សម​ រង្សីុ​ ជាកែវភ្នែក នៃកូនខ្មែរ ស្នេហាជាតិ! | Sam Rainsy is the apple of our eyes -- commentary by Sin Rozeth

 សម​ រង្សីុ​ ជាកែវភ្នែក នៃកូនខ្មែរ ស្នេហាជាតិ!

 
ប៉ះ សម​ រង្សីុ​ ដូចប៉ះ កែវភ្នែវ កូនខ្មែរ រាប់លាននាក់ ដែលកំពុង ត្រូវការ​ ការផ្លាស់ប្តូរ ជាវិជ្ជមាន នៅកម្ពុជា។
​[T2P: To touch Sam Rainsy is to touch the pupil of the eyes of millions who are currently in need of change in Cambodia.]

អ្នក អាច និរទេសខ្លួន សម​ រង្សីុ​ មិន​ឲ្យ​ ចូលស្រុក​ ដើម្បី មក ប្រកួនប្រជែក បាន,​ តែ អ្នក មិនអាច និរទេស ឧត្តមគតិ ​របស់ សម​ រង្សីុ ចេញ ពីកូនខ្មែរ បានទេ។​  
[You may exile Sam Rainsy from the country to prevent him from competing, but you cannot exile his ideas from the Cambodian people.]

លោក​ សម​ រង្សីុ ជាមេដឹកនាំ ម្នាក់ ដែលក្លាហាន សំរាប់ កូនខ្មែរ។  ​ ធាតុពិត នៃសម​ រង្សីុ​ គឺ មិនដែល ខ្លាច ជនផ្តាច់ការ ទេ,​ មានតែ ជនផ្តាច់ការ ទេ ដែលខ្លាច សម​ រង្សី។ 
[Sam Rainsy is a leader who is full of courage for the Cambodian people.  Sam Rainsy's core being is fearless; he is not fearful of any autocrat; it is the autocrat who is fearful of him.] 

វត្តមាន របស់​ សម​ រង្សីុ​ នៅក្នុងប្រទេស ឆាប់ៗ ខាងមុខនេះ បាន និងកំពុង ធ្វើ​ឲ ជនផ្តាច់ការ តក់ស្លុត, គេង មិនលក់, ព្រួយបារម្ភ ខ្លាចការ វិលមកវិញ ជាលើក ទី២ ដូចថ្ងៃ ទី១៩​ កក្កដា​ ឆ្នាំ២០១៣។  អាចកំលាំង មហាជន ទៅទទួល អបអរសាទរ​ ទ្វេគុណ​ សម​ រង្សីុ ជាមេដឹកនាំ ម្នាក់ ដែលប្រកាន់ ភ្ជាប់ នូវអហឹង្សា ជានិច្ច​ -- មិន លាបពណ៌​, មិន កុំគួន,​ មិន សងសឹង។  តែ សម​ រង្សីុ ជាមេដឹកនាំ ម្នាក់ ដែលបង្រួបបង្រួម គិតប្រយោជន៍ ជាតិ​ ជាងអ្វីៗ ទាំងអស់​៕
[The idea of Sam Rainsy's eventual presence in the near future instills fear in the autocrats, making them lose sleep, deeply anxious that he'd return, similar to his return on 19 July 2013.  That the power of the people will receive him, will celebrate Sam Rainsy's return as a leader who adheres to non-violece, who does not throw shade, who does not store up grievances, who does not take vengeance/revenge.  Rather, Sam Rainsy is a leader of reconciliation, who only thinks of the national interests above all others.]

- Sin Rozeth

* The phrase apple of my eye refers to something or someone that one cherishes above all others.

According to The MacArthur Study Bible, Moses wrote it around 1400 B.C.

Its meaning does indeed derive from an expression signifying the pupil of the eye, one of the most sensitive parts of the body. For example, one can tolerate an eyelash on the white of his eye, but let it barely touch the pupil, and everything else is of secondary importance. 

- Wikipedia