ពលរដ្ឋនៅភូមិព្រៃស្លា ឃុំព្រៃព្នៅ ស្រុកពារាំង
ខេត្តព្រៃវែង ដែលនៅមើលថែចៅ
ព្រោះឪពុកម្ដាយកុមារទាំងនោះធ្វើចំណាកស្រុកទៅប្រទេសថៃ។
រូបថតថ្ងៃទី១៨ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៦
RFA/Brach Chev
RFA/Brach Chev
ស្ដាប់ ឬ ទាញយកសំឡេង
00:00/00:00
ការធ្វើ ចំណាកស្រុក ធ្វើឲ្យ ភូមិមួយ ក្លាយជាភូមិ «យាយចាស់, កូនខ្ចី»
RFA / វិទ្យុ អាស៊ី សេរី | ១០ កក្កដា ២០១៦
ពលរដ្ឋ ពេញកម្លាំង ក្នុងភូមិ មួយ នៅខេត្ត ព្រៃវែង បាននាំគ្នា ទៅធ្វើ ការងារ នៅក្រៅប្រទេស ជាពិសេស ប្រទេសថៃ។ អ្នកខ្លះ ធ្វើចំណាកស្រុក ស្របច្បាប់, អ្នក ខ្លះទៀត ធ្វើចំណាកស្រុក ខុសច្បាប់ តាមរយៈ មេខ្យល់។ ភូមិនេះ សព្វថ្ងៃ ក្លាយជាភូមិ យាយចាស់ មានកូនខ្ចី ព្រោះ លោកយាយ ឬលោកតា ទាំងនោះ នៅចាំមើល ចៅៗ ដែលឪពុកម្ដាយ របស់ក្មេង ទាំងនោះ ទៅធ្វើការ នៅប្រទេស ថៃ ទាំងស្របច្បាប់ និងខុសច្បាប់។
[សំឡេង បំពេកូន] នេះ គ្រាន់តែ ជាសំនៀង ម្ដាយ បំពេកូន នៅក្នុងបទចម្រៀង តែប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ ក្មេងៗ មួយចំនួន នៅក្នុងភូមិ ព្រៃស្លា ឃុំ ព្រៃព្នៅ ស្រុក ពារាំង ខេត្ត ព្រៃវែង មិនបានទទួល ភាពកក់ក្ដៅ ពីដើមទ្រូង ម្ដាយ របស់ គេទេ។
ការបីបាច់ ថែរក្សា កុមារ ទាំងនោះ ត្រូវ ធ្លាក់បន្ទុក មកលើ ជីដូន របស់ ពួកគេ ទៅវិញ ខណៈ ឪពុកម្ដាយ របស់ ក្មេងៗ ទាំងនោះ ធ្វើចំណាកស្រុកទៅធ្វើការងារនៅ ប្រទេសថៃ។ លោកយាយខ្លះបីចៅជាប់ដើមទ្រូងបំពេឲ្យគេង លោកយាយផ្សេងទៀត ជិះកង់ដឹកចៅមកទិញចំណីនៅផ្សារ។
លោកស្រី ផេង ស្រឿន មានអាយុ ៦៤ឆ្នាំ ដែលសព្វថ្ងៃកំពុងមើលថែចៅ ព្រោះឪពុកម្ដាយរបស់គេដែលជាក្មួយរបស់លោកស្រីចំនួន ១៤នាក់ ទៅធ្វើកម្មករនៅប្រទេសថៃ ទាំងអស់។ លោកស្រីប្រាប់មូលហេតុដែលលោកស្រីសម្រេចឲ្យក្មួយទៅធ្វើការងារនៅ ស្រុកគេ ព្រោះនៅស្រុកកំណើតមិនដឹងធ្វើអី៖ «មូលហេតុដែលខ្ញុំឲ្យ ទៅ ព្រោះមិនដឹងថា ស្រុកខ្មែររកស៊ីអី កូនមើលចុះដីមានតែ ១០ម៉ែត្រ ឬមួយ ២០ម៉ែត្រ រដ្ឋាភិបាលអត់មានជួយគិត។ បើយើងមានអត់លុយចាយ អត់មានបាយហូប តើយើងនៅស្រុកធ្វើអី។»
លោកស្រី បន្តទៀត ដោយសារ ការបំពេញ បែបបទ តាមផ្លូវច្បាប់ ត្រូវ ចំណាយ លុយ អស់ច្រើន និងចំណាយ ពេលវេលា ច្រើន។ ក្មួយ របស់ លោកស្រី ខ្លះទៅ តាមរយៈ មេខ្យល់ ក៏មានក្មួយ ពីរនាក់ កំពុង ជាប់គុក នៅប្រទេស ថៃ៖ «ទៅតាមគេណា! ក្មួយមួយនោះជាប់គុក ៤ខែ ហីមួយនោះទៀតជាប់គុក ៣ឆ្នាំហើយ។ ខ្ញុំផ្ញើលុយចាយរាល់ខែ ក្នុងមួយខែមួយពាន់ ឬពីរពាន់បាត។ សុំលុយកូនចៅផ្ញើទៅហើយ។»
ពលរដ្ឋនៅភូមិព្រៃស្លា
ឃុំព្រៃព្នៅ ស្រុកពារាំង ខេត្តព្រៃវែង ដែលនៅមើលថែចៅ
ព្រោះឪពុកម្ដាយកុមារទាំងនោះធ្វើចំណាកស្រុកទៅប្រទេសថៃ។
រូបថតថ្ងៃទី១៨ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៦។ RFA/Brach Chev
ក្រុម ពលរដ្ឋ ឲ្យដឹងថា, ដើម្បី អាចធ្វើ លិខិតឆ្លងដែន ពួកគេ ត្រូវ ចំណាយលុយ ជាង ២០០ដុល្លារ និងត្រូវ ចំណាយពេល ជាងពីរខែ។
តាមរបាយការណ៍ ពីអាជ្ញាធរ មូលដ្ឋាន ឲ្យដឹង ថា, ភូមិ ជាប់ព្រំដែន នឹងប្រទេស វៀតណាម មួយនេះ មានពលរដ្ឋ ជាង ១.៧០០ គ្រួសារ សព្វថ្ងៃ, ពលរដ្ឋ ជាង ៧០ ភាគរយ នៃពលរដ្ឋ សរុប បានទៅប្រទេស ថៃ ដើម្បី រកការងារ ធ្វើ។ សង្គមស៊ីវិល ដែលធ្វើការងារ ទាក់ទង ការធ្វើ ចំណាកស្រុក សង្កេតឃើញ ,ថា ចំនួន ពលរដ្ឋ ខ្មែរ ចំណាក ស្រុក នៅតែ បន្ត កើនឡើង។
មានចៅពរជាប់នឹងដៃ លោកស្រី ប៉ូ សារ៉ន ពលរដ្ឋមួយរូបទៀត រៀបរាប់ឲ្យដឹងដែរថា កូនស្រីទាំង ៩នាក់ទៅធ្វើការនៅប្រទេសថៃ ទាំងអស់។ លោកស្រីថា អាណិតកូនពេលរត់ឆ្លងដែនម្ដងៗ ព្រោះក្រុមតម្រូវថៃ ដេញបាញ់៖ «អាណិតកូនខ្លោចចិត្តហើយ ពេលភ្លៀងពេលផ្គរម្ដងៗខ្ញុំយំ អាណិតកូន ត្រូវទាហានដេញបាញ់។ កូនខ្ញុំទ្រហោយំ ខ្ញុំក៏យំដែរ ខ្ញុំដឹង ព្រោះកូនទូរស័ព្ទប្រាប់។»
យាយចាស់កូនខ្ចីរូបនេះ ព្រួយបារម្ភថា ចៅៗរបស់លោកស្រីមិនអាចរៀនសូត្របានចប់សព្វគ្រប់ ព្រោះលោកស្រីមានវ័យកាន់តែចាស់ កូនៗលោកស្រីក៏មិនដឹងថា ថ្ងៃណាពួកគេមកស្រុកខ្មែរវិញ។
ស្រដៀងគ្នានឹងករណីកូនលោកស្រី ប៉ូ សារ៉ន ជាញឹកញាប់សារព័ត៌មានតែងចុះផ្សាយពីការបាញ់សម្លាប់ ឬវាយការធ្វើបាបរបស់តម្រួតថៃ មកលើពលរដ្ឋខ្មែរ នៅពេលគេចាប់បានពេលឆ្លងចូលព្រំដែនប្រទេសថៃ។
តាមរបាយការណ៍របស់ក្រសួងការងារ ពលករខ្មែរទៅធ្វើការងារនៅប្រទេសថៃ មានច្រើនជាងប្រទេសផ្សេងៗទៀត ដែលមានជិត ៥០ម៉ឺននាក់ ក្នុងនោះពលករគ្មានឯកសារគ្រប់គ្រាន់ ឬហៅថា ពលរដ្ឋចំណាកស្រុកខុសច្បាប់មានជាង ៣០ម៉ឺននាក់។ ប៉ុន្តែសង្គមស៊ីវិលថា ពលករខ្មែរធ្វើការងារនៅប្រទេសថៃ ទាំងស្របច្បាប់ និងខុសច្បាប់មានជាង ១លាននាក់។
ពលរដ្ឋនៅភូមិព្រៃស្លា
ឃុំព្រៃព្នៅ ស្រុកពារាំង ខេត្តព្រៃវែង ដែលនៅមើលថែចៅ
ព្រោះឪពុកម្ដាយកុមារទាំងនោះធ្វើចំណាកស្រុកទៅប្រទេសថៃ។
រូបថតថ្ងៃទី១៨ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៦។ RFA/Brach Chev
លោក កែម ឡី ព្រួយបារម្ភថា ក្មេងៗដែលឪពុកម្ដាយធ្វើចំណាកស្រុក ប្រឈមបញ្ហាមិនទទួលបានការសិក្សាគ្រប់គ្រាន់ដូចកុមារដែលមានឪពុក ម្ដាយធ្វើការងារនៅក្នុងស្រុក។
កាលពីថ្ងៃទី២៥ ខែឧសភា សារព័ត៌មានក្នុងស្រុកមួយបានដកស្រង់សម្ដីរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ លោក អ៊ិត សំហេង ដែលថ្លែងក្នុងសិក្ខាសាលាត្រីភាគីថ្នាក់ជាតិស្ដីពីការអនុម័តលើ កម្មវិធីការងារសមរម្យសម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជា ប្រចាំឆ្នាំ២០១៦-២០១៨ ថាក្នុងឆ្នាំ២០១៦ នេះ ប្រជាជនជាង ៩៩ភាគរយ មានការងារធ្វើអត្រាអត់ការងារធ្វើមានតែ ០,៧ភាគរយប៉ុណ្ណោះ។
ចំណែកអ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ លោក ហេង សួរ ថ្លែងថា ការចំណាកស្រុកមិនមែនជាចំណុចអវិជ្ជមានទេ ប្រសិនបើមានការគ្រប់គ្រងត្រឹមត្រូវ។ ប៉ុន្តែលោកថា ចំណាកស្រុកខុសច្បាប់គឺជារឿងគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់ពលករ៖ «ចំណាកស្រុក មិនមែនជាចំណុចអវិជ្ជមានទេ បើគ្រប់គ្រងបានល្អហើយពេលនេះប្រទេសក្នុងតំបន់ជាច្រើនកំពុង ប្រកួតគ្នាដើម្បីមានការផ្លាស់ប្ដូរកម្លាំងពលកម្ម។»
ប្រធានអង្គការខារ៉ាមកម្ពុជា លោក យ៉ា ណាវុធ ឲ្យដឹងថា ពលរដ្ឋចំណាកស្រុកមួយចំនួន ជាពិសេសពលករចំណាកស្រុកខុសច្បាប់ ត្រូវបានឈ្មួញជួញដូរកម្លាំងពលកម្ម ការលក់ដូរពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយត្រូវជាប់ពន្ធនាគារ ថៅកែជំពាក់ប្រាក់ខែមិនសង ឬក៏ត្រូវឈ្មួញប្រើឲ្យទៅនេសាទនៅកណ្ដាលសមុទ្រដែលប្រឈមការបាត់ បង់ជីវិត។
លោកថា ការបណ្ដែតបណ្ដោយឲ្យមានក្រុមហ៊ុនបញ្ជូនពលករគ្មានការត្រួតពិនិត្យ ត្រឹមត្រូវ ក៏ជាកត្តាធ្វើឲ្យពលរដ្ឋខ្មែរប្រឈមការជួញដូរដែរ៖ «យើង អត់ទាន់ និយាយ ពីការ បែកបាក់ ក្រុមគ្រួសារ សាច់ញាតិ ដែលរំពឹង ថា, ត្រឡប់ មកវិញនោះ តើ ឪពុកម្ដាយ គាត់ត្រូវ ឈឺចាប់ យ៉ាងណា? មិនមែន តែ ប្រាក់ ចំណេញ តែ មួយមុខ អាចបង្កើត ផលចំណេញ របស់ជាតិ ប៉ុណ្ណឹងទេ។ ប៉ុន្តែ យើង ត្រូវអំពីផលប៉ះពាល់ផ្នែកសង្គម ដូចជាការរំលោភសិទ្ធិ ការជំពាក់បំណុល ការជួញដូរមនុស្សជាដើម។»
ទាំងពលរដ្ឋ និងសង្គមស៊ីវិលស្នើទៅរដ្ឋាភិបាល និងដៃគូពាក់ព័ន្ធឲ្យបង្កើតការងារនៅក្នុងស្រុកឲ្យបានច្រើន និងពង្រឹងវិស័យកសិកម្ម។ សង្គមស៊ីវិលព្រួយបារម្ភថា បើរដ្ឋាភិបាលមិនគិតគូររឿងនេះទេ នឹងធ្វើឲ្យពលរដ្ឋចំណាកស្រុកកាន់តែច្រើនទៀត៕
No comments:
Post a Comment