Sunday, August 10, 2014

លោកុប្បត្តិ ៥០ | Genesis 50

Genesis

Book of BEGINNINGS -- heavens and earth, light and darkness, seas and land, animals and vegetation with humankind as the climax of God's creative activity "in His image". Book of RELATIONSHIPS -- between God and His creation, between God and humankind, and between human beings. Written by Moses approx. 1440 B.C. ("before Christ") during the Exodus.

Background Notes

https://www.box.com/s/4f982a1b17c4d4c4427e

លោកុប្បត្តិ ៥០

Genesis 50

ពិធីបញ្ចុះសព របស់ យ៉ាកុប

យ៉ូសែប ឱបឪពុក, ហើយ យំសំរក់ទឹកភ្នែក លើមុខឪពុក, ព្រមទាំង ថើបលោក ទៀតផង។ បន្ទាប់មក យ៉ូសែប បញ្ជា ឲ្យគ្រូពេទ្យ ដែលនៅ បំរើលោក អប់សពឪពុក។ គ្រូពេទ្យ ក៏នាំគ្នា អប់សព អ៊ីស្រាអែល។ គេ ត្រូវ ចំណាយពេល ទាំងអស់ សែសិបថ្ងៃ ដើម្បី ធ្វើពិធី អប់សព។ ជនជាតិ អេស៊ីប នាំគ្នា កាន់ទុក្ខ យ៉ាកុប អស់រយៈពេល ចិតសិបថ្ងៃ។

លុះ ផុតកំណត់ពេល កាន់ទុក្ខហើយ, យ៉ូសែប មានប្រសាសន៍ ទៅកាន់ ក្រុមមន្ត្រី របស់ ព្រះចៅ ផារ៉ោន ថា៖ «ប្រសិនបើ អស់លោក យល់អធ្យាស្រ័យ ដល់ខ្ញុំមែន, សូម យកពាក្យខ្ញុំ ទៅទូលថ្វាយ ព្រះករុណា ដូចតទៅនេះ៖ ឪពុក ទូលបង្គំ បានសូម ឲ្យទូលបង្គំ ស្បថថា, “ពុក ជិតស្លាប់ ហើយ។ កាលណា ពុកស្លាប់, កូន ត្រូវ បញ្ចុះសពពុក ក្នុងផ្នូរ ដែលពុក បានរៀបចំទុក នៅស្រុក កាណាន។” ដូច្នេះ ទូលបង្គំ សូម អនុញ្ញាត ធ្វើដំណើរ ទៅបញ្ចុះ សពឪពុក, រួចហើយ ទូលបង្គំ វិលត្រឡប់ មកវិញ។»

ព្រះចៅ ផារ៉ោន មានរាជឱង្ការ តបមកវិញ ថា៖ «សូម លោក អញ្ជើញទៅ បញ្ចុះសពឪពុក របស់លោក ដូចលោក បានស្បថ ជាមួយគាត់ចុះ។»

យ៉ូសែប ក៏ធ្វើដំណើរ ទៅបញ្ចុះ សពឪពុក ដោយមាន ក្រុមមន្ត្រី របស់ ព្រះចៅ ផារ៉ោន, ក្រុមព្រឹទ្ធាចារ្យ នៃរាជវាំង, និងចាស់ទុំ ទាំងប៉ុន្មាន នៅស្រុក អេស៊ីប ហែហម ទៅជាមួយផង។ ក្រុមគ្រួសារ របស់ យ៉ូសែប ទាំងមូល, បងប្អូន, និងញាតិសន្ដាន ឪពុក របស់លោក ទាំងអស់ បានរួមដំណើរ ទៅជាមួយដែរ, គឺ ទុកតែ ចៅ, និងហ្វូងចៀម, ហ្វូងគោ ឲ្យនៅតំបន់ កូសែន។ មានរទេះ, មានទ័ពសេះ ធ្វើដំណើរ ទៅជាមួយ យ៉ូសែបដែរ, ធ្វើឲ្យក្បួន ដង្ហែសពនោះ អធិកអធម ក្រៃលែង។

លុះ មកដល់ កន្លែងមួយ ឈ្មោះ អថាត់ ដែលនៅ ខាងនាយទន្លេ យ័រដាន់, គេ ក៏បានធ្វើ ពិធីបុណ្យ បញ្ចុះសព យ៉ាងមហោឡារិក បំផុត។ យ៉ូសែប រំលឹកគុណឪពុក ដោយកាន់ទុក្ខ អស់រយៈពេល ប្រាំពីរថ្ងៃ។ ជនជាតិ កាណាន ដែលរស់នៅ ស្រុកនោះ ឃើញមរណទុក្ខ នៅអថាត់ ដូច្នេះ ក៏នាំគ្នា ពោលថា៖ «ជនជាតិ អេស៊ីប កើតទុក្ខ ខ្លាំងណាស់ ហ្ន៎។» ហេតុនេះហើយ បានជាគេ ហៅកន្លែង ដែលនៅខាង នាយទន្លេ យ័រដាន់នោះ ថា «អេបិល-មីសរ៉ែម»។

កូនៗ របស់ យ៉ាកុប នាំគ្នា ធ្វើតាមបណ្ដាំ របស់ឪពុក, គឺ៖ គេ បានយក សពលោក ទៅស្រុក កាណាន, រួច បញ្ចុះក្នុងគុហា នៅចំការ ម៉ាកពេឡា ជាចំការ ដែលអប្រាហាំ បានទិញ ពីអេប្រូន ជាជនជាតិ ហេត សម្រាប់ ធ្វើជាកន្លែង បញ្ចុះសព នៅជិត ម៉ាមរ៉េ។ ក្រោយ ពីបានបញ្ចុះ សពឪពុក រួចហើយ, យ៉ូសែប វិលត្រឡប់ ទៅស្រុក អេស៊ីប វិញ ជាមួយ បងប្អូន និងអស់អ្នក ដែលបាន ធ្វើដំណើរ ទៅបញ្ចុះសព ឪពុកលោក។

យ៉ូសែប លើកទឹកចិត្ត បងៗ កុំ ឲ្យបារម្ភ

កាលបងៗ របស់ យ៉ូសែប ឃើញឪពុក របស់គេ ទទួល មរណភាព ហើយ, គេ និយាយគ្នា ថា៖ «ប្រហែល ជាយ៉ូសែប ស្អប់យើង, ព្រមទាំង សងសឹក នឹងអំពើ អាក្រក់ ដែលយើង បានប្រព្រឹត្ត ចំពោះគេ ហើយមើលទៅ។» ដូច្នេះ បងប្អូន បានឲ្យគេ ជំរាប យ៉ូសែប ដូចតទៅ៖ «មុននឹងទទួល មរណភាព, ឪពុកយើង បានផ្ដាំ ថា, ចូរ កូនៗ ប្រាប់យ៉ូសែប ថា, “កូន អើយ, ចូរ អត់ទោស ឲ្យបងៗ របស់កូន ចំពោះ អំពើអាក្រក់ និងអំពើបាប ដែលគេ បានប្រព្រឹត្ត ចំពោះ កូនផង; បងៗ ដែលបាន ធ្វើបាបកូន យ៉ាងខ្លាំង មែននោះ។” ឥឡូវនេះ សូម ប្អូន មេត្តា អត់ទោស ឲ្យអ្នកបំរើ របស់ ព្រះជាម្ចាស់ ដែលឪពុក គោរព នោះផងទៅ។» យ៉ូសែប ឮដូច្នេះ, លោក ក៏យំ។

បងៗ របស់លោក នាំគ្នា មកជួប លោកផ្ទាល់។ ពួកគេ ក្រាបនៅ ទៀបជើងលោក, ហើយ ពោលថា៖ «យើងខ្ញុំ សុខចិត្ត ធ្វើ ជាទាសករ របស់ លោកប្អូន។»

យ៉ូសែប មានប្រសាសន៍ ទៅពួកគេ ថា៖ «សូម កុំ ព្រួយបារម្ភ អ្វីឡើយ។ ប្អូន មិនវិនិច្ឆ័យ ជំនួស ព្រះជាម្ចាស់ទេ។ បងៗ បានឃុបឃិតគ្នា, ធ្វើបាបខ្ញុំ, តែ ព្រះជាម្ចាស់ បានធ្វើ ឲ្យការនោះ ប្រែទៅ ជាល្អ, ដូចយើង ឃើញសព្វថ្ងៃនេះ ស្រាប់, គឺ ព្រះអង្គ បានសង្គ្រោះជីវិត ប្រជាជនមួយ ដ៏ធំ។ ឥឡូវនេះ សូម បងៗ កុំ ព្រួយបារម្ភ អ្វី; ខ្ញុំ នឹងជួយ ទំនុកបម្រុង បងៗ និងកូនចៅ របស់បងៗ។» យ៉ូសែប បានលើកទឹកចិត្ត បងៗ ដោយនិយាយ ជាមួយគេ យ៉ាងស្និទ្ធស្នាល។

យ៉ូសែប ទទួល មរណភាព

យ៉ូសែប និងក្រុមគ្រួសារ ឪពុក របស់លោក បានរស់នៅ ក្នុងស្រុក អេស៊ីប។ លោក រស់បាន ១១០ឆ្នាំ។ យ៉ូសែប បានឃើញ កូនចៅ របស់ អេប្រាអ៊ីម រហូត ដល់ទៅ បីតំណ, ហើយ លោក ក៏បានឃើញកូន របស់ ម៉ាកៀរ ជាកូន របស់ ម៉ាណាសេ ដែលលោក បានបី ដាក់លើភ្លៅ ផងដែរ។

យ៉ូសែប មានប្រសាសន៍ ទៅបងៗ របស់លោក ថា៖ «ខ្ញុំ ជិតស្លាប់ ហើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់ នឹងយាងមក ជួយអ្នករាល់គ្នា ពុំខាន, ហើយ ព្រះអង្គ នឹងនាំ អ្នករាល់គ្នា ចាកចេញ ពីស្រុកនេះ ត្រឡប់ ទៅកាន់ទឹកដី ដែលព្រះអង្គ សន្យាថា, នឹងប្រទាន ឲ្យលោក អប្រាហាំ, លោក អ៊ីសាក, និងលោក យ៉ាកុប។» បន្ទាប់មក យ៉ូសែប ឲ្យកូនចៅ អ៊ីស្រាអែល ស្បថថា៖ «នៅពេល ព្រះជាម្ចាស់ យាងមក ជួយអ្នករាល់គ្នា, អ្នករាល់គ្នា ត្រូវ យកធាតុ របស់ខ្ញុំ ពីទីនេះ ទៅជាមួយផង។»

យ៉ូសែប ក៏ទទួល មរណភាព ក្នុងជន្មាយុ មួយរយ-ដប់ ឆ្នាំ។ គេ បានអប់ សពលោក, ហើយ ដាក់ក្នុង ក្ដារមឈូស មួយ នៅស្រុក អេស៊ីប។

Genesis 50

New International Version (NIV)

50 Joseph threw himself on his father and wept over him and kissed him. ²Then Joseph directed the physicians in his service to embalm his father Israel. So the physicians embalmed him, ³taking a full forty days, for that was the time required for embalming. And the Egyptians mourned for him seventy days.

⁴When the days of mourning had passed, Joseph said to Pharaoh’s court, “If I have found favor in your eyes, speak to Pharaoh for me. Tell him, ⁵‘My father made me swear an oath and said, “I am about to die; bury me in the tomb I dug for myself in the land of Canaan.” Now let me go up and bury my father; then I will return.’”

⁶Pharaoh said, “Go up and bury your father, as he made you swear to do.”

⁷So Joseph went up to bury his father. All Pharaoh’s officials accompanied him—the dignitaries of his court and all the dignitaries of Egypt— ⁸besides all the members of Joseph’s household and his brothers and those belonging to his father’s household. Only their children and their flocks and herds were left in Goshen. ⁹Chariots and horsemen^[a] also went up with him. It was a very large company.

¹⁰When they reached the threshing floor of Atad, near the Jordan, they lamented loudly and bitterly; and there Joseph observed a seven-day period of mourning for his father. ¹¹When the Canaanites who lived there saw the mourning at the threshing floor of Atad, they said, “The Egyptians are holding a solemn ceremony of mourning.” That is why that place near the Jordan is called Abel Mizraim.^[b]

¹²So Jacob’s sons did as he had commanded them: ¹³They carried him to the land of Canaan and buried him in the cave in the field of Machpelah, near Mamre, which Abraham had bought along with the field as a burial place from Ephron the Hittite. ¹⁴After burying his father, Joseph returned to Egypt, together with his brothers and all the others who had gone with him to bury his father.

Joseph Reassures His Brothers

¹⁵When Joseph’s brothers saw that their father was dead, they said, “What if Joseph holds a grudge against us and pays us back for all the wrongs we did to him?” ¹⁶So they sent word to Joseph, saying, “Your father left these instructions before he died: ¹⁷‘This is what you are to say to Joseph: I ask you to forgive your brothers the sins and the wrongs they committed in treating you so badly.’ Now please forgive the sins of the servants of the God of your father.” When their message came to him, Joseph wept.

¹⁸His brothers then came and threw themselves down before him. “We are your slaves,” they said.

¹⁹But Joseph said to them, “Don’t be afraid. Am I in the place of God? ²⁰You intended to harm me, but God intended it for good to accomplish what is now being done, the saving of many lives. ²¹So then, don’t be afraid. I will provide for you and your children.” And he reassured them and spoke kindly to them.

The Death of Joseph

²²Joseph stayed in Egypt, along with all his father’s family. He lived a hundred and ten years ²³and saw the third generation of Ephraim’s children. Also the children of Makir son of Manasseh were placed at birth on Joseph’s knees.^[c]

²⁴Then Joseph said to his brothers, “I am about to die. But God will surely come to your aid and take you up out of this land to the land he promised on oath to Abraham, Isaac and Jacob.” ²⁵And Joseph made the Israelites swear an oath and said, “God will surely come to your aid, and then you must carry my bones up from this place.”

²⁶So Joseph died at the age of a hundred and ten. And after they embalmed him, he was placed in a coffin in Egypt.

Footnotes:

Genesis 50:9 Or charioteers
Genesis 50:11 Abel Mizraim means mourning of the Egyptians.
Genesis 50:23 That is, were counted as his

No comments:

ប្រវត្តិសាស្ត្រ ប្រទេស កម្ពុជា | History Series

សម រង្ស៊ី / Sam Rainsy: ខ្ញុំ សូម លាតត្រដាង ប្រវត្តិសាស្ត្រ ប្រទេស កម្ពុជា មួយរយៈកាល (ពីឆ្នាំ ១៩៥១ ដល់ឆ្នាំ ១៩៩១) ដែលគេ បិទបាំង មិនឲ្យ ប្រជារាស្ត្រខ្មែរ បានដឹង។ I would like to expose a period of Cambodia's history (from 1951 to 1991) that has been hidden to the Cambodian people.