Sam Rainsy: ជំនួយ អន្តរជាតិ និង លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ៖ សូម មើល គំរូ ប្រទេស ភូមា | International Assistance and Democracy

១០ ធ្នូ ២០១៥ / 10 December 2015 – International Assistance and Democracy

ជំនួយ អន្តរជាតិ និង លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ៖ សូម មើល គំរូ ប្រទេស ភូមា

ក្នុងការទទួល ជំនួយ អន្តរជាតិ របបផ្តាច់ការ នីមួយៗ តែងតែ ចាប់ប្រជាពលរដ្ឋ ដែលខ្លួន គ្រប់គ្រង ធ្វើជាចំណាប់ ខ្មាំង ដោយអះអាង ថា, បើ សហគមន៍ អន្តរជាតិ កាត់ជំនួយ,  នោះ ប្រជាពលរដ្ឋ ទេ ដែលនឹងជួប ការលំបាក ក្នុងជីវភាព រស់នៅ។
តែ របបផ្តាច់ការ ទាំងនោះ ធ្វើ ជាមិនយល់ ថា, សហគមន៍ អន្តរជាតិ ម្ចាស់ជំនួយ គេ មានបំណង ល្អទេ ក្នុងការ ជម្រុញ ឲ្យប្រទេស ក្រីក្រ ដែលទទួល ជំនួយ ពីគេ ត្រូវ គោរព គោលការណ៍ នៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ និងអភិបាលកិច្ច ល្អ។  ប្រទេស ម្ចាស់ជំនួយ ដែលជាប្រទេស ប្រជាធិបតេយ្យ, គេ អត់មាន ផលប្រយោជន៍ អ្វីទេ ក្រៅ ពីចង់ឃើញ ប្រទេស ដែលទទួល ជំនួយ ពីគេ បានស្គាល់ នូវលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ពិតប្រាកដ ដែរ, ហើយ ថ្ងៃណាមួយ មិនចាំបាច់ សំុជំនួយ ពីគេទៀត។

ដូច្នេះ យើង ឃើញថា មានជម្រើស ពីរ៖

១.  របបផ្តាច់ការ មិនព្រម កែខ្លួន, ពេលនោះ ប្រទេស នឹងបាត់ជំនួយ។

២.  របបផ្តាច់ការ ចេះកែខ្លួន ដោយចាប់ផ្តើម អនុវត្ត លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ, ពេលនោះ ជំនួយ នៅតែបន្ត, ហើយ មានតែ កើនឡើង។

អត់មាន ព្រហ្មលិខិតណា ដែលតម្រូវ ឲ្យយើង យកជម្រើស ទី១ទេ។  ផ្ទុយទៅវិញ យើង ត្រូវ ជម្រុញ ឲ្យអនុវត្ត ជម្រើសទី២។

សូម មើល គំរូ ប្រទេសភូមា ដែលទើបតែ បានអនុវត្ត ដោយជោគជ័យ នូវជម្រើស ទី២នេះ។  ប្រធាន ចលនា ប្រជាធិបតេយ្យ   លោកស្រី អ៊ុងសាន ស៊ូជី តែងតែ និយាយថា,  ទោះ ជាមាន ជំនួយ អន្តរជាតិ ច្រើន យ៉ាងណា ក៏ដោយ តែ ដរាបណា នៅតែ មាន របបផ្តាច់ការ,  ប្រទេស ភូមា នៅតែ ក្រីក្រ ដដែល   ដោយសារតែ របបផ្តាច់ការ នោះ ប្រព្រឹត្ត អំពើ ពុករលួយ ដល់ឆ្អឹង, ហើយ ពូកែ កិបកេង ជំនួយ អន្តរជាតិ, ព្រមទាំង បំផ្លាញ ប្រទេសជាតិ និងធ្វើបាប ប្រជារាស្ត្រ ឥតឈប់ឈរ។  ដូច្នេះ ត្រូវតែ មានការ ផ្លាស់ប្តូរ!

INTERNATIONAL ASSISTANCE AND DEMOCRACY : THE EXAMPLE OF BURMA

With regard to international assistance, all dictatorships in poor countries hold hostage the peoples under their control by resorting to blackmail: they warn that any aid cut would hurt the ordinary people who already live in difficult conditions. But all dictators in such circumstances pretend not to understand that the international donor community has no bad intention when it pushes poor recipient countries to abide by democratic principles and good governance. Donor countries that are democracies have no interest other than seeing recipient countries also become democracies able to progressively become prosperous and self-reliant.

Therefore, there are two alternatives:

1.  A dictatorship refuses to implement democratic reforms and the country faces sanctions and aid suspension or reduction.

2.  The same dictatorship accepts to implement democratic reforms and the country receives increasing aid to help put the house in order.

There is no fatality associated with the first alternative. On the contrary, it is possible and preferable to push for the second alternative. For example, after a difficult period of sanctions aimed at putting pressure on a dictatorship, Burma (or Myanmar) has eventually seen the implementation of the second alternative. Democratic opposition leader Aung San Suu Kyi had always said that, regardless of the amount of international assistance received by Burma, her country would remain poor as long as the same corrupt dictatorship remained in place and continued to plunder the country and make the people suffer. Thus the need for a democratic change!

សម រង្ស៊ី / Sam Rainsy
www.facebook.com/rainsy.sam.5