ បិទផ្លូវ បានទេ។ ការបិទផ្លូវហ្នឹង មានន័យថា ម៉េច? វា ស្មើ នឹងចាប់ ប្រជាពលរដ្ឋ ធ្វើដំណើរ តាមផ្លូវហ្នឹង ជាចំណាប់ខ្មាំង។ បញ្ហាទីពីរ, គាត់ បិទផ្លូវ ចេញចូល សាលារាជធានី ភ្នំពេញ។ គាត់ ផ្លោះរបង ចូលសាលា រាជធានី ភ្នំពេញ ដែលជាគ្រិះស្ថាន សាធារណៈ របស់រដ្ឋ។»
ទោះជាយ៉ាងណា លោកអំ សំអាត អ្នកគ្រប់គ្រងបច្ចេកទេសស៊ើបអង្កេតរបស់អង្គការការពារសិទ្ធិ មនុស្សលីកាដូ លើកឡើងថា មិនគួរមានការចាប់ខ្លួនបែបនេះទេ។ ហើយអាជ្ញាធរគួរតែដោះស្រាយដោយផ្ទាល់ជាមួយក្រុមអ្នកតវ៉ាប្រសើរជាង ការចាប់ខ្លួន។
«វាមិនគួរមានការចាប់ប្រជាពលរដ្ឋទៅឃុំដូច្នេះទេ។ អានេះជាវប្បធម៌ចាស់ដែលវិលត្រឡប់មកវិញ ដែលយើងខានឃើញតាំងពីថ្ងៃទី១៥ ខែកក្កដាមកនោះ។ នេះជាស្ថានភាពមួយកាន់តែអាក្រក់ទៅទៀតសម្រាប់ស្ថានភាពសិទ្ធិមនុស្ស នៅកម្ពុជានេះណា៎»។
រហូតមកទល់នឹងម៉ោងផ្សាយនេះ ស្ត្រីសកម្មជនដីធ្លីនៃសហគមន៍បឹងកក់ទាំងប្រាំពីរនាក់មិនទាន់ត្រូវបានដោះលែងនៅឡើយ៕
No comments:
Post a Comment