Paris Peace Accords 23 Oct. 1991

Thursday, June 19, 2014

លោកុប្បត្តិ | GENESIS chapter 4

Genesis
Book of BEGINNINGS -- heavens and earth, light and darkness, seas and land, animals and vegetation with humankind as the climax of God's creative activity "in His image".  Book of RELATIONSHIPS -- between God and His creation, between God and humankind, and between human beings.  Written by Moses approx. 1440 B.C. ("before Christ") during the Exodus. 





​កាអ៊ីន និង​​អេបិល

អដាំ ​​រួម​រស់​ ជា​មួយ​អេវ៉ា ​ជា​ភរិយា; នាង ​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​ សំរាល ​បាន​កូន​មួយ, ឈ្មោះ​ កាអ៊ីន។  នាង ​ពោល​ថា៖ «ខ្ញុំ​ បាន​បង្កើត ​មនុស្ស​ម្នាក់, ព្រោះ ​ព្រះយ៉ាវេ​ ប្រទាន​ឲ្យ។»  នាង​ សំរាល​ បាន​កូន ​មួយ​ទៀត, គឺ​ អេបិល ជា​កូន​ប្អូន។  

ក្រោយ​មក អេបិល ​បាន​ប្រកប​ របរ​ ជា​គង្វាល​ចៀម; រីឯ ​ កាអ៊ីន​ ជា​អ្នក ​ធ្វើ​ស្រែ​ចំការ។  លុះ ​ដល់​ពេល​ ប្រមូល​ផល​ ហើយ,​ កាអ៊ីន​ ក៏​យក ​ភោគផល​ ពី​ស្រែ​ចំការ ​របស់​គាត់ ​មក​ថ្វាយ​ ព្រះយ៉ាវេ។  អេបិល ​ក៏​បាន​នាំ​ យក​កូន​សត្វ ដែល​កើត​ មុន​គេ​បង្អស់​ ក្នុង​ហ្វូង​សត្វ​ របស់​គាត់, ព្រម​ទាំង​ ខ្លាញ់​​ របស់​វា​, មក​ថ្វាយ​ដែរ។

ព្រះយ៉ាវេ ​គាប់​ព្រះហប្ញទ័យ ​នឹង​អេបិល, ព្រម​ទាំង​ តង្វាយ​ របស់​គាត់, តែ ​ព្រះអង្គ​ មិន​គាប់​ ព្រះហឫទ័យ​ នឹង​កាអ៊ីន, ព្រម​ទាំង តង្វាយ ​របស់​គាត់ ទេ។  កាអ៊ីន​ ក្ដៅ​ក្រហាយ​ យ៉ាង​ខ្លាំង, ហើយ ​ក្រពុលមុខ​ ទៀត​ផង។

ព្រះយ៉ាវេ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​មកកាអ៊ីន ​ថា៖ «ហេតុ​អ្វី​ បាន​ជា​អ្នក ​ក្ដៅ​ក្រហាយ?  ហេតុ​អ្វី​ បាន​ជា​អ្នក​ ក្រពុលមុខ​ ដូច្នេះប្រសិន​បើ ​អ្នក​ ប្រព្រឹត្ត​ល្អ, អ្នក​ នឹង​បាន ​រីករាយ​ ឡើង​វិញ​ ជា​មិន​ខាន; ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ, បើ ​អ្នក ​មិន​ប្រព្រឹត្ត ​ល្អ​ទេ, បាប ​ក្រាប​នៅ​ មាត់​ទ្វារ ​របស់​អ្នក ដើម្បី​ ជំរុញ​អ្នក ​ឲ្យ​ធ្វើ តាម​វា, តែ​ អ្នក ​ត្រូវ​ បង្ក្រាប​វា​វិញ។»

កាអ៊ីន​ បាន​បបួល​ អេបិល​ ជា​ប្អូន ​ទៅ​ចំការ,
លុះ ​ដល់​ហើយ, គាត់​ ក៏​ស្ទុះ ​ទៅប្រហារ​ប្អូន ​ឲ្យ​ស្លាប់​ បាត់​បង់​ជីវិត។

ព្រះយ៉ាវេសួរ​កាអ៊ីន​ ថា៖ «អេបិល​, ប្អូន ​របស់​អ្នក ​នៅ​ឯ​ណា

គាត់​ ទូល​ព្រះអង្គ​ ថា៖ «ទូលបង្គំ​ មិន​ដឹង​ទេ!  តើ​ ទូលបង្គំ​ ជា​អ្នក​ ឃ្វាល​ប្អូន ​របស់ ​ទូលបង្គំ​ ឬ

ព្រះយ៉ាវេ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ មក​កាអ៊ីន​ ថា៖ «ម្ដេច​ ក៏​អ្នក​ ប្រព្រឹត្ត ​ដូច្នេះ?  សំរែក​ ឈាម​ប្អូន ​របស់​អ្នក​ បាន​លាន់​ឮ​ ពី​ដី​ឡើង​ មក​ដល់​យើង។  ឥឡូវ​នេះ អ្នក​ ត្រូវ​ បណ្ដាសា​ ហើយ; អ្នក ​ត្រូវ​ ឃ្លាត​ឆ្ងាយ​ ពី​ដី ​ដែល​បាន​ស្រូប​ យក​ឈាម​ប្អូន ​របស់​អ្នក, ជា​ឈាម ​ដែល​អ្នក​ បាន​បង្ហូរ ​ដោយ​ផ្ទាល់​ដៃ។  ពេល​ណា ​អ្នក​ ភ្ជួរ​រាស់​ដី, ដី​ នឹង​លែង​ ឲ្យ​ភោគផល​ ដល់​អ្នក​ ទៀត​ហើយ; អ្នក​ នឹង​ទៅ​ ជា​មនុស្ស​ អនាថា, សាត់ ព្រាត់​ នៅ​លើ​ផែនដី។»

កាអ៊ីន​ ទូល​ព្រះយ៉ាវេ​ ថា៖ «ព្រះអង្គ​ ដាក់​ទោស​ ទូលបង្គំ​ យ៉ាង​នេះ, ធ្ងន់​ពេក​ណាស់។  ទូលបង្គំ​ ទ្រាំ​ មិន​បាន​ទេ។  ថ្ងៃ​នេះ ព្រះអង្គ ​ដេញ​ទូលបង្គំ ​ចេញ​ពី​ដី​ ដែល​មាន ​ជីជាតិ​ល្អ; ទូលបង្គំ ​ក៏​ត្រូវ​ ចេញ​ឆ្ងាយ​ ពី​ព្រះភក្ត្រ​ របស់​ ព្រះអង្គ​ទៀត, ហើយ​ នឹង​ទៅ​ ជា​មនុស្ស​ អនាថា, សាត់ ព្រាត់​ នៅ​លើ​ផែនដី។  បើ​ មាន​នរណា​ម្នាក់ ​ជួប​ទូលបង្គំ, គេ​ មុខ​ជា​សម្លាប់ ​ទូលបង្គំ​ មិន​ខាន។»
ព្រះយ៉ាវេ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ មក​គាត់​ ថា៖ «បើ​ អ្នក​ណា​ សម្លាប់​កាអ៊ីន, គេ​ នឹង​សងសឹក​ អ្នក​នោះ​វិញ​ មួយ​ ជា​ប្រាំពីរ។»  បន្ទាប់​មក, ព្រះយ៉ាវេ ​ដៅ​សញ្ញា​ សំគាល់​មួយ​ នៅ​លើ​កាអ៊ីន។  ដូច្នេះ ពេល​មាន ​នរណា​ ជួប​គាត់, គេ​ នឹង​មិន​ប្រហារ​ ជីវិត​គាត់​ ឡើយ។  បន្ទាប់​មក​ទៀត, កាអ៊ីន ​បាន​ចាក​ចេញ ​ឆ្ងាយ ​ពី​ព្រះភក្ត្រ​ របស់ ព្រះយ៉ាវេ ​ទៅ​រស់​នៅ ​ឯ​ស្រុក​ ណូដ, ដែល​ស្ថិតនៅ​ ខាង​កើត ​ស្រុក​ អេដែន។

ពូជពង្ស ​របស់ កាអ៊ីន

កាអ៊ីន​ បាន​រួម​រស់ ​ជា​មួយ​ភរិយា​ របស់​គាត់, នាង​ ក៏​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ, ហើយ​ បង្កើត​ បាន​កូន​មួយ ឈ្មោះ ​ហេណុក។  បន្ទាប់​មក, គាត់​ កសាង ​ក្រុង​មួយ, ហើយ​ ដាក់​ឈ្មោះ ​ថា​, ហេណុក, តាម​ឈ្មោះ​កូន ​របស់​គាត់។  ហេណុក​ មាន​កូន ​ឈ្មោះ​ អ៊ីរ៉ាដ; បន្ទាប់​មក, អ៊ីរ៉ាដ​ បង្កើត​ មហ៊ូយ៉ែល; មហ៊ូយ៉ែល ​បង្កើត​ មទូសែល; មទូសែល​ បង្កើត​ ឡាម៉េក។

ឡាម៉េក​ បាន​យក​ ភរិយា​ពីរ, ម្នាក់​ ឈ្មោះ អដា, ម្នាក់​ទៀត ​ឈ្មោះ ស៊ីឡា។  អដា​ បង្កើត​កូន​មួយ ​ឈ្មោះ​ យ៉ាបាល, ជា​បុព្វបុរស ​របស់ ​ជន​ជាតិ​ ដែល​បោះ​ជំរំ ​រស់​នៅ, ហើយ​ ចិញ្ចឹម​ ហ្វូង​សត្វ។  ប្អូន​ របស់​ យ៉ាបាល​ ឈ្មោះ​ យូបាល ជា​បុព្វបុរស ​របស់​ ពួក​អ្នក​ លេង​ពិណ និង​ចាប៉ី។  រីឯ​ ស៊ីឡា​វិញ, នាង​ បង្កើត​បាន​កូន​ ឈ្មោះ​ ទូបាល-កាអ៊ីន, ជា​បុព្វបុរស​ របស់ ​ពួក​ជាង​លង្ហិន និង​​ដែក។  ប្អូន​ស្រី​ របស់ ទូបាល-កាអ៊ីន ឈ្មោះ​ ​ណាអាម៉ា។

ឡាម៉េក ​និយាយ​ ទៅ​កាន់​ភរិយា​ ទាំង​ពីរ​ ថា៖

«អដា និង​ស៊ីឡា ​អើយ, ចូរ​ ស្ដាប់​ សំដី​ខ្ញុំ;
ភរិយា ​របស់ ​ឡាម៉េក ​អើយ,
ចូរ ​ផ្ទៀង​ត្រចៀក​ ស្ដាប់​សេចក្ដី​ ដែល​ខ្ញុំ​ និយាយ។  
ខ្ញុំ​ បាន​សម្លាប់​ មនុស្ស​ម្នាក់,
ព្រោះ​តែ​ គេ ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ មាន​មុខ ​របួស​មួយ;  
​ខ្ញុំ​ បាន​សម្លាប់​ ក្មេង​ម្នាក់,  
ព្រោះ​តែ​ ស្នាម​ជាំ​មួយ។
បើ ​គេ​ វាយ​សម្លាប់ ​លោក​ កាអ៊ីន,
ត្រូវ​ សម្លាប់​ ប្រាំពីរ​នាក់​ សងសឹក​វិញ;  
ប៉ុន្តែ បើ​ គេ ​វាយ​សម្លាប់​ ឡាម៉េក,
ត្រូវ​ សម្លាប់​ រហូត​ ដល់​ទៅ​ ចិតសិប​-ប្រាំពីរ​ នាក់
ដើម្បី​ សងសឹក។»

អដាំ ​រួម​រស់​ ជា​មួយ ​ភរិយា ​ម្ដង​ទៀត; នាង បង្កើត​បាន​ កូនប្រុស​មួយ, ហើយ​ ដាក់​ឈ្មោះ​ ថា សេថ, ដ្បិត​ នាង​ ពោល​ថា, «ដ្បិត​ ព្រះជាម្ចាស់ ​ប្រទាន ​កូន​មួយ​ទៀត ​មក​ឲ្យ​ខ្ញុំ ដើម្បី ​បន្ត​ពូជ​ ជំនួស ​អេបិល ដែល​កាអ៊ីន​ បាន​សម្លាប់។»  សេថ ​បង្កើត​បាន ​កូន​ប្រុស​មួយ ដែល​គាត់​ ដាក់​ឈ្មោះ​ ថា អេណុស។  ចាប់​តាំង​ ពី​ពេល​នោះ​មក, គេ​ នាំ​គ្នា គោរព​ ថ្វាយបង្គំ ​ព្រះជាម្ចាស់ ដោយ​ហៅ​ ព្រះអង្គ​ ថា «ព្រះយ៉ាវេ»។ 

Genesis 4

New International Version (NIV)

Cain and Abel

Adam[a] made love to his wife Eve, and she became pregnant and gave birth to Cain.[b] She said, “With the help of the Lord I have brought forth[c] a man.” Later she gave birth to his brother Abel.

Now Abel kept flocks, and Cain worked the soil. In the course of time Cain brought some of the fruits of the soil as an offering to the Lord. And Abel also brought an offering—fat portions from some of the firstborn of his flock. The Lord looked with favor on Abel and his offering, but on Cain and his offering he did not look with favor. So Cain was very angry, and his face was downcast.

Then the Lord said to Cain, “Why are you angry? Why is your face downcast? If you do what is right, will you not be accepted? But if you do not do what is right, sin is crouching at your door; it desires to have you, but you must rule over it.

Now Cain said to his brother Abel, “Let’s go out to the field.”[d] While they were in the field, Cain attacked his brother Abel and killed him.

Then the Lord said to Cain, “Where is your brother Abel?”
“I don’t know,” he replied. “Am I my brother’s keeper?”

10 The Lord said, “What have you done? Listen! Your brother’s blood cries out to me from the ground.11 Now you are under a curse and driven from the ground, which opened its mouth to receive your brother’s blood from your hand. 12 When you work the ground, it will no longer yield its crops for you.You will be a restless wanderer on the earth.

13 Cain said to the Lord, “My punishment is more than I can bear. 14 Today you are driving me from the land, and I will be hidden from your presence; I will be a restless wanderer on the earth, and whoever finds me will kill me.”

15 But the Lord said to him, “Not so[e]; anyone who kills Cain will suffer vengeance seven times over.” Then the Lord put a mark on Cain so that no one who found him would kill him. 16 So Cain went out from the Lord’s presence and lived in the land of Nod,[f] east of Eden.

17 Cain made love to his wife, and she became pregnant and gave birth to Enoch. Cain was then building a city, and he named it after his son Enoch. 18 To Enoch was born Irad, and Irad was the father of Mehujael, and Mehujael was the father of Methushael, and Methushael was the father of Lamech.

19 Lamech married two women, one named Adah and the other Zillah. 20 Adah gave birth to Jabal; he was the father of those who live in tents and raise livestock. 21 His brother’s name was Jubal; he was the father of all who play stringed instruments and pipes. 22 Zillah also had a son, Tubal-Cain, who forged all kinds of tools out of[g] bronze and iron. Tubal-Cain’s sister was Naamah.

23 Lamech said to his wives,
“Adah and Zillah, listen to me;
    wives of Lamech, hear my words.
I have killed a man for wounding me,
    a young man for injuring me.
24 
If Cain is avenged seven times,
    then Lamech seventy-seven times.

25 Adam made love to his wife again, and she gave birth to a son and named him Seth,[h] saying, “God has granted me another child in place of Abel, since Cain killed him.” 26 Seth also had a son, and he named him Enosh.

At that time people began to call on[i] the name of the Lord.

Footnotes:

  1. Genesis 4:1 Or The man
  2. Genesis 4:1 Cain sounds like the Hebrew for brought forth or acquired.
  3. Genesis 4:1 Or have acquired
  4. Genesis 4:8 Samaritan Pentateuch, Septuagint, Vulgate and Syriac; Masoretic Text does not have“Let’s go out to the field.”
  5. Genesis 4:15 Septuagint, Vulgate and Syriac; Hebrew Very well
  6. Genesis 4:16 Nod means wandering (see verses 12 and 14).
  7. Genesis 4:22 Or who instructed all who work in
  8. Genesis 4:25 Seth probably means granted.
  9. Genesis 4:26 Or to proclaim







No comments:

Post a Comment